eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
* بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * ﷽ رُوِیَ عَنِ عَلِیٍّ اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: «مَنْ كَانَتْ َفِيهِ لَهُ ثَلَاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ يَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ‌ وَ يَأْتَمِرُ بِهِ‌ وَ يَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يَنْتَهِي عَنْهُ وَ يُحَافِظُ عَلَى حُدُودِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ وَ عَلَا» ترجمه: هر کس در او سه چیز باشد، دنیا و آخرت به او اختصاص داشته و برای اوست. به کار خوب و نیک سفارش کند و خودش هم کار خوب و نیک انجام دهد و نهی از منکر از کار زشت و بد کند و خودش هم کار منکر و زشت انجام ندهد و از حدود خداوند جلّ و جلاله محافظت کند. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند:کسی که در او سه چیز باشد، این دنیا و آخرت، اختصاص به او دارد. به قول ما لام،لام اختصاص است.«مَنْ كَانَتْ َفِيهِ لَهُ ثَلَاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ»؛ این دنیا و آخرت برای اوست. این جا«سَلِمَ» به معنای بودن برای شخص است. اوّل:«يَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ‌ وَ يَأْتَمِرُ بِهِ»؛ به کار نیک سفارش کند دیگران را و خودش هم کار نیک انجام بدهد، معروف. یک عدّه امر به معروف می‌کنند؛ اما خودشان دست خالی هستند. بعضی‌ها نه، خودشان کار خوب می‌کنند؛ امّا دیگران را دعوت به کار خوب نمی‌کنند. نگاه کنید هر دو طرفش را گفته است. حضرت می‌گوید دوتا باشی، تنها این که خودت مقیّد باشی، کار خوب انجام بدهی کافی نیست، دیگران را هم به کار خوب باید دعوت بکنی. نعوذبالله، از آن طرف که خیلی بد است که دیگران را به کار خوب دعوت بکنی، خودت عمل نکنی؛ آن که خیلی افتضاح است. دو: «وَ يَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يَنْتَهِي عَنْهُ»؛ نهی بکند از کار زشت و خودش هم کار زشت مرتکب نشود. باز هم اینجا دوتاست این جا، تنها این که خودت مقیّد باشی کار زشت نکنی، کافی نیست؛ دیگران را هم باید بازداری از کار زشت؛ چه رسد به این که دیگران را نهی بکنی، خودت آن وقت کار زشت بکنی که این هم باز افتضاح است. سوم: «وَ يُحَافِظُ عَلَى حُدُودِ دینِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ وَ عَلَا»؛ کسی باشدکه این حفاظت کند این حدود الهی را؛ چون تعبیر به حدود دارد توی روایت. «وَ يُحَافِظُ عَلَى حُدُودِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ وَ عَلَا»؛ حدود الهی که همان دین خداوند است، حدود الهی، احکام الهیّه است توی قرآن هم هست، حدود که گفته می‌شود. مرزهایی را که خداوند، قرار داده برای بشر در دنیا از نظر اعمالشان، مراقبت کند نسبت به آنها، این مرزها را. خب، امام حسین (ع)، برای همین بود قیامش، توی آن خطبه‌ای که خواند که خطاب کرد: «النَّاسُ‌ عَبِيدُ الدُّنْيَا وَ الدِّينُ لَعِقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِم»؛ می رسد به این جملات: « أَ لَا تَرَوْنَ اَنَّ الْحَقَّ لَا يُعْمَلُ بِهِ وَ الْبَاطِلَ‌ لَا يُتَنَاهَى‌ عَنْهُ »؛ قیام امام حسین(ع) همین بود برای امر به معروف ، نهی از منکر، حفظ حدود الهی که دین خداوند بود که داشت دین منسوخ می‌شد به معنای واقعی‌اش؛ امام‌حسین(ع)، حرکت بر محور همین معنا بود، قیامش؛ یعنی همین‌هایی که امام‌علی (ع)، پدرش فرمود. توجّه می‌کنید؟ و لذا دنیا و آخرت، مال امام‌حسین (ع)است. می‌خواستم این را بگویم. امام ‌حسین (ع)، هم بُرد در دنیا دارد، شما می بینید. هم بُردش در چی؟ در آخرت که ان‌شاالله، همه مشمول شفاعتش باشیم. تصنیف غرر الحکم و درر الکلم صفحه 332 مستدرک الوسائل، جلد12، صفحه 206 مَنْ كَانَتْ لَهُ ثَلَاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ يَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ‌ وَ يَأْتَمِرُ بِهِ‌ وَ يَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يَنْتَهِي عَنْهُ وَ يُحَافِظُ عَلَى حُدُودِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَلَا. النَّاسُ‌ عَبِيدُ الدُّنْيَا وَ الدِّينُ لَعِقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِم‌ . بحار ج 44 ص 383 أَ لَا تَرَوْنَ الْحَقَّ لَا يُعْمَلُ بِهِ وَ الْبَاطِلَ‌ لَا يُتَنَاهَى‌ عَنْهُ. بحار ج 44 ص 192 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
