eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ لِکُمِیْلِ بْنِ‏ زِيَادٍ: « يَا كُمَيْلُ إِنَّ‏ اللِّسَانَ‏ يَبُوحُ‏ مِنَ‏ الْقَلْبِ‏ وَ الْقَلْبُ يَقُومُ بِالْغِذَاءِ فَانْظُرْ فِيمَا تُغَذِّي قَلْبَكَ وَ جِسْمَكَ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ ذَلِكَ حَلَالًا لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ تَعَالَى تَسْبِيحَكَ وَ لَا شُكْرَكَ» ترجمه: ای کمیل! همانا زبان آدم آن چه را در دل می گذرد اظهار می کند و پایداری دل و روح انسان به تغذیه است؛ پس بسیار دقّت کن در آن چه با آن، قلب و جسم خود را تغذیه می کنی. چنان چه تغذیۀ تو از طریق حلال نباشد خداوند متعال هرگز تسبیح و شکر تو را نمی پذیرد. شرح: در وصایا و سفارشاتی را که علی (ع) به کمیل بن زیاد نخعی فرمودند که مفصّل هم هست، این جملات هست؛ امّا این که من این جملات را می گویم جهتش این است که مکرر، می آیند و سؤال می کنند از من، گاهی که به اصطلاح در ارتباط با مسایل معنوی است، گاهی در ارتباط با مسایل مادّی است. اینکه می گویم گاهی؛ چون هر دو تایش، هر دو گانه اش هست. خدمتتان عرض شود که توی نماز چه جوری حضور قلب پیدا بکنم؟ سئوال می کنند. یا فرض کنید که دعا می کنم، راه به جایی نمی برد. من هر دو بُعدش را گفتم، هم معنویش را گفتم، هم مادّی را گفتم. یکی از مسائلی است که من حالا عرض می کنم. گفتم من این جملات را از علی (ع) است. حضرت می فرماید به کمیل: «يَا كُمَيْلُ إِنَّ‏ اللِّسَانَ‏ يَبُوحُ‏ مِنَ‏ الْقَلْبِ»؛ زبان این طور است که اظهار می کند آن چرا که در دل می گذرد. گاهی ما می گوییم: زبان ترجمان دل است. توی یک قالب می ریزیم این ها را می گوییم جای خودش. «إِنَّ‏ اللِّسَانَ‏ يَبُوحُ‏ مِنَ‏ الْقَلْبِ»؛ اظهار می کند زبان، آن چرا که در دل است. اما کدام دل؟ گوش کن. و از این طرف «الْقَلْبُ يَقُومُ بِالْغِذَاءِ»؛ دل و روح انسان، پایداری و سرپا بودنش به چیه؟ به غذاست. آدم غذا نخورد می میرد دیگر، درست است یا نه؟ تمام شد، این چیزها وجدانی است. تا اینجا حضرت، امور وجدانی را ردیف می کند. «الْقَلْبُ يَقُومُ بِالْغِذَاءِ»؛ روح پایداریش به چیست؟ به غذاست، تغذیه می کند. حالا در هر دو رابطه چه معنویش، چه حالا مادّیش بحثی نداریم، اینش که مسلّم است. «فَانْظُرْ فِيمَا تُغَذِّي قَلْبَكَ وَ جِسْمَكَ»؛ دقّت کن! گفتم معنا کرده است، مَنْ نَظَرَ غیر رَای؛ دید است. نَظَر یعنی دقّت کن. پس دقّت کن در آن چیزی را که داری چکار می کنی؟ تغذیه می کنی، برای سراپایی روح و جسمت که سراپا بمانم. همچنین فارسیش کردم. «فَانْظُرْ فِيمَا (تُغَذِّي قَلْبَكَ وَ جِسْمَكَ»؛ در این دقّت کن که می خواهد سرپا بماند. درست است یا نه؟ روحت، بدنت و این ها، ببین آن که باهاش داری تغذیه می کنی چی چیه. «فَإِنْ لَمْ يَكُنْ ذَلِكَ حَلَالًا) اگر او حلال نبود «لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ تَعَالَى تَسْبِيحَكَ وَ (لَا) شُكْرَكَ»؛ درست است؟! هر چه زباناً بیایی بگویی، تسبیح خدا کنی، شکر خدا کنی، چه بکنی، قبول نمی کند. من یک اشاره بکنم. ما خیلی در باب روایات و آیات راجع به شکر،«« لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ »؛ می گوید: آقا! آمدم هرچه می کنم، می بینم زیاد نمی شود. ای بابا شوخی نکن! با کدام زبان، مال حرام تو دلت پُر، بعد هم حضور قلب توی نماز؟ شوخی نکن بابا جون! وقتی مال حرام را خوردی، شکر خدا نکن برو شکر شیطان بکن. همچینن صریح بگویم،این شکر خدا که نیستش، شکرش را قبول نمی کند از تو. حضور قلب می خواهی؟ با اینکه حضور قلب نمی آید که، گوش کنید، از اوّل نماز تا آخرش همه چیز به یادت می آید جز خدا، ذهنت همه اش آنجاها است. می فهمید چه می گویم؟ حضور قلب ازش خبری نیستش. سرّش را می خواستی، هر دو تایش را گفتم،هم مادّیش، هم معنویش. چرا اثر ندارد این؟ اثرش را، برو یک باریک شو این طرف. توجّه کنید، طبق روایت است. نه تسبیحت، نه شکرت، این ها هیچ کدام اثر ندارد. توجّه کنید چرا؟ چون نیرو از چی گرفتی؟ از حرام گرفتی، شبهه ناک گرفتی. توجّه کنید چه عرض کردم. این هم جواب آن هایی که هی سئوال می کنند از من. نه یکی، نه دوتا، نه ده تا شاید ماهی که من اینجا هستم حداقلش بیست، سی تا سئوال می کنند. بحارالأنوار، جلد 74 صفحه273 سورۀمبارکۀ ابراهیم، آیۀ 7 لَقِيتُ كُمَيْلَ بْنَ زِيَادٍ وَ سَأَلْتُهُ عَنْ فَضْلِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ؟ع؟... يَا كُمَيْلُ إِنَ‏ اللِّسَانَ‏ يَبُوحُ‏ مِنَ‏ الْقَلْبِ‏ وَ الْقَلْبُ يَقُومُ بِالْغِذَاءِ فَانْظُرْ فِيمَا تُغَذِّي قَلْبَكَ وَ جِسْمَكَ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ ذَلِكَ حَلَالًا لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ تَعَالَى تَسْبِيحَكَ وَ لَا شُكْرَكَ ... 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
17.67M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ لِکُمِیْلِ بْنِ‏ زِيَادٍ: « يَا كُمَيْلُ إِنَّ‏ اللِّسَانَ‏ يَبُوحُ‏ مِنَ‏ الْقَلْبِ‏ وَ الْقَلْبُ يَقُومُ بِالْغِذَاءِ فَانْظُرْ فِيمَا تُغَذِّي قَلْبَكَ وَ جِسْمَكَ فَإِنْ لَمْ يَكُنْ ذَلِكَ حَلَالًا لَمْ يَقْبَلِ اللَّهُ تَعَالَى تَسْبِيحَكَ وَ لَا شُكْرَكَ» ترجمه: ای کمیل! همانا زبان آدم آن چه را در دل می گذرد اظهار می کند و پایداری دل و روح انسان به تغذیه است؛ پس بسیار دقّت کن در آن چه با آن، قلب و جسم خود را تغذیه می کنی. چنان چه تغذیۀ تو از طریق حلال نباشد خداوند متعال هرگز تسبیح و شکر تو را نمی پذیرد. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
🏴شهادت امام حسن علیه السلام تسلیت باد🏴 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دشمن ترین دشمنان انسان کیست؟ ❗️ 📌هر انسانی که دارای هواهای نفسانی است این طور است که با آن خواسته‎های حیوانی نفسانی‎اش همسو است، با مسائل مادّی دنیوی. از آنها لذّت می‎برد، کیف می‎کند و خوشش می‎آید؛ زیرا با خواسته‎های نفسانی او همسو است. اگر بخواهی این را به فساد بکشی، در او به تعبیر من مقتضی موجود است. پیامبراکرم(ص) فرمودند: « أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْكَ»1️⃣؛ دشمن ترین دشمنان تو همان نفسی است که در کالبد تو است. این عامل درونیّت است که تو را زود به فساد می‎کشاند. در روایتی از امام علی (ع)که حضرت فرمودند: «إِنَّ هَذِهِ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ فَمَنْ أَهْمَلَهَا جَمَحَتْ بِهِ إِلَى الْمَآثِمِ»2️⃣؛ این نفس به تو فرمان می‎دهد به زشتی، اگر همین که رهایش بکنی این سرکشی می‎کند. می‎رود سراغ تخلّف از فرمان ها الهی، مَآثِمِ یعنی گناه. در آیۀ شریفه دارد: (إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي) 3️⃣ (و من نفس خود را تبرئه نمى كنم چرا كه نفس قطعاً به بدى امر مى كند مگر كسى را كه خدا رحم كند زيرا پروردگار من آمرزنده مهربان است). 1️⃣بحارالانوار، ج67، ص64 2️⃣غررالحکم و دررالکلم، ص227 3️⃣سورۀ مبارکۀ یوسف، آیۀ 53 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دوازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 انسان اگر جلوی سرکشی نفس را بگیرد، فطرت او نمی گذارد نفس شکوفا شود❗️ 📌حالا من این آیات را تلاوت می‎کنم و به یک نکته‎ای اشاره می‎کنم. در سورۀ شمس دارد: وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا؛ قسم به نفس و آن موجودی که نفس را آفرید، فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا؛ یعنی در نهاد او قرار داد، مایۀ فساد و صلاح را. خب بعد قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا»؛ کسی را که تزکیّه کرد نفس را او رستگار شد، و کسی که رها کرد او را. دَسَّاهَا؛ ولش کرد. در این دقّت کنید. هم ول کردنش موجب فساد است. چیز دیگری نمی‎خواهد. همین که ولش کنی فاسد می‎شود. چرایش همان هایی که من گفتم. در دامن طبیعت است و التذاذات نفسانیّه دنیویّه مادّیّه که این هم طلبش هم بی نهایت. وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا؛ دارد. من حالا این جمله را بگویم. زبان حال نفس من و تو این است. ما به شیطان این را می‎گوییم؛ یعنی نفس ما این طور می‎گوید: از تو به یک اشاره از من به سر دویدن. وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا؛ چه کسی رستگار می‎شود آنکه جلوی نفس را بگیرد. خیلی یابو است، نه مشت حسن سرش می‎شود، نه مشت حسین. مهار شرع اگر به آن نزنی این یابو همه جا می‎زند. ابن البطن و الفرج است این. جلوی نفس را بگیر که اگر رها کنی فاسد است. حالا چه کاری کنیم تا نفس صالح بشود. می‎گوید که تو فقط جلویش را بگیر که نفس فاسد نشود. آن طرف را ندارد، چرا؟ برای اینکه فطرتت بر این است. فطرتت توحیدی است و جلوی نفس را می‎گیرد و نمی‎گذارد شکوفا شود. 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دوازدهم @mojtabatehrani_ir
15.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 انسان اگر جلوی سرکشی نفس را بگیرد، فطرت او نمی گذارد نفس شکوفا شود❗️ 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دوازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مهار نفس عامل درونی و چهار محیط عامل بیرونی صلاح و فساد انسان است ❗️ 📌در سورۀ مبارکۀ شمس دارد: قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا. در رابطۀ با نفس است. اگر نفس را مهار کردی، رستگاری. در اینجا چه کاری بکنم تا رستگار بشوم ندارد. همین که جلوی نفس را بگیری رستگار می‎شوی. بحث در این است که انسان این عامل درونی را باید مهار بکند تا بعد برود سراغ عامل بیرونی. در اینجاست که این موجب می‎شود آن روحیۀ تعبّد و تنسّک به احکام الهی که پشتوانۀ استقامت و پایداری است در او پیدا شود. این برای عامل درونی و حالا می‎رویم سراغ عامل بیرونی‎. به‎طور غالب محیط هایی را که نقش دارند روی صلاح و فساد انسان چهار محیط است. خانوادگی، آموزشی، شغلی و رفاقتی. چهار محیط و چهار فضا گفته شد. فرض کنید در محیط خانوادگی آنکه سرپرست اجرایی این محیط هست. اوست که یک مسئولیّت خطیری دارد برای آن افرادی که زیر نظر او عمل می‎کنند. خوب دقّت کنید در اینجا بحث عمل است. این کمال است. فرض کنید خوب عمل کرد. 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دوازدهم @mojtabatehrani_ir
9.37M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 مهار نفس عامل درونی و چهار محیط عامل بیرونی صلاح و فساد انسان است ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دوازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 در چهار محیط و هم فضای پنجم افراد نا صالح و بی تفاوت اثر گذارند ❗️ 📌محیط آموزشی الآن مقاطع مختلفی پیدا کرده است. سابق این طور کلاسیک به این نحو نبود. دبستان، راهنمایی، متوسّطه و بالاتر. حالا فرض کنیم فردی آمد در یک محیط آموزشی. در محیط خانوادگی خیلی خوب او را اصلاحش کردند. همین که رفت در محیط و فضای دوّم. در آن محیط آنهایی که سرپرستی دارند نسبت به این ها، اگر ناصالح باشند یا بی تفاوت. هر چه در محیط خانوادگی تاب بدهی بازتاب می‎شود، بی اثر می شود. زحمت کشیدی، از شکمت زدی یک و جای خوب گیر آوردی گذاشتی او را آنجا. فرض کنید مقطع دوّم و سوّم، همین طور می رود جلو، تا حدودی در اختیار پدر و مادر است. از آن مقطع که عبور کرد رفت مقطع بالاتر تمام شد، آنجا دیگر در اختیارت نیست، کاری هم نمی‎توانی بکنی. ترم اوّل نه، در ترم دوّم شکل و شمایلش عوض می‎شود. در محیط شغلی و محیط رفاقتی همین طور. از یک محیط به محیط دیگر. در هر محیط امکان خراب شدن هست. فضای پنجم که داریم آن فضا حاکم بر کلّ این هاست. اگر او ناصالح بود یا بی تفاوت باز خراب می‎کند. 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دوازدهم @mojtabatehrani_ir
9.45M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 در چهار محیط و هم فضای پنجم افراد نا صالح و بی تفاوت اثر گذارند ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دوازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir