#پرسش توطئه منصور دوانیقی برای قتل جانشین امام صادق(علیه السلام) چگونه خنثی شد؟ #پاسخ هنگام شهادت امام صادق(علیه السلام) منصور دوانیقى، خلیفه مشهور و ستمگر عباسى، دراوج قدرت و تسلط بود. منصور کسى بود که براى تثبیت پایه‏ هاى حکومت خود، انسان هاى فراوانى را به قتل رسانید. او در این راه نه تنها شیعیان، بلکه فقها و شخصیت هاى بزرگ جهان تسنن را نیز که با او مخالفت مى‏ ورزیدند، سخت مورد آزار قرار مى‏ داد، چنانکه‏ «ابوحنیفه» را به جرم اینکه برضد او به پشتیبانى از «ابراهیم» (پسر عبدالله محض، و رهبر قیام ضدّ عباسى در عراق) فتواداده بود، شلاق زد، و به زندان افکند!() ✔️امام کاظم(علیه السلام) پس از وفات پدر، در سن بیست سالگى با چنین زمامدار ستمگرى روبرو گردید که حاکم بلا منازع قلمرو اسلامى به شمار مى‏رفت. ✔️منصور وقتى که توسط «محمد بن سلیمان» (فرماندار مدینه) از درگذشت امام صادق(علیه السلام) آگاه شد، طى نامه ‏اى به وى نوشت: ✔️اگر جعفر بن محمد شخصى را جانشین خود قرار داده، او را احضار کن و گردنش را بزن! طولى نکشید که گزارش فرماندار مدینه به این مضمون به بغداد رسید: ✔️جعفر بن محمد ضمن وصیتنامه رسمى خود، پنج نفر را به عنوان وصى خود برگزیده که عبارتند از: 1- خلیفه وقت، منصور دوانیقى! 2- محمد بن سلیمان(فرماندار مدینه و خود گزارش دهنده!). 3- عبدالله بن جعفر بن محمد(برادر بزرگ امام کاظم). 4- موسى بن جعفر(علیه السلام). 5- حمیده(همسر آن حضرت!). ✔️فرماندار در ذیل نامه کسب تکلیف کرده بود که کدام یک از این افراد باید به قتل برساند؟! ✔️منصور که هرگز تصور نمى‏ کرد با چنین وضعى روبرو شود، فوق‏ العاده خشمگین گردید و فریاد زد: اینها را نمى‏ شود کشت! البته این وصیت نامه امام یک حرکت سیاسى بود؛ زیرا حضرت صادق(علیه السلام) قبلاً امام بعدى و جانشین واقعى خود یعنى حضرت کاظم(علیه السلام) را به شیعیان خاص و خاندان علوى معرفى کرده بود، ولى از آنجا که از نقشه‏ هاى شوم و خطرناک منصور آگاهى داشت، براى حفظ جان پیشواى هفتم چنین وصیتى نموده بود. #شهادت_امام_جعفر_صادق_ع @mola_amiralmomenin_as