♨️ ماجرای جنیان و حضور سرسفره امام حسن عسکری (ع)♨️ يکي از اصحاب به نام #جعفر بن محمد حکايت کند:   روزي به همراه علي بن #عبيدالله خدمت حضرت ابومحمد، امام حسن #عسکري عليه السلام رسيديم، چند نفر ديگر هم در حضور #حضرت بودند و در جلوي امام عليه السلام درخت خرمائي بود و با آن که فصل خرما نبود، ليکن آن درخت، خرماهاي بسياري داشت.   پس از لحظاتي سفره‏اي گسترانيدند و حضرت فرمود: دست هايتان را #بشوئيد و نام خدا را بر زبان جاري کنيد و مشغول خوردن #طعام شويد.   ولي کسي جلو نيامد و دست به سمت غذاهائي که در #سفره چيده بودند، دراز نشد و همه منتظر بودند که ميزبان - يعني؛ امام حسن #عسکري عليه ‏السلام - مشغول شود.  بعد از آن، حضرت به من #خطاب نمود و فرمود: اي ابوجعفر! از طعام مؤمنين ميل کن، همانا که اين طعام براي شماها حلال مي ‏باشد.  و سپس افزود: علت آن که من قبل از شما ميهمانان، مشغول خوردن غذا نشدم، اين است که چون #تعدادي جن از برادران شما در کنار شما حضور دارند و من خواستم شما قبل از #ديگران شروع کنيد؛  و گرنه من خود شروع مي‏ کنم.   و چون امام عليه ‏السلام دست #مبارک خود را به سمت غذا دراز نمود، ديگران هم مشغول شدند.   در ضمن اين که مشغول خوردن غذا و خرما بوديم، متوجه #شديم که در کنار ما غذا برداشته مي‏شود و ظرف غذا خالي مي‏ گردد، اما کسي و دستي را نمي‏ ديديم.   من با خود گفتم: اگر امام عليه ‏السلام بخواهد،  تواند #کاري کند که ما جنيان را ببينيم، همان طوري که آن‏ها ما را مشاهده مي‏کنند.   و چون حضرت متوجه افکار من و ديگران شد، دست #مبارک خود را بر صورت ما کشيد و سدي بين ما و جنيان به وجود آمد، سپس #دستي ديگر بر چشم‏هاي ما کشيد که به راحتي جنيان را مي ‏ديديم.   در اين هنگام، خواستيم که بلند شويم و با آن‏ها مصافحه و #معانقه کنيم، امام عليه ‏السلام مانع شد و به تمام افراد اظهار نمود:   احترام سفره و طعام از هر چيزي مهم‏تر است، صبر نمائيد تا #هنگامي که غذا تمام شد و سفره را جمع کردند، برادران شما حضور دارند و هر چه خواستيد انجام دهيد.   ولي موقعي که دقيق آنها را نگاه و بررسي کرديم که بسيار #ضعيف و لاغر اندام بودند و اشک از گوشه ‏هاي چشمشان سرازير بود و با #يکديگر آهسته زمزمه داشتند.   به خدمت حضرت #عرض کرديم: يا ابن رسول الله! آيا جنيان هميشه به اين حالت هستند؟   فرمود: خير، آنها همانند شما انسانها همه گونه هستند و حالت‏هاي #مختلفي دارند، اين هائي که در کنار شما نشسته ‏اند، زاهد و قانع مي ‏باشند و هيچ غذائي نمي ‏خورند و آبي نمي ‏آشامند، مگر با# اذن و اجازه ‏ي پيغمبر يا امام عليهم ‏السلام، چون که ايشان در #همه‏ ي امور تابع و مطيع حجت خدا و امام خود خواهند بود و...  بعد از صحبت‏هاي #مفصلي، امام عليه ‏السلام دست خود را بر چشم‏هاي ما نهاد و پس از آن ديگر نتوانستيم جنيان را تماشا کنيم.   سپس بر چنين توفيقي که نصيب ما شد و توفيق يافتيم که در چنين مجلسي و نيز بر سر چنين #سفره و طعامي در محضر مبارک امام و حجت خدا شرکت کنيم، شکر و #سپاس خداوند متعال را به جا آورديم و آن را يکي از #معجزه ‏ها و نشانه ‏هاي #امامت دانستيم [1] .    1- هداية الكبرى حضينى : ص 333. منبع📚 چهل داستان و چهل حدیث از امام حسن عسگری علیه السلام،عبدالله صالحی،ص4 ✅ به موکب شهدای گمنام بپیوندید🔻 کانال جامع آرشیوی و آموزشی موکب شهدای گمنام در پیام رسان ایرانی ایتا👇 https://eitaa.com/mokb_sohdai_gomnam واتساپ👇 گروه ویژه ختم چله معنوی موکب شهدای گمنام https://chat.whatsapp.com/D6xk4cQbXi70VrE72kc7XD 🎋🎋🎋🎋 ـموڪــب شــهداے گــمــنــام «یــڪــ» https://chat.whatsapp.com/H4FXsmJ6ukT0qPNG8ifBPa مــوڪــب شــهداے گــمــنــام «۲» https://chat.whatsapp.com/HxyNfEQsfpQ5vK0eWyjDEi موکب شهدای گمنام «۳» https://chat.whatsapp.com/FOTDgDHRSBkBSf0CltJEav موکب شهدای گمنام «۴» https://chat.whatsapp.com/KQjeRi2wAsq1X6XpB1Bd2F موکب شهدای گمنام ۵ https://chat.whatsapp.com/FssOdhyx5rhCZXFO42PpC9 موکب شهدای گمنام ۶ https://chat.whatsapp.com/Dutd1iWADEo54sIcOUAxqc

📜 حيف است از امام، غير از امام، چيزى بخواهيم! ▫️آنچه ما با نام عشق امام، با آن مأنوس شده‌ايم و به آن دلبسته‌‌يم، عشق نيست و اين نيازِ ادامه يافتن و حركت كردن نيست، كه نياز به سرگرم شدن و تنوع داشتن است. ▫️آنچه ما در برابر امام داريم هنوز تا اين عشق فاصله دارد. ▫️ما از امام نه خودش و نه خودمان، كه خانه و زندگى را مى‌خواهيم و از او به جاى مغازه و بيل و كلنگ استفاده مى كنيم. ▫️ ما بيشترها را فداى كم‌ترها كرده‌ايم. و اين است كه عشق نيست، بازى است. مثل بازى بچه‌هايى است كه متكاها را زير پايشان مى‌گذارند، تا به عروسك‌هايشان برسند و همين كه رسيدند، فرار مى‌کنند. ▫️ حيف است از امام، غير از امام، چيزى بخواهيم. ▫️ ما از امام، امامت را مى‌خواهيم و اين عشق ماست و از او وسيلۀ راه يافتن و جهت گرفتن مى‌سازيم و اين توسل ماست.جز اين عشق و توسل، ظلم است، جفاست. ▫️امام وسيله است، براى چه‌؟ براى نان و آب و زن و فرزند؟اين‌ها كه وسيله‌هايى ديگر دارند. ▫️ او وسيلۀ رسيدن است، جهت يافتن است، حركت كردن است. پس توسل به او، به كار گرفتن او در جايى است كه جايگاه اوست و در خور اوست. ▫️از او بايد حركت، جهت و هدايت گرفت. او را براى اين كارها گذاشته‌اند! ❛❛ عین‌صاد 📚 #تو_می_آیی| ص ۸۵ #⃣ #متن #بریده_کتاب #امامت