18.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِیَ عَنِ عَلِیٍّ اَمیرِالمُؤمِنینَ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: «مَنْ كَانَتْ َفِيهِ لَهُ ثَلَاثٌ سَلِمَتْ لَهُ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةُ يَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ‌ وَ يَأْتَمِرُ بِهِ‌ وَ يَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يَنْتَهِي عَنْهُ وَ يُحَافِظُ عَلَى حُدُودِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ وَ عَلَا» ترجمه: هر کس در او سه چیز باشد، دنیا و آخرت به او اختصاص داشته و برای اوست. به کار خوب و نیک سفارش کند و خودش هم کار خوب و نیک انجام دهد و نهی از منکر از کار زشت و بد کند و خودش هم کار منکر و زشت انجام ندهد و از حدود خداوند جلّ و جلاله محافظت کند. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 شرایطی که دعا به اجابت نمی رسد❗️ 📌روایت مفصّلی از‌ امام‌صادق(ع) وارد شده است که بخشی از آن را می‌خوانم. حضرت می‌فرماید: «إِنَّ‏ اللَّهَ‏ بَعَثَ‏ مَلَكَيْنِ‏ إِلَى‏ أَهْلِ‏ مَدِينَةٍ»؛ خداوند دو فرشته را به سوی شهری فرستاد، «لِيَقْلِبَاهَا»؛ برای اینکه شهر را زیر و رو کنند. فرشتۀ عذاب بودند، «عَلَى أَهْلِهَا»؛ بابودن افراد در آن، «فَلَمَّا انْتَهَيَا إِلَى الْمَدِينَةِ- فَوَجَدَا فِيهَا رَجُلًا يَدْعُو وَ يَتَضَرَّعُ»؛ وقتی به شهر رسیدند، دیدند کسی در حال تضرع و دعاست. خلاصه، اینکه رو به سوی خدا آورده است. «فَعَادَ أَحَدُهُمَا إِلَى اللَّهِ فَقَالَ يَا رَبِّ إِنِّي انْتَهَيْتُ إِلَى الْمَدِينَةِ»؛ یکی از این فرشته‌هابه سوی خداوند برمی‌گردد عرض می‌کند: پروردگارا! رفتم به سوی این شهر، «فَوَجَدْتُ عَبْدَكَ فُلَاناً يَدْعُوكَ وَ يَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ»؛ بندۀ تو فلانی را دیدم _ نام او را می‌برد_ که تو را می‌خواند و تضرّع به سوی تو دارد. خلاصه می‌خواسته به خدا با زبان بی‌زبانی بگوید که با وجود چنین کسی چطور شهر را زیر و رو کرده و از بین ببریم؟ «فَقَالَ امْضِ لِمَا أَمَرْتُكَ بِهِ»؛ خداوند به او فرمود: برو همان کار را که گفتم، انجام بده، «فَإِنَّ ذَا رَجُلٌ لَمْ يَتَمَعَّرْ وَجْهُهُ غَيْظاً لِي قَطُّ»؛ شخصی که تو می‌بینی، چنین دعا و تضرّع می‌کند، کسی است که رنگ چهره‌اش عوض نشده؛ برای چه چیزی؟ یعنی تا به حال یک دفعه هم برای خاطر من خشمگین نشده است؛ یعنی دیده حرام مرتکب می‌شوند و تخلّف می‌کنند، امّا ناراحت نشده است. عوض شدن رنگ چهره در عبارت «لَمْ يَتَمَعَّرْ وَجْهُهُ غَيْظاً» یعنی « لَمْ يَتَغَیَّرْ »1️⃣، رنگ چهرۀ او همین است عوض نشده؛ به این معناست که آدمی که ناراحت می‌شود، باید مبرزی داشته باشد و این ناراحتی بروز و ظهور داشته باشد. 1️⃣وسائل الشيعه، ج‏16، ص 144 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
📍 چرا برای قصد گناه مؤاخذه ندارد؟ ❗️ 📌روایت را زراره نقل می‌کند و‌ می‌گوید:«عَنْ أَحَدِهِمَا» فراموش کرده که روایت را از امام‌باقر(ع) شنیده است یا از امام‌صادق(ع): «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى جَعَلَ‏ لآِدَمَ‏ فِي‏ ذُرِّيَّتِهِ‏ أَنَّ‏ مَنْ‏ هَمَّ بِحَسَنَةٍ فَلَمْ يَعْمَلْهَا كُتِبَتْ لَهُ حَسَنَةٌ»؛ خداوند قرار داده است برای آدم در ذرّیّۀ حضرت آدم؛ یعنی انسان‌ها، اگر کسی قصد کند که حسنه‌ای را انجام بدهد، ولی موفّق نشود عمل را انجام دهد، یک حسنه نوشته می‌شود. «مَنْ هَمَّ بِحَسَنَةٍ وَ عَمِلَهَا»؛ ولی اگر کسی تصمیم به انجام حسنه بگیرد و بعد هم حسنه را انجام بدهد، «كُتِبَتْ لَهُ عَشْراً»؛ برای او ده حسنه می‌نویسند. «وَ مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ لَمْ تُكْتَبْ عَلَيْهِ»1️⃣؛ اگر قصد کند گناهی انجام دهد، برای او نوشته نمی‌شود، «وَ مَنْ هَمَّ بِهَا وَ عَمِلَهَا كُتِبَتْ عَلَيْهِ سَيِّئَةٌ»؛ و اگر قصد گناه کند و گناه را هم انجام دهد، یک گناه نوشته می‌شود. 1️⃣وسائل الشيعه، ج‏1، ص 51 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
📍 در انجام منکر مرز، حدود و حریم الهی شکسته می‌شود❗️ 📌به این مطلب دقّت کنید: در باب امر به معروف و نهی از منکر، مطلبی مطرح است – در آتیه در موضوع ادلّۀ امر به معروف و نهی از منکر اشاره خواهم کرد- مبنی بر اینکه آنچه در این باب مهم است و زشت شمرده می‌شود، این است که احکام الهیّه که از آن تعبیر به حدود و مرزها و حریم الهی‌‌ می‌شود و در آیات هم به آن اشاره شده است: «تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ»1️⃣ شکسته نشود. محرّمات به چه معنا است؟ به معنای حریم شکستن است و امر به معروف و نهی از منکر هم بر این محور دور می‌زند؛ یعنی حریم الهی را حفظ کردن؛ لذا در بحث غیرت گفتم: کسی که غیرتمند است، هیچ‌گاه در این واجب امر به معروف و نهی از منکر تسامح نمی‌کند. یعنی چه؟ یعنی حرمتِ اوامر، احکام و حریم الهی را حفظ می‌کند. بعداً خواهم گفت که این مطلب را، هم عقل می‌گوید و هم نقل. 1️⃣سور مبارکۀ بقره؛ آیات 187و 229و 230 - نساء،آیۀ 13- مجادله، آیۀ4- طلاق، آیۀ1 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
📍 چرا رضایت به عمل منکر حرام است؟❗️ 📌بنابراین آنانی که به مؤاخذه کسانی که راضی به عمل منکر هستند اشکال می‌گیرند، نتوانستند بین دو مطلب تفاوت بگذارند. کسی که قصد گناه کرده و گناه را انجام نداده، حریم شکنی و مرزشکنی نکرده است؛ بلکه یک خباثت درونی یا یک غفلتی از او سرزده است، ولی حریم شکنی نکرده است؛ بلکه در عمل ،حریم را حفظ کرده است. امّا بحث ما در مورد این است که دیگری حرام و منکر انجام داده و او خوشش آمده باشد. این یعنی حریم شکسته شده و او از این حریم شکنی راضی است، بین این دو تفاوت فراوانی است که او نتوانست بین این دو تفاوت بگذارد و کاملاً دو چیز مختلف هستند. عبد باید حریم ربّش را حفظ کند و او که راضی به انجام منکر شده، این حریم را حفظ نکرده است؛ امّا کسی که فقط قصد منکر را داشته مرزشکنی نکرده است. پس اینکه بگویی: خدا برای کسی که قصد معصیت کرده ولی معصیت را انجام نداده است، معصیت نمی‌نویسد؛ ولی برای کسی که خودش معصیت نکرده، معصیت می‌نویسد، به خاطر تفاوت این دو است. محور عبارت است از مرزشکنی، و آنچه مغبوض است، مرزشکنی ا‌ست. در این مورد، مرزشکنی صورت گرفته و او خوشحال است که این مرز شکسته شده و حرمت خدا حفظ نشده است. پس فقها هم که فتوا به حرام بودن رضا به فعل منکری که در خارج توسّط دیگری انجام شده است داده‌اند، دقیقاً این را فهمیده‌اند. 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
📍 توجیه اشتباه به آیۀ قرآن برای نهی از منکر نکردن❗️ 📌به‌طور کلّی در باب امر به معروف و نهی از منکر، ممکن است گفته شود که به ما چه که دیگران دستشان به گناه آلوده می‌شود؟ ما کلاه خودمان را باید بچسبیم. هر کسی باید ‌دنبال ساختن خودش باشد و آنان برای این سخن خود، استناد به آیۀ قرآن می‌کنند. با توجّه به اینکه می‌خواهم وارد بحث امر به معروف و نهی از منکر شوم، باید این مطالب را پاسخ بدهم. آیۀ شریفه در سورۀ مبارکۀ مائده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لَا يَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»1️⃣؛ ای کسانی که ایمان دارید! حواستان جمع خودتان باشد. کسانی که گمراه شدند به شما ضرر نمی‌زنند، در صورتی که شما مراقبت کنی که خودت منظم باشی. اگر دیگری نامنظم است، از نظر اعتقادی و عملی و امثال این‌ها، به تو ضرر نمی‌زند. آیا منظور آیۀ شریفه این است که خودت نفس خود را اصلاح کن و چه‌کار داری به دیگران و اینکه در اجتماع چه می‌گذرد؟ فساد، لاابالیگری، گمراه کردن مردم به تو مربوط نیست. 1️⃣ سورۀ مبارکۀ مائده، آیۀ 105 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir