🏴امّ كلثوم سلام الله علیها
او دختر دوم امام على عليه السلام و فاطمه عليها السلام است كه در سال ششم هجرى به دنيا آمد و در خانهاى به وسعت ايمان و عشق،در دامن فاطمه عليها السلام رشد كرد و باليد.
در منابع تاريخى شيعه و اهل سنّت،به حضور امّ كلثوم(س) در صحنههاى اجتماعى و سياسى اشاره شده است،از جمله رويارويى او با حفصه،آنگاه كه با دف و نى،عليه امام على عليه السلام تبليغ مىكرد و يا كفالت كردن عبد اللّه بن عمر،آن هنگام كه از بيعت با امام على عليه السلام سر باز زد و به سوى مكّه گريخت.
امّ كلثوم(س )،در قيام امام حسين عليه السلام نيز شركت داشت و همدوش خواهر بزرگتر خود، زينب كبرا عليها السلام، حماسهسراى عاشورا بود.
او به اسارت رفت تا دلْ مردگان خاموش را بيدار سازد و پيام برادر شهيد خود را به گوش آنان برساند. درباره زمان رحلت او نيز اطّلاع دقيقى در دست نيست.
بعضى آن را در زمان حيات امام حسن عليه السلام مىدانند كه با حضور امّ كلثوم (س) در كربلا همخوانى ندارد.
#حضرت_ام_کلثوم
#وفات_حضرت_ام_کلثوم
@mola_amiralmomenin_as
نگاه آسیه ها محو در قداست اوست
حیا، ادب شده ی مکتب نجابت اوست
به شأن و رتبه ی او غبطه میخورد مریم
دلیل این سخنم جایگاه عصمت اوست
غریب تر ز حسن نام ام کلثوم است
که خاک خوردن نامش نشان غربت اوست
#حضرت_ام_کلثوم
#وفات_حضرت_ام_کلثوم
@mola_amiralmomenin_as
🏴مقام ام كلثوم(س) دختر حضرت على عليه السلام
در كنار مرقد سكينه،دختر امام حسين عليه السلام،قبر امّ كلثوم،دختر امام على عليه السلام است. (در سوریه و در قبرستان باب الصغیر)
اين بانو در حادثه كربلا،حضور داشته و به هنگام اسارت،با خطبههاى غرّا و كوبنده، پاسدار خون آن شهدا بوده است.
امّ كلثوم وقتى همراه كاروان اسرا وارد كوفه شد،چون مردم به زنان اهل بيت عليه السلام نگاه مىكردند،فرياد زد:
آيا از خدا و رسولش شرم نداريد كه اينگونه به حرم پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نگاه مىكنيد؟
ايشان همچنين قبل از ورود به دمشق، نزد عمر بن سعد رفت و از وى خواست تا زنان حرم را از درى كه مردم كمترى حضور داشته باشند وارد شهر كنند،ولى درخواست او نپذيرفته بود.
هنگام ورود اسراء به مدينه اشعارى هم سروده است كه مطلعش اينست:
مدينه جدنا لا تقبلينا فبالحسرات و الاحزان جينا
تمام مؤرخين اين اشعار را به ام كلثوم نسبت دادهاند و از اين نتيجه گرفتهاند كه دخترى به نام ام كلثوم بوده است.
خطبه ام کلثوم(س) در کوفه به شرح زیر است:
ام کلثوم دختر امیرالمؤمنین (ع) در حالی که صدایش به گریه بلند بود، از پشت پرده هودج این خطبه را در آن روز قرائت کرد:
«ای اهل کوفه! بدا به حال شما، چرا حسین را خوار کردید و او را کشتید و اموال او را به غارت بردید و زنان او را اسیر نمودید و آنگاه بر او گریه میکنید؟ وای بر شما، هلاکت و بدبختی بر شما باد. آیا میدانید چه داهیه و کار بزرگی مرتکب شدید و چه جنایتی به گردن گرفتید و چه خونهایی به ناحق ریختید و چه پردهنشینانی را از پرده بیرون افکندید و چه خانوادهای را از زینت و زیور عریان کردید و چه اموالی را به غارت بردید؟ شما کسی را کشتید که بعد از رسول خدا (ص) هیچکس به مقام او نمیرسید. رحم از دلهای شما برداشته شد. آگاه باشید که حزب خداوند رستگاراناند و حزب شیطان زیانکاران».
او سپس این اشعار را خواند:
«برادرم را کشتید. وای بر مادرانتان باد! به زودی به آتشی گرفتار میشوید که شعلههایش زبانه میکشد.
شما خونی را پایمال کردید که خدا و قرآن و پیامبر ریختنش را حرام کردند. شما را به آتش جهنم مژده میدهم.
هر آینه شما فردای قیامت در ژرفای آتشی خواهید بود که شعلههایش برمیخیزد.
من همواره بر برادرم خواهم گریست. بر بهترین کسی که بعد از پیامبر متولد شد. آری، با اشک چشم فراوان که هرگز انقطاع ندارد میگریم. این گریه هرگز پایانپذیر و خاموش شدنی نیست.»
#حضرت_ام_کلثوم
#وفات_حضرت_ام_کلثوم
@mola_amiralmomenin_as