eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ رُوِیَ عَن ابِی الحَسنَ عَلِیٍّ بنِ مُوسَی الرِّضا صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما قالَ: « لَا تَدَعُوا الْعَمَلَ‌ الصَّالِحَ‌ وَ الِاجْتِهَادَ فِي‌ الْعِبَادَةِ اتِّكَالًا عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) لَا تَدَعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص)وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ اتِّكَالًا عَلَى الْعِبَادَةِ فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَرِ» ترجمه: عمل صالح و کوشش در عبادت را برای این که در دل دوستی و محبّت اهل بیت (ع)را دارید، رها نکنید و محبّت و دوستی اهل بیت (ع) و تسلیم دستورهای آنان بودن را به خاطر این که بر عبادت های خود تکیه دارید، رها نکنید؛ چون هیچ یک از این دو بدون دیگری پذیرفته نیست. شرح: روایت از امام هشتم (ع)، منقول است که حضرت فرمودند: رها نکنید عمل شایسته را و کوشش در عبادت را، برای این که شما در دل دارید، دوستی اهل بیت(ع) را، و از طرفی رها نکنید دوستی اهل بیت(ع) را برای تکیه کردن به عبادت هایتان. البته هم دوستی آن‌ها و هم «وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِه» هم دارد.«حُبِّ آلِ مُحَمَّدِ(ص)» و چی؟ «وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ اتِّكَالًا عَلَى الْعِبَادَةِ» خب علت‌اش را هم بعد حضرت بیان می کند: «فَإِنَّهُ»؛ به قول ما می‌گوییم: این جمله، جمله تعلیلی، ما می‌گوییم، علتش. دو چیز را امام هشتم (ع)می‌فرماید: یک: مسئله امر درونی است، دیگری امر بیرونی است. امر درونی، عبارت از آن دل بستگی است به اهل بیت(ع)؛ این امر درونی است. اجتهاد که تعبیر در عبادت است و عمل صالح که تعبیر کرد که رها نکنید عمل صالح را. عمل شایسته عمل بیرونی است، عبادت عمل بیرونی است؛ این دو تاست. می‌فرماید این دو تا، این جور نشود که جدای از یکدیگر باشد؛ اگر جدا بشود از یکدیگر، هیچ کدامشان پذیرفته نیست، این خیلی مهمّ است،ها! اگر درونی باشد، بیرونی نباشد؛ آن درونی کارسازی ندارد. مقبولیّت می‌فرماید،ها! حضرت مقبولیّت می‌فرماید. کارسازی ندارد. بیرونی باشد و درونی نباشد، کار سازی ندارد. می‌فرماید: «فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَرِ»؛ این جور نیست، پذیرفته بشود یکی از این‌ها، آن یکی نشود؛ رسیدید؟ این‌ها توأمانند. توجّه کنید! این‌ها توأم با هم هستند، باید با هر دوی این‌ها باشد. هم انسان، حبّ اهل بیت(ع) در دل داشته باشد از نظر درونیش، هم از نظر بیرونیش کوشش کند عمل صالح انجام بدهد، عبادت بکند، اطاعت الهی را انجام بدهد هر دوتایش؛ و جداسازی، بدان! کارسازی ندارد. خوب دقّت کن. جداسازی، کارسازی ندارد. امام هشتم(ع) این را دارد می‌گوید. توجّه کنید. انسان نباید به صرف این که حبّ اهل بیت(ع) در دلش هست نعوذبالله... اما یک نکته‌ای را من بگویم، ما اصلاً این بحث خودش جداست و این که آن حبّی، او به درد آدم می‌خورد که سازنده باشد، نه آن حبّی که نقش تخریبی داشته باشد. این اتکال است،ها! تعبیر به«اتِّكَالًا» حضرت می‌کند. تکیه گاهت آن است، وقتی تکیه گاهت آن است از یکی دیگر چیه؟ منصرف می‌شوی؛ هر دوتا «اتِّكَالًا» دارد، هم راجع به حبّ، اتکال دارد، هم راجع به عمل، هر دو تایش اتکال دارد. تکیه گاهت اگر واقعا فقط محبّت باشد، این را بدان، این محبّت، کارسازی برای تو ندارد و نقش سازندگی هم چیه؟ ندارد. اگر تکیه گاهت، اعمالت بخواهد باشد، اعمال صالحت باشد، عباداتت باشد، شد؟! این را بدان! این هم برایت کارسازی چیه؟ ندارد. همچین راحت! هر دوی این ها باهم،«فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَرِ»؛ یعنی «لَا يُقْبَلُ»؛ یعنی سازندگی،ها! پذیرش یعنی سازندگی. توجّه کنید. بنابراین انسان باید هم حبّ اهل بیت(ع) در دل داشته باشد و هم تسلیم به امر. تعبیر می کند: «وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ»؛ یعنی هرچی که آن ها می‌فرمایند، دستور دادند، بهش چه کار کند؟ بهش عمل کند. جمله بعدی‌اش هم این بود که شما این جور نیستش به این که... حبّ آن‌ها و تسلیم امر آن‌ها شدن، که آن جا هم باز «وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ»؛ هم می‌آورد حضرت؛ یعنی حبّ با چی باز؟ باز عمل؛ عملی که آن ها دستور دادند که نکته‌اش هم این جاست، فهمیدی؟؛ خودسرانه نه، هرچه آن‌ها فرمودند طبق آن عمل کردن. الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا عليه السلام، ص، 339 - بحار جلد 75، صفحه 347 لَا تَدَعُوا الْعَمَلَ‌ الصَّالِحَ‌ وَ الِاجْتِهَادَ فِي‌ الْعِبَادَةِ اتِّكَالًا عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ(ص)‌ لَا تَدَعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ اتِّكَالًا عَلَى الْعِبَادَةِ فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَرِ 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
16.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِیَ عَن ابِی الحَسنَ عَلِیٍّ بنِ مُوسَی الرِّضا صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما قالَ: « لَا تَدَعُوا الْعَمَلَ‌ الصَّالِحَ‌ وَ الِاجْتِهَادَ فِي‌ الْعِبَادَةِ اتِّكَالًا عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص) لَا تَدَعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ (ص)وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ اتِّكَالًا عَلَى الْعِبَادَةِ فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَرِ» ترجمه: عمل صالح و کوشش در عبادت را برای این که در دل دوستی و محبّت اهل بیت (ع)را دارید، رها نکنید و محبّت و دوستی اهل بیت (ع) و تسلیم دستورهای آنان بودن را به خاطر این که بر عبادت های خود تکیه دارید، رها نکنید؛ چون هیچ یک از این دو بدون دیگری پذیرفته نیست. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 پیغمبراکرم(ص) می‌خواست شرط قبولی اعمال را بگوید. ❗️ 📌حضرت می‌خواست شرط قبولی اعمال را بگوید. زحماتی که شما می‌کشید و پیکره‌هایی که درست می‌کنید، جان ندارد و بیجان است. بگذارید بگویم که جانش از کجا می‌آید. نماز و روزۀ‌تان بیجان است. برای اهداف نفسانی خودشان، جلوی کار را گرفتند؛ چون خودشان فاقد بودند، نگذاشتند پیغمبراکرم(ص) ولایت امام‌علی(ع) را بگوید بعد هم ادامه پیدا کند. اسلام به آن معنای واقعی و آن معارف به معنای حقیقی در جامعه پیاده بشود. جامعه را به سمت ظواهر و همین فریب دادن مردم به این ظاهرسازی‌ها کشاندند. مسلمان متدیّن و چیز فهم فریب این ظاهرکاری‌ها را نمی‌خورد. تقیّدات آن‌ها به نماز و روزه در تاریخ چگونه بود؟ آنقدر خاکی برخورد می‌کردند و زهد کذایی داشتند. خدا لعنتشان کند. انسان خیلی باید مراقب باشد و بفهمد که چه کار می‌کند. ببینید که پیغمبراکرم(ص) با چه وضعی دارد از دنیا می‌رود. به حسب ظاهر و مشهور شب وفات پیغمبراکرم(ص) است. چنین پیغمبری این همه زحمات کشید. این آیۀ قرآن است. خوب شد نتوانستند آیه‌ها را تغییر بدهند. می‌خواستند این کار را بکنند امّا نتوانستند و نشد. «أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً» را روی خم و راست شدن و ظواهر بردند. با چه وضعی پیغمبر(ص) می‌رود. 〰〰〰〰〰 @mojtabatehrani_ir
10.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 پیغمبراکرم(ص) می‌خواست شرط قبولی اعمال را بگوید. ❗️ 〰〰〰〰〰 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِیَ عَنِ الحَسنَ اِبنِ عَلِیٍّ العَسکَری صَلَواتُ اللهُ عَلَیهِما قالَ: «خَيْرُ إِخْوَانِكَ‌ مَنْ‌ نَسِيَ‌ ذَنْبَكَ‌ وَ ذَكَرَ إِحْسَانَكَ‌ إِلَيْهِ»1️⃣ ترجمه: بهترین برادران تو کسی است که اگر نسبت به او خطایی انجام دادی، او بدی و خطای تو را فراموش کند و اگر نسبت به او خدمت و خوبی کردی، او همیشه یادآور خوبی‌های تو باشد. شرح: روایت از امام حسن عسکری (ع)منقول است که حضرت فرمودند: بهترین براداران تو، این تعبیر اخوانی که دارد، مراد، برادر به اصطلاح نسبی نیست، این به تعبیر قرآن، اخوّت ایمانی است. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»؛2️⃣ یعنی در روابط اجتماعی، شما با برادران ایمانی تان که رابطه دارید، بهترین آن‌ها کسی است که این دو مشخّصه درش باشد. یک: اگر نعوذبالله، نسبت به او خطایی انجام دادی، بد عمل کردی. حالا در هر رابطه ای، او نسبت به تو یک چنین حالتی داشته باشد که فراموش کند بدی را که تو نسبت به او انجام دادی. حالا من می‌گویم اصلاً این روایت، خودش یک آموزندگی است. از این کسانی نباشد که هر دفعه باهات برخورد کند به رخت بکشد که تو، همین آدمی بودی که با من این کار را کردی. دیگر من بهتر از این نمی توانستم بگویم. «خَيْرُ إِخْوَانِكَ‌» بهترین برادران دینی‌ات، آن کسی است؛ «مَنْ‌ نَسِيَ‌ ذَنْبَكَ‌»حالا می‌گویم، بدی نسبت به اوست؛ چون جمله بعد این را توضیحش می‌دهد، روشنش می‌کند. یک وقت می‌گوییم: بد عمل کردی، نه نسبت به او؛ نه، یک کار بدی ازت سر زده، دید او، فهمید او؛ حالا یادش رفت. چیزی، کسی نیست به این که فرض کنید رژه برود توی ذهنش. توجّه کنید! یک وقت نه، بدی نسبت به اوست. این روایت بدی نسبت به اوست، جملۀ بعدی این را توضیح می‌دهد توی‌اش ، حالا عرض می‌کنم. این مشخّصه اوّل است. دوّم: «وَ ذَكَرَ إِحْسَانَكَ‌ إِلَيْهِ»؛ اگر تو نسبت به او خدمتی کردی، نیکی کردی، گوش می‌کنی؟ او یادآور بشود خوبی‌هایی را که به او کردی. نسبت به بدی‌هایت، گوش کنید! به رخت نکشد، حتّی داریم؛ «نَسِيَ‌» فراموش کند، حالا من می‌گویم. دوّمی: و آن این است که نه، همیشه خوبی‌های تو، یادآور او باشد. این دو مشخّصه توی برادران ایمانی، بهترین فرد، یک همچین آدمی است؛ بدی‌های تو را فراموش کند و نیکی‌های تو را یادآور باشد. خلاصه کردم. حالا می‌خواسته امام حسن عسکری (ع)، یک به قول ما، معیار بدهد به دست من و تو که برویم رفقایمان را شناسایی کنیم؟! آره؟ چون عبارت این بود دیگر، هان! بهترین برادرانت؛ آره، ما بیاییم ببینیم توی رفقا‌یمان کی هست به این که مثلاً یک همچین حالتی دارد، خوب‌هایش را از بدهایش جدا کنیم، مثلاً فرض کن. نه نخواسته حضرت، این را بفرماید که من می‌خواهم یک معیار بدهم برای شناسایی دیگران، نه! خواسته به من و تو بفهماند؛ فهمیدی؟ من و تو را خواسته بگوید، بگوید تو باید یک چنین آدمی باشی نسبت به برادران دینی‌ات، بدی‌هایشان را به فراموشی بسپاری و خوبی‌هایشان را یادآور باشی. گاهی ما می گوییم به در بگو دیوار چیه؟! بشنود. تعبیر ساده کردم، ظرافت در کلام. به در بگو، دیوار بشنود. این تعبیر را می‌کند امّا می‌گوید این جور آدم باش تو. گوش کنید! از آن کسانی باشید که زشتی‌ها را به فراموشی بسپارید، نسبت به دیگران،ها! نه خودت، فهمیدی؟ و خوبی ها را یادآور باشید؛ این از صفات الهیّه است. همان طور که خداوند چشم پوشی می‌کند از بدی من و تو، تو هم چشم پوشی کن از بدی چی؟ کسانی را که برادر ایمانیت هستند. همان طور که خداوند نیکی‌ها را هیچ گاه چیه؟ به فراموشی نمی‌سپارد. درست است؟! همه نیکی‌هایی را که انجام می‌دهید بلکه چندین برابر جلوه می‌کند نزد حق تعالی، شما هم یک همچین آدم‌هایی باشید. به تعبیر دیگر، بیایید خودتان را ملوّن به لون الهی بکنید، رنگ خدایی به خود بدهید، در روابط اجتماعی‌تان. 1️⃣بحار جلد 75 ، صفحه 379 2️⃣ سورۀ مبارکۀ حجرات، آیۀ 10 قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ الْعَسْكَرِيُّ (ع)خَيْرُ إِخْوَانِكَ‌ مَنْ‌ نَسِيَ‌ ذَنْبَكَ‌ وَ ذَكَرَ إِحْسَانَكَ‌ إِلَيْهِ‌. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
20.29M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِیَ عَنِ الحَسنَ اِبنِ عَلِیٍّ العَسکَری صَلَواتُ اللهُ عَلَیهِما قالَ: «خَيْرُ إِخْوَانِكَ‌ مَنْ‌ نَسِيَ‌ ذَنْبَكَ‌ وَ ذَكَرَ إِحْسَانَكَ‌ إِلَيْهِ»1️⃣ ترجمه: بهترین برادران تو کسی است که اگر نسبت به او خطایی انجام دادی، او بدی و خطای تو را فراموش کند و اگر نسبت به او خدمت و خوبی کردی، او همیشه یادآور خوبی‌های تو باشد. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 تَولّی وَ تَبَرّی موجب قبولی نماز است؟❗️ 📌روایت مفصّلی از امام‌زین‌العابدین(ع) است. مسائلی را راجع‌به حدود نماز از حضرت پرسیده‌اند و حضرت هم جواب داده‌‌اند. ضمن آن‌ها یک سؤال از ایشان کرده‌اند: «قَالَ مَا سَبَبُ‌ قَبُولِهَا»؛ چه چیز موجب می‌شود که نماز قبول شود؟ «قَالَ‌ وَلَايَتُنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِنَا»1️⃣؛ فرمود: تَولّی وَ تَبَرّی موجب قبولی است. گفتم که سه دسته از روایات در باب قبولی داریم که این دستۀ دوّم بود. اینجا یک مطلب می‌ماند. یک دسته از روایات داریم که راجع‌به سبب قبولی عبادات که می‌گوید: ولایت ماست، این‌طور مطرح می‌کند: ورع موجب می‌شود ولایت ما پیدا شود. ببینید همه داخل ورع رفت. کسی که اهل ورع نیست، نمی‌تواند ولایت ما را داشته باشد. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 81، ص245- مستدرک‌الوسائل، ج 4، ص113 〰〰〰〰〰 @mojtabatehrani_ir