#تدبر_در_قرآن ﴿فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِ كَذٰلِكَ يَجْعَلُ اَللّٰهُ اَلرِّجْسَ عَلَى اَلَّذِينَ لاٰ يُؤْمِنُون‏﴾. (انعام: 125) «پس هر كه را خدا بخواهد هدايت كند سينه‏اش را پذيراى اسلام مى‏سازد، و هر كه را بخواهد گمراه سازد سينه‏اش را تنگ و بى‏گنجايش مى‏كند، بطورى كه پذيرفتن اسلام و حق در نظرش مانند بالا رفتن به آسمان غير ممكن مى‏رسد.! بدين منوال خداوند عذاب را بهرۀ كسانى مى‌سازد كه ايمان نمى‌آورند.» 🖋پس هدايت از ناحيه خداى سبحان اقتضاى امرى را از قلب و يا صدر و يا نفس آدمى دارد كه نسبت آن امر با آن #هدايت نسبت قبول و انفعال است به امر مورد قبول، كه در آيه 125 سوره انعام از آن به #شرح_صدر و توسعه سينه تعبير كرده، و در آيه 28 سوره مبارکه رعد ("الَّذِينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ".) آن را #ايمان و #اطمينان_قلب ناميده، و آن عبارت از اين است كه آدمى خود را در قبول امر، مقبول در #امنيت ببيند و قلبش با آن تسكين و آرامش يابد، و آن امر در قلبش راه پيدا كند و در آن جايگزين شود، بدون اينكه قلب مضطرب و يا روى‏گردان شود. 📚علامه طباطبایی (ره)، ترجمه تفسير الميزان، ج‏11، ص: 485 #هدایت #سنت_های_الهی @mola_amiralmomenin_as