eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
191 عکس
1.6هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 نوع ربوبیّت پدر و مادر❗️ 📌لذا آیات قرآن چه در بُعد فردی و چه در بُعد اجتماعی «ربوبیّت» را مطرح می‎کند؛ زیرا در مفهوم ربوبیّت، چند مفهوم نهفته است: «پرورش‏دهنده»، «پرورش‏شونده» و «پرورش». اینکه پرورش‏دهنده قادر است و پرورش شونده عاجز است؛ در معنای ربوبیّت نهفته است. وقتی گفتی «ربّ»، همهٔ این مفاهیم در آن هست. معنای دعا هم همین است. دعا؛ یعنی من ندارم و تو داری؛ لذا من از تو می‎خواهم. تو به من بده. در آیهٔ شریفه‎ نسبت به ابَوین در سورهٔ مبارکهٔ اسرا با ظرافت همین معنای ربوبیّت را مطرح می‎فرماید: «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ»1️⃣؛ می‎خواهی برای پدر و مادرت دعا کنی بگو : «وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّياني‏ صَغيرا». خدایا! رحمتت را به پدر و مادرم فرو فرست، چون آنها نسبت به من یک نوع ربوبیّت به خرج دادند، آن موقعی که من عاجز بودم و آن‏ها قادر، دست من را گرفتند! لذا در ادعیهٔ مأثورهٔ ما، هم اسم جلاله و هم «ربّ» به کار می‎رود. مفهوم دعا این است که به خدا بگویی: تو غنیّ بالذّات هستی و من فقیر بالذّات هستم. به همین جهت، من جز تو کسی را ندارم و از تو درخواست می‎کنم. 1️⃣و از سر مهربانى، بالِ فروتنى بر آنان بگستر و بگو: «پروردگارا، آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند. سورهٔ الإسراء، آیهٔ 24 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
۲۴ فروردین ۱۴۰۱
﷽ 📍 تقدّم دعای برای خود در رابطۀ آمرزش❗️ 📌خواسته‎های انسان از خداوند، خواسته‎های مختلفی است. با نگاه به آیات در می‌یابیم جایی که داعی اوّل برای خودش دعا می‎کند، خواسته‎ و مضمون دعا، مسئلهٔ «غفران» است: «رَبَّنَا اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَیَّ». پس در غفران، باید خود را بر دیگران مقدَّم کنیم. قرآن می فرماید: خدایا! اوّل من را بیامرز. بعد پدر و مادرم را و بعد سایر مؤمنین و مؤمنات را بیامرز! امّا علت چیست؟ اگر انسان بخواهد دعایش مستجاب شود، ابتدا باید خودش را از گناهان تطهیر کند و بعد دعا کند. من این نکته را غالباً، به‏خصوص در لیالی قدر تذکّر می‎دهم که اوّل صلوات بفرستید، بعد استغفار کنید، بعد دوباره صلوات بفرستید و بعد حاجات خود را بخواهید. اوّل خودتان را تمیز کنید، آمرزش بخواهید تا خدا گناهانتان را ببخشد؛ حالا اگر با این زبانی که آمرزیده شده دعا کنی، دعایت مستجاب می‎شود. چرا اوّل می‎گویم: من را ببخش؟ چون می‎خواهم برای شخص دیگری دعا کنم و شرط استجابت دعای من این است که اوّل خودم را تطهیر کرده باشم. بعد از این درخواست، سراغ دیگران می‎رود، و علّت اینکه برای آن‏ها هم از خدا غفران می‎طلبد، بیان می‌شود. باید توجّه کرد که تقدیم خود در دعا مطلق نیست؛ زیرا فقط در مسئلهٔ غفران، انسان باید خود را مقدّم کند؛ امّا در مسائل دیگر به‏طور مطلق نیست مثلاً می‎فرماید: «رَبَّنَا اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَیَّ»1️⃣. در مرتبهٔ بعد مشاهده می‌کنیم خاندان و وابستگان و فرزندان انسان مقدّم بر دیگران هستند. 1️⃣سورهٔ مبارکۀ ابراهیم، آیهٔ 41 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
۲۵ فروردین ۱۴۰۱
