﷽ 📍 سرآمد تعلقات انسان حب مال و جاه است که مانند دو گرگ می مانند❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #تآدیب_شهوت 📕 #حب_مال 📝 جلسه پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حبّ مال وجاه اعتقادات درونی انسان را دِرو می کند❗️ 📌دين هرکدام از ما از نظر درونی اين گونه است که يك مجموعۀ واحد نيست؛ بلکه مجموعه ای از اعتقادات نسبت به اصول و بعد از آن وابستگی ها و التزامات نسبت به فروع است؛ اصول پنج گانه و پنج اعتقاد مطرح است. و از اين طرف، التزامات نسبت به فروع احكام که زياد هستند و يك، دو، سه، ده و صدتا نيستند؛ واجبات و محرّمات زیاد هستند. اگر حبّ به مال یا حبّ به مقام بيايد، همه را دِرو می كند؛ همان گونه كه گلّۀ گوسفند توسّط گرگ مورد حمله قرار می گیرد -چقدر این تعبير و فرضيه، زيباست. من نديدم كسی اين قدر قشنگ بتواند اين فرضيه را روی دین پياده كند. اين فرضيه را ایجاد كرده و شما بايد آن را تطبيق بدهی- حبّ به مال و حبّ به مقام و جاه وقتی در درون انسان وارد بشود، همه چیز را دِرو می كند. می گویند: وقتی گرگ در گلّه وارد می شود، اين گونه نيست كه يك گوسفند را بخورد، سير شود و دنبال کارَش برود؛ بلکه هر كدام را يك گاز می گيرد، «لت و پار» می كند و روی زمین می اندازد. حبّ به مال هم اين گونه نيست كه به عنوان مثال بيايد به اعتقادات حمله کند؛ فقط نبوّت یا امامت را سست بكند، بلکه به همه اش از مبدأ تا معاد می زند و می رود. حبّ به جاه و مقام وقتی در دل آمد، همه را می زند «لت و پار» می كند. از اين طرف، التزاماتی را كه انسان به فروع دارد هم سُست می كند؛ از نماز ، روزه و... 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #تآدیب_شهوت 📕 #حب_مال 📝 جلسه پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حبّ مال وجاه اعتقادات درونی انسان را دِرو می کند❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #تآدیب_شهوت 📕 #حب_مال 📝 جلسه پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حبّ به جاه بر حبّ به مال ترجيح دارد و درندگی این گرگ بيشتر از دیگری است. ❗️ 📌 امّا بين اين دو گرگ، آن كه در دل زودتر و بهتر جايگزين می شود و بر دیگری ترجيح دارد؛ حبّ به جاه است. دلایل متعدّدی برای آن می گویند که هم زودتر به دست می آيد، هم آفتش كمتر و هم زاينده است حبّ به جاه را از نظر درونیِ انسان، ترجيح می دهند و تعبير می كنند كه «اَلَذّ لذائذ» از نظر درونی است؛ هر شخصی در درونش است و عبارت از لذّت هايی است كه در ارتباط با جهان طبيعت و دنيا می برد. اين لذّت ها، تعلّقات را می سازند و تعلّقات دنياهای ما هستند. التذاذات، تعلّقات را می آفرينند و تعلّقات، دنيای من و تو هستند كه در درون ما است. دنیای هر كدام از ما در دلمان است و دنیای بیرونی مدّنظر نیست. در نتیجه می گويند: حبّ به جاه بر حبّ به مال ترجيح دارد؛ يعنی بُردش بيشتر است، درندگی این گرگ بيشتر از دیگری است. در مورد تعريف «مال» كه همه به آن آگاهی داریم و ديگر نیاز به بحث ندارد؛ زیرا به قول ما جزء «اعيان خارجيه» است. امّا برای تعریف «جاه»، بحثی را می خواهد. جاه، همان حالتِ «كِيف كردن» از تسخير دل ديگران و به سوی خود كشيدن دل ديگران است. گاهی از آن، تعبیر به «تملّک» می كنيم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #تآدیب_شهوت 📕 #حب_مال 📝 جلسه پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حبّ به جاه بر حبّ به مال ترجيح دارد و درندگی این گرگ بيشتر از دیگری است. ❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #تآدیب_شهوت 📕 #حب_مال 📝 جلسه پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «اِجْعَلُوا شُغُلَكُمْ فِي الْتِمَاسِ مَغْفِرَتِهِ وَ اصْرِفُوا هِمَّتَكُمْ بِالتَّقَرُّبِ إِلَى طَاعَتِهِ إِنَّهُ مَنْ بَدَأَ بِنَصِيبِهِ مِنَ الدُّنْيَا فَاتَهُ نَصِيبُهُ مِنَ الْآخِرَةِ وَ لَمْ يُدْرِكْ مِنْهَا مَا يُرِيدُ وَ مَنْ بَدَأَ بِنَصِيبِهِ مِنَ الْآخِرَةِ وَصَلَ إِلَيْهِ مِنَ الدُّنْيَا.» ترجمه: کار خود را همواره در جهت درخواست از خداوند برای مغفرت و بخشش گناهان خود قرار دهید و تلاش و کوشش خودتان را برای نزدیک تر شدن و تقرّب به خدا وسیله اطاعت کردن از او صرف کنید. اگر کسی اوّلین همّت او نصیب و بهره دنیوی باشد، بهره و نصیب آخرتی را از دست می دهد و آنچه را هم که از دنیا می خواهد به آن نمی رسد؛ ولی اگر همّت اوّل انسان نصیب و بهره آخرتی باشد، به بهره و نصیب دنیایی خود هم می رسد. شرح: روایت از پیغمبر اکرم منقول است که حضرت فرمودند: قرار بدهید کار خودتان را در این ناحیه و این جهت که از خدا درخواست کنید آمرزش نسبت به گناهان را، «اِجْعَلُوا شُغُلَكُمْ فِي الْتِمَاسِ مَغْفِرَتِهِ وَ اصْرِفُوا هِمَّتَكُمْ »؛ کوشش تان را قرار بدهید به این جهت یعنی بیاورید توی این ناحیه، «بِالتَّقَرُّبِ إِلَى طَاعَتِهِ»؛ به این که شما نزدیک شوید به خدا به سبب اطاعات. نگاه کنید اوّل، می فرماید کارت این باشد، یادت نرود. اوّل: و او این که بروی سراغ این که از خدا پوزش بطلبی از خطاهایت بگذرد، بعد می فرماید: کوشش بکن به این که به او نزدیک بشوی به سبب طاعت. البتّه یک نکته ای در این جاست که اوّل مغفرت را حضرت مطرح می کند و او این که تا این که انسان، پاکیزه نشود؛ تقرّب به خدا پیدا نمی کند. تا آدم هان! آدم کثیف که نمی تواند نزدیک به خدا بشود که؛ لذا اوّل: «اِجْعَلُوا شُغُلَكُمْ فِي الْتِمَاسِ مَغْفِرَتِهِ »؛ التماس، درخواست بکنی، که از خدا، خدا! از من بگذر. دو: و او این است که کوششت را متمرکز کن در این که نزدیک شوی به خدا به سبب طاعات. این دو تا جمله را اوّل می فرماید، بعد وارد می شود این جهت، و او این است: «مَنْ بَدَأَ بِنَصِيبِهِ مِنَ الدُّنْيَا»؛ یک نکته ای است در این جا، انسان که مثلاً فرض کنید، صبح از خواب بیدار می شود، آنی که در ذهنش اوّل می آید، چیه اوّلین چیزی که به ذهنش می آید، ابتدایش، خوب دقّت کنید. یک نکته ای که پیغمبراکرم(ص) فرمود. آن جا یک نکته بود، این یک نکته دوّم است. اوّلین چیه؟ ابتدا به ذهنت می آید آیا ابتدا مسائل دنیوی و حظوظ دنیوی به ذهنت می آید، بلاخره تو هم سهم داری در دنیا دیگر، خدا برای تو هم نصیب قرار داده در دنیا، مگر نداری؟ من، تو، همه مون نصیب داریم، درست است یا نه؟ همان روزی که به ما دارد می دهد دیگر، مادّی است درست؟! بگو ببینم، ابتدا تو، چی به ذهنت می آید، امور مادّی است، نصیب دنیای است یا نصیب آخرتی است، چون تا امروز بنده، هم چیه؟ نصیب باید بهش برسم و هم حظ آخرتی دارم دیگر، مگر ندارم من، امروز، این نمازهایی که می خوانی برای چی می خوانی، مثال می زنم،ها. توجّه می کنید چه می خواهم بگویم؟ هیچ روزی نیست که آدم خالی باشد از نصیب چی؟ آخرتی. رسیدید شما به عرض من؟! دو تا نصیب داریی تو؛ اّول چی به ذهنت می آید؟ «مَنْ بَدَأَ بِنَصِيبِهِ مِنَ الدُّنْيَا»؛ اگر اوّل پول و زندگی و این مسائل به ذهنت آمد، بدان! «فَاتَهُ نَصِيبُهُ مِنَ الْآخِرَةِ»؛ همین موجب می شود که به نصیب آخرتیت چیه؟ نه، حواست رفت توی پول، درست است یا نه؟ حواس رفت توی هوی، خدا دیگر خبری نیست؛ هوی نفس است دیگر،درست است؟ «مَنْ بَدَأَ بِنَصِيبِهِ مِنَ الدُّنْيَا فَاتَهُ نَصِيبُهُ مِنَ الْآخِرَةِ»؛ آن حظ اُخرویت دیگر تمام شد. اما این را هم بدان ها! یک تذکّر هم بهت می دهد، این را بدان. «وَلَم یُدرِک مِنها مایُریدُ» این را هم بدان ها، اول پول آمد به ذهنت، دنبال او، این جورکنم، آن جور کنم، بساط را پهنش کنم، گشادش کنم، فلانش کنم؛ این ها آمد؛ اما این را بهت بگویم ها! «وَ لَمْ يُدْرِكْ مِنْهَا مَا يُرِيدُ»؛ و این را بدان! آنی که تو می خواهی از دنیا، بهش نخواهی رسید. این هم یک تذکّر، اگر اوّل آن توی ذهنت آمد؛ امّا «وَ مَنْ بَدَأَ بِنَصِيبِهِ مِنَ الْآخِرَةِ»؛ اوّل این که آقا! به وظیفه شرعیم عمل بکنم. فهمیدی چی می گویم؟! آخرتم را آباد کنم،«وَصَلَ إِلَيْهِ مِنَ الدُّنْيَا»؛ آن جا دیگر هیچ غصّه نخور؛ آن نصیبی که از دنیا باید به تو برسد، می رسد. فهمیدی چی می خواهم بگویم؟ نمی خواهد زیاد بدوی دنبالش. بحارالأنوار، ج74، ص 182 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: «اِجْعَلُوا شُغُلَكُمْ فِي الْتِمَاسِ مَغْفِرَتِهِ وَ اصْرِفُوا هِمَّتَكُمْ بِالتَّقَرُّبِ إِلَى طَاعَتِهِ إِنَّهُ مَنْ بَدَأَ بِنَصِيبِهِ مِنَ الدُّنْيَا فَاتَهُ نَصِيبُهُ مِنَ الْآخِرَةِ وَ لَمْ يُدْرِكْ مِنْهَا مَا يُرِيدُ وَ مَنْ بَدَأَ بِنَصِيبِهِ مِنَ الْآخِرَةِ وَصَلَ إِلَيْهِ مِنَ الدُّنْيَا.» ترجمه: کار خود را همواره در جهت درخواست از خداوند برای مغفرت و بخشش گناهان خود قرار دهید و تلاش و کوشش خودتان را برای نزدیک تر شدن و تقرّب به خدا وسیله اطاعت کردن از او صرف کنید. اگر کسی اوّلین همّت او نصیب و بهره دنیوی باشد، بهره و نصیب آخرتی را از دست می دهد و آنچه را هم که از دنیا می خواهد به آن نمی رسد؛ ولی اگر همّت اوّل انسان نصیب و بهره آخرتی باشد، به بهره و نصیب دنیایی خود هم می رسد. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 کمین شیطان پشت مال❗️ 📌در روايتی دیگر امام صادق (ع) می فرماید:«إِنَّ الشَّيْطَانَ يُدِير ابْنَ آدَمَ فِی كُلِّ شَيْ‏ءٍ فَإِذَا أَعْيَاهُ جَثَمَ لَهُ عِنْدَ الْمَالِ فَأَخَذَ بِرَقَبَتِهِ»؛ شيطان اين گونه است كه يك نوع مُلازمت با انسان دارد و او را دور می زند؛ رها نمی كند؛ از او فاصله نمی گيرد. «فِی كُلِّ شَيْ‏ءٍ»؛ يعنی هر كاری كه انسان می خواهد بكند، شیطان او را زير نظر دارد و با او هست . یعنی در هر كاری شيطان با تو است، «فَإِذَا أَعْيَاهُ»؛ پس اگر شیطان را خسته و درمانده كرد؛ يعنی شيطان خواست او را از انجام کاری منحرف كند تا كار را شيطانی انجام بدهد، امّا او انجام نداد و از خواستۀ شیطان تخلّف كرد؛ به عنوان مثال شیطان آمد که مثلاً از طريق نگاه انسان را به حرام بيندازد، نتوانست. از طريق گوش خواست انسان را به حرام بيندازد، نتوانست، از طريق زبان نتوانست. «فِی كُلِّ شَيْ‏ءٍ» دارد، در امور اعتقادی هم خواست شُبهه ای ايجاد بکند ولی نتوانست. به نحوی که:«فَإِذَا أَعْيَاهُ»؛ شیطان را بيچاره و درمانده كرد. حالا شيطان، «جَثَمَ لَهُ عِنْدَ الْمَالِ»؛ می رود پشت مال كمين می كند. مال، كمينگاه شيطان است. آنجا كه رسيد، كمين می كند، «فَأَخَذَ بِرَقَبَتِهِ»1️⃣؛ گردنش را آنجا می گيرد. 1️⃣بحارالانوار، ج70، ص22 –الکافی، ج 2 ،ص 31 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #تآدیب_شهوت 📕 #حب_مال 📝 جلسه ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir