eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.6هزار دنبال‌کننده
155 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
اتَّقُوا خِدَاعَ‏ الْآمَالِ‏ فَكَمْ‏ مِنْ‏ مُؤَمِّلِ‏ يَوْمٍ لَمْ يُدْرِكْهُ وَ بَانِي بِنَاءٍ لَمْ يَسْكُنْهُ وَ جَامِعِ مَالٍ لَمْ يَأْكُلْهُ وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ أَصَابَهُ حَرَاماً وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
29.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِیَ عَن عَلِیٍ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: «اِتَّقُوا خِدَاعَ‏ الْآمَالِ‏ فَكَمْ‏ مِنْ‏ مُؤَمِّلِ‏ يَوْمٍ لَمْ يُدْرِكْهُ وَ بَانِي بِنَاءٍ لَمْ يَسْكُنْهُ یا يَسْكُنُهْ وَ جَامِعِ مَالٍ لَمْ يَأْكُلْهُ» 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 در تمامی حاجات، پناهگاه، «ربّ» است❗️ 📌صفتی که در آن لحاظ داعی شده و در آیه هم هست، مربوط به من و تو است، و آن، «ربّ»؛ یعنی پرورش‏دهنده است. «ربوبیّت» یک امر اضافی است؛ یعنی مضافٌ‏الیه می‎خواهد. وقتی گفتی «ربّ»، پای «مربوب» به میان می‏آید. اینجاست که پای من و تو به میان می‏آید. این را هم بدان که احتیاج من و تو به ربوبیّت، تنها در یک بُعد نیست؛ بلکه ما در تمام ابعاد وجودی، چه مادّی و چه معنوی محتاج به ربوبیّت او هستیم؛ لذا وقتی به‏طور مطلق گفتیم: «ربّ»، این تنها در یک بُعد نیست؛ بلکه پرورش دهنده در جمیعِ ابعادِ وجودیِ ما است. «ربّ» هم مثل همان «الله» در باب حاجات، فراگیر می‎شود؛ زیرا سراپای ما احتیاج است. باید کسی را صدا بزنیم و به او پناه ببریم. حالا به چه کسی پناه ببریم؟ به کسی که همه چیز ما در یدِ قدرت اوست، و او همهٔ امور ما را اداره می‎کند؛ به او پناه ببریم و از او بخواهیم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 دعا در خواست فقیر از غنی است ❗️ 📌جهت این است که دعا «درخواست» است؛ دعا «پناه‏بردن» است. در قالب اصطلاح، درخواستِ فاقد از واجد؛ فقیر از غنی و نادار از دارا است. ما باید این معنا را در نظر بگیریم. که نسبت عبد با پروردگارش چه نسبتی‎ است. آیهٔ شریفه می فرماید: «يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميد». ای مردم! همه بدانید! رابطهٔ‎تان با خدا رابطۀ ندار با دارا است؛ رابطهٔ فاقد با واجد است؛ رابطهٔ تهی‏دست با غنی است. این خطاب قرآن به همه است: «يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميد». چه بسا این کلام ‏که مخلوق، فقیر است، مسامحه باشد؛ چرا که مخلوق، «فقر محض» است. سراپای من و تو هیچ است. هرچه هست از او است. سراپای من و تو فقر است؛ نه اینکه من خودم یک چیزی هستم و خدا یک چیزی و من فقیرهستم و او غنی؛ خیر، همین که گفتی من کسی هستم، همین‏جا اشتباه کردی. تو کسی نیستی. اصلاً هستیِ تو برای اوست. به تعبیر معروف، قرآن خیلی به ما احترام گذاشته که فرموده است. 1️⃣سورهٔ مبارکۀ فاطر، آیهٔ 15 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 نوع ربوبیّت پدر و مادر❗️ 📌لذا آیات قرآن چه در بُعد فردی و چه در بُعد اجتماعی «ربوبیّت» را مطرح می‎کند؛ زیرا در مفهوم ربوبیّت، چند مفهوم نهفته است: «پرورش‏دهنده»، «پرورش‏شونده» و «پرورش». اینکه پرورش‏دهنده قادر است و پرورش شونده عاجز است؛ در معنای ربوبیّت نهفته است. وقتی گفتی «ربّ»، همهٔ این مفاهیم در آن هست. معنای دعا هم همین است. دعا؛ یعنی من ندارم و تو داری؛ لذا من از تو می‎خواهم. تو به من بده. در آیهٔ شریفه‎ نسبت به ابَوین در سورهٔ مبارکهٔ اسرا با ظرافت همین معنای ربوبیّت را مطرح می‎فرماید: «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ»1️⃣؛ می‎خواهی برای پدر و مادرت دعا کنی بگو : «وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّياني‏ صَغيرا». خدایا! رحمتت را به پدر و مادرم فرو فرست، چون آنها نسبت به من یک نوع ربوبیّت به خرج دادند، آن موقعی که من عاجز بودم و آن‏ها قادر، دست من را گرفتند! لذا در ادعیهٔ مأثورهٔ ما، هم اسم جلاله و هم «ربّ» به کار می‎رود. مفهوم دعا این است که به خدا بگویی: تو غنیّ بالذّات هستی و من فقیر بالذّات هستم. به همین جهت، من جز تو کسی را ندارم و از تو درخواست می‎کنم. 1️⃣و از سر مهربانى، بالِ فروتنى بر آنان بگستر و بگو: «پروردگارا، آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند. سورهٔ الإسراء، آیهٔ 24 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تقدّم دعای برای خود در رابطۀ آمرزش❗️ 📌خواسته‎های انسان از خداوند، خواسته‎های مختلفی است. با نگاه به آیات در می‌یابیم جایی که داعی اوّل برای خودش دعا می‎کند، خواسته‎ و مضمون دعا، مسئلهٔ «غفران» است: «رَبَّنَا اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَیَّ». پس در غفران، باید خود را بر دیگران مقدَّم کنیم. قرآن می فرماید: خدایا! اوّل من را بیامرز. بعد پدر و مادرم را و بعد سایر مؤمنین و مؤمنات را بیامرز! امّا علت چیست؟ اگر انسان بخواهد دعایش مستجاب شود، ابتدا باید خودش را از گناهان تطهیر کند و بعد دعا کند. من این نکته را غالباً، به‏خصوص در لیالی قدر تذکّر می‎دهم که اوّل صلوات بفرستید، بعد استغفار کنید، بعد دوباره صلوات بفرستید و بعد حاجات خود را بخواهید. اوّل خودتان را تمیز کنید، آمرزش بخواهید تا خدا گناهانتان را ببخشد؛ حالا اگر با این زبانی که آمرزیده شده دعا کنی، دعایت مستجاب می‎شود. چرا اوّل می‎گویم: من را ببخش؟ چون می‎خواهم برای شخص دیگری دعا کنم و شرط استجابت دعای من این است که اوّل خودم را تطهیر کرده باشم. بعد از این درخواست، سراغ دیگران می‎رود، و علّت اینکه برای آن‏ها هم از خدا غفران می‎طلبد، بیان می‌شود. باید توجّه کرد که تقدیم خود در دعا مطلق نیست؛ زیرا فقط در مسئلهٔ غفران، انسان باید خود را مقدّم کند؛ امّا در مسائل دیگر به‏طور مطلق نیست مثلاً می‎فرماید: «رَبَّنَا اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَیَّ»1️⃣. در مرتبهٔ بعد مشاهده می‌کنیم خاندان و وابستگان و فرزندان انسان مقدّم بر دیگران هستند. 1️⃣سورهٔ مبارکۀ ابراهیم، آیهٔ 41 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 علّت دعا کردن برای فرزندان❗️ 📌در رابطه با جهت این تقدیم‎ها به سراغ بحثی که در باب تربیت داشتم می‌روم که با بحث دعا هم کمالِ ارتباط را دارد. انسان پس از مرگ از این نشئه به نشئه دیگر می‎رود، و تنها خودش هست و اعمالش؛ لذا باید ابتدا برای خود دعا کرد و غفران و مغفرت و رحمت الهی را طلبید. امّا از عالم دنیا که به نشئه برزخ برویم، انقطاع کلّی از این نشئه پیدا نمی‎کنیم؛ زیرا ابتدا به نشئۀ برزخ و بعد از آنجا به نشئه قیامت می‎رویم. ما در نشئه برزخ، انقطاع کلّی از این عالم نداریم؛ و لذا یک سنخ تعلّقاتمان مثل فرزندان‎ و خاندان‎مان هنوز باقی است و تا حدودی رابطه با این نشئه برقرار است. از طرفی چون این رابطه هست و فرزند، دنبالهٔ وجودیِ انسان در این عالم است، گویا بخشی از هستی‎ام را در اینجا گذاشته‏ام و رابطه‎ام با نشئهٔ دنیا قطع نشده است؛ لذا میراث حقیقی، فرزند است نه مال؛ چون با مرگ، انقطاع کلّی از مال پیدا می‎کنم. ریاست هم همین‏طور است؛ زیرا یک رابطهٔ اعتباری بود و با مرگ تمام می‌شود، هیچ رابطهٔ دیگری نیست، فقط رابطه با فرزندانمان هست و چون این رابطه هست، میراث حقیقی برای انسان همان فرزندان او هستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تقدّم و تأخّر در دعا کردن❗️ 📌این غیر از بحثی است که من سابق کردم. نباید این‏ها را با هم خَلط کرد. قبلاً گفتیم که اگر انسان برای غیر دعا کند، خدا چندین برابر به او عنایت می‎کند. این، یک بحث کلّی بود که در باب دعا برای غیر، بحث کردم. این مسئله غیر از چیزی است که در این جلسه گفتیم. این، بحث دقیق‎تری بود. دعای برای غیر یک بحث کلّی بود؛ امّا این بحث، تقدیم و تأخیر است که با استفاده از آیات قرآن بیان شد. در روایتی اُمّ‏سلمه نقل می‎کند: « بَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ (ص) جَالِسٌ‏ عِنْدِي- فَأَرْسَلَ إِلَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ فَاطِمَةَ وَ عَلِيٍّ»؛ پیغمبراکرم(ص) پیش من بود که‌ به دنبال امام حسن(ع) و امام‌حسین(ع) و امام علی(ع) و حضرت فاطمه (س) رفت. « فَانْتَزَعَ‏ كِسَاءً»؛ سپس عبای من را از سر من برداشت. « فَأَلْقَاهُ عَلَيْهِمْ»؛ و آن را روی آنان انداخت و فرمود: « اللَّهُمَّ إِنَّ هَؤُلَاءِ أَهْلُ بَيْتِي»؛ خدایا! این‏ها اهل‏بیت من هستند. «فَأَذْهِبْ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهِّرْهُمْ تَطْهِيراً»1️⃣؛ پس پلیدی را از آن‏ها دور فرما و پاکِ پاک‎شان کن! این روش تقدیم و تأخیر در دعاست که اوّل خودت، بعد فرزندانت، خاندانت، پدر و مادرت و کسانی را که به تو وابسته هستند دعا کن. 1️⃣شواهدالتنزيل، ج2، ص107 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
🌺میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد🌺 🏞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِی اَبُوحَمَزةُ ثُمالی عَنِ الباقِرِ قالَ: «عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ تعالی إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ فَإِذَا ثَلَّثَ أَهْبَطَ اللَّهُ تَعَالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا» ترجمه: هیچ بنده ای نیست که عملی مورد نارضایتی خداوند انجام دهد، مگر این که خداوند متعال عمل زشت او را می‌پوشاند تا دیگران متوجّه نشوند. این برای مرتبه اوّل است و در مرتبه دوّم همان عمل زشت را انجام داد، باز خداوند متعال عمل زشت او را می‌پوشاند ولی اگر بار سوّم هم آن عمل زشت را مرتکب شد، خداوند تبارک و تعالی ملکی به صورت انسان نزد مردم فرو می‌فرستد. آن ملک به مردم می‌گوید: بدانید فلانی چنین و چنان کرد شرح: روایت را ابوحمزه ثمالی است نقل می‌کند از امام باقر صلوات الله علیه که حضرت فرمودند: هیچ بنده‌ای نیست که نعوذبالله، کاری را انجام دهد که مورد رضای خدا نباشد؛ کنایه از این که، این تخلّف بکند از فرمان الهی و مرتکب گناه بشود و عمل زشت انجام بدهد. مگر این که خداوند می‌پوشاند آن را، عمل زشتش را که دیگران مطلع نشوند، در مرحله اوّل. «مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ تَعَالی إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى» اگر بار دوّم، باز همان عمل زشت را مرتکب بشود، باز دارد «سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْه» بار دوّم هم خداوند با ستاریّتش، باز او را هم می‌پوشاند، نمی‌گذارد رسوا شود. «فَاِذا ثََلََّثَ» و اگر بار سوّم تکرار کند، این جا است که دارد: « أَهْبَطَ اللَّهُ تَعالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا» جنبه کنایی به تعبیر ما دارد. فرشته‌ای به صورت انسان، خداوند می‌فرستد و به مردم می‌گوید، فلانی این کار را کرد، آن کار را کرد. این روایت شریفه، اشاره به این معناست: خداوند ستّارالعیوب است، در این هیچ شبهه‌ای نیست؛ اما این را هم بدانی‌ها! که ستاریّتش سقف دارد. فهمیدی؟! خدا ستّارالعیوب است بی‌برو برگرد، شد؟! نمی‌گذارد رسوا بشوی؛ امّا این بدانی‌ها! ستّاریتش سقف دارد، فهمیدی؟! یک بار ، دوبار، بنا نیستش که ... یک وقت به جایی می‌رسد که خود خدا، رسوایت می‌کند. می‌خواهد این را بفرماید. خود خدا، رسوا می‌کند. ما در روایات، بسیارداریم، حالا من نمی‌خواهم وارد آن بحث بشوم. خدمتتان عرض شود که: کسی اگر رسوا کند دیگری را، شد؟! خداوند به قیامت نمی‌گذارد برسد، آبروی کسی را ببرد، خدا، توی همین دنیا آبرویش را می‌برد، ولو شده در خانوادگیش. همه را متن روایت را دارم می‌گویم. شد؟ می‌خواهم این را بگویم: ستّاریتش حد دارد، سقف دارد، شد؟! یک مرتبه، شد؟! دو مرتبه شد، نه دیگر، معلوم می‌شود این حرف‌ها نیست، گوش کنید! تو پرده دری؛ خوب دقّت کن، خدا. گوش کن! خدا از پرده دری بدش می‌آید؛ چون خودش پرده دار است. پرده دری اگر کردی، پرده‌ات را می‌درد. این را می‌خواستم بگویم. توجّه کنید، در یک حدّی است، توجه کنید، یک کار نعوذبالله گناه، بار دوّم همان، بار سوّم دیگر چرا؟ رسیدید شما به عرض من؟! این را می‌خواهد بفرماید که انسان، باید مراقبت داشته باشد و از ستّاریّت خدا نعوذبالله، سوء استفاده نکند. بحار جلد 6 صفحه 6 بحار - جلد 7صفحه361 صفحه361 عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى سَتَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ فَإِذَا ثَلَّثَ أَهْبَطَ اللَّهُ تَعَالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
23.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِی اَبُوحَمَزةُ ثُمالی عَنِ الباقِرِ قالَ: «عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع): مَا مِنْ‌ عَبْدٍ يَعْمَلُ‌ عَمَلًا لَا يَرْضَاهُ‌ اللَّهُ تعالی إِلَّا سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ اَوَّلَا فَإِذَا ثَنَّى سَتَرَهُ اللَّهُ تعالی عَلَيْهِ فَإِذَا ثَلَّثَ أَهْبَطَ اللَّهُ تَعَالی مَلَكاً فِي صُورَةِ آدَمِيٍّ يَقُولُ لِلنَّاسِ فَعَلَ كَذَا وَ كَذَا» 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 جایگاه و ویژگی ماه مبارک رمضان❗️ 📌پیغمبر اکرم(ص)می‏فرمایند: «لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِي رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ يَكُونَ رَمَضَانُ السَّنَه».1️⃣اگر بنده آنچه را در ماه مبارک رمضان است می‌دانست، هر آینه دوست داشت که تمام سال، ماه رمضان باشد؛ لذا روایتی هنگام ورود در ماه رمضان از پیغمبر اکرم(ص)به این مضمون نقل شده است : «سُبْحَانَ اللَّهِ مَا ذَا تَسْتَقْبِلُونَ وَ مَا ذَا يَسْتَقْبِلُكُمْ»؛ منزّه است خدا. شما به دیدار چه می‎روید؟! چه چیز به دیدار شما می‎آید؟! در ادامهٔ روایت آمده است: «قَالَهَا ثَلَاثَ مَرَّات».2️⃣حضرت سه بار این جمله را تکرار ‎فرمودند. پیغمبر اکرم(ص)می‎فرمایند: «يَقُولُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ َثَلَاثَ مَرَّاتٍ هَلْ مِنْ سائِلٍ فَأُعْطِيَهُ سُؤْلَه»؛ خداونددر هر شب از ماه مبارک رمضان سه بارخطاب به بنده اش می‎فرماید: آیا درخواست‏کننده‎ای هست که درخواست او را اجابت کنم؟ «هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَيْهِ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَه».3️⃣آیا کسی هست که به من رجوع کند و از من پوزش بطلبد تا من هم عذرش را بپذیرم؟ این روایات مربوط به ماه مبارک رمضان است که موقعیّت زمانی این ماه را بیان می‏کند. 1️⃣بحارالآنوار، ج 93، ص 346 - مستدرک الوسائل،ج 7، ص 425 2️⃣ بحارالانوار، ج 93، ص 347- مستدرک‌الوسائل، ج 7، ص425 3️⃣ بحارالأنوار، ج 93، ص 338- مستدرک الوسائل، ج7، ص430 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نوزدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 شب قدر تمام درب های آسمان گشوده و هیچ حجابی بین عبد و رب نیست❗️ 📌پیرامون شب قدر، پیغمبر اکرم(ص) می‏فرمایند: «تُفَتَّحُ ابوابُ السَّماءِ فِی لَیلَۀِ القَدرِ»؛1️⃣ تمام در‎بهای آسمان در شب قدر گشوده می‎شود؛ یعنی تمام حجاب‎ها برطرف می‎شود. در شب قدر هیچ حجابی بین عبد و ربّش نیست. البته این رفع حجاب از ناحیهٔ ربّ است؛ به این معنا که از طرف پروردگار، هیچ مانعی وجود ندارد؛ بنابراین از خصوصیّات لیالی قدر این است که هیچ حجابی در کار نیست، و اگر بنده بخواهد با پروردگارش سخن بگوید، هیچ مانعی وجود ندارد؛ لذا عبد در شب قدر باید در راز و نیاز کوشش کند و دردها و مشکلاتش را با ربّش مطرح کند و از او هم بخواهد که مشکلاتش را حل کند. شب نوزدهم، شب تقاضای ترمیم گذشته است. امشب از خدا چه بخواهیم؟ ابتدا ترمیم بخواهیم و پس از آن، ترسیم بخواهیم. از خدا بخواهیم که سال آیندهٔ‎مان خوب باشد. ائمهٔ معصومین(ع) در ادعیه مأثوره به ما آموخته‎اند که خدا را خطاب کن و بگو: «عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِين»؛2️⃣ نه تنها خطاکاران را عقوبت نمی‎کنی، بلکه به ایشان احسان هم می‏کنی. 1️⃣وسائل الشیعه، ج8، ص 21 2️⃣بحارالانوار، ج 95، ص 389- زاد المعاد، ص16- مفاتیح الجنان 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نوزدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خدایا! اگر فقط به نیکوکاران اکرام می‌کنی بدکار‌ها چه کنند؟❗️ 📌مطلب دیگر، مسئلهٔ لیالی قدر است. در روایتی که «زراره» نقل می‎کند، امام صادق(ع) می‎فرمایند: «التَّقْدِيرُ فِي لَيْلَةِ تِسْعَ عَشْرَةَ وَ الْإِبْرَامُ فِي لَيْلَةِ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ وَ الْإِمْضَاءُ فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ».1️⃣ بررسی امور سال آینده و اندازه‎گیری آن در شب نوزدهم و ثبت و ضبط آن در شب بیست و یکم است.در شب بیست و سوّم، آن امور توشیح شده و به امضای حضرت ولی‏عصر (عج) می‎رسد. ابتدا سراغ ترمیم برویم و از خدا بخواهیم که گذشتهٔ‏مان را ترمیم کند. امام علی(ع)در مناجات خود می‏گوید: «إِلَهِي إِنْ كُنْتَ لَا تَرْحَمُ إِلَّا الْمُجِدِّينَ فِي طَاعَتِكَ فَإِلَى مَنْ يَفْزَعُ الْمُقَصِّرُونَ»؛ خدایا! اگر فقط به کسانی که در طاعت تو کوشش کردند رحم کنی، پس آن‏هایی که اشتباه کردند، به چه کسی پناه برند؟! «وَ إِنْ كُنْتَ لَا تَقْبَلُ إِلَّا مِنَ الْمُجْتَهِدِينَ فَإِلَى مَنْ يَلْتَجِئُ الْمُفَرِّطُونَ»؛ و اگر تنها از کسانی که از تو اطاعت کردند قبول کنی، پس کسانی که زیاده‎روی کردند چه کنند؟! «وَ إِنْ كُنْتَ لَا تُكْرِمُ إِلَّا أَهْلَ الْإِحْسَانِ فَكَيْفَ يَصْنَعُ الْمُسِيئُون».2️⃣و اگر بنا باشد که جز نیکوکاران را اکرام نکنی، پس بدکارها چه کار کنند؟ 1️⃣ الکافی، ج 4، ص 159 - من لا يحضره الفقيه، ج‏2 ص156 - اقبال الاعمال،ج1، ص64 2️⃣ بحارالانوار، ج 91، ص 103 و ص164 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه نوزدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ مراسم شبهای قدر در مسجد جامع بازار تهران مطابق سال های گذشته به شرح زیر برگزار می گردد: اقامه نماز جماعت قضاء به امامت حجةالاسلام علی تهرانی ساعت23:30 دقیقه قرائت دعای پر فیض جوشن کبیر ساعت 24:15 سخنرانی و مراسم احیا توسط حجةالاسلام و المسلمین حسین تهرانی ساعت 1:45بامداد مکان:تهران، خیابان پانزده خرداد، بازار آهنگرها، مسجد جامع بازار @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 راه ترمیم گناه‌ها و خطا های سال قبل؟❗️ 📌همهٔ ما در سال گذشته گناه‏ها و خطاهایی مرتکب شده‏ایم. اگر انسان بخواهد بهترین ترمیم شامل حالش شود، تنها راهش پناه بردن به غفّاریّت خداوند است. غفّاریّت خداوند سه گونه ستّاریّت را به دنبال دارد: اوّل آنکه وقتی خداوند ما را می‏آمرزد، نمی‏گذارد تبعات گناه دامنگیر ما شود. تبعات گناه ما همان جهنّم و عقوبت الهی است. اگر کسی مرتکب گناه و خطا شود، تمام موجوداتی که در ربط با او بوده‏اند، چه فرشتگان رقیب و عتید و چه زمین و زمان و حتّی اعضا و جوارح وی از گناه او مطلع می‎شوند؛ لذا در قرآن آمده است: «يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَيْديهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ»1️⃣؛ روز قیامت، دست و پا و زبان ایشان، علیه آن‏ها به علّت کارهایش گواهی می‎دهند؛ زیرا از اعمال او مطلّع هستند. قسم دوّمِ ستّاریّتِ ناشی از غفّاریّت، آن است که خداوند به موجودات آگاه از معصیت او می‏فرماید: علیه او گواهی ندهید. 1️⃣سورهٔ مبارکهٔ نور، آیهٔ 24 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و یکم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 امشب از خدا چه بخواهیم؟❗️ 📌در صحیحهٔ معاویة بن‏عمار، امام صادق(ع) می‏فرمایند: هنگامی که بندهٔ مؤمن، خالصانه توبه کرد، اوّلین اثرش این است که مورد مُحبّت خدا قرار می‎گیرد و خداوند ستّاریّت خود را در دنیا و آخرت شامل حال او می‏کند. عرض کردم: چگونه؟ حضرت فرمود: خداوند ابتدا خطاب به رقیب و عتید میگوید که عیوب او را فراموش کنید. سپس به اعضا و جوارح می‎گوید: شما هم فراموش کنید. پس از آن به زمین می‏گوید: آنچه روی تو معصیت کرد را فراموش کن. چنین بنده‏ای روز قیامت وقتی خدا را ملاقات می‏کند، هیچ موجودی علیه او شهادت نمی‏دهد. وقتی می‏گویی: «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْه» و استغفار می‏کنی، به مقام غفّاریّت خداوند پناه می‏بری. ما امشب از خدا بهترین ترمیم را طلب می‏کنیم؛ یعنی می‏گوییم خدایا! این معاصی را از من جدا و مرا تطهیر و پاک کن! به شاهدان معصیت من نیز بگو که یادشان برود این بنده چه کار کرده است. تا آنجا که حتّی نیازی به گفتن «أَسْتَغْفِرُ اللَّه» هم نیست؛ همین‏که خدا ببیند در دلمان پشیمان و خجالت‏زده هستیم، رحمت و غفران خود را شامل حال ما می‏کند. چشم‎های ما نمی‎بیند. امّا امشب تمام اطراف محفل ما را ملائکه گرفته‏اند و برای ما استغفار کرده و از طرف ما از خداوند طلب آمرزش می‎کنند. امشب از خدا بهترین ترمیم و بهترین ترسیم نسبت به آینده را می‎خواهیم. البته حوائجی را که به ذهنمان می‎آید، از خدای متعال می خواهیم. امّا این‏ها کافی نیست. از خدا بخواه هر چه را خیر است، در سال آینده به تو بدهد و هر چه را شرّ است از تو دور کند. 1️⃣ 1️⃣الکافی، ج2، ص431- وسائل‌الشیعه، ج 16، ص17- بحارالأنوار، ج 6، ص 28 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و یکم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 خطاب خداوند به حضرت موسی(ع):من نمی‌خواهم بندۀ من از کسی خجالت بکشد❗️ 📌حضرت موسی(ع) در راه طور سینا بود. در بین راه کسی پیش او التماس کرد و چنین گفت: من، گناه بدی کرده‏ام؛ از خدا بخواه که از من بگذرد. سپس گناهی را که مرتکب شده بود به حضرت موسی(ع) گفت. حضرت موسی(ع) به خداوند گفت : این بنده از تو پوزش می‎طلبد؛ او را مشمول رحمت و مغفرتت قرار بده! خطاب رسید که من او را بخشیدم؛ ولی به او بگو که از تو یک گلایه دارم؛ چرا این مطلب را به تو گفت که تو مطلع شوی و هر وقت تو را ببیند، از تو خجالت بکشد. من نمی‎خواهم بندهٔ من از کسی خجالت بکشد. در وسائل‏الشیعه، ابان بن‏تغلب از امام صادق(ع) نقل می‎کند: «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَقُولُ مَا مِنْ عَبْدٍ أَذْنَبَ ذَنْباً فَنَدِمَ عَلَيْهِ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ قَبْلَ أَنْ يَسْتَغْفِرَ». از امام صادق(ع) شنیدم هیچ بنده‎ای نیست که گناهی کرده و بعد پشیمان شده باشد، مگر این‏که خدا او را قبل از آنکه بگوید «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْه»1️⃣، می‎آمرزد؛ بنابراین ما پروردگارمان را نشناخته‏ایم. از نظر ظاهر هم این‏گونه است که خداوند فرشتگان مقرّب خود را می‎گمارد که برای ما استغفار کنند. 1️⃣الکافی، ج 2، ص 427- وسائل‏الشيعة، ج 16، ص 62- بحارالأنوار، ج 85، ص36 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و یکم @mojtabatehrani_ir