eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
193 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
7.49M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 گذر عمر: ما داریم کم می شویم و از دست می‌رویم❗️ 📌عمر و سنّ و سال از مقولۀ زمان است و حصّۀ وجودی ما در نشئۀ دنیا است؛ یعنی عمر، یک انتزاع از حرکت وجودی ما در دنیا است و هر مقدار که از وجود انسان می رود، تعبیربه زمان می شود. مثلاً وقتی از وجود ما یک مقدار مشخّص کاسته شود، از آن تعبیر به یک ساعت می کنیم. اگر دو برابر آن از وجود ما برود، می گوییم: دو ساعت از عمرمان گذشت. این تعبیر مسامحی است؛ چون در حقیقت عمر نمی گذرد و تنها یک انتزاع است، بلکه آنچه در گذر است، من و شماییم. ماییم که هر ساعت و هر لحظه داریم در این نشئه کم می شویم و تباه می گردیم؛ امّا خیال می کنیم که ما ثابتیم و عمر گُذرا است. این حرف غلط است که بگوییم: «عمرمان گذشت.» یا «عمرت را به چه کاری می گذرانی؟» بلکه باید گفت: تو در چه چیزی فانی می شوی و چقدر در این نشئۀ مادّی تباه شده ای. برای اینکه خوب متوجّه شوید، یک مثال می زنم. فرض کنید که وجود مادّی تان به صورت یک ریسمان کشیده شود و مثلاً شصت سال عمرتان، تبدیل به شصت متر شود. هر زمانی که از شما می گذرد، ذرّه ای از این ریسمان کوتاه می شود. ذرّه ذرّه و سانت به سانت از ریسمان عمر کم می شود و در یک جا به انتها می رسد؛ پس عمر نگذشته، بلکه شما گذشته ای و عمر از این تباهی مادّی شما انتزاع شده است. عمر نمی رود، تویی که داری می روی. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پانزدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَنِ الْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ:«لَمّا دَعَی نُوحٌ عَلَیهِ السَّلامُ رَبَّهُ عَزَّوَ جَلَّ عَلی قَومِهِ أَتَاهُ إِبْلِيسُ لَعَنَهُ اللَّهُ فَقَالَ يَا نُوحُ ... اذْكُرْنِي فِي ثَلَاثِ مَوَاطِنَ فَإِنِّي أَقْرَبُ مَا أَكُونُ إِلَى الْعَبْدِ إِذَا كَانَ فِي إِحْدَاهُنَّ اذْكُرْنِي إِذَا غَضِبْتَ وَ اذْكُرْنِي إِذَا حَكَمْتَ بَيْنَ اثْنَيْنِ وَ اذْكُرْنِي إِذَا كُنْتَ مَعَ امْرَأَةٍ خَالِياً لَيْسَ مَعَكُمَا أَحَدٌ» ترجمه: آن گاه که حضرت نوح (ع) پروردگار عزّو جلّ را خواند و قوم خود را نفرین کرد، ابلیس نزد او آمد و گفت: ای نوح! مرا در سه مکان یاد کن و آگاه باش که من در این سه موقعیّت نزدیک ترین فرد به هر شخص هستم. آن هنگام که خشمگین می شوی؛ آن هنگام که می خواهی میان دو نفر حکم و قضاوت کنی و آن هنگام نزد زن نامحرمی هستی و هیچ کس نزد شما نیست. شرح: روایت از امام باقر صلوات الله علیه منقول است، حضرت فرمودند: آن گاه که حضرت نوح (ع)، پروردگارش را خواند و تقاضا کرد بر علیه قومش، نفرین کرد. اینجاست دیگر، که در آیه دارد، گفت: دیاری را باقی نگذار، این قدر اذیتّش کردند؛ که هر کاری می کنم اینها، خلاصه آدم بشو نیستند. «لَمَّا دَعَا نُوحٌ (ع) رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى قَوْمِهِ أَتَاهُ إِبْلِيسُ»؛ وقتی که این، خدا را خواند، پروردگارش را بر علیه آن ها که عذابت را نازل کن، کسی را باقی نگذار. ابلیس آمد پیشش، « أَتَاهُ إِبْلِيسُ فَقَالَ يَا نُوحُ»؛ به اش گفت: ای نوح! «اذْكُرْنِي فِي ثَلَاثِ مَوَاطِنَ »؛ من را سه جا یاد آور بشو. سه جا حالا اشاره به چیاست(؟)عرض می کنم: «اذْكُرْنِي فِي ثَلَاثِ مَوَاطِنَ فَإِنِّي أَقْرَبُ مَا أَكُونُ إِلَى الْعَبْدِ إِذَا كَانَ فِي (إِحْدَاهُنَّ)»؛ در این سه موقعیّت، سه تا موقعیّت است، من را یادت نرود،سه تا موقعیّت، من را یادت نرود، به یاد من بیفت. «اذْكُرْنِي فِي ثَلَاثِ مَوَاطِنَ »؛ این سه موقعیّت ها، از آن موقعیّت هایی است که نزدیک ترین به اصطلاح ما، شخصی هستم به بنده، که نزدیک تر از من به او به حسب ظاهر، کسی نیست.خیلی نزدیکم به اش آنجا کجاست آن؟ اوّل: «اذْكُرْنِي إِذَا غَضِبْتَ»؛ آن گاه که خشمگین شدی، من را یادت، هان؟ نرود، به یاد من بیفت. اوّل، سه موقعیت، اولین موقعیّت است. دو: «وَ اذْكُرْنِي إِذَا حَكَمْتَ بَيْنَ اثْنَيْنِ»؛ آنجایی که داری بین دو نفر، می خواهی قضاوت بکنی، من را یادت نرود. خوب حرف های من را گوش بدهید. سوم: «وَ اذْكُرْنِي إِذَا كُنْتَ مَعَ امْرَأَةٍ خَالِياً لَيْسَ مَعَكُمَا أَحَدٌ»؛ آنجایی که تو هستی و یک زن اجنبیۀ نامحرم، و شخص ثالثی نیست. که می گوییم: خلوت با اجنبیه، از نظر اصطلاح فقهی، ما آنجا می گوییم. آنجا من را یادت نرود. یعنی چی؟ یعنی در سه موقعیّت است که من آنجا کارایی قوی دارم، نزدیک ترین کسم به تو و به عبد. یکی آنجایی که خشمگین می شوی، یکی آنجایی که می خواهد قضاوت بین دو نفر بکند، یکی هم آنجایی که با یک اجنبیه خلوت می کند. این سه تا موقعیت. حالا، چرا به حضرت نوح آمد آن موقع، این را گفت؟ جهت اش که دو تایش آنجا بود، اوّلی و دوّمی. این را بگویم چطور شد حالا، تا این، نفرین کرد قومش را، درست است یا نه؟ چون این سر و کلّه اش پیدا شد اینجا؟ چون هم خشمگین شده بود از قوم، هم داشت قضاوت می کرد. بحارالأنوار،جلد11، صفحه 318 روایت به سورۀ مبارکۀ هود آیات 25 الی 49 اشاره دارد. عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ؟س؟قَالَ: لَمَّا دَعَا نُوحِ (ع) رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى قَوْمِهِ أَتَاهُ إِبْلِيسُ لَعَنَهُ اللَّهُ فَقَالَ يَا نُوحُ إِنَّ لَكَ عِنْدِي يَداً أُرِيدُ أَنْ أُكَافِئَكَ عَلَيْهَا فَقَالَ نُوحٌ (ع) إِنَّهُ لَيُبْغَضُ إِلَيَّ أَنْ يَكُونَ لَكَ عِنْدِي يَدٌ فَمَا هِيَ قَالَ بَلَى دَعَوْتَ اللَّهَ عَلَى قَوْمِكَ فَأَغْرَقْتَهُمْ فَلَمْ يَبْقَ أَحَدٌ أُغْوِيهِ فَأَنَا مُسْتَرِيحٌ حَتَّى يُنْسَقَ قَرْنٌ آخَرُ وَ أُغْوِيَهُمْ فَقَالَ لَهُ نُوحٌ (ع) مَا الَّذِي تُرِيدُ أَنْ تُكَافِئَنِي بِهِ قَالَ اذْكُرْنِي فِي ثَلَاثِ مَوَاطِنَ فَإِنِّي أَقْرَبُ مَا أَكُونُ إِلَى الْعَبْدِ إِذَا كَانَ فِي إِحْدَاهُنَّ اذْكُرْنِي إِذَا غَضِبْتَ وَ اذْكُرْنِي إِذَا حَكَمْتَ بَيْنَ اثْنَيْنِ وَ اذْكُرْنِي إِذَا كُنْتَ مَعَ امْرَأَةٍ خَالِياً لَيْسَ مَعَكُمَا أَحَدٌ. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
20.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ عَنِ الْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ:«لَمّا دَعَی نُوحٌ عَلَیهِ السَّلامُ رَبَّهُ عَزَّوَ جَلَّ عَلی قَومِهِ أَتَاهُ إِبْلِيسُ لَعَنَهُ اللَّهُ فَقَالَ يَا نُوحُ ... اذْكُرْنِي فِي ثَلَاثِ مَوَاطِنَ فَإِنِّي أَقْرَبُ مَا أَكُونُ إِلَى الْعَبْدِ إِذَا كَانَ فِي إِحْدَاهُنَّ اذْكُرْنِي إِذَا غَضِبْتَ وَ اذْكُرْنِي إِذَا حَكَمْتَ بَيْنَ اثْنَيْنِ وَ اذْكُرْنِي إِذَا كُنْتَ مَعَ امْرَأَةٍ خَالِياً لَيْسَ مَعَكُمَا أَحَدٌ» ترجمه: آن گاه که حضرت نوح (ع) پروردگار عزّو جلّ را خواند و قوم خود را نفرین کرد، ابلیس نزد او آمد و گفت: ای نوح! مرا در سه مکان یاد کن و آگاه باش که من در این سه موقعیّت نزدیک ترین فرد به هر شخص هستم. آن هنگام که خشمگین می شوی؛ آن هنگام که می خواهی میان دو نفر حکم و قضاوت کنی و آن هنگام نزد زن نامحرمی هستی و هیچ کس نزد شما نیست. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
5.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 زیان دیده کسی است که عمرش را ضایع کرده است❗️ 📌 امام علی(ع) فرمود: «إنَّمَا أنْتَ عَدَدُ أیَّامٍ»؛ همانا تو شمارش روزها هستی. «فَكُلُّ یَوْمٍ یَمْضِی عَلَیْكَ یَمْضِی بِبَعْضِكَ»؛ هر روز که می رود، چیزی از خودت کاسته می شود، نه از عمرت؛ لذا این اشتباه است که ما می گوییم: عمرمان تلف شد؛ بلکه باید نعوذبالله بگوییم: ما خودمان تلف شدیم. امام علی(ع) فرمود: «إِنَّ الْمَغْبُونَ مَنْ غَبَنَ عُمْرَهُ وَ إِنَّ الْمَغْبُوطَ مَنْ أَنْفَذَ عُمْرَهُ فِی طَاعَةِ رَبِّهِ»1️⃣؛ زیان دیده کسی است که عمرش را ضایع کرده است؛ چون او حصّه ای از وجود خویش را از دست داده که دیگر بازگشت ندارد. 1️⃣غررالحکم، ص 159 و 160 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پانزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
4.6M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 شدیدترین غصه‎ها: فرصت‌های از دست داده❗️ 📌امام علی(ع) می فرماید: «الاِشْتِغٰالُ بِالفٰائَتِ یَضَیِّعُ الوَقْت»؛ وقتی انسان می خواهد به کارهای فوت شده و عقب افتاده اش برسد، فرصت های جدید را از دست می دهد. چرا؟ چون: «الفٰائِتُ لا یَعوُدُ»؛ آنچه بگذرد، دیگر بر نمی گردد. پرداختن به گذشته؛ یعنی هدر دادن امروز. البتّه اگر این التفات مربوط به وظایفی باشد که جبران آن ها ممکن است و باید جبران شود، گریزی از آن نیست. حالا معنی این جملۀ حضرت روشن می شود که فرمود: «أَشَدُّ الْغُصَصِ فَوْتُ الْفُرَصِ»1️⃣؛ شدیدترین غم و غصّه ها که کُشنده است، از دست دادن فرصت ها است. 1️⃣غررالحکم، ص 64 و 55 و 206 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه شانزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
6.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 از خواب غفلت بیدار شوید قبل از نابود شدن عمر❗️ 📌در روایات ما روی بحث غفلت، بسیار تکیّه شده که مواظب باشید که دچار غفلت نشوید. جهت این است که یک انسان هدفمند که در سیر معنوی قرار گرفته و از معنویّت سر در می آورد، زیان بارترین چیزها برای او غفلت است. غفلت، هم گذشتۀ او را تباه می کند و هم امروز او را و غیرت نسبت‌به این خسارت جبران نشدنی، مُرید را می کشد. برای همین اهل معرفت می گویند: ثمرۀ غیرت، «تنبّه» و «بیداری» است؛ چون تنبّه یعنی بیرون آمدن از غفلت. غیرت چه در مرحلۀ اوّل و نسبت‌به عابد و چه در درجۀ دوم و نسبت‌به مُرید، حالت تنبّه و خروج از غفلت را به ارمغان می آورد. این بیان در کلمات امام علی(ع) زیاد آمده است. مثلاً حضرت در یک جا فرمود: «ألَا مُسْتَیْقِظٌ مِنْ غَفْلَتِهِ قَبْلَ نَفَادِ مُدَّتِهِ»1️⃣؛ آیا یک نفر هست که پیش از نابود شدن عمرش، از خواب غفلت بیدار شود؟ منظور از مدّت، در اینجا عمر است؛ یعنی قبل از آنکه هستی ات را از دست دهی، از غفلت خارج شو. 1️⃣غررالحکم، ص 146 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه شانزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
7.14M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 غیرت سبب خروج از حیوانیّت و ورود به وادی انسانیّت❗️ 📌حبّ صادقانه و خالصانه، برای انسان غیرت ساز است و غیرت مُحبّ نیز باعث می شود که موانع را کنار زده و او را در سیر، پیش می برد؛ هم انسان را حرکت می دهد و هم به حرکت او سرعت می بخشد. پس در یک عبارت می توان گفت که غیرت انسان را از وادی حیوانیّت خارج کرده و به وادی انسانیّت می کشاند؛ چون درک شیرینی مناجات و چشیدن لذّت های معنوی، مخصوص به انسان است. البتّه ورود به وادی الهیّت، مطلب دیگری است که مربوط به غیرت عارف است و در بحث آینده به آن خواهیم پرداخت. این ها همه، ثمرات غیرت است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه شانزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir