#بهجت_دربیان_سعادت آنچه حضرت آیت الحق استاد سعادت پرور از حضرت آیت‌الله العظمی بهجت نقل می فرماید: ادامه: هم چنين همان اهل علم حاضر در مجلس[در محضر آیت الله بهجت ره]گفت: در شهر ما، تكيه‏اى است كه در آن عزادارى مى‏كنند. در ايّام عزادارى، شبى عزادارى مى‏كنند، آخر شب درب تكيه را مى‏بندند و به خانه مى‏روند، امّا ناگهان صداى گريه و عزادارى مى‏شنوند، برمى‏گردند و درب تكيه را باز مى‏كنند، امّا مى‏بينند كسى در آن جا نيست، در را مى‏بندند و برمى‏گردند، باز هم صدا مى‏شوند، برمى‏گردند و نگاه مى‏كنند، مى‏بينند كسى نيست، ملتفت مى‏شوند كه جنّ‏ها در آن جا عزادارى مى‏كنند. ادامه دارد... 📚رسائل عرفانی،نکات ناب از آیت الله بهجت

#بهجت_دربیان_سعادت آنچه حضرت آیت الحق استاد سعادت پرور از حضرت آیت‌الله العظمی بهجت نقل می فرماید: ادامه: سپس [آیت الله بهجت] فرمود: آقاى [علامه] طباطبايى ره در نجف براى من نقل مى‏كرد كه: آقا شيخ عبد اللَّه گلپايگانى، يكى از شاگردان مرحوم آخوند خراسانى بود، او را در خواب مى‏بينند، به او مى‏گويند: چه كردى؟ مى‏گويد: امر كردند من را به جهنم ببرند، گفتم: درس خوانده‏ام، رساله نوشته‏ام، گفتند: دَرسَت براى فلان و رساله‏ات براى فلان و كارهايت براى فلان و فلان بوده است و به تمام اعمال من اشكالاتى گرفتند. درباره‏ى زيارت‏هاى زمان جوانى‏ام كه به كربلا رفتم، گفتند: مثلًا تفريح و يا چنين و چنان بوده و زمانى كه مورد توجه قرار گرفتى، زيارتت براى چنين و چنان بوده، خلاصه از همه‏ى اعمالم اشكالاتى گرفتند. از همه مهم‏تر، اين بود كه گفتند: نه تنها تقليد نمى‏كردى، بلكه عمل به احتياط هم نداشتى، اجتهادهايت چنين و چنان اشكالى داشته، تنها به من دُرّى كه به اندازه‏ى تخم مرغ بود و برق مى‏زد دادند و گفتند: تو فقط اين را دارى! گفتم: اين چيست؟ گفتند: اين، ثواب «الحمد للَّه» ى است كه در يكى از سفرهايت به كربلا گفتى، در حالى كه خسته شده بودى و پاهايت از سختى راه خسته شده بود، در كنارى نشسته و در حال استراحت، اين الحمد للَّه از دهنت بيرون آمد. آيت اللَّه بهجت فرمود: اين شخص بين شاگردان آخوند، برجستگى خاصى داشته است. سپس مواردى از برجستگى وى را نقل فرمود كه ذكر آن لازم نيست. ادامه دارد... 📚رسائل عرفانی،نکات ناب از آیت الله بهجت

#بهجت_دربیان_سعادت آنچه حضرت آیت الحق استاد سعادت پرور از حضرت آیت‌الله العظمی بهجت نقل می فرماید: ادامه: [آیت الله بهجت:] شيعه، سنّى و كافر بودن، بين بنى آدم است[ولی] در ميان اجنّه، دو دسته بيشتر وجود ندارد: شيعه و كافر. نقل شده است كه به بعضى از اشخاص كه با آنان تماس داشته‏اند گفته‏اند: در ميان ما كسانى هستند كه در غدير حضور داشته‏اند. ادامه دارد... 📚رسائل عرفانی،نکات ناب از آیت الله بهجت عضوشوید 👈حوزه آنلاین

#بهجت_دربیان_سعادت آنچه حضرت آیت الحق استاد سعادت پرور از حضرت آیت‌الله العظمی بهجت نقل می فرماید: ادامه: [آیت‌الله بهجت ره:] دو امام‏زاده، در محلى هستند كه زيرش نهرى جارى است، دو مار هم در آن جا هستند! من خودم ديده‏ام هر كه آن جا مى‏رود، به او خيره مى‏شوند! گفته‏اند: اگر كسى خوب باشد و به آن جا برود، به او كارى ندارند و اگر بد باشد، او را اذيت مى‏كنند! بنده نشنيده‏ام كسى در آن آب رفته باشد، ولى روى [پيكر] آن امام‏زاده سنگى بود، مى‏گفتند: هر كه آن را در دست بگيرد و حاجت خود را بخواهد، اگر مقتضى باشد، آن سنگ تكان مى‏خورد وگرنه تكان نمى‏خورد! من هفت يا نُه ساله بودم كه آن سنگ را در دست گرفتم، نمى‏دانستم چه نيّت كنم، به خاطرم گذشت كه به كربلا مى‏روم يا خير، فورى آن سنگ شروع به تكان خوردن كرد، چيزى نگذشت كه به كربلا مشرّف شدم! ادامه دارد... 📚رسائل عرفانی،نکات ناب از آیت الله بهجت

#بهجت_دربیان_سعادت آنچه حضرت آیت الحق استاد سعادت پرور از حضرت آیت‌الله العظمی بهجت نقل می فرماید: ادامه: [آیت‌الله بهجت ره:] كسى در خواب ديده بود افرادى كه به حرم امير المؤمنين- عليه السّلام- مى‏روند، همه به صورت حمارند، گوش يكى از آن‏ها را گرفته بود، و در اين حال، از خواب بيدار شد، ديد، دستش به گوش خودش است! ادامه دارد... 📚رسائل عرفانی،نکات ناب از آیت الله بهجت