eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 📍 با چه رويي به درگاهت بياييم❗️ 📌حالا فرض کنیم و هیچ اشکالی هم ندارد اگر خدابه من امشب خطاب کرد: ای بندۀ من! به تو امر کردم که فلان کار را بکن، امّا نکردی و گفتم که آن کار را نکن، ولی انجام دادی؛ به تو نعمت دادم؛ امّا سپاسگزاری نکردی و در راه من استفاده نکردی؛ من از شما سؤال می کنم: چه جوابی داریم بدهیم؟ امشب درها باز است و هر چه می خواهی بگویی می توانی، امّا سه سؤال از تو دارم. گفتم بکن، نکردی؛ گفتم نکن، کردی؛ به تو نعمت دادم، امّا سپاسگزاری نکردی. در اینجا من چه جوابی بدهم؟ شب نوزدهمِ شب های قدر، شب سرنوشت سازی است. امّا باید بگویم شب نوزدهم، شب شرمندگی است؛ شب سرافکندگی است. خدایا! ما بد کردیم. در اینجا مسئله پیش می آید كه اگر ما اعتراف کردیم، آیا جواب مثبت است یا نه؟ مهم اینجاست. «فَهَلْ ینْفَعُنِی ، یا إِلَهِی ، إِقْرَارِی عِنْدَكَ بِسُوءِ مَا اكْتَسَبْتُ»؛ آیا این برای من سودی دارد که امشب اعتراف کنم به اینكه بد کردم؟ آیا این برای من فایده دارد؟ «وَ هَلْ ینْجِینِی مِنْكَ اعْتِرَافِی لَكَ بِقَبِیحِ مَا ارْتَكَبْتُ»؛1️⃣ و آیا اعترافم پیش تو من را نجات می دهد؟ اعتراف به اینکه من کار زشت کردم؟ جواب بر طبق تمام روایاتی که داریم، مثبت است: «إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً»2️⃣. (خدا همه گناهان را مى آمرزد.) اهل معرفت می گویند به مقام غفّاریّت خداوند پناه ببر و از خداپوزش بطلب. شب نوزدهم، شبی است که انسان باید پناه به مقام غفّاریّت خداببرد. امّا یک چیزی هم وجود دارد و آن اینکه امشب ما دستِ خالی نیستیم. این را مکرّر گفته ام. این طور نیست كه هیچ چیز نداشته باشیم. بلكه یک گوهر گران بها در دلم دارم و به آن اتّکا می كنم و آن حبّ امام‌علی است. در خانۀ امام‌علی برویم. التماس دعا. 1️⃣الصحیفۀ السجّادیّه، دعا 12 2️⃣سورۀ مبارکۀ زمر، آیۀ 53 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه هجدهم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 من هیچ وقت گناه کارها را از رحمت خودم مأیوس نمی کنم اگر توبه کنند❗️ 📌در روایت است: «أَوْحَى اللَّهُ إِلَى دَاوُدَ(ع) أَهْلُ طَاعَتِی فِی ضِیافَتِی وَ أَهْلُ شُكْرِی فِی زِیادَتِی وَ أَهْلُ ذِكْرِی فِی نِعْمَتِی»؛ بعضی اهل طاعت اند، بعضی اهل ذکر و بعضی اهل شکرند، «وَ أَهْلُ مَعْصِیتِی لَا أُویسُهُمْ مِنْ رَحْمَتِی»؛ من هیچ وقت گناه کارها را از رحمت خودم مأیوس نمی کنم، «إِنْ تَابُوا»؛ اگر توبه کنند، «فَأَنَا حَبِیبُهُمْ»؛ من دوستشان می شوم. اگر توبه کنی، من رفیقت می شوم، «وَ إِنْ دَعَوْا فَأَنَا مُجِیبُهُمْ»؛ و اگر درخواست کنند، من جواب آن ها را می دهم. به درخواستشان عنایت می کنم، «وَ إِنْ مَرِضُوا فَأَنَا طَبِیبُهُمْ»1️⃣؛ و اگر بیمار بشوند، خودم آن ها را معالجه می کنم. در این باب تعبیرات عجیبی داریم. 1️⃣بحارالأنوار، ج 74، ص42 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیست و دوم @mojtabatehrani_ir
5.56M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 من هیچ وقت گناه کارها را از رحمت خودم مأیوس نمی کنم اگر توبه کنند❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیست و دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ با آرزوی قبولی طاعات طبق سنوات سالهای گذشته مراسم کامل شبهای قدر حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی(ره) به همراه دعای جوشن کبیر و مراسم قرآن سرگیری، روی سایت www.mojtabatehrani.com بارگزاری خواهد شد. @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 از خدا به خواه تمام گناهانت را ببخشد و بنا بگذار که دیگر این‌کارها را نکنی❗️ 📌عثمان بن عیسی از امام‌صادق(ع) نقل می كند. حضرت‌می فرماید: «تَبْدَأُ فَتَحْمَدُ اللَّهَ وَ تَذْكُرُ نِعَمَهُ عِنْدَكَ»؛ عثمان بن عیسی از امام‌صادق(ع) نقل می كند. ابتدا نسبت به نعمت هایی كه به تو عنایت كرده، ثناگو باش. «ثُمَّ تَشْكُرُهُ ثُمَّ تُصَلِّی عَلَى النَّبِی(ص)»؛ سپس از خدانسبت به نعمت هایش تشكّر كن و به پیغمبر(ص) درود بفرست. «ثُمَّ تَذْكُرُ ذُنُوبَكَ». مهم، اینجاست. ابتدا سراغ گناهانی كه كردی برو، «فَتُقِرُّ بِهَا»؛ و اعتراف كن. بگو: خدایا! بد كردم. تک تکِ معصیت ها را در ذهن خود بیاور، «ثُمَّ تَسْتَعِیذُ مِنْهَا»؛ پس با این خطاهایت به خداپناه ببر. «فَهَذَا جِهَةُ الدُّعَاءِ».1️⃣ بعد دارد: «تَعْتَرِفُ بِذُنُوبِكَ ذَنْبٍ ذَنْبٍ »؛ تک تکِ گناهانی كه به یادت می آید، «أَوْ بِمَا ذَكَرْتَ مِنْهَا»؛ هر چقدر كه یادت آمد، اعتراف کن، «وَ تُجْمِلُ مَا خَفِی عَلَیكَ مِنْهَا»؛ و اجمالاً آن هایی را هم كه در نظرت نیست، «فَتَتُوبُ إِلَى اللَّهِ مِنْ جَمِیعِ مَعَاصِیكَ»؛ و بعد هم از تمام گناهانت توبه كن. اوّل معذرت خواهی بكن و بگو: خدایا! من را ببخش. بعد هم وقتی كه می گویی بد كرده ام، نیّتت این باشد كه دیگر خطایی مرتکب نشوی و بعد با صدق نیّت، استغفار كن. «وَ أَنْتَ تَنْوِی أَلَّا تَعُودَ»؛ گناهانی كه كرده ای و یادت است به ذهن بیاور، نه اینکه به زبانت بیاوری و بعد در مورد آن هایی هم كه یادت نیامد بگو: خدایا! همۀ خطاهایم را در نظر بیاور. بعد در مقابل خدا بنا را بر این بگذار كه دیگر این كارها را نكنی، «وَ أَنْتَ تَنْوِی أَلَّا تَعُودَ»؛ نیّت كن كه دیگر این كارها را نمی كنم، «وَ تَسْتَغْفِرُ اللَّهَ مِنْهَا بِنَدَامَةٍ»؛2️⃣و از گناهانت به خاطر پشیمانی واقعی ات پوزش بطلب. 1️⃣الکافی،ج2، 486 2️⃣بحارالأنوار، ج 90، ص319 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیستم @mojtabatehrani_ir
10.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 از خدا به خواه تمام گناهانت را ببخشد و بنا بگذار که دیگر این‌کارها را نکنی❗️ 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیستم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 حاجت های فراموش شده داده می‌شود❗️ 📌امام‌صادق (ع) فرمودند: «قال: إِنَّ الْعَبْدَ لَیَكُونُ لَهُ الْحَاجَةُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَیَبْدَأُ بِالثَّنَاءِ وَ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّى یَنْسَى حَاجَتَهُ»1️⃣؛ بندۀ حاجتی دارد و می خواهد در محضر خدا دعا کند. شروع می کند به ثنا گفتن و حمد كردن که جزء آداب دعا است، «حَتَّى یَنْسَى حَاجَتَهُ»؛ حاجت هایش همه یادش نیست و فراموش می شود. حالا باید چه كار كند؟ «فَیَبْدَأُ بِالثَّنَاءِ وَ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ حَتَّى یَنْسَى حَاجَتَهُ» می فرماید: «فَیَقْضِیهَا اللَّهُ لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَسْأَلَهُ»2️⃣؛ قبل از آنکه او به زبان جاری کند، خدا حاجتش را داده است. امام‌صادق (ع) فرمودند: «قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: مَن شَغَلَهُ ذِكری عَن مَسأَلَتی أَعطَیتَهُ قَبلَ أَن یسأَلُنی»؛ در بعضی از روایات دارد: «أَفْضَلَ مَا أُعْطِی السَّائِلِینَ»3️⃣؛ به او بهتر دادم تا آن كسانی که به زبان گفتند. این امر جزء معارف ما و عین مُفاد روایات است. 1️⃣ بحارالأنوار، ج90، ص342 در الكافی، ج 2، ص501 و وسائل الشیعه، ج 7، ص162 2️⃣كنزالعمال، ج1، ص434 – نهج الدّعا، ج 1 ص 628 3️⃣مصباح الشریعه ص 134 - بحارالأنوار، ج 90، ص323 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیست و دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 اگر همین امشب امید داشته باشم كه خدا از من بگذرد؛ پس همین امشب می گذرد ❗️ 📌روایت است که پیغمبراکرم(ص) روی منبر نشسته بودند و صحبت می کردند و این جملات را می فرمودند: «لَا یَحْسُنُ ظَنُ عَبْدٍ مُؤْمِنٍ بِاللَّهِ إِلَّا كَانَ اللَّهُ عِنْدَ ظَنِّ عَبْدِهِ الْمُؤْمِنِ»؛ هیچ بنده ای گمان نیک به خدا نمی برد، مگر اینکه خدا هم به همان گمان نیکش عمل می کند؛ یعنی امشب امید دارم كه از من بگذرد؛ پس همین امشب می گذرد، «لِأَنَّ اللَّهَ كَرِیمٌ بِیدِهِ الْخَیرَاتُ»؛ چون خدا کریم است و در دست قدرتش خیرات است، «یَسْتَحْیِی أَنْ یَكُونَ عَبْدُهُ الْمُؤْمِنُ قَدْ أَحْسَنَ بِهِ الظَّنَّ ثُمَّ یُخْلِفَ ظَنَّهُ وَ رَجَاءَهُ»؛ نعوذبالله!خداوند شرم می کند، «أَنْ یَكُونَ عَبْدُهُ الْمُؤْمِنُ»؛ از اینكه بندۀ مؤمنش به او حسن ظنّ داشته باشد که دعایش را قبول می کند، ولی خدا بر خلافش عمل كند. خدا این گونه نیست، «فَأَحْسِنُوا بِاللَّهِ الظَّنَّ وَ ارْغَبُوا إِلَیْهِ»1️⃣؛ شما به خدا گمانِ نیک ببرید، به خدا رغبت داشته باشید؛ یعنی رو به سوی او کنید، از او طلب کنید و به او امید ببندید. دقّت كنید! در اینجا از هر دو سو مطرح می كند؛ یعنی هم از نظر مسئلۀ یأس نهی می کند و هم از نظر امید می گوید: امید ببند. 1️⃣الكافی، ج 2، ص72- وسائل الشیعه، ج 15، ص230 - بحارالأنوار، ج 67، ص366 و ص394 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیستم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 امام باقر(ع) شب بیست و یکم و بیست و سوّم تا اتمام شب دعا می‌کردند❗️ 📌در باب شب بیست و یکم و شب بیست و سوّم، این مطلب را داریم. در روایتی هست که فضیل بن یسار نقل می کند: «قَالَ: كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع) إِذَا كَانَتْ لَیلَةُ إِحْدَى وَ عِشْرِینَ وَ لَیلَةُ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِینَ أَخَذَ فِی الدُّعَاءِ حَتَّى یَزُولَ اللَّیلُ»؛ امام‌باقر(ع) این دو شب را همین طور دعا می کرد. خوب دقّت کنید! شب بیست و یکم و بیست و سوّم، تا اتمام شب دعا می کرد. این، همان معنایی است که مطرح کردم: در ماه مبارک رمضان و به خصوص لیالی قدر دعا مستجاب می شود و به آن سفارش شده است. در روایت ندارد كه امام‌باقر(ع) از سر شب نماز می خواندند. این را می دانید كه فضیل بن یسار از روات معتبر ما و از اصحاب امام‌است. می گوید: کان ابو جعفر (ع) ...؛ خودم دیدم و روش آقا این بود. معلوم می شود كه در شب بیست و یکم و بیست و سوّم ماه مبارک رمضان چندین بار خدمت آقا بوده است. «أَخَذَ فِی الدُّعَاءِ حَتَّى یزُولَ اللَّیلُ»؛ شب كه تمام می شد، «فَإِذَا زَالَ اللَّیلُ صَلَّى»1️⃣؛ بعد از آنكه شب تمام می شد می رفتند سراغ نافلۀ نماز صبح و نماز می خواندند. این تعبیر هست که بعضی از بزرگان ما شب بیست و سوّم را لیلۀ قدر می دانند. امّا راجع به روایت فضیل می خواهم بگویم: شب بیست و یکم مقدّرات ثبت و ضبط و نگاشته می شود و شب بیست و سوّم امضا می شود. حضرت‌این دو شب را دعا می کردند. 1️⃣ الكافی، ج 4، ص155- وسائل الشیعه، ج 10، ص356 - بحارالأنوار، ج 94، ص16 〰〰〰〰〰 📚 📕 📝 جلسه بیست و دوم @mojtabatehrani_ir