﷽ 📍 جداسازی قطعی در سطح فردی و اجتماعی❗️ 📌یک وقت در بُعد فردی نیست بلکه در بُعد اجتماعی است. در اجتماع هم یک سنخ آزمایشات می کند که جنبۀ اجتماعی دارد. افراد در اجتماع شناخته می شوند. گاهی گفته ام این امتحانات دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد تا خالص ها از ناخالص ها شناخته و جدا شوند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #آزمایش_الهی 📕 #ویژگی_های_امتحان_الهی 🏷 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ اَنَّهُ قِيلَ لِأَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلامُ:«كَيْفَ أَصْبَحْتَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ (ع) أَصْبَحْنَا وَ بِنَا مِنْ نِعَمِ اللَّهِ تَعَالَی وَ فَضْلِهِ مَا لَا نُحْصِيهِ مَعَ كَثِيرٍمَا نُحْصِيهِ فَمَا نَدْرِي أَيَّ نِعْمَةٍ نَشْكُرُ أَجَمِيلٍ مَا يَنْتَشِرُ أَمْ قَبِيحٍ مَا يَسْتُرُ» ترجمه: روایت شده است که کسی به حضرت امیرالمؤمنین (ع)، عرض کرد: یا امیرالمؤمنین!(ع) حال شما چه طور است؟حضرت علی (ع)، فرمودند: حال ما چنین است که خداوند متعال آن قدر نعمت ها و فضل خود به ما عنایت کرده که توان شمارش آن ها را نداریم؛ با اینکه بسیاری از آن ها را می شماریم پس ما که نمی دانیم کدام نعمت را شکر گزاری کنیم و آیا شکرگزاری این نعمت را بکنیم که بر زبان مردم به نیکی یاد کردن و خوب گفتن از ما را جاری و منتشر کرده است، یا شکرگزاری این نعمت را بکنیم که بدی های مارا پوشانده است؟! شرح: در روایتی است از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، نقل شده است که شخصی عرض کرد به حضرت، حال شما چطور است؟ این تعبیر در روایات زیاد است، می رسیدند سؤال می کردند: احوالتان چطور است؟ می گفتند: «كَيْفَ أَصْبَحْتَ»؛ از حضرت سؤال کرد: یا امیرالمؤمنین!(ع)حال شما چطور است؟ حضرت در جواب فرمودند:«أَصْبَحْنَا»؛ اینجا خودش یک نکته ای است. او این را سؤال می کند، می گوید: حال شما چطور است؟ حضرت در جواب می گوید: حال ما این طور است. او این را می گوید: «قیلَ كَيْفَ أَصْبَحْتَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع)»؛ به حضرت عرض کردند: حال شما چطور است؟ یا امیرالمؤمنین!«قَالَ أَصْبَحْنَا»؛ در جواب، حال ما این طور است.«وَ بِنَا مِنْ نِعَمِ اللَّهِ تَعَالَی وَ فَضْلِهِ مَا لَا نُحْصِيهِ»؛ حال ما، این طوری است: آن قدر خدا به ما نعمت، عنایت کرده با فضل و عنایتش، که ما توان شمارش او را نداریم. اوّل این را می فرماید که اشاره به آیه است: «وَ ان تَعدُّوا نِعمَتَ اللهِ لاتُحصُو ها...»؛ اشاره به آیه می کند.« كَثِيرٍمَا نُحْصِيه»؛ اوّلا این را بدان! سراپای ما را نعمت ها، فضل الهی گرفته است که قابل شمارش نیست، با آن چیز هایی را که می توانیم بشماریم؛ یک نشمردنی داریم، یک شمردنی داریم. این تا اینجاست. بعد فرمود: «فَمَا نَدْرِي»؛ پس ما نمی دانیم، اینجا را نگاه کنید دیگر، هم اش ما، ما، ماست، من نیست؛ یعنی من و تو و همه؛ توجّه کنید! سراپایمان را این فضل و نعمت خدا گرفته، نمی توانیم، نشمردنی داریم، شمردنی اش هم داریم، بعدش می فهمیم، سرمان می شود. «فَمَا نَدْرِي أَيَّ نِعْمَةٍ نَشْكُرُ »؛ پس ما نمی دانیم، کدام نعمت اش را بیایم شکرگزاری کنیم. این ها تا اینجا، به قول ما قانون کلّی است، همه را، سراپایمان را فضل و نعمت خدا گرفته است و به جوری هم هستش که ما اصلاً نمی دانیم کدامش را بیایم از خدا تشکر کنیم، سپاس گزاری کنیم؛ بعد دست می گذارد روی یک نعمت خاص، که غالباً مردم از او غفلت دارند. خوب دقّت کنید! می آید سراغ یکی:«أَجَمِيلٍ مَا يَنْتَشِرُ أَمْ قَبِيحٍ مَا يَسْتُرُ»؛ سپاس گزاری کنم نسبت به زیبایی ها و خوبی هایی را که از ما بین مردم منتشر کرده است، یا آن بدیی های ما را که پوشانده است و مردم نمی دانند؟! دست گذاشت روی این که همه غالباً غفلت داریم، نعمت تا می گویند، می روییم سراغ پول و خانه و فرش و ماشین و همین جوری؛ همه اش توی این خطیم. توی فکر این هستی که خدا آبرویت را نبرده، بهت آبرو داده است؟! اگر بنا بود، آن بدی هایت را فاش می کرد، آبرو برایت می ماند توی جامعه؟ تا می گویم. می گویند: بَه! آدم خوبی است، متدیّن است؛خوبی ها را می گویند. رسیدید شما به عرض من یا نه؟ ببین دست کجا گذاشت علی (ع)؛ آنی که غالباّ ازش غفلت دارند. خدا آبرو به تو داد، آبرویت را نبرد، بالاترین نعمت است برای تو. «أَجَمِيلٍ مَا يَنْتَشِرُ أَمْ قَبِيحٍٍ مَا يَسْتُرُ»؛ کدامش را شکر کنم من، هان؟! «فَمَا نَدْرِي أَيَّ نِعْمَةٍ نَشْكُرُ» نمی دانم من. ____________________________________ بحارالأنوار،جلد 73، صفحه 17 قَالَ جَابِرٌ وَ لَقِيتُ عَلِيّاً يَوْماً فَقُلْتُ كَيْفَ أَصْبَحْتَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(ع) قَالَ أَصْبَحْنَا وَ بِنَا مِنْ نِعَمِ اللَّهِ وَ فَضْلِهِ مَا لَا نُحْصِيهِ مَعَ كَثِيرِ مَا نُحْصِيهِ فَمَا نَدْرِي أَيَ نِعْمَةٍ نَشْكُرُ أَ جَمِيلَ مَا يَنْتَشِرُ أَمْ قَبِيحَ مَا يَسْتُرُ. وَآتَاكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ . سورۀ مبارکۀ ابراهیم آیۀ 34 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ اَنَّهُ قِيلَ لِأَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلامُ:«كَيْفَ أَصْبَحْتَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ (ع) أَصْبَحْنَا وَ بِنَا مِنْ نِعَمِ اللَّهِ تَعَالَی وَ فَضْلِهِ مَا لَا نُحْصِيهِ مَعَ كَثِيرٍمَا نُحْصِيهِ فَمَا نَدْرِي أَيَّ نِعْمَةٍ نَشْكُرُ أَجَمِيلٍ مَا يَنْتَشِرُ أَمْ قَبِيحٍ مَا يَسْتُرُ» ترجمه: روایت شده است که کسی به حضرت امیرالمؤمنین (ع)، عرض کرد: یا امیرالمؤمنین!(ع) حال شما چه طور است؟حضرت علی (ع)، فرمودند: حال ما چنین است که خداوند متعال آن قدر نعمت ها و فضل خود به ما عنایت کرده که توان شمارش آن ها را نداریم؛ با اینکه بسیاری از آن ها را می شماریم پس ما که نمی دانیم کدام نعمت را شکر گزاری کنیم و آیا شکرگزاری این نعمت را بکنیم که بر زبان مردم به نیکی یاد کردن و خوب گفتن از ما را جاری و منتشر کرده است، یا شکرگزاری این نعمت را بکنیم که بدی های مارا پوشانده است؟! بحارالأنوار،جلد 73، صفحه 17 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 منشأ قیام امام حسین (ع)، غیرت بر دین ❗️ 📌این قیام و حرکت، صحیفه‎ای بود و دارای درس هایی برای ابناء بشر در ابعاد گوناگون معرفتی، معنوی، فضیلتی انسانی، دنیوی، اخروی، فردی، اجتماعی و منشأ آن هم عبارت از غیرتی بود که حسین (ع) داشت در دو رابطه که جزء اصطلاحات است، غیرت بر دین که این از نظر ظاهر نمود داشت و یکی هم از نظر باطنی بود. یعنی سیر درونی سیر الله تعالی بود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #غیرت-دینی 🏷 جلسه چهاردهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خدایا دلم را مملو از حب خودت کن❗️ 📌حضرت زین العابدین(ع) در دعایی به خدا عرض می کند: «اللهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ أَنْ تَمْلَأَ قَلْبِی حُبّاً لَكَ»1️⃣؛ خدایا! سراسر دلم را مملوّ از حبّ خود کن. چراکه اگر این معنا حاصل شود، دو نقش اساسی غیرت به دنبال آن خواهد آمد که یکی خلاصی درونی مُحبّ از تعلّقات است و دیگری فارغ شدن از خودبینی و منیّت. 1️⃣بحارالأنوار، ج 95، ص 92 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #غیرت-دینی 🏷 جلسه سیزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نقش اساسی غیرت: دوست نداشتن غیر محبوب❗️ 📌در دعای عرفۀ امام حسین(ع) آمده است؛ آنجا که حضرت خطاب به خدا می گوید: «أَنْتَ الَّذِی أَزَلْتَ الْأَغْیَارَ عَنْ قُلُوبِ أَحِبَّائِكَ حَتَّى لَمݠْ یُحِبُّوا سِوَاكَ1️⃣»؛ خدایا! تو بودی که اغیار را از دل دوستانت محو کردی تا غیرتو را دوست نداشته باشند. این تو بودی که همۀ آمال و آرزوهای غیرخودت را از من گرفتی. این ها همه کار تو است. این همان نقش اوّل و اساسی غیرت در محبّت است که غیر را از دل مُحبّ بیرون می کند و محبوب، تنها صاحبِ دل می شود. 1️⃣بحارالأنوار، ج 95، ص 226 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #غیرت-دینی 🏷 جلسه سیزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حب به حسین(ع) سرنوشت‌ساز برای انسان ❗️ 📌حبّ‌به امام حسین(ع) که از اولیای خاصّ خداوند است، «غیرت آفرین» است و در سعادتمندی انسان نقش اساسی دارد؛ امّا به شرط آنکه صادقانه و خالصانه باشد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #غیرت-دینی 🏷 جلسه سیزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 〰️〰️〰️〰️〰️ 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حسین(ع) غیرت بر دین داشت ❗️ 📌و ریشۀ غیرت بر دین از نظر ظاهری همان غیرتی است که اهل معرفت دارند چه می‎کنند؟ آنها می‎گویند. که البته آنها بالاتر می‎گویند. ریشه‎اش آنجا است. آنچه را در ارتباط با محبوب است نسبت به آن غیور است. که یکیش دین است. خیلی روشن پایینش آوردم مطلب را. که می‎گوید غیرت بر دین دارد حسین (ع) غیرت بر دین داشت. ریشۀ این ظاهری آن باطن بود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #غیرت-دینی 🏷 جلسه چهاردهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 حب به حسین(ع) سرنوشت‌ساز برای انسان ❗️ 📌حبّ‌به امام حسین(ع) که از اولیای خاصّ خداوند است، «غیرت آفرین» است و در سعادتمندی انسان نقش اساسی دارد؛ امّا به شرط آنکه صادقانه و خالصانه باشد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #سلوک_عاشورایی 📕 #غیرت-دینی 🏷 جلسه چهاردهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «... مَنْ أَرَادَ أَنْ يَعِيشَ حُرّاً أَيَّامَ حَيَاتِهِ فَلَا يُسْكِنِ الطَّمَعَ قَلْبَهُ...» ترجمه: اگر کسی بخواهد در دوران زندگی خود آزادانه زندگی کند، باید مراقبت کند که طمع در قلب و دلش جای نگیرد. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: اگر کسی بخواهد در ایّام زندگیش در دنیا، آزادانه زندگی کند؛ من به یک نکته ای می خواهم اشاره کنم و او اینکه: یک آزادگی داریم و یک اسارت داریم. می دانید یعنی؟ اسارت؛ معنایش این است که انسان از نظر اختیارش، در دست خودش چیه؟ نیست.یعنی به اسارت رفته است، این از خود دیگر اختیاری ندارد. در اینجا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، می فرماید: هرکسی می خواهد این جوری باشد در زندگیش هم، واقعاً هم؛ و او اینکه اختیار زندگیش با خودش باشد، به اسارت نرود. حالا چه کار کند؟بحث این به اصطلاح اسارت های ظاهری نیست،این درونی است. می فرماید: «مَنْ أَرَادَ أَنْ يَعِيشَ حُرّاً أَيَّامَ حَيَاتِهِ»؛ در تمام سراسر زندگیش در دنیا، آزادانه زندگی کند،زندگی کردن، قهراً در ارتباط با امور مادّی است؛ قبول دارید شما یا نه؟معیشت یعنی چی؟ زندگی؛ همه می رود توی مسائل چیه؟ مادّی. درست؟ در مسائل مادّیش، آزادانه زندگی کند.این یک راه بود، منحصر بود. «فَلَا يُسْكِنِ الطَّمَعَ قَلْبَهُ»؛ این، مراقبت کند که طمع توی دلش نیاید، این آزادانه زندگی می کند. حالا طمع چیه؟ حال به شما عرض می کنم، بعدش اشاره می کنم. از رذائل اخلاقی است طمع. طمع، چشم داشت به آن چه را که از امور مادّی در دست دیگران، امثال خودش هست، این را به اش می گویند طمع؛ چشم داشت به امور مادّی که در دست دیگران است. یک چنین چشم داشتی در درونش نباشد، این انسان را به اسارت می برد، عمده اینجا، این است، و موجب می شود که انسان از نظر دلش، درونش وابسته می شود به امور مادّی که در دست دیگران است.شما این طرفش را هم نگاه کنید و آن چیه؟ این موجب می شود که این شخص، از نظر وابستگیش به خدا،از آنجا آزاد می شود.اگر به اسارت امور مادّی در دست دیگران رفتی، از وابستگی به خدا آزاد می شوی. اگر از آن اسارت طمع خودت را آزاد کردی، وابسته به کی می شوی؟ به خدا می شوی که مسبب الاسباب است. یک روایت دیگر ما داریم: که وقتی از حضرت، سؤال می کنند: چه موجب می شود که ایمان انسان زایل می شود؟ یک روایت ما داریم؛ من این را روایت را ظاهراً از امام حسین(ع)، عرض کردم. از امام حسن هم، حالا نمی خواهم چیز کنم، روایت توی روایت است، فقط همین بخشش را، آخرش را می گویم: چه موجب می شود؟ سؤال! از حضرت، سؤال می کنند: آقا!یا اباعبدالله! چی موجب می شود که ایمان از دل من می رود بیرون، زایل می شود؟حضرت می گوید: «الطَمَعَ»؛ تمام شد. ببین، چه خطرناک است این! می گوید: «الطَمَعَ»؛ طمع موجب می شود ایمانت از بین می رود. ایمانت از بین می رود؛ یعنی وابستگی دلت با خدا. اصلاً، ایمان وابستگی دلی است. این را بهتان بگویم،ایمان این است معنایش،اعتقاد غیر ایمان. ایمان، وابستگی دل است، قلب است.ایمان به خدا یعنی دل بستۀ به خدا، این را خوب دقّت کن چه می گویم. دل بستۀ به خدا.طمع، دل بستگی تو را به خدا، چه کار می کند؟ از بین می برد لذا علی ؟ع؟، در این روایت می فرماید، اگر کسی بخواهد آزادانه توی دنیا زندگی کند، مقیّد بشود، طمع توی دلش نباشد، چشم داشت به چیزهایی که در دست دیگران است،چه توقع داشته باشی به ات بدهند، چه از آن طرف همین چشمگیر بشود برایت، می فهمی چی می خواهم بگویم؟ دو تاچیز هست،باز هم این، دقیق است این حرف هایی که من دارم می زنم،یک وقت من، دلم می خواهد تو به من کمک کنی، یک وقت نه، وقتی که می بینم توی دستت این را داری، دلم به سوی آن کشیده می شود نمی خواهم تو به من بدهی؛ ولی همین که دیدم تو داری، من هم یک حالی می شوم؛هویٰ! می گوید: اگر می خواهی آزاده در زندگی دنیایت باشی، «مَنْ أَرَادَ أَنْ يَعِيشَ حُرّاً أَيَّامَ حَيَاتِهِ فَلَا يُسْكِنِ الطَّمَعَ قَلْبَهُ» شد؟! مقیّد باشید یک وقت این حالت، توی دل تو نیاید، آن وقت از این طرف آزاد شدی، دلبسته به خدا شدی، همۀ کارهایت دیگر جور است، هیچ وقت نگرانی توی زندگیت پیدا نمی کنی، تمام نگرانی هایت از بین می برد مجموعۀ ورّام، جلد 1، صفحه 49 عَلِيٌّ(ع) أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْأَطْمَاعِ الْعَبِيدُ ثَلَاثَةٌ عَبْدُ رِقٍّ وَ عَبْدُ شَهْوَةٍ وَ عَبْدُ طَمَعٍ. مَنْ أَرَادَ أَنْ يَعِيشَ حُرّاً أَيَّامَ حَيَاتِهِ فَلَا يُسْكِنِ الطَّمَعَ قَلْبَهُ. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «... مَنْ أَرَادَ أَنْ يَعِيشَ حُرّاً أَيَّامَ حَيَاتِهِ فَلَا يُسْكِنِ الطَّمَعَ قَلْبَهُ...» ترجمه: اگر کسی بخواهد در دوران زندگی خود آزادانه زندگی کند، باید مراقبت کند که طمع در قلب و دلش جای نگیرد. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir