eitaa logo
موکب الامام حضرت حجة بن الحسن (علیه السلام تکاب)
250 دنبال‌کننده
9.4هزار عکس
6.2هزار ویدیو
192 فایل
🔶️🔷️🔸️هیأت هفتگی جمعه ها روبروی گلزار شهدا کوچه شهید عبدی نژاد ..جلسه جمعه‌ها مهدویت 🕗ساعت ۱۹/۳۰شب الی۲۱/۳۰
مشاهده در ایتا
دانلود
🚫شبهه🚫 اسلام ۱۴۰۰ سال پیش گفته ک الکل حرامه ولی زکریای رازی الکل رو ۹۰۰ سال پیش کشف کرده میشه یکم درموردش برام توضیح بدید ک چطوری اسلام الکل رو قبل از کشفش حرام کرده است؟ ✅پاسخ شبهه: در اسلام خوردن هر نوشیدنی که سبب اسکار و مستی شود حرام است. پیامبر گرام فرمود: « هر نوشیدنی که سبب مستی شود ( کم و زیاد آن ) حرام است»(الکافی ج6 ص409) امام صادق علیه السلام فرمود: « خداوند به عینه شراب را حرام کرده بود اما پیامبر هر نوشیدنی که سبب مستی شود را حرام کرد و خداوند نیز حکم پیامبر را تایید کرد »(الکافی ج1 ص266) وفرمود: « هر کس نوشیدنی بخورد که سبب اسکار و مستی او شود، خداوند تا چهل روز نمازش را قبول نمی کند»(التهذیب ج9 ص107) پیامبر گرامی فرمود: « هر کس نوشیدنی بخورد که مست شود مشمول شفاعت من نمی شود»(الکافی ج6 ص400) این روایات و روایات فراوان دیگری که به همین مضمون در مجامع حدیثی ما نقل شده است.(وسائل الشیعه ج25 ص279 به بعد « ابواب الاشربه المحرمه») همه دلالت بر آن دارد که در اسلام هر آنچه سبب اسکار و مستی شود حرام است. خواه خمر باشد یا غیر آن الکل نیز چون سبب اسکار و مستی می شود حرام می باشد. 💥توجه به این نکته نیز لازم است که « الکل » در زمانهای قبل از رازی هم بوده است و مردم از آن استفاده می کرده اند اما این ماده را با ترکیبات و نام مشخص آن نمی شناختند تا آنکه رازی الکل را با خواصش کشف کرد. بنابراین وقتی مبنای حکم مشخص است که همان مست گردانندگی باشد از این به بعد هم هر ماده ای کشف شود که چنین خاصیتی دارد مصرف آن طبق همین مبنا حرام خواهد بود. ♻️ این مطلب را با دوستان خود به اشتراک بگذارید ☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️‌ ‌ پرسمان اعتقادی 👇👇 🔹🔸🔹🔸🔹🔸
❓وقتی انسان وارد بهشت شد و چندین سال در آنجا زندگی کرد، آخرش چه می­شود؟ آیا انسان از زندگی جاودانه در بهشت خسته نمیشود؟ ✅ این سوال از اینجا نشأت گرفته که ما در دنیا عادت کرده ­ایم که حرکت کنیم و جلو برویم. بچه بزرگ میشود، بعد نوجوان می­شود، بعد جوان...بعد میانسال...و بعد پیر میشود.­ دنیا طبعش این طور است. حرکت از ذاتیات دنیاست. ذهن ما به این "حرکت" عادت کرده و فکر می­کنیم همه جا باید حرکت باشد. مثل مسافری که در مسیر راه مرتب در حال عوض کردن منزل است و به هر منزلی که میرسد می­پرسد منزل بعدی کجاست. ✳️ چون ذهن ما عادت کرده به «در راه بودن»، فکر می­کنیم هرجا رسیدیم باید این سوال را بپرسیم. در حالی که بهشت مقصد و غایت است. منزلی است که به خاطر آن منزل، همه ­ی حرکتها بود. آنجا دیگر انسان ثابت می­شود، البته نه اینکه راکد باشد. 🔴 این ثبات انسان را خسته نمی­کند. با توجه به اینکه بهشت حد ندارد خستگی هم در آن راه ندارد. در آیات مختلف داریم: «لهم فیها ما یشاؤون»، « لهم فیها ما یتخیرون» و «لهم فیها مایدعون» آنجا دیگر خستگی معنا ندارد. ✳️ در دنیا هم همیشه اینطور نیست که از کارهای تکراری خسته شویم. انسان یک عمر آب نوشیده، اگر الان در حین تشنگی لیوان آبی ببیند آیا اظهار خستگی از نوشیدن آب می­کند یا اینکه آن را بسیار گوارا و لذت بخش می­بیند؟ یا یک عمر هوای تازه تنفس کرده، آیا از اینکار اظهار خستگی می­کند؟ خیر اینطور نیست. پس یکنواختی هم ندارد. 📚 بیانات استاد شاهرودی پرسمان اعتقادی 👇👇 🔹🔸🔹🔸🔹🔸 ♨️ http://eitaa.com/joinchat/2846228496C6562595520