﷽ 📍 قیام امام‌حسین(ع) برای عمل به احکام الهی بود ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه یازدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ حادثه کوچه 〰〰〰〰〰 🎞 #كليپ_تصويرى #روضه #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 ضدّ استقامت و پایداری تلوّن است؛ یعنی رنگ عوض کردن ❗️ 📌من روایت دیگری را از پیغمبر اکرم(ص) می خوانم که سفیان بن عبدالله ثقفی نقل می کند: «قُلتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ! أخبِرنِی بِأَمرٍ أَعتَصِمُ بِهِ»؛ می گوید: به پیامبراکرم(ص) عرض کردم: به من چیزی بگویید که من به آن پناه ببرم. «فَقَالَ(ص): قُلْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقِم!» 1️⃣؛ حضرت فرمودند: بگو معبودی جز الله تعالی نیست. سپس بر این مطلب استقامت کن! پیغمبر اکرم(ص) در این روایت، اوّل و آخر همه چیز را به او گفتند. فرمودند: حق را تشخیص بده و پای آن بایست!اینکه حق را تشخیص دهی و راه رسیدن به آن را هم بشناسی، کافی نیست؛ بلکه خدا تا پایان کار را هم برایت مشخص کرده است. او کتاب الهی را نازل کرده و راه وصول به حق را نیز به تو یاد داده است. خدا می گوید: آیا واقعاً دین مرا می خواهی؟ دین من در کتاب من است؛ همۀ راه و روش های مورد قبول من، در این کتاب بیان شده است؛ پس در اجرای فرامین آن پایداری کن! در مقابل پایداری، «تلوّن» است؛ تلوّن به معنای گوناگون شدن و رنگ عوض کردن است. انسانی که در یک مقطع زمانی حق را تشخیص داده، راه آن را نیز فهمیده، حرکت هم کرده ولی استقامت به خرج نداده، گرفتار «تلوّن» شده است. چنین کسی قطعاً به مقصد نمی رسد و هلاکت و نابودی را در پیش رو دارد. 1️⃣شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید، ج 10، ص 27 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه سوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 ضدّ استقامت و پایداری تلوّن است؛ یعنی رنگ عوض کردن ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه سوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند کسانی که اهل تلوّن، رنگ عوض کردنند مبغوض می‌دارد ❗️ 📌من یک روایت از امام علی(ع) می خوانم تا تقابل بین «استقامت» و «تلوّن» روشن شود. حضرت می فرماید: «اِعْلَمُوا أَنَّ اللهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُبْغِضُ مِنْ عِبَادِهِ الْمُتَلَوِّنَ»؛ بدانید که خدای متعال از بین بندگانش، آن هایی را که رنگ عوض می کنند و به قول معروف، هر روز به یک شکل و مدل در می آیند و در مسیر حق استقامت ندارند مبغوض می دارد. «فَلَا تَزُولُوا عَنِ الْحَقِّ»؛ پس از حق دست برندارید. معلوم می شود نظر امام علی(ع) به کسانی است که حق را تشخیص داده اند، راه رسیدن به آن را هم پیدا کرده اند و چه بسا مدّتی هم در آن راه قدم گذاشته اند، ولی بعداً عواملی موجب شده که در این مسیر پایداری نکنند. حضرت می فرماید: «فَلَا تَزُولُوا عَنِ الْحَقِّ وَ وَلَایَةِ أَهْلِ الْحَقِّ فَإِنَّه مَنِ اسْتَبْدَلَ بِنَا هَلَکَ»1️⃣؛ دست از حق بر ندارید و از ولایت اهل حق خارج نشوید؛ زیرا اگر کسی به جای ما شخص دیگری را به ولایت برگزیند، هلاک می شود. کسانی که از حق کناره گرفته و رابطه شان را با راهبران به