eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
10.43M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 از خداوند کمک بخواهید محبّت را در دل می‌اندازد ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه سیزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 منم منم گفتن انسان‌هایی که در هر محیطی مسئولند؛ یعنی از خدا، خبری نیست❗️ 📌در این رابطه در نهج‏البلاغه دو خطبه هست. یکی خطبۀ صد و سی و دو است که حضرت در آخر آن می‏فرماید: «وَ اللهُ الْمُسْتَعانُ عَلَى نَفْسِی وَ أَنْفُسِکُمْ»؛ خدا است که من را کمک کرده که خود را ساخته‏ام و توانسته‏ام شما را بسازم. دیگری خطبۀ صد و هشتاد و سه است که باز هم در آخر خطبه حضرت می‏فرماید: «أَقُولُ مَا تَسْمَعُونَ». من می‏گویم، شما گوش کنید. «وَ اللهُ الْمُسْتَعانُ عَلَى نَفْسِی وَ أَنْفُسِکُمْ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَکِیل»؛ او است که کمک کرد و من توانستم خودم را اصلاح کنم و بعد هم زمام شما را بگیرم و اصلاحتان کنم. وقتی انسان با خدا طرف می‏شود، هیچ وقت مَنَم‏مَنَم نمی‏کند. «من کردم، من کردم»، غلط است. اگر کسی این حرف را زد بدانید که کارش خراب است و در کارش از خدا خبری نبوده است. یک‏بار کسی از امام(ره) نشنید که ایشان بگوید: من کردم. هرچه بود، می‏گفت: خدا کرد.مردم هم حساب او را از مسئولین اجرایی کشور جدا می‏کردند؛ ولو اینکه منصوب خودش هم بودند. چرا؟ چون او به وظیفه‏اش عمل کرده بود. وظیفه‏اش ابلاغ بود. به وظیفه‏اش عمل کرد. برای خدا هم کرده بود. الآن هم همین‏طور است. 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه سیزدهم @mojtabatehrani_ir
12.88M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 منم منم گفتن انسان‌هایی که در هر محیطی مسئولند؛ یعنی از خدا، خبری نیست❗️ 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه سیزدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 کار دشمن ترویج لااُبالی گری و بی بندوباری در مسلمین است ❗️ 📌من در اینجا یک تذکّر بدهم که دشمنان اسلام، این مطلب را خوب دریافت کرده اند. نمی شود از حق گذشت؛ آن ها خوب فهمیده اند که تا وقتی روحیۀ تعبّد در مسلمین هست، نمی شود این ها را از راه بیرون کرد. تا این روحیۀ تعبد در آن ها هست، نمی توان کاری کرد. چون تا وقتی این روحیّه باشد، مسلمین به احکام عمل می کنند و وقتی به احکام عمل کنند، دشمنان به اهدافشان نمی رسند. امّا اگر این روحیه را از آنان گرفتی، راه باز می شود. لذا از راه «ترویج لااُبالی گری»واردشده اند.لااُبالی گری، کسانی هم که خودآگاه یا ناخودآگاه لاابالی گری را ترویج می کنند، آب به آسیاب دشمن اسلام می ریزند؛ یعنی همان کاری را می کنند که دشمن می خواهد. زیرا تا زمانی که این روحیه باشد، صف مسلمین قابل شکست نیست و اگر مسلمین به احکام اسلام عمل کنند، کار دشمن تمام است. منظور من از احکام اسلام، مجموع آن ها یعنی کلّ احکام دین است. من بحث یک بعدی و تک خطّی نمی کنم. البتّه این راجع به اسلام است؛ در حالی که تشیّع یک چیز، اضافه دارد که بعداً به آن اشاره می کنم. این مطلب دربارۀ «اسلام» بود. 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
9.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 کار دشمن ترویج لااُبالی گری و بی بندوباری در مسلمین است ❗️ 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تجرّی؛ یعنی جرئت به انجام گناه حتّی اگر عمل گناه انجام نشود قبیح و زشت است❗️ 📌حالا می‏خواهم بحثی دیگر را به‏صورت کلّی مطرح کنم که دربارۀ یکی از قوانین عقلی است و به هیچ‏وجه هم قابل انکار نیست. «تقبیح تجرّی» و «تحسین انقیاد» یکی از مباحث عقلی است. «تجرّی» به معنی «جرئت یافتن نسبت به مولا» و «انقیاد» به‏معنای «روحیۀ تعبّد» است. اگر یک ظرف اینجا باشد که مایعی در آن است و یک نفر هم یقین پیدا کند که مایع موجود در آن، خمر، مسکر و یا به اصطلاحِ روز مشروبات الکلی است؛ اگر در حالی که یقین دارد خوردن آن حرام است، آن را بخورد و بعد معلوم شود که اشتباه کرده بود و آن مایع، شراب نبوده آیا کار درستی انجام داده است یا نه؟ وقتی می‏گوییم: «یقین دارد» معنایش این است که قطع دارد که خدا در قرآن گفته است: این را نخور! و نهی کرده است. حتّی اگر هم آب بوده باشد، حکم عقل چیست؟ تقبیح می‏کند و می‏گوید: چنین کسی، خیلی پُررو است؛ معنای تجرّی این است. «عقل» حکم به «قبح تجرّی» می‏کند. این مسئله استثنا بردار نیست. این یک حکم عقلی است. از آن‏طرف، کاملاً بر‏عکس فرض قبلی، اگر کسی یقین پیدا کند که یک عمل، واجب است و خدا گفته که باید انجام دهی، بعداً هم معلوم شود که این کار، واجب نبوده، عقل باز هم او را تحسین می‏کند. حال چرا عقل حکم به تحسین این فرد می‏دهد؟ چون او به‏خاطر روحیۀ تعبّد و تنسّکش، قابل تحسین است. انقیادش نسبت به مولا بسیار نیکو و پسندیده است. در مورد تجرّی به‏خاطر پررویی، عقل می‏گوید: قبیح و زشت است و فرد را سرزنش و نکوهش می‏کند، اینجا در مورد انقیاد به‏خاطر تعبّد و تنسّکش او را ستایش می‏کند. 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دهم @mojtabatehrani_ir
13.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 تجرّی؛ یعنی جرئت به انجام گناه حتّی اگر عمل گناه انجام نشود قبیح و زشت است❗️ 〰〰〰〰〰 📚 منزل پنجم 📕 🏷 جلسه دهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ: « عَجَبٌ لِغَافِلٍ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ وَ عَجَبٌ لِطَالِبِ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُهُ وَ عَجَبٌ لِضَاحِكٍ مَلَأَ فِيهِ وَ هُوَ لَا يَدْرِي أَ رَضِيَ اللَّهُ أَمْ سَخِطَ لَهُ» ترجمه: شگفت و تعجب از کسی که همواره دنبال دنیا و خواهان و طالب دنیاست و مرگ هم همواره دنبال او و در پی اوست؛ و شگفت و تعجب از کسی که دهانش از خنده پر است، در حالی که نمی داند آیا خداوند از او راضی و خشنود است یا این که از او ناراحت و غضبناک است. شرح: عبدالله بن مسعود است، نقل می‌کند از پیغمبراکرم(ص) که حضرت این جملات را فرمودند: شگفتا نسبت به آن کسی را که غفلت دارد ولی آن شخص، مورد غفلت نیست. این یعنی چی؟«عَجَبٌ لِغَافِلٍ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ»؛ مراد این است به این که شگفتا از انسانی که از خدا غفلت دارد؛ ولی خدا از او غفلت ندارد.من غافلم از او ولی مورد غفلت او نیستم؛ درتمام آنات و حالات زیر نظر او هستم. توجّه می کنید: «عَجَبٌ لِغَافِلٍ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ»؛ نمی فهمد، مثل بچّه‌ای که مشغول نعوذبالله، خرابکاری است؛ نمی‌داند که الان بزرگتر نگاه می‌کند چکار دارد می‌کند. تو خیال می‌کنی کسی تو را نمی‌بیند؛ ولی نه خیر، تمام حرکات و سکناتت همه زیر نظر خداست. دوّم: «عَجَبٌ لِطَالِبِ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُهُ»؛ شگفتا از آن کسی که پاشنه را ور کشیده، می‌دود دنبال دنیا، ولی نمی‌داند مرگ از قفایش دنبال اوست، همان که دارد می‌دود، تالاپی می‌افتد. من گاهی می‌گویم. می‌گویند: افتاد و مُرد. من می‌گویم: اشتباه کردی، مُرد و افتاد، نه افتاد و مُرد. خیلی انسان از این چیزها واقعاً!... من اتفاقاً همین شب‌ها یک چیزی از کسی شنیدم، واقعاً خیلی تعجب کردم. تعجب کردم،با اینکه حالا از این چیزها خیلی... از این چیزها خیلی گفتیم و بلدیم؛ من در شگفتم نسبت به او؛ حالا خودم را غافلم. شد؟! «عَجَبٌ لِطَالِبِ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُهُ»؛ حالا یک چیزی یادم افتاد می‌گویم: شنیدید شما به این که جناده از اصحاب امام‌حسن (ع) بود. به مناسبت یادم آمد، این لطف الهی است. می‌گوید: وارد شدم بر امام حسن(ع). لحظات آخر بود که بر حضرت وارد شدم. گفتم به اینکه: بهترین فرصت است چون می‌دانستم که دیگر وضع حضرت، یک وضع چیزی نیست. و گفتم از همین به اصطلاح ما، چند دقیقه، چند لحظه استفاده‌ای کرده باشم. گفتم: «یَابْنَ رَسَولَ الله عِظْنِي»؛ پسر پیغمبر! یک پندی به من بده، موعظه‌ای بکن. دیگر بهترین موقعیت بود که من بتوانم استفاده بکنم. شروع کرد اوّلین جمله گفت: «یَاجُنَادَه اِسْتَعِدَّ لِسَفَرِكَ وَ حَصِّلْ زَادَكَ قَبْلَ حُلُولِ أَجَلِكَ »؛ آی جناده! آمادۀ سفر مرگ و آخرتت باش، قبل از آنی که مدتت سر بیاید. جملۀ بعد: «یاجُناده اَنتَ تَطلُبُ الدُّنیا وَ المَوتُ یَطلُبُک»؛ تو دنبال دنیا هستی؛ امّا مرگ به دنبال توست. این همان جمله‌ای است که توی این روایت از پیغمبراکرم(ص) است. «عَجَبٌ لِطَالِبِ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُهُ»؛شد؟! سوّمی: «عَجَبٌ لِضَاحِكٍ مَلَأَ فِيهِ»؛ شگفتا از آن کسی که غش غش می‌خندد، « مَلَأَ فِيهِ»؛ پر شده دهانش از خنده، امّا از این طرف «وَ هُوَ لَا يَدْرِي»؛ نمی‌داند چی؟ «أَ رَضِيَ اللَّهُ»؛ که آیا خشنود است خدا ازش؟ «أَمْ سَخِطَ لَهُ»؛ یا مورد خشم خداست. همان که دارد می‌خندد، حواست را جمع کن. یک وقت بخندد که بدانی خدا از تو راضی است. بحارالأنوار، جلد 74 صفحه130 عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) عَجَبٌ لِغَافِلٍ وَ لَيْسَ بِمَغْفُولٍ عَنْهُ وَ عَجَبٌ لِطَالِبِ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُهُ وَ عَجَبٌ لِضَاحِكٍ مِلْ ءَ فِيهِ وَ هُوَ لَا يَدْرِي أَ رَضِيَ اللَّهُ أَمْ سَخِطَ لَهُ. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir