eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.5هزار دنبال‌کننده
153 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 نتیجۀ وسیله شدن مال باواسطه و بی واسطه برای دنیا و آخرت❗️ 📌گاهی مال خودش بدون واسطه برای حيات اُخروی وسيله می شود. گاهی هست كه باواسطه است. حالت بدون واسطه وقتی است كه مالی را كه از طريق مشروع به دستم آمد انفاق در راه خدا می كنم و آن را نمی خورم. يك موقع آن را می خورم نيرو می گيرم و نيرويم را در راه آخرت مصرف می كنم. آن دسته از آيات و روايات كه مال را می كوبد برای موقعی است كه نگرشت به مال نگرش هدفی باشد. ممكن است وسيله برای فقط زندگی دنيایی ات باشد و از آخرت هم خبری در آن نباشد که نتيجه اش كارخانۀ نجاست سازی است؛ نتیجه اش بول، غائط و منی است که از آن ها تعريف نمی كنند؛ بنابراین تا مال در دست انسان است و هنوز رد نشده، هيچ سودی ندارد. هر وقت از دست انسان رفت، آن موقع است كه به او سود می بخشد؛ چون وسيله است. حالا سود می تواند از نظر حيات دنيوی باشد و وسيله برای يك چيز ديگر بشود، يا خودش بدون واسطه برای تو سعادت بیاورد که فرقی نمی كند؛ تا در دستت هست، فايده ندارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه ششم @mojtabatehrani_ir
﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🏴رحلت پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام تسلیت باد🏴 🏞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 نمونه ای از کسب مال و خرج آن❗️ 📌در روایتی هشام بن سالم می گويد: شخصی به امام صادق ؟ع؟ عرض كرد:« قَالَ له رَجُلٌ وَ اللَّهِ إِنَّا لَنَطْلُبُ الدُّنْيَا»؛ به خدا قسم ما دنبال دنيا و پول درآوردن می رویم! «فقَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ: تَصْنَعَ بِهَا مَاذَا»؛ امام به او فرمود: وقتی پول درآوردی، با آن چه كار می كنی؟ «قَالَ: أَعُودُ بِهَا عَلَى نَفْسِی وَ عَلَى عِيَالِی وَ أَتَصَدَّقُ مِنْهَا وَ أَصِلُ مِنْهَا وَ أَحُجُّ مِنْهَا»؛ گفت: برای خودمان و زن و بچّه مان زندگی می كنيم، صدقه می دهيم، صلۀ رحم می کنیم، با آن حج می رويم. مطالب بعدی که مطرح می کند، خيلی قشنگ و روشنگر اين است كه پول هدف نيست؛ بلکه برای خرج كردن است. از راهی که خرج می كند، معلوم می شود كه هدفش چه بوده است. خود خرج كردن هدف نبود، خرج كردن برای يك چيز ديگر بود. در ادامۀ روایت حضرت به او فرمود:«فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ: لَيْسَ هَذَا طَلَبَ الدُّنْيَا هَذَا طَلَبُ الْآخِرَةِ»1️⃣؛ به این موارد که نمی گويند که تو دنبال دنيا داری می دوی؛ بلکه تو دنبال آخرت داری می دوی. مسئلۀ نگرش مطرح است که در درون و دل من و شما راجع به مال چه می گذرد. 1️⃣بحارالأنوار، ج70، ص128 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه ششم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 گفتۀ شیطان با چاپ اوّلین پول ❗️ 📌تعبيرات گوناگونی در روايات داریم. در امالی صدوق آمده است که ابن عبّاس نقل می کند: «إِنَّ أَوَّلَ دِرْهَمٍ وَ دِينَارٍ ضُرِبَا فِی الْأَرْضِ»؛ اوّلين درهم و ديناری که روی زمین ضرب شد و پول درست شد، «نَظَرَ إِلَيْهِمَا إِبْلِيسُ»؛ ابليس به آن نگاهی كرد، «فَلَمَّا عَايَنَهُمَا»؛ پول را معاينه كرد، «أَخَذَهُمَا»؛ آن را گرفت، «فَوَضَعَهُمَا عَلَى عَيْنِهِ»‏؛ روی دو چشمش گذاشت، «ثُمَّ ضَمَّهُمَا إِلَى صَدْرِهِ»؛ بعد هم روی سينه اش گذاشت، «ثُمَّ صَرَخَ صَرْخَةً»؛ بعد يك آهی هم كشيد، «ثُمَّ ضَمَّهُمَا إِلَى صَدْرِهِ»؛ دوباره روی سينه اش گذاشت، «ثُمَّ قَالَ»؛ بعد اين را گفت: «أَنْتُمَا قُرَّةُ عَيْنِی»؛ شما نور چشم من هستيد، «وَ ثَمَرَةُ فُؤَادِی»؛ و ميوۀ دلم هستيد. عمدۀ مطلبی که می خواهم بگویم، در اين قسمت روایت آمده است:«مَا