✔️علل ناخشنودى از حكومت امیرالمؤمنین على عليه السّلام 🔘موضع سرسخت على عليه السّلام در حكومت و كوشش درجهت اجراى كامل #عدالت در همۀ ابعاد، سبب ناخشنودى و مخالفت بسيارى از مسئولان حكومتهاى پيشين و حتى برخى از يارانش شد. 🔘 كنار نهادن روش شيخين در تقسيم #بيت_المال كه مردم سالها به آن خو گرفته بودند، اساس قرار دادن #مساوات در حقوق و رعايت استحقاق‌ها، برترى ندادن اشراف و عرب بر ديگران و ترك تسامح در برابر سران قبايل، آن‌طور كه رسم پادشاهان و سياست‌مداران است، كار آسانى نبود. 🍃حضرت علی (ع) مى‌فرمود: ✔️ تا پايان روزگار و تا زمانى كه ستاره‌اى در آسمان به‌سوى ستاره ديگر رود، اگر مال از آن من بود، آن را به‌طور مساوى تقسيم مى‌كردم؛ درحالى‌كه اين مال به خدا تعلق دارد و بايد برطبق فرمان وى مصرف شود. ✔️در انديشۀ امیرالمؤمنین عليه السّلام روغن چراغ بيت المال مسلمانان حتى نبايد براى لحظه‌اى صرف كار شخصى شود و نزديك‌ترين بستگان خليفه با اسيران آزادشدۀ ايرانى و آفريقايى كه تازه اسلام آورده‌اند، در حقوق و مزايا مساوى‌اند و #استحقاق و #قابليتها ملاك اصلى مسئوليت‌هاست. ♦️در يك نگاه دقيق به حوادث و جريانهايى كه در دوره حكومت كوتاه امام على عليه السّلام رخ داده است به‌درستى مى‌توان نتيجه گرفت كه در #انديشۀ_سياسى آن حضرت عليه السّلام هر انتقادگر حكومت، مخالف نيست و هر مخالف، دشمن و هر دشمن، كينه‌توز نمى‌باشد. ♦️#انتقاد، هرچند با انگيزۀ صحيح بيان نشود، ابزار رشد حكومت است و مخالفتها همواره ريشه در دشمنى ندارد و دشمنى نيز گاه از ناآگاهى است. ✔️حكومتى كه منتقد و مخالف و دشمن را به يك گونه بنگرد، پيشوايش الفباى سياست و حكومت‌دارى را نمى‌داند. ♦️حضرت على عليه السّلام با توجه كامل بدين حقايق، در برخورد با مخالفانش بدين شيوه‌ها رفتار مى‌كرد: «پيشگيرى»، «تبيين مواضع و روشنگرى»، «گفتگو و مذاكره»، «پرهيز از به كار بستن شيوه‌هاى بحران‌آفرين و تشديدكنندۀ دشمنى»، «متمايز ساختن فريب‌خوردگان و كارگردانان پشت صحنه». ♦️ امروزه بى‌توجهى به سياست #پيشگيرى، از مهم‌ترين عوامل بروز مشكلات سياسى و اقتصادى دولتها و عامل بحرانى شدن روابط سياسى آنهاست. ♦️بحرانهاى اقتصادى، جنگ، گسترش فقر، اختلافات خانوادگى، نابسامانى‌هاى روانى و آشفتگى اوضاع فرهنگى، بيشتر زاييدۀ كم‌ارج دانستن «سياست پيشگيرى» است. ✔️حكومتى كه از اين سياست كمتر بهره گيرد پيوسته ناچار است گره اى كه به‌آسانى با دست گشوده مى‌شود، به‌دشوارى با شيوۀ ديگر بگشايد و استعدادها و نيروهاى ملتش را هدر دهد يا فرسوده سازد. ♦️پرهيز جدّى امیرالمؤمنین عليه السّلام از پذيرفتن زمامدارى، يكى به همين سبب بود كه موضع امام، موافقان، مخالفان و دشمنان در همان آغاز روشن شود و صفوف قدرت‌طلبان، هواپرستان و نفاق‌انديشان در فرصتى هرچه كوتاه‌تر شناخته گردد. ✔️پس از اين، #گفتگو و #مذاكره مؤثرترين وسيلۀ رفع اختلاف و بحران است. اختلاف، عناصر مرموز يا ناآگاه هر دو جبهه را به شايعه‌پراكنى و گسترش بدبينى وامى‌دارد؛ تا جايى كه پس از مدتى گمان مى‌رود كه اختلاف ميان آن دو جناح، حل‌شدنى نيست. ♦️سپس دورى آنان از يكديگر كدورت را بيشتر و زمينۀ رفع اختلاف را آشفته‌تر مى‌سازد. ✔️بدين سبب عاقلانه‌ترين تدبير، مذاكره بدور از جنجال و تبليغ و خودمحورى است. در آن صورت اگر آنان جز رفع اختلاف منظور ديگرى نداشته باشند به تفاهم خواهند رسيد. 🔴اين شيوه‌اى است كه كه على عليه السّلام در سراسر دورۀ حكومتش بارها از آن سود جست. او خود در اين‌باره مى‌فرمايد: ✔️به خدا سوگند، هر روز كه جنگ را به تأخير مى‌اندازم، بدان سبب است كه اميد دارم گروهى از ايشان [در اثر شنيدن پيام من] به جمع ما بپيوندند و هدايت شوند و... اين براى من از كشتارشان در راه گمراهى بهتر است. (نهج البلاغه، خطبه 61، ص 48) 📓محمد نصیری، کتاب تحلیلی از تاریخ تشیع و امامان علیهم السلام، ص ۱۱۶. @mola_amiralmomenin_as