سوی حق قطع کنند، هلاک خواهند شد. 1️⃣بحارالأنوار، ج 10، ص 105 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه سوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خداوند کسانی که اهل تلوّن، رنگ عوض کردنند مبغوض می‌دارد ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه سوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِذَا حَضَرَتْ بَلِيَّةٌ فَاجْعَلُوا أَمْوَالَكُمْ دُونَ أَنْفُسِكُمْ وَ إِذَا نَزَلَتْ نَازِلَةٌ فَاجْعَلُوا أَنْفُسَكُمْ دُونَ دِينِكُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْهَالِكَ مَنْ‏ هَلَكَ‏ دِينُهُ‏ وَ الْحَرِيبَ مَنْ حُرِبَ دِينُهُ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا فَقْرَ بَعْدَ الْجَنَّةِ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا غِنَى بَعْدَ النَّارِ» ترجمه: آن گاه که سختی و بلا بر شما وارد شد، اموال خود را فدای جان های خود نمایید، و آن گاه که سختی های شدید نصیب شما شد جان های خود را فدای دین خود کنید و بدانید کسی هلاک و نابود است که دین خود را از بین برده باشد و آن کسی غارت زده است که دینش به غارت برود. آگاه باشید کسی که بهشت را در دست خود دارد هیچ گونه فقر و تهیدستی ندارد و اگر کسی که به آتش و جهنّم برود فقیر و بدبخت است هر چند الان همه دنیا را هم داشته باشد. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: آن گاه که سختی روی می آورد به شما، اموالتان را فدای جان هایتان بکنید؛ یعنی برای حفظ جان، دست از مال بردارید.«فَاجْعَلُوا أَمْوَالَكُمْ دُونَ أَنْفُسِكُمْ»؛ مال را فدای جان بکنید. «وَ إِذَا نَزَلَتْ نَازِلَةٌ فَاجْعَلُوا أَنْفُسَكُمْ دُونَ دِينِكُمْ»؛ آن گاه که سختی دشواری متوجّه شما شد، در آن جا جان ها را فدای دینتان بکنید. در ابتدا می فرماید:« إِذَا حَضَرَتْ بَلِيَّةٌ». دوّم می فرماید: «وَ إِذَا نَزَلَتْ نَازِلَةٌ»؛ فرق بین بلیّه با نازله در این است: بلیّه، دشواری است، دشواری های به تعبیر ما مادّی است که پیش می آید. شما دست از مال بردار برای اینکه جانت حفظ بشود. هیچ وقت جانت را فدای مالت نکن، هیچ عاقلی این کار را نمی کند. آدم مال را که می خواهد، برای چه می خواهد، برای جانش می خواهد. از این طرف، اگر دشواری سختی پیشامد کرد، آن جایی که ضربه به دین می خورد؛ تفاوت این است: آن جایی را که مسئله دنیایی در پیش باشد، جانت را حفظ بکن، اگر نه دشواری سخت، دشواری سخت این است که ضربه به دینت می خواهد بخورد، شد؟! اینجا جانت را فدای دینت بکن. توجّه کنید! این تفاوت هایی است که... بعد می فرماید: «وَاعْلَمُوا» بدانید «أَنَّ الْهَالِكَ مَنْ‏ هَلَكَ‏ دِينُهُ»؛ از بین رفته آن کسی است که دینش از بین برود؛ فهمیدی چه می گویم؟ نه جانش از بین برود. خوب دقّت کنید! جان از بین رفتن، غیر دین از بین رفتن است. شد؟! انسان آن گاه از بین می رود که دینش از بین برود، نه جانش از بین برود. جان برود؛ ولی دین حفظ بشود با رفتن جان؛ توجّه می کنید؟ این همان حرکت امام حسین؟ع؟است، می خواستم این را عرض کنم. در آن جا بود. «وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْهَالِكَ مَنْ‏ هَلَكَ‏ دِينُهُ‏ وَ الْحَرِيبَ مَنْ حُرِبَ دِينُهُ»؛ آن کسی را که به اصطلاح ما می گوییم: غارت زده است، مال هایش را همه را دزد برده است، غارت کردند بردند،حریب؛ غارت زده مالی را می گویند.«وَ الْحَرِيبَ مَنْ حُرِبَ دِينُهُ»؛ غارت زده آن کسی است که دینش به غارت برود، نه مالش، نه جانش، برود امّا دینش بماند. جمله سوّم:«أَلَا وَ إِنَّهُ لَا فَقْرَ بَعْدَ الْجَنَّةِ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا غِنَى بَعْدَ النَّارِ»؛ آگاه باشید! تهیدستی نیست در کار، بعد از آنی را که انسان، بهشت را به دست آورده است. کسی که بهشت در دست دارد، تهیدست نیست. «أَلَا وَ إِنَّهُ لَا فَقْرَ بَعْدَ الْجَنَّةِ»؛ بعد از اینکه بهشت را در دست گرفتی، تو تهیدست نیستی؛ دستت پر است. از آن طرف «لَا غِنَى بَعْدَ النَّارِ»؛ بله، و آن که همه دنیا و مافیها را به دستت بگیری؛ ولی توی جهنّم بخواهی بروی، تو تهیدستی. وسائل الشیعه جلد 16، صفحه 192 قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) كَانَ فِي وَصِيَّةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ لِأَصْحَابِهِ‏ إِذَا حَضَرَتْ بَلِيَّةٌ فَاجْعَلُوا أَمْوَالَكُمْ دُونَ أَنْفُسِكُمْ وَ إِذَا نَزَلَتْ نَازِلَةٌ فَاجْعَلُوا أَنْفُسَكُمْ دُونَ دِينِكُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْهَالِكَ مَنْ‏ هَلَكَ‏ دِينُهُ‏ وَ الْحَرِيبَ مَنْ حُرِبَ دِينُهُ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا فَقْرَ بَعْدَ الْجَنَّةِ- أَلَا وَ إِنَّهُ لَا غِنَى بَعْدَ النَّارِ 〰〰〰〰〰 شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِذَا حَضَرَتْ بَلِيَّةٌ فَاجْعَلُوا أَمْوَالَكُمْ دُونَ أَنْفُسِكُمْ وَ إِذَا نَزَلَتْ نَازِلَةٌ فَاجْعَلُوا أَنْفُسَكُمْ دُونَ دِينِكُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْهَالِكَ مَنْ‏ هَلَكَ‏ دِينُهُ‏ وَ الْحَرِيبَ مَنْ حُرِبَ دِينُهُ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا فَقْرَ بَعْدَ الْجَنَّةِ أَلَا وَ إِنَّهُ لَا غِنَى بَعْدَ النَّارِ» ترجمه: آن گاه که سختی و بلا بر شما وارد شد، اموال خود را فدای جان های خود نمایید، و آن گاه که سختی های شدید نصیب شما شد جان های خود را فدای دین خود کنید و بدانید کسی هلاک و نابود است که دین خود را از بین برده باشد و آن کسی غارت زده است که دینش به غارت برود. آگاه باشید کسی که بهشت را در دست خود دارد هیچ گونه فقر و تهیدستی ندارد و اگر کسی که به آتش و جهنّم برود فقیر و بدبخت است هر چند الان همه دنیا را هم داشته باشد. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نقش اعتراف به ربوبیّت خداوند در استقامت و پایداری❗️ 📌اگر بخواهیم «ربّ» را به فارسی ترجمه ‏کنیم، «پرورش‏دهنده» می‏شود. در اصطلاح به آن کسی که شیئ را پرورش می‏دهد، «ربُّ‏الشّیئ» می‏گویند. حال «پرورش» یعنی چه؟ ما خلاصه‏اش می‏کنیم و می‏گوییم: پرورش دادن یعنی جلب منفعت و دفع ضرر از شیئ. لذا کار مربّی این است که هر چه را که به سود متربّی و تربیت‏شوندۀ او است، برای او جلب کرده و هر چیزی را که مضرّ است، از او دور کند و نگذارد آسیبی به او برسد. در آیۀ شریفه، این مسئله مطرح شد که(ان الذین قالوا ربنا الله) آنان که به این معنا اعتراف کرده و گفتند: (ربنا الله) ؛ یعنی قبول کردند که پرورش‏دهندۀ‏شان خدا است، می‏توانند استقامت و پایداری کنند. اگر این را گفتند، می‏توانند پایداری کنند،(ثم استقاموا) 1️⃣ نکته این است که پایداری، زمانی برای انسان ممکن می‏شود که او قبول کند و بفهمد که مربّی او؛ یعنی کسی که او را پرورش می‏دهد، همان کسی که برایش جلب منفعت کرده و ضررها را از او دور می‏کند، خدا است. اگر به این رسید، می‏تواند پایداری کند. باید انسان بفهمد، خدا است که پرورش‏دهنده است. او نافع است. او ضارّ است و او است که دفع ضرر می‏کند. مسئله این است که هرکس به ربوبیّت خدا اعتراف می‏کند، استقامت در رسیدن به حق و اقامۀ حق خواهد داشت. چنین کسی دیگر برای از دست دادن امور مادّی، خوف و حزن پیدا نمی‏کند. من آیات و روایات را می‏آورم، خوب دقّت کنید! مطلب خیلی روشن است. چرا می‏ترسیم و اندوهگین می‏شویم؟ چون «اعتراف به ربوبیّت حق» نداریم. 1️⃣ سورۀ مبارکۀ فصلت، آیۀ 30 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه ششم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نقش اعتراف به ربوبیّت خداوند در استقامت و پایداری❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه ششم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اثر ایمان به‌ربوبیّت خداوند بر سر دو راهی مادّیّت و معنویّت❗️ 📌روایت از پیغمبر اکرم(ص) است. «قَالَ رَسولُ اللهِ(ص): ذاقَ طَعمَ الإیمانِ مَن رَضِیَ بِالله رَبّاً»1️⃣؛ کسی طعم ایمان را چشیده است که از «پروردگار بودنِ خدا» خشنود و راضی باشد. می دانید «رضایت» مربوط به قلب است. مثلاً وقتی کسی می گوید: راضی شدی؟ مخاطب به دل خود مراجعه کرده و بعد پاسخ می دهد که آری یا نه. رضایت، از امور مربوط به قلب است. کسی طعم ایمان را چشید که از اینکه خدا پروردگارش باشد، خشنود و راضی شد؛ یعنی هرگاه ربوبیّت حق در دل کسی وارد شد او طعم ایمان را خواهد چشید. اعتراف نسبت به ربوبیّت حق، اعترافی زبانی و حتّی برهانی هم نیست؛ این اعتراف، ایمانی شده است. حتّی در دعاها هم به ما یاد می دهند که بگو: «رَضِیتُ بِاللهِ رَبّاً»؛ راضی هستم که «الله»ربوبیّت دارد و ربِّ من است. «رَضِیتُ بِاللهِ رَبّاً»؛ یعنی دلم قبول کرده است که او پروردگارم باشد. تا دل قبول نکرده، ایمان به وجود نیامده، آن ترس و آن حزن و اندوه هنوز هست. تعلّقات مادّی در برابر راه حق قرار بگیرند، سر دوراهی که برسی، خدا را رها می کنی و به دنیا می چسبی. ولی اگر در دلت فرو رفت، همان می شود که گفتم؛ دل می کَنی و به خدا می پیوندی. چون هر دو تعلّق وجود دارد. یکی این طرف است و یکی آن طرف. اینجا است که معادله شروع می شود و بعدش هم مبادله می کنی. یعنی معنویّت را بر مادّیّت ترجیح می دهی. اگر ربوبیّت حق، در دل انسان وارد شود، انسان در راه حق پایداری خواهد کرد و این مسیر را با سلامت به پایان خواهد رساند. 1️⃣کنزالعمّال، ج 1، ص 25 - اصول کافی، ج 2، ص 525 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه هفتم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 اثر ایمان به‌ربوبیّت خداوند بر سر دو راهی مادّیّت و معنویّت❗️ 〰〰〰〰〰 📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم 📕 #استقامت_و_پایداری 🏷 جلسه هفتم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir