#خاطرات_دکترمصطفی_علیزاده برخی اتفاقات در یک لحظه رخ می‌دهند اما درس‌های بزرگی در هرکدامشون نهفته هست و دقت در این مسائل خیلی به قوی شدن قلب و جان ما کمک می‌کنه👇 موقع ناهار در حیات منزل اقوام کنار باغچه نشسته بودیم و مشغول خوردن قیمه‌ریزه بودیم 😋 من از بچگی که در روایات توصیه به جویدن مناسب غذا رو دیدم به خودم عادت دادم به خوبی هر لقمه غذا رو بجوم و توی خانواده معروف بودم که آخرین نفر از سر سفره بلند میشم😅 این قضیه باعث میشه هر چیزی که داخل غذا هست مثل برخی حبوبات سفت و... به راحتی شناسایی بشه و قبلاز ایجاد آسیب به دندون‌ها کنار گذاشته بشه😉 اینبار هم به آرامی غذا رو میجویدم که احساس کردم یه شیء سفتی توی دهانم هست آروم خارج کردم و باورم نمی‌شد یه تکه شیشه خیلی تیز تقریبا اندازه یک بند انگشت بود 😱 ظرف غذا شیشه‌ای بود و انگار موقع خالی کردن غذا گوشه ظرف پریده بود و کسی متوجه نشده بود😬 خلاصه مثل همیشه خدا رحم کرد و یکبار دیگه قدرت نمایی کرد 🤗 یاد این بیت شعر افتادم: گر نگهدار من آن است که من می‌دانم شیشه را در بغل سنگ نگه می‌دارد🍀🍀🍀🍀🍀🍀😇 خدا رو شاکریم بابت همه لحظاتی که نفس می‌کشیم و هزار شکر دیگر که بلاها را هر لحظه از ما دور می‌کند بالطف و رحمت بی انتهای خودش.🤲 پی‌نوشت: در این تجربه شاید یکی از عواملی که خدا به واسطه اون رحمتش رو نازل کرد جویدن آرام و خوب غذا بود👌 ❗️همیشه امدادهای غیبی هم بدنبال نیات و اعمال ما صادر میشه مثل حسن ظن به خدا و ایمان به محبت بی‌کرانش و حکمت بی پایانش #سبک_زندگی_ایرانی_اسلامی #جویدن_غذا https://eitaa.com/molkeafiat