گاهی کلمات از کسانی که دوستشان داریم ، به قلبمان برخلاف بلندیهای عشق زخم میزنند .
یک جملهی بیرحمانه ، تمام محبتهای گذشته را به باد میدهد و احساس میکنیم که در میان فضایی سرد و خالی ایستادهایم .
این درد ، سنگینی بیپایانی دارد که نمیتوانیم از آن فرار کنیم .
هدایت شده از ˛ 𝟤𝟧:𝟨𝟣 ˺
یه جوری حواسم پرت دوست داشتنت بود که نفهمیدم تو منو اصلا دوست نداری.
من اینطوریم که بیشتر وقتا وقتی ذوق میکنم نشون نمیدم .
مثلا وقتی داری منت کشی میکنی و یا سعی میکنی از دلم دربیاری ، تک تک سلولام ذوق میکنن اما به روی خودم نمیارم .
رضاخان هم اگر میدید ، با چادر چه زیبایی
جهان پر میشد از قانون چادر های اجباری .