أُبَالِی مِنْ بَنِی آدَمَ إِذَا أَحَبُّوكُمَا أَنْ لَا يَعْبُدُوا وَثَناً»؛ من از اين به بعد باكی ندارم از اینکه انسان ها شما را دوست بدارند، ولی بُت نپرستند. «حَسْبِی مِنْ بَنِی آدَمَ أَنْ يُحِبُّوكُمَا لَا يَعْبُدُوا وَثَناً»1️⃣؛ برای من كافی است كه فقط انسان ها شما را دوستتان بدارند. اين، خيلی حرف است. همين كه انسان ها شما را دوست بدارند، برای من كافی است. 1️⃣ مستدرک‏الوسائل، ج12، ص63 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🏴شهادت امام رضا علیه السلام تسلیت باد🏴 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 توهین خداوند به انسان نسبت به دادن مال و فرزند ❗️ 📌در آيۀ معروفی آمده است: (إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَىٰ)؛ چنین نیست که انسان شکرگزار باشد، بلکه طغیان می کند،(أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَىٰ)1️⃣؛ آنجايی كه احساس توانمندی کرد. پول و رياست اصلاً و ابداً قدرت نمی آورد، بلکه احساس توانمندی می آورد و اين احساس يك حالت روانی در پی دارد که مسئلۀ سركشی است؛ لذا هيچ گاه صِرف اعطای مال به غير، ممدوح نيست. بعضی افراد اين گونه هستند که وقتی دستشان به مال می رسد می گویند: خدا خواسته است. گاهی مال نعمت نيست، بلکه نِقمت است. در قرآن آمده است: (أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِينَ نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَلْ لَا يَشْعُرُونَ) 2️⃣؛ اين ها گمان می كردند آنچه از مال و اولاد به آن ها داديم، شتاب و سرعت كرديم كه خواستيم خوبی به اين ها بكنيم، امّا اين ها شعور ندارند و نمی فهمند. ديگر بدتر از اين نمی شود که خدا توهين بكند به کسانی كه دسترسی به مال پيدا می كنند و خيال می كنند كه برایشان نفعی دارد. مسئله این است که انسان يك احساس بیجا می كند که يك حالت واقعی برایش می آورد؛ يك توهّم بی پایه موجب يك حالت واقعی درونی در انسان می شود؛ که حالت طغيان نفس است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ علق،آیۀ6 و 7 2️⃣سورۀ مبارکۀ مؤمنون، آیات 55 و56 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هشتم @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ اَنَّهُ سُئِلَ عَنْ عَلِيِ بْنِ مُوسَى الرِّضَا عَلَيْهِ السَّلَامُ عَنْ خِيَارِ الْعِبَادِ فَقَال: «الَّذِينَ إِذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اسْتَغْفَرُوا وَ إِذَا أُعْطُوا شَكَرُوا وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا وَ إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا» ترجمه: بهترین بندگان خداوند کسانی هستند که هرگاه کار خوب و عمل نیکی انجام دهند، خوشحال و مسرور می شوند. هرگاه که گناه و عمل زشتی مرتکب شوند، از خداوند سبحان طلب بخشش کرده و استغفار می نمایند. هنگامی که از سوی خداوند لطف و عنایت و نعمتی با آن ها داده می شود، شکر و سپاس خداوند را می کنند و آن هنگام که به بلا و مصیبتی دچار می شوند، صبر می کنند. هرگاه که به هر دلیلی از شخصی غضبناک و خشمگین می شوند، گذشت کرده و او را می بخشند. شرح: روایتی از امام هشتم(ع)، دارد از حضرت سؤال کردند از بندگان خوب خدا: ایشان پنج تا خصوصیّت را فرمودند که دانه دانه حالا من می گویم: یعنی بندگان خوب خدا، این ها دارای چه خصوصیّاتی هستند؟ «فَقالَ (ع)»؛ حضرت در جواب فرمودند: «اَلَّذِينَ إِذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا»؛ آن ها کسانی هستند که وقتی کار نیکی و طاعاتی از طاعات الهیّه را انجام می دهند، از این که موفق شدند، این ها مسرور می شوند. در ربط با طاعات است. دوّم: «وَ إِذَا أَسَاءُوا اسْتَغْفَرُوا»؛ اگر نعوذبالله، این ها غفلت کردند و دستشان آلوده شد به خطاکاری، این ها از خداوند پوزش می طلبند، استغفار می کند، بی تفاوت نمی گذرند. سوّم: «وَ إِذَا أُعْطُوا شَكَرُوا»؛ اگر خداوند به آن ها عطایی کرد، چیزی بهشان عنایت کرد، این ها سپاس گزاری می کنند؛ باز هم این جوری نیست بی تفاوت باشد. فهمیدی؟ نه! و نسبت به معطی خودشان، این ها تشکر می کند و سپاس گزاری می کنند. چهارم: «وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا»؛ اگر گره به کارشان افتاد و به تعبیر ما، ابتلایی پیدا کردند، این ها گله نمی کنند از خدا، بلکه صبر می کنند؛ اهل شکایت، به تعبیر من نیستند این ها، شکایت نمی کنند. چهار تا شد. پنجمی: «وَ إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا»؛ اگر خشمگین شدند این ها، عفو می کنند؛ انتقام نمی کشند، اهل انتقام نیستند. این پنج تا خصوصیت در این روایت دارد که حضرت فرمودند در جواب، که بنده های خوب خدا کی اند؟ پنج تا خصوصیت حضرت فرمود در ربط با طاعات، در ربط با نعوذبالله، سیّئات، همین جور دانه دانه؛ در ربط با نعمت ها، در ربط با ابتلائات، شد؟! بعد هم آخر سر؛ اگر آن جایی را که نعوذبالله، خشمگین بشوند، آن هم باز اهل عفوند و بخششند این ها. فرمودند به این که این پنج تا خصوصیت را دارند. خوشا به حال کسی که این پنج تا خصوصیت در او باشد، این از بندگان خوب خدا محسوب می شود برطبق این روایتی که از امام رضا (ع) است. بحارالأنوار، جلد75، صفحه 38 وَ سُئِلَ عَنْ خِيَارِ الْعِبَادِ فَقَالَ (ع) الَّذِينَ إِذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اسْتَغْفَرُوا وَ إِذَا أُعْطُوا شَكَرُوا وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا وَ إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رُوِيَ اَنَّهُ سُئِلَ عَنْ عَلِيِ بْنِ مُوسَى الرِّضَا عَلَيْهِ السَّلَامُ عَنْ خِيَارِ الْعِبَادِ فَقَال: «الَّذِينَ إِذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اسْتَغْفَرُوا وَ إِذَا أُعْطُوا شَكَرُوا وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا وَ إِذَا غَضِبُوا عَفَوْا» ترجمه: بهترین بندگان خداوند کسانی هستند که هرگاه کار خوب و عمل نیکی انجام دهند، خوشحال و مسرور می شوند. هرگاه که گناه و عمل زشتی مرتکب شوند، از خداوند سبحان طلب بخشش کرده و استغفار می نمایند. هنگامی که از سوی خداوند لطف و عنایت و نعمتی با آن ها داده می شود، شکر و سپاس خداوند را می کنند و آن هنگام که به بلا و مصیبتی دچار می شوند، صبر می کنند. هرگاه که به هر دلیلی از شخصی غضبناک و خشمگین می شوند، گذشت کرده و او را می بخشند. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 جمع کردن مال آرامش نمی دهد بلکه اضطراب می آورد ❗️ 📌يك عدّه اشتباه فکر می كنند و خيال می كنند اگر بخواهند دلشان آرام شود و اضطرابش از بين برود، بايد مال جمع كنند و روی هم بگذارند. در صورتی که آنچه به دل انسان آرامش می دهد، مال و كثرت مال نيست. این ها پوچ هستند. آنچه به دل انسان آرامش می دهد، ذكر الله و ياد خداست.( أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ) 1️⃣؛ یاد خدا به قلب‏ها آرامش می دهد. انباشته كردن مال، انسان را بيچاره می كند. انسان به جايی می رسد كه اگر تمام عالم را هم به او بدهند، يك گره ای برایش به وجود می آيد که هيچ كدام از اين ها نمی تواند بازش بكند. وقتی سرت به سنگ بخورد، تازه این حرف ها را می فهمی . آنچه اضطراب را از دل می برد، برعكس مال است. مال حتّی از نظر دنيايی هم اضطراب آفرين است. امام علی(ع) به كُميل گفت: علم تو را حِراست می كند، امّا تو بايد بروی و مال را حفظ بكنی . 1️⃣سورۀ مبارکۀ رعد، آیۀ28 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه نهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 شیطان می گوید صاحب مال در سه موقعیت گیر من است❗️ 📌پيغمبر اكرم(ص) فرمود:«قَالَ الشَّيطَانُ: لَن يَسلِمَ مِنِّی صَاحِبُ المَالِ مِن إحدَى ثَلاثٍ»؛ كسی كه دارای مال است نمی‏تواند در سه موقعیّت به‏سلامت از زیر دستِ من بگذرد و جان سالم به‏در ببرد، «أغدُو عَلَيهِ بِهِنَّ وَ أرُوحُ بِهِنَّ»؛ چون من صبح و شام به‏سراغش می آیم تا او را بالأخره در یکی از این مواقف به‏زمین بزنم. اوّل:«أخذُهُ المَالَ مِن غَيرِ حِلِّهِ»؛ تلاش می‏کنم که مالش را از مسیر غیرحلال به ‏دست آورد. اگر هدف انسان خدا نباشد، روی طلب و مصرف انسان اثر می گذارد؛ انسان ديگر موازين شرعی را رعايت نمی كند. دوّم:«وَ إنفَاقُهُ فِی غَيرِ حَقِّهِ»؛ کاری می‏کنم که درآمدش، در جای نامناسب مصرف شود. اوّلی درآمد بود، اين هم مصرف است. سوّم:«وَ أحَبِّبُهُ إلَيهِ فَيَمنَعُهُ مِن حَقِّهِ»1️⃣؛ کاری می‏کنم که «مال» برای او محبوب شود و آن را دوست بدارد؛ تا در راهی كه سزاوار است مصرف شود، آن را مصرف نكند. 1️⃣کنزالعمّال، ج3، ص235 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه نهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 حب مال دلیل دوست نداشتن مرگ است❗️ 📌در روایتی که عامّه و خاصّه نقل می کنند، امام صادق(ع) می فرماید: «أَتَى النَّبِیَّ (ص) رَجُلٌ فَقَالَ مَا لِی لَا أُحِبُّ الْمَوْت‏»؛ یک شخص باصفا، نزد پیغمبر(ص) آمد و خیلی صاف و صادقانه به حضرت عرض کرد: من مرگ را دوست ندارم! «فَقَالَ لَهُ أَ لَكَ مَالٌ»؛ حضرت هم صریح از او پرسیدند: آیا پولدار هستی؟ حضرت او را می شناخت و به تعبیر ما انگشت روی «نقطه ضعفش» گذاشت. «قَالَ نَعَمْ»؛ پاسخ داد: بله. خيلی با صفا جواب داد. «قَالَ فَقَدَّمْتَهُ»؛ حضرت از او سؤال کرد:آیا مالی را که داری، جلو فرستادی و برای آخرت هزینه کردی؟ «قَالَ لَا»؛ پاسخ داد: نه؛ یعنی تا حالا از مال هایم در راه خدا انفاق و برای آخرت ذخیره نکردم. «قَالَ فَمِنْ ثَمَّ لَا تُحِبُّ الْمَوْت‏‏»1️⃣؛ حضرت فرمودند: به همین جهت است كه مرگ را دوست نداری؛ چون مال هایت را دوست داری مرگ را دوست نداری؛ چون مرگ به تعبیر ساده: جدایی حبیب از محبوب است. 1️⃣بحار الأنوا، ج‏6، ص 127 – الخصال، ج 1، ص 13 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
﷽ حضور در هشتمین نمایشگاه تخصصی کتب حوزوی و معارف اسلامی با بیش از 90 عنوان کتاب زمان: 29 شهریور تا 7 مهر ماه ساعت 8:30 الی 17 مکان: مشهد، خیابان امام رضا(ع)، چهارراه دانش، خیابان آیت الله مصباح یزدی 4، حسینیه آیت الله شاهرودی(ره) @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تعریف حب جاه و فرق آن با آبرو داری❗️ 📌حبّ به جاه، يعني رياست طلبي، انسان رياست را دوست دارد. حبّ به شهرت یعنی انسان می خواهد نامش سر زبان ها بيفتد و شناسايي شود. حبّ به مدح یعنی انسان دوست دارد از او تعريف كنند. همۀ این تعاریف را در سطح پايينی بیان کردم. راجع به حبّ به جاه يك تذكري بدهم. گاهي بعضي از مباحث با هم مخلوط مي شوند، كساني كه اهل تميز نيستند، آنها را خلط مي كنند. يک آبروداري داريم و يك جاه طلبي داریم که اين ها باهم فرق مي كنند. حفظ آبرو و آبروداري در شريعت اسلام –در خيلي موارد- واجب هم است. از لحاظ فقهی اين گونه است و انسان مومن خودش اين گونه است که حق ندارد آبروي خودش را بريزد، این کار حرام است. به عنوان مسئلۀ شرعي بگویم: در روايات بسياری داريم كه آبروي مؤمن برای خودش نيست، برای خدا است. اين قدر که آبرو عظمت دارد. در اصطلاح فقهی به آبرو «عِرض» گفته می شود. انسان باید حافظ مال، عِرض، ناموس و امثال اين ها -تعبيراتي كه خودمان داریم- باشد. اين ربطي به مسئلۀ رياست، جاه و امثال اين ها ندارد و انسان حق هم ندارد كه خودش را در جامعه هَتك و خوار بكند. می خواستم تذكّر بدهم كه يك موقع گروهی افراط و تفريط نکنند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه اول از فصل دوم @mojtabatehrani_ir