﷽ 📍 علّت دعا کردن برای فرزندان❗️ 📌در رابطه با جهت این تقدیم‎ها به سراغ بحثی که در باب تربیت داشتم می‌روم که با بحث دعا هم کمالِ ارتباط را دارد. انسان پس از مرگ از این نشئه به نشئه دیگر می‎رود، و تنها خودش هست و اعمالش؛ لذا باید ابتدا برای خود دعا کرد و غفران و مغفرت و رحمت الهی را طلبید. امّا از عالم دنیا که به نشئه برزخ برویم، انقطاع کلّی از این نشئه پیدا نمی‎کنیم؛ زیرا ابتدا به نشئۀ برزخ و بعد از آنجا به نشئه قیامت می‎رویم. ما در نشئه برزخ، انقطاع کلّی از این عالم نداریم؛ و لذا یک سنخ تعلّقاتمان مثل فرزندان‎ و خاندان‎مان هنوز باقی است و تا حدودی رابطه با این نشئه برقرار است. از طرفی چون این رابطه هست و فرزند، دنبالهٔ وجودیِ انسان در این عالم است، گویا بخشی از هستی‎ام را در اینجا گذاشته‏ام و رابطه‎ام با نشئهٔ دنیا قطع نشده است؛ لذا میراث حقیقی، فرزند است نه مال؛ چون با مرگ، انقطاع کلّی از مال پیدا می‎کنم. ریاست هم همین‏طور است؛ زیرا یک رابطهٔ اعتباری بود و با مرگ تمام می‌شود، هیچ رابطهٔ دیگری نیست، فقط رابطه با فرزندانمان هست و چون این رابطه هست، میراث حقیقی برای انسان همان فرزندان او هستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
۲۶ فروردین ۱۴۰۱
﷽ 📍 تقدّم و تأخّر در دعا کردن❗️ 📌این غیر از بحثی است که من سابق کردم. نباید این‏ها را با هم خَلط کرد. قبلاً گفتیم که اگر انسان برای غیر دعا کند، خدا چندین برابر به او عنایت می‎کند. این، یک بحث کلّی بود که در باب دعا برای غیر، بحث کردم. این مسئله غیر از چیزی است که در این جلسه گفتیم. این، بحث دقیق‎تری بود. دعای برای غیر یک بحث کلّی بود؛ امّا این بحث، تقدیم و تأخیر است که با استفاده از آیات قرآن بیان شد. در روایتی اُمّ‏سلمه نقل می‎کند: « بَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ (ص) جَالِسٌ‏ عِنْدِي- فَأَرْسَلَ إِلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ فَاطِمَةَ وَ عَلِيٍّ»؛ پیغمبراکرم(ص) پیش من بود که‌ به دنبال امام حسن(ع) و امام‌حسین(ع) و امام علی(ع) و حضرت فاطمه (س) رفت. « فَانْتَزَعَ‏ كِسَاءً»؛ سپس عبای من را از سر من برداشت. « فَأَلْقَاهُ عَلَيْهِمْ»؛ و آن را روی آنان انداخت و فرمود: « اللَّهُمَّ إِنَّ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي»؛ خدایا! این‏ها اهل‏بیت من هستند. «فَأَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهِيراً»1️⃣؛ پس پلیدی را از آن‏ها دور فرما و پاکِ پاک‎شان کن! این روش تقدیم و تأخیر در دعاست که اوّل خودت، بعد فرزندانت، خاندانت، پدر و مادرت و کسانی را که به تو وابسته هستند دعا کن. 1️⃣شواهدالتنزيل، ج2، ص107 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
۲۷ فروردین ۱۴۰۱
🌺میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد🌺 🏞 @mojtabatehrani_ir
۲۷ فروردین ۱۴۰۱
﷽ رُوِی اَبُوحَمَزةُ ثُمالی عَنِ الباقِرِ قالَ: «عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ تعالی إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ فَإِذَا ثَلَّثَ أَهْبَطَ اللَّهُ تَعَالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا» ترجمه: هیچ بنده ای نیست که عملی مورد نارضایتی خداوند انجام دهد، مگر این که خداوند متعال عمل زشت او را می‌پوشاند تا دیگران متوجّه نشوند. این برای مرتبه اوّل است و در مرتبه دوّم همان عمل زشت را انجام داد، باز خداوند متعال عمل زشت او را می‌پوشاند ولی اگر بار سوّم هم آن عمل زشت را مرتکب شد، خداوند تبارک و تعالی ملکی به صورت انسان نزد مردم فرو می‌فرستد. آن ملک به مردم می‌گوید: بدانید فلانی چنین و چنان کرد شرح: روایت را ابوحمزه ثمالی است نقل می‌کند از امام باقر صلوات الله علیه که حضرت فرمودند: هیچ بنده‌ای نیست که نعوذبالله، کاری را انجام دهد که مورد رضای خدا نباشد؛ کنایه از این که، این تخلّف بکند از فرمان الهی و مرتکب گناه بشود و عمل زشت انجام بدهد. مگر این که خداوند می‌پوشاند آن را، عمل زشتش را که دیگران مطلع نشوند، در مرحله اوّل. «مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ تَعَالی إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى» اگر بار دوّم، باز همان عمل زشت را مرتکب بشود، باز دارد «سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْه» بار دوّم هم خداوند با ستاریّتش، باز او را هم می‌پوشاند، نمی‌گذارد رسوا شود. «فَاِذا ثََلََّثَ» و اگر بار سوّم تکرار کند، این جا است که دارد: « أَهْبَطَ اللَّهُ تَعالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا» جنبه کنایی به تعبیر ما دارد. فرشته‌ای به صورت انسان، خداوند می‌فرستد و به مردم می‌گوید، فلانی این کار را کرد، آن کار را کرد. این روایت شریفه، اشاره به این معناست: خداوند ستّارالعیوب است، در این هیچ شبهه‌ای نیست؛ اما این را هم بدانی‌ها! که ستاریّتش سقف دارد. فهمیدی؟! خدا ستّارالعیوب است بی‌برو برگرد، شد؟! نمی‌گذارد رسوا بشوی؛ امّا این بدانی‌ها! ستّاریتش سقف دارد، فهمیدی؟! یک بار ، دوبار، بنا نیستش که ... یک وقت به جایی می‌رسد که خود خدا، رسوایت می‌کند. می‌خواهد این را بفرماید. خود خدا، رسوا می‌کند. ما در روایات، بسیارداریم، حالا من نمی‌خواهم وارد آن بحث بشوم. خدمتتان عرض شود که: کسی اگر رسوا کند دیگری را، شد؟! خداوند به قیامت نمی‌گذارد برسد، آبروی کسی را ببرد، خدا، توی همین دنیا آبرویش را می‌برد، ولو شده در خانوادگیش. همه را متن روایت را دارم می‌گویم. شد؟ می‌خواهم این را بگویم: ستّاریتش حد دارد، سقف دارد، شد؟! یک مرتبه، شد؟! دو مرتبه شد، نه دیگر، معلوم می‌شود این حرف‌ها نیست، گوش کنید! تو پرده دری؛ خوب دقّت کن، خدا. گوش کن! خدا از پرده دری بدش می‌آید؛ چون خودش پرده دار است. پرده دری اگر کردی، پرده‌ات را می‌درد. این را می‌خواستم بگویم. توجّه کنید، در یک حدّی است، توجه کنید، یک کار نعوذبالله گناه، بار دوّم همان، بار سوّم دیگر چرا؟ رسیدید شما به عرض من؟! این را می‌خواهد بفرماید که انسان، باید مراقبت داشته باشد و از ستّاریّت خدا نعوذبالله، سوء استفاده نکند. بحار جلد 6 صفحه 6 بحار - جلد 7صفحه361 صفحه361 عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ فَإِذَا ثَلَّثَ أَهْبَطَ اللَّهُ تَعَالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
۲۸ فروردین ۱۴۰۱
23.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِی اَبُوحَمَزةُ ثُمالی عَنِ الباقِرِ قالَ: «عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ تعالی إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ فَإِذَا ثَلَّثَ أَهْبَطَ اللَّهُ تَعَالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا» 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
۲۸ فروردین ۱۴۰۱