آرزوهاي طولاني و دراز راهِ نفوذِ شیطان، تمایلاتِ انسانی است.. منشاء تمامِ بدبختی‌های بشر رو، میشه در این جمله‌ی شیطان در قرآن کریم دید، که شیطان به آدم گفت: یَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلَی شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْکٍ لَا یَبْلَی (طه/۱۲۰) ای آدم! آیا می‌خواهی تو را به درختِ جاودانگی، و مُلکی که هرگز از بین نمی‌رود، راهنمایی کنم؟!» وسوسه‌ی قدرت،اون هم قدرتِ جاودان و همیشگی، تیرِ کاریِ شیطان بود که به هدف خورد. البته هنوز هم به هدف میخوره. در هر عصر و زمانی به هدف میخوره، و یک عدّه رو از بهشت بیرون میکنه. دنیایِ امروز، به شدّت از این سمّ خطرناکِ شیطانی بیمار و زخم خورده است. وسوسه‌ای که تا هست، جهان روی آرامش رو نمی‌بینه، و جهانیان بهشت گمشده‌شون رو پیدا نمی‌کنند. حضرت آدم، با آرزویِ دستیابی به قدرت جاودانه،فریبِ شیطان رو خورد. این آرزو، پدرِ ما حضرت آدم رو از بهشت بیرون کرد. مراقب باشیم ما رو از بهشت بیرون نکنه. وسوسه‌ی قدرت، و آرزوهای طولانی و دراز، تیر زهرآلودِ شیطانه، که انسان رو به گناه می‌کشونه. امیرالمومنین علی (ع) می‌فرماید: ايّاكَ وَ طولَ الاَْمَلِ. فَكَمُ مِنْ مَغْرورٍ اِفْتَتَنَ بِطولِ اَمَلِهِ، فَاَفْسَدَ عَمَلَهُ، وَ قَطَعَ اَجَلَهُ، فَلا اَمَلَهُ اَدْرَكَ، وَ لا مافاتَهُ اسْتَدْرَكَ. از آرزوی طولانی و دراز بپرهيز. چه بسا فريب خورده‌ای كه به آرزوی درازِ خود فريب خورد، و كارش را تباه کرد، و مرگش را قطعی كرد؛ در نتيجه، نه به آرزويش رسيد، و نه آنچه را كه از دست داده بود، جبران كرد. #عيون_الحكم_والمواعظ_ص٩٩