eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.2هزار دنبال‌کننده
196 عکس
1.8هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
32.9M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 حیا امری خدادادی نه اکتسابی❗️ 📌به توحید مفضّل مراجعه کنید. امام صادق(ع) به مفضّل می فرماید: «اُنْظُرْ يَا مُفَضَّلُ إِلَى مَا خُصَّ بِهِ الْإِنْسَانُ دُونَ جَمِيعِ الْحَيَوَانِ»؛ این روایت صریح است. نگاه کن! آنچه به انسان غیر از سایر حیوانات اختصاص داده شده است چیست؟ «الْحَيَاءَ»1️⃣؛ این روایت صریح است و جای هیچ شک و شبهه ای در آن نمی ماند. به آیات هم می رسم. اولاً اینکه حیا امر اکتسابی نیست. چون انسان یک سنخ ملکات را کسب می کند؛ یعنی خودش تحصیل می کند و به دست می آورد. اما حیا نه، به تعبیر من امر خدادادی است؛ بهتر از این نمی توانم بگویم. 1️⃣توحیدالمفضل، ص79 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه یازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
33.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 خداوند به همه همانند روزی، حیا را هم داده است❗️ 📌روایتی را که حضرت عیسی(ع) فرموده از امام صادق(ع) بیان می کنم که می فرماید: «فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَسَّمَ الْحَيَاءَ كَمَا قَسَّمَ الرِّزْقَ»1️⃣؛ چقدر این روایت زیبا است! خداوند حیا را بین انسان ها تقسیم کرده، پخش کرده است همانطور که روزی را تقسیم کرده است. نگاه کنید تشبیه خیلی زیبا است. یعنی چه؟ مگر خدا فقط به مؤمن روزی می دهد؟ به کافر هم روزی می دهد. روزی رسان او است؛ در این مسئله شبهه ای نیست. روزی را خدا می دهد؛ تو نمی روی تحصیل بکنی. روزی را باید خدا بدهد؛ او هم روزی را قسمت کرده است. وقتی هم که تقسیم کرده است، صحبت این نیست که خدا را قبول داری یا نه.؛ مؤحد باشد یا مشرک؛ هر چه باشد، به همه روزی می دهد. درست است؟ حیا را هم به همه داده است. 1️⃣بحارالأنوار، ج68، ص334 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه یازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
28.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 حیا پوششی برای مهار شهوت و غضب❗️ 📌حیا مثل پوشش است؛ این پوشش روی نفس می آید و شهوت و غضب را مهار می کند. چون شهوت و غضب وقتی از تعادل خارج شوند، آبروی انسان را می برند. خیلی صریح بگویم که عیوب نفسانی ظهور و بروز پیدا می کنند. عیوب نفسانی کجا ظاهر می شود؟تا کسی را عصبانی نکردی نمی فهمی چه کاره است. وقتی عصبانی شد آن وقت ببین که نعوذبالله از دهان او چه در می آید؛ بیرون می ریزد. مطلب را ساده کردم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه یازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
17.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 راه شناسایی دوست، در عصبانیت او❗️ 📌روایتی از امام صادق(ع) است که می فرماید اگر خواستی از نظر رفاقتی ببینی رفاقت و صمیمیت کسی با تو درست است، عصبانی اش کن! این روایت است. در باب دوست یابی و صدیق داریم که او را عصبانی کن! وقتی از دستت عصبانی شد، می فهمی که واقعاً به تو علاقه مند است یا نه؛ چه می گوید؟ چه چیزی بیرون می ریزد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه یازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رَوا عُبِیداللهِ اِبنِ وَلید قالَ: سَمِعتُ اَبا عَبدِالله علیه السّلام یَقُولُ: «ثَلَاثٌ لَا يَضُرُّ مَعَهُنَّ شَيْ ءٌ الدُّعَاءُ عِنْدَ الْكَرْبِ وَ الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ وَ الشُّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ»1 ترجمه: سه چیز است که اگر انسان آن ها را داشته باشد، هیچ چیز در این عالم نمی تواند به او ضرر و زیانی برساند. یکی این که در هنگام قرار گرفتن در شدت و هر نوع گرفتاری دعا کند. دیگر این که هر وقت آلوده شد و گناهی مرتکب گردید، استغفار و طلب بخشش از خداوند کند. در این حالت گناه به او ضرر و زیانی نمی رساند. وقتی متنعم به نعمتی شد، شکر آن نعمت را به جا آورد که دیگر آن نعمت به او ضرر نمی رساند. شرح: راوی به نام عبیدالله ابن ولید است، می گوید: من شنیدم از امام صادق صلوات الله علیه که می فرموند: سه چیز است که اگر همراه سه چیز قرار بگیرد، زیانی به انسان نمی رسد. اول فرمودند:«الدُّعَاءُ عِنْدَ الْكَرْبِ» آن گاه که مشقت و سختی و گرفتاری برای انسان پیش می آید، اگر انسان دعا کند، از ناحیه آن گرفتاری زیانی نمی بیند، خداوند رفع می کند. بنابراین انسان، در این زندگیش قهری است، پیشامد های ناگوار برایش پیش می آید، برای این که زیانی متوجه او نشود، دعا کند. دوم:«الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ» اگر نعوذ بالله، غفلتی کرد، گناهی از او سر زد، اگر بعدش توبه کرد و استغفار کرد، طلب غفران از خدا کرد؛ از ناحیه آن گناه زیانی نمی بیند. چون گناه مضرّ است. هم ضرر معنوی دارد، هم ضرر مادی دارد. معصیت این طور است دیگر. یک سنخ از گرفتاری ها، اصلا ناشی از معصیت است. «الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ»سوم: «الشُّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ» اگر انسان متنعم به یک نعمتی شد از ناحیه خداوند، اگر سپاس گزاری کند از خدا، از نظر درونیش، به اصطلاح ما، قلبیش، هم زبانی، هم عملی، چون سه جور شکر داریم. از ناحیۀ آن نعمت، ضرر نمی بیند.حالا آن دو تا را ترجمه کردم،روی این سومی می خواهم تکیه کنم. معلوم می شود به این که نعمت ها، گاهی مضراند. حرف من را خوب گوش کنید. نعمتی مفید است که همراهش، شکر باشد. اگر شکر نباشد؛ نعمت تبدیل به نقمت می شود. حالا من یک مثال ساده بزنم که جا بییفتد.پولی، مالی نعمت هست که شکرش را بکنی. نکردی؛ دست و پا گیرت می شود، پدرت را درمی آورد، همین پول.بیچاره ات می کند.بچه ای نعمت هست که شکرگزارش باشی. والّا همین بچه پدرت را در می آورد. پول را اگر شکر خداکردی، گفتی خدا به من داده، الحمدالله، در راه رضای خدا مصرف کردی؛ این می شود نعمت؛ کیفش را می کنی. والّا این اگر نکردی، همین پول، دست و پا گیرت می شود. گاهی هم جانت را می گیرد. . مثال زدم بچه؛ آن هم همین است. خدا داده است و الحمدالله، مراقبت بکنم که این چی بشود؟ در راه چی؟ خدا باشد. تربیتی الهی بکنم او را،والّا بیچاره ات خواهد کرد، پول، پول است، اما یک پول نعمت است، یک پول نقمت است در این روایت این است: «الشُّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ» اگر شکرگزار نعمت بودی، این نعمت به تو ضرری نمی زند. نگاه کنید، سه تا چیز را، حضرت می فرماید«ثَلَاثٌ لَا يَضُرُّ مَعَهُنَّ شَيْ ءٌ» اول: «الدُّعَاءُ عِنْدَ الْكَرْبِ» شد؟! گرفتاری پیش آمد کرد، که چه کرد؟ دعا کن؛ این گرفتاری به تو ضرر نمی زند.دو: «الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ» نعوذ بالله،خطا کردی، گناه کردی؛ زود چه کار بکن؟ توبه بکن. شد! استغفار بکن، این گناه ضرر بهت نمی زند.سه: «الشُّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ» مشکل است فهمیدن این ها؛ یعنی آن نعمتی را که همراه شکر نباشد نقمت است. دست و پا گیرت است. بیچاره کننده ات هست. 1 - اصول کافی جلد 2 صفحه 95 ،بحارالانوار جلد 68 صفحه 40 عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ حَسَنِ بْنِ جَهْمٍ عَنْ أَبِي الْيَقْظَانِ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ الْوَلِيدِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ ثَلَاثٌ لَا يَضُرُّ مَعَهُنَّ شَيْ ءٌ الدُّعَاءُ عِنْدَ الْكَرْبِ وَ الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ وَ الشُّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
41.58M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رَوا عُبِیداللهِ اِبنِ وَلید قالَ: سَمِعتُ اَبا عَبدِالله علیه السّلام یَقُولُ: «ثَلَاثٌ لَا يَضُرُّ مَعَهُنَّ شَيْ ءٌ الدُّعَاءُ عِنْدَ الْكَرْبِ وَ الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ وَ الشُّكْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ»1 ترجمه: سه چیز است که اگر انسان آن ها را داشته باشد، هیچ چیز در این عالم نمی تواند به او ضرر و زیانی برساند. یکی این که در هنگام قرار گرفتن در شدت و هر نوع گرفتاری دعا کند. دیگر این که هر وقت آلوده شد و گناهی مرتکب گردید، استغفار و طلب بخشش از خداوند کند. در این حالت گناه به او ضرر و زیانی نمی رساند. وقتی متنعم به نعمتی شد، شکر آن نعمت را به جا آورد که دیگر آن نعمت به او ضرر نمی رساند. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir