اتَّقُوا خِدَاعَ‏ الْآمَالِ‏ فَكَمْ‏ مِنْ‏ مُؤَمِّلِ‏ يَوْمٍ لَمْ يُدْرِكْهُ وَ بَانِي بِنَاءٍ لَمْ يَسْكُنْهُ وَ جَامِعِ مَالٍ لَمْ يَأْكُلْهُ وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ أَصَابَهُ حَرَاماً وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ رُوِیَ عَن عَلِیٍ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: «اِتَّقُوا خِدَاعَ‏ الْآمَالِ‏ فَكَمْ‏ مِنْ‏ مُؤَمِّلِ‏ يَوْمٍ لَمْ يُدْرِكْهُ وَ بَانِي بِنَاءٍ لَمْ يَسْكُنْهُ یا يَسْكُنُهْ وَ جَامِعِ مَالٍ لَمْ يَأْكُلْهُ» 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 در تمامی حاجات، پناهگاه، «ربّ» است❗️ 📌صفتی که در آن لحاظ داعی شده و در آیه هم هست، مربوط به من و تو است، و آن، «ربّ»؛ یعنی پرورش‏دهنده است. «ربوبیّت» یک امر اضافی است؛ یعنی مضافٌ‏الیه می‎خواهد. وقتی گفتی «ربّ»، پای «مربوب» به میان می‏آید. اینجاست که پای من و تو به میان می‏آید. این را هم بدان که احتیاج من و تو به ربوبیّت، تنها در یک بُعد نیست؛ بلکه ما در تمام ابعاد وجودی، چه مادّی و چه معنوی محتاج به ربوبیّت او هستیم؛ لذا وقتی به‏طور مطلق گفتیم: «ربّ»، این تنها در یک بُعد نیست؛ بلکه پرورش دهنده در جمیعِ ابعادِ وجودیِ ما است. «ربّ» هم مثل همان «الله» در باب حاجات، فراگیر می‎شود؛ زیرا سراپای ما احتیاج است. باید کسی را صدا بزنیم و به او پناه ببریم. حالا به چه کسی پناه ببریم؟ به کسی که همه چیز ما در یدِ قدرت اوست، و او همهٔ امور ما را اداره می‎کند؛ به او پناه ببریم و از او بخواهیم. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه سوم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 در تمامی حاجات، پناهگاه، «ربّ» است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه سوم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دعا در خواست فقیر از غنی است ❗️ 📌جهت این است که دعا «درخواست» است؛ دعا «پناه‏بردن» است. در قالب اصطلاح، درخواستِ فاقد از واجد؛ فقیر از غنی و نادار از دارا است. ما باید این معنا را در نظر بگیریم. که نسبت عبد با پروردگارش چه نسبتی‎ است. آیهٔ شریفه می فرماید: «يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميد». ای مردم! همه بدانید! رابطهٔ‎تان با خدا رابطۀ ندار با دارا است؛ رابطهٔ فاقد با واجد است؛ رابطهٔ تهی‏دست با غنی است. این خطاب قرآن به همه است: «يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَميد». چه بسا این کلام ‏که مخلوق، فقیر است، مسامحه باشد؛ چرا که مخلوق، «فقر محض» است. سراپای من و تو هیچ است. هرچه هست از او است. سراپای من و تو فقر است؛ نه اینکه من خودم یک چیزی هستم و خدا یک چیزی و من فقیرهستم و او غنی؛ خیر، همین که گفتی من کسی هستم، همین‏جا اشتباه کردی. تو کسی نیستی. اصلاً هستیِ تو برای اوست. به تعبیر معروف، قرآن خیلی به ما احترام گذاشته که فرموده است. 1️⃣سورهٔ مبارکۀ فاطر، آیهٔ 15 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 دعا در خواست فقیر از غنی است ❗️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نوع ربوبیّت پدر و مادر❗️ 📌لذا آیات قرآن چه در بُعد فردی و چه در بُعد اجتماعی «ربوبیّت» را مطرح می‎کند؛ زیرا در مفهوم ربوبیّت، چند مفهوم نهفته است: «پرورش‏دهنده»، «پرورش‏شونده» و «پرورش». اینکه پرورش‏دهنده قادر است و پرورش شونده عاجز است؛ در معنای ربوبیّت نهفته است. وقتی گفتی «ربّ»، همهٔ این مفاهیم در آن هست. معنای دعا هم همین است. دعا؛ یعنی من ندارم و تو داری؛ لذا من از تو می‎خواهم. تو به من بده. در آیهٔ شریفه‎ نسبت به ابَوین در سورهٔ مبارکهٔ اسرا با ظرافت همین معنای ربوبیّت را مطرح می‎فرماید: «وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ»1️⃣؛ می‎خواهی برای پدر و مادرت دعا کنی بگو : «وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما كَما رَبَّياني‏ صَغيرا». خدایا! رحمتت را به پدر و مادرم فرو فرست، چون آنها نسبت به من یک نوع ربوبیّت به خرج دادند، آن موقعی که من عاجز بودم و آن‏ها قادر، دست من را گرفتند! لذا در ادعیهٔ مأثورهٔ ما، هم اسم جلاله و هم «ربّ» به کار می‎رود. مفهوم دعا این است که به خدا بگویی: تو غنیّ بالذّات هستی و من فقیر بالذّات هستم. به همین جهت، من جز تو کسی را ندارم و از تو درخواست می‎کنم. 1️⃣و از سر مهربانى، بالِ فروتنى بر آنان بگستر و بگو: «پروردگارا، آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خردى پروردند. سورهٔ الإسراء، آیهٔ 24 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه چهارم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 نوع ربوبیّت پدر و مادر❗️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه چهارم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تقدّم دعای برای خود در رابطۀ آمرزش❗️ 📌خواسته‎های انسان از خداوند، خواسته‎های مختلفی است. با نگاه به آیات در می‌یابیم جایی که داعی اوّل برای خودش دعا می‎کند، خواسته‎ و مضمون دعا، مسئلهٔ «غفران» است: «رَبَّنَا اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَیَّ». پس در غفران، باید خود را بر دیگران مقدَّم کنیم. قرآن می فرماید: خدایا! اوّل من را بیامرز. بعد پدر و مادرم را و بعد سایر مؤمنین و مؤمنات را بیامرز! امّا علت چیست؟ اگر انسان بخواهد دعایش مستجاب شود، ابتدا باید خودش را از گناهان تطهیر کند و بعد دعا کند. من این نکته را غالباً، به‏خصوص در لیالی قدر تذکّر می‎دهم که اوّل صلوات بفرستید، بعد استغفار کنید، بعد دوباره صلوات بفرستید و بعد حاجات خود را بخواهید. اوّل خودتان را تمیز کنید، آمرزش بخواهید تا خدا گناهانتان را ببخشد؛ حالا اگر با این زبانی که آمرزیده شده دعا کنی، دعایت مستجاب می‎شود. چرا اوّل می‎گویم: من را ببخش؟ چون می‎خواهم برای شخص دیگری دعا کنم و شرط استجابت دعای من این است که اوّل خودم را تطهیر کرده باشم. بعد از این درخواست، سراغ دیگران می‎رود، و علّت اینکه برای آن‏ها هم از خدا غفران می‎طلبد، بیان می‌شود. باید توجّه کرد که تقدیم خود در دعا مطلق نیست؛ زیرا فقط در مسئلهٔ غفران، انسان باید خود را مقدّم کند؛ امّا در مسائل دیگر به‏طور مطلق نیست مثلاً می‎فرماید: «رَبَّنَا اغْفِرْ لي وَ لِوالِدَیَّ»1️⃣. در مرتبهٔ بعد مشاهده می‌کنیم خاندان و وابستگان و فرزندان انسان مقدّم بر دیگران هستند. 1️⃣سورهٔ مبارکۀ ابراهیم، آیهٔ 41 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 تقدّم دعای برای خود در رابطۀ آمرزش❗️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 علّت دعا کردن برای فرزندان❗️ 📌در رابطه با جهت این تقدیم‎ها به سراغ بحثی که در باب تربیت داشتم می‌روم که با بحث دعا هم کمالِ ارتباط را دارد. انسان پس از مرگ از این نشئه به نشئه دیگر می‎رود، و تنها خودش هست و اعمالش؛ لذا باید ابتدا برای خود دعا کرد و غفران و مغفرت و رحمت الهی را طلبید. امّا از عالم دنیا که به نشئه برزخ برویم، انقطاع کلّی از این نشئه پیدا نمی‎کنیم؛ زیرا ابتدا به نشئۀ برزخ و بعد از آنجا به نشئه قیامت می‎رویم. ما در نشئه برزخ، انقطاع کلّی از این عالم نداریم؛ و لذا یک سنخ تعلّقاتمان مثل فرزندان‎ و خاندان‎مان هنوز باقی است و تا حدودی رابطه با این نشئه برقرار است. از طرفی چون این رابطه هست و فرزند، دنبالهٔ وجودیِ انسان در این عالم است، گویا بخشی از هستی‎ام را در اینجا گذاشته‏ام و رابطه‎ام با نشئهٔ دنیا قطع نشده است؛ لذا میراث حقیقی، فرزند است نه مال؛ چون با مرگ، انقطاع کلّی از مال پیدا می‎کنم. ریاست هم همین‏طور است؛ زیرا یک رابطهٔ اعتباری بود و با مرگ تمام می‌شود، هیچ رابطهٔ دیگری نیست، فقط رابطه با فرزندانمان هست و چون این رابطه هست، میراث حقیقی برای انسان همان فرزندان او هستند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه پنجم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 علّت دعا کردن برای فرزندان❗️ 📚 #مجموعه_حقیقت_بندگی 📕 #دعا_5 🏷 جلسه پنجم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir