📚خرما در زمان پیغمبر اکرم (ص ), طفلى بسیار خرما مى خورد. هر چه اورا نصیحت مى کردند که زیاد خوردن خرما ضرر دارد, فایده نداشت . مادرش تصمیم گرفت او را به نزد پیغمبر(ص ) بیاورد تا او را نصیحت کند. وقتى او را به حضور پیغمبر آورد, از پیغمبر خواست تا به طفل بفرماید که خرما نخورد, اما آن حضرت فرمود: امروز بروید و او رافردا دوباره بیاورید. روز دیگر زن به همراه فرزندش خدمت پیغمبر(ص ) حاضر شد. حضرت به کودک فرمود که خرما نخورد. در این هنگام زن , که نتوانست کنجکاوى و تعجب خود را مخفى کند, از ایشان سؤال کرد: یارسول اللّه , چرا دیروز به او نفرمودید خرما نخورد؟ حضرت فرمود: دیروز وقتى این کودک را حاضر کردید, خودم خرما خورده بودم و اگر او را نصیحت مى کردم , تاثیرى نداشت . 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

بیدار شو... زندگی را تو بساز، نه بدان ساز که سازند و پذیری بی حرف زندگی یعنی عشق، تو بدان عشق بورز...! ﺯﻧﺪﮔﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺲ، ﺗﻮ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ، ﻣﻌﺪﻥ ﻋﺸﻖ ﺑﺸﻮ، ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﻟﻤﺎﺳﯽ... سلام صبح بخیر ❤️ ❤️ @maadar_khoob

📚انسان در جستجوی معنا وقتی که دکتر ویکتور فرانکل، در اردوگاه کار یهودی بدون بدوی ترین امکانات بشری برای زندگی، به همراه دوستانش زنده ماند، بعدا در کتاب معروف و پرفروشش به نامِ انسان در جستجوی معنا نوشت : برایم عجیب بود… با اینکه هیچ امکاناتی برای زنده ماندن نداشتیم و ما را در پست ترین شرایط و خوراک نگه میداشتند، اما کمتر به فکر خودکشی بودیم… درحالی که اگر در آن شرایط نبودم و از من سوال میشد که در چنین شرایطی چه کاری می کردم، مطمئنن پاسخ میدادم “خودکشی” اما ما میخواستیم زنده بمانیم… هرکداممان دلیلی برای زنده ماندن داشتیم. 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

🌸🍃🌸🍃 گویند: ابومسلم را اسبی آوردند بسیار چابک، سوار اسب شد و در میان مردم حسود و نااهل رفت. مردم با دیدنِ اسب او از خانه بیرون آمدند و او را حلقه زدند. ابومسلم گفت: به نظر شما این اسب خوب و چابک برای چه خوب است؟ گروهی گفتند: برای سفر حج! برخی گفتند: برای جنگ با دشمن، برخی دیگر گفتند: برای انجام کار خیر! اما هر چه گفتند، ابومسلم گفت: نه! یکی از میان جمع سؤال کرد: ای ابومسلم! ما نمی‌دانیم خود بگو. ابومسلم افسار اسب را گرفت و اسب روی دو پایِ عقب خود ایستاد. ابومسلم گفت: این اسب برای این خوب است که با آن از دست مردم احمق و نمک‌نشناس و نانجیب فرار کنی. این جمله بگفت و جمع را به سرعت ترک کرد. 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

🌸🍃🌸🍃 یادم می آید یکسال پا روی زمین کوبیدم که من بلبل میخواهم، از من اصرار از پدرم انکار که باید خودت بزرگش کنی هااااا... گفتم باشد، گفت مسئولیت دارد باید قبول کنی هااا... قبول کردم... خرید!!! از فردای آن روز، صبح زود باید از خواب بیدار میشدم و قبل از خوردن صبحانه ی خودم به بلبلم غذا میدادم... خسته ام کرده بود ، گاهی حتی زمان صبحانه خودم را برایش خرج میکردم و خودم گشنه میماندم... درک نمیکردم چرا روزهایی که من خوابم می آمد یا نبودم پدرم اینکار را انجام نمیداد و با عذاب وجدان گشنگی کشیدن بلبل تنهایم میگذاشت... یک روز که فراموش کرده بودم برایش غذا بگذارم ، به محض دیدنم سوت میزد و خودش را به قفس میکوبید... طوری که اشکم در آمد، حسابی شرمنده ام کرده بود.. به پدرم نگاه کردم جوری که انگار او مقصر است... اما تنها جوابی که گرفتم این بود که ؛ "دوست داشتن به همین سادگی ها نیست... باید مسئولیت دوس داشتنت را قبول کنی‌... نمیتوانی دیگران را بگذاری مراقبش باشند... هیچکس برایش تو نمیشود...! یا چیزی را دوست نداشته باش... یا در مقابلش احساس وظیفه کن!" این داستان زندگی خیلی از ماست: دوست داریم، در قفس می اندازیم و بعد رهایشان میکنیم به امان خدا یا در بهترین حالت مسئولیتش را گردن بقیه می اندازیم همین است که بعد از چند وقت پرنده هایمان میمیرند و گلدان هایمان پژمرده میشوند.... مراقب آدم هایی که دوستشان دارید ، باشید. یا شروع به دوست داشتنشان نکنید یا مسئولیتشان را تا آخر قبول کنید.! سخت است.... اما بزرگتان میکند..! 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

لبخند بزن، دیده گشا، شور برانگیز سرمستی عشاق سحرخیز چه نیکوست بگذار که طالع شود از برق نگاهت خورشید نهانی که به زیر خم ابروست سلام صبح تون به خیر ❤️ 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

🌸🍃🌸🍃 #ضرب‌المثل پا را به اندازه گلیم خود درازکردن می‌گویند که؛ "پادشاهی" روزی برای سرکشی مناطق مختلف شهر و دیار خود "لباس مبدل" پوشید و از قصر بیرون شد. چندی نگذشته بود که در میانه راه شخصی را دید که "گلیم کهنه‌ای" را روی زمین انداخته و بر آن "خوابیده است." چنان خود را "جمع و مچاله" کرده بود که حتی "نوک انگشتی" از گلیم بیرون نبود. پادشاه این صحنه را که دید، دستور داد "مشتی سکه زر" برای او بگذارند. آن شخص ماجرا را برای دوستانش تعریف کرد، در میان آن‌ها فردی بود که "طمع بسیار" داشت. از همین رو برای کسب مشتی زر، گلیمی برداشت و خود را در "مسیر بازگشت شاه" قرار داد. آن هنگام که فهمید شاه و افرادش در مسیر عبور هستند، بر گلیم خوابید چنان "دست‌ها و پاهایش" را از دو طرف دراز کرد که "نیمی از بدنش" روی زمین بود و درازتر از گلیم. پادشاه این صحنه را که دید "مکدر شد،" "دستور داد" که بلافاصله آن قسمت از دست و پای مرد طماع را که بیرون مانده است، "قطع کنند.!" یکی از "نزدیکان شاه" که این حرکت را دید، گفت: پادشاها، شخصی را بر گلیم خفته دیدی و او را "انعام دادی" و این‌بار دست و پای بریدی؟! "چه رازی در این‌ها نهفته است؟!" پادشاه در پاسخ گفت: "اولی" پایش را "به اندازه گلیمش" دراز کرده بود و "حد و حدودش" را شناخته بود اما "این یکی" پا را "بیش از گلیمش" دراز کرده. از این رو این ضرب‌المثل را زمانی به کار می‌برند که بخواهند به کسی "گوشزد کنند" که به "قاعده حد و توانایی‌های خودش" قدم بر دارد و "شأن خود" را در امور بشناسد. 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

روزی شخصی خدمت حضرت علی(ع) میرود و میگوید: یا امیر بنده به علت مشغله زیاد نمیتوانم همه دعاها را بخوانم،چه کنم؟ حضرت علی(ع) فرمودند:خلاصه تمام ادعیه را به تو میگویم،هر صبح که بخوانی گویی تمام دعاها را خواندی. 1 ✅الحمدلله علی کل نعمه 2 ✅و اسئل لله من کل خیر 3 ✅و استغفر الله من کل ذنب 4 ✅ واعوذ بالله من کل شر 1 خدا را سپاس و حمد می گویم برای هر نعمتی که به من داده است. 2 و از خداوند درخواست میکنم هر خیر و خوبی را 3 و خدایا مرا ببخش برای تمام گناهانم. 4 و خدایا به تو پناه می برم از همه بدی ها. 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

صبح ها صبح بخیرتان را بلندتر بگویید، بگذارید زندگی جریان پیدا کند در رگ های خشک شده‌ی دنیایمان سلام صبح بخیر 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

✨🌸🍃🌼🌸🍃🌼🌸🍃🌼 🌸🍃🌼🌸🍃🌼 🍃🌼 🌸 ✨از مکافات عمل غافل مشو ✨ توی بیمارستان فیروز آبادی دستیار دکتر مظفری بودم. روزی از روزها دکتر مظفری ناغافل صدایم کرد اتاق عمل و پیرمردی را نشان‌دادن که باید پایش را بعلت عفونت می بریدیم. دکتر گفت که این بار من نظارت می کنم و شما عمل می کنید. به مچ پای بیمار اشاره کردم که یعنی از اینجا قطع کنم و دکتر گفت: برو بالاتر... بالای مچ را نشان دادم و دکتر گفت برو بالاتر... بالای زانو را نشان دادم و دکتر گفت برو بالاتر... تا اینکه وقتی به بالای ران رسیدم دکتر گفت که از اینجا ببر. عفونت از این جا بالاتر نرفته. لحن و عبارت " برو بالاتر " خاطره بسیار تلخی را در من زنده میكرد. خیلی تلخ. دوران کودکی همزمان با اشغال ایران توسط متفقین در محله پامنار زندگی می کردیم. قحطی شده بود و گندم نایاب بود و نانوایی ها تعطیل. مردم ایران و تهران به شدت عذاب و گرسنگی می کشیدند که داستانش را همه میدانند. عده ای هم بودند که به هر قیمتی بود ارزاق شان را تهیه می کردند و عده ای از خدا بی خبر هم بودند که با احتکار از گرسنگی مردم سودجویی می کردند. شبی پدرم دستم را گرفت تا در خانه همسایه مان که دلال بود و گندم و جو می فروخت برویم و کمی از او گندم یا جو بخریم تا از گرسنگی نمیریم. پدرم هر قیمتی که می گفت همسایه دلال ما با لحن خاصی می گفت: برو بالاتر... برو بالاتر... بعد از به هوش آمدن پیرمرد برای دیدنش رفتم. چقدر آشنا بود. وقتی از حال و روزش پرسیدم گفت : - بچه پامنار بودم. گندم و جو می فروختم. خیلی سال پیش. قبل از اینکه در شاه عبدالعظیم ساکن بشم... دیگر تحمل بقیه صحبت‌هایش را نداشتم. خود را به حیاط بیمارستان رساندم. من باور داشتم که از مکافات عمل غافل مشو گندم از گندم بروید جو ز جو اما به هیچ وجه انتظار نداشتم که چنین مکافاتی را به چشمم ببینم. "دکترمرتضی عبدالوهابی "استاد آناتومی دانشگاه تهران 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

🌸🍃🌸🍃 روزى از روزها حضرت سجّاد، امام زين العابدين عليه السّلام مشغول نماز بود؛ و فرزندش محمد باقر سلام اللّه عليه - كه كودكى خردسال بود - كنار چاهى كه در وسط منزلشان قرار داشت ، ايستاده بود و چون مادرش ‍ خواست او را بگيرد، ناگهان كودك به داخل چاه افتاد. مادر فريادزنان ، بر سر و سينه خود مى زد و براى نجات فرزندش كمك مى طلبيد، و مى گفت : ياابن رسول اللّه ! شتاب نما و به فريادم برس كه فرزندت در چاه افتاد، بچّه ات غرق شد و... . امام سجّاد عليه السّلام با اين كه داد و فرياد همسر خود را مى شنيد، امّا دركمال آرامش و متانت به نماز خود ادامه داد؛ و لحظه اى ارتباط خود را با پروردگار متعال و معبود بى همتاى خويش قطع و بلكه سست نكرد. همسر آن حضرت ، چون چنين حالتى را از شوهر خود ملاحظه كرد، با حالت افسردگى و اندوه گفت : شما اهل بيت رسول اللّه چنين هستيد! و نسبت به مسائل دنيا و متعلّفات آن بى اعتنا مى باشيد. پس از آن كه حضرت با كمال اعتماد و اطمينان خاطر، نماز خود را به پايان رسانيد، بلند شد و به سمت چاه حركت كرد و چون كنار چاه آمد، لب چاه نشست و دست خود را داخل آن برد و فرزند خود، محمد باقر عليه السّلام را گرفت و بيرون آورد. هنگامى كه مادر چشمش به فرزند خود افتاد كه مى خندد و لباس هايش خشك مى باشد؛ آرام شد و آن گاه امام سجّاد عليه السّلام به او فرمود: اى زن ضعيف و سست ايمان ! بيا فرزندت را بگير. زن به جهت سلامتى بچّه اش ، خوشحال ولى از طرفى ، به جهت سخن شوهرش غمگين و گريان شد. امام سجّاد عليه السّلام فرمود: من تمام توجّه و فكرم در نماز به خداوند متعال بود؛ و خداى مهربان بچّه ات را حفظ كرد و از خطر نجات داد #منبع: جامع الا حاديث الشّيعة : ج 5، ص 42، ح 50 بحارالا نوار: ج 81، ص 245، ح 36 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️

📚دسته گل روزی، اتوبوس خلوتی در حال حرکت بود. پیرمردی با دسته گلی زیبا روی یکی از صندلی‏ ها نشسته بود. مقابل او دخترکی جوان قرار داشت که بی‏نهایت شیفته زیبایی و شکوه دسته گل شده بود و لحظه ‏ای از آن چشم برنمیداشت. زمان پیاده شدن پیرمرد فرا رسید. قبل از توقف اتوبوس در ایستگاه، پیرمرد از جا برخواست، به سوی دخترک رفت و دسته گل را به او داد و گفت: متوجه شدم که تو جذب این گل ها شده‏ای. آنها را برای همسرم خریده بودم و اکنون مطمئنم که او از اینکه آنها را به تو بدهم خوشحال ‏تر خواهد شد. دخترک با خوشحالی دسته گل را پذیرفت و با چشمانش پیرمرد را که از اتوبوس پایین می‏ رفت بدرقه کرد و با تعجب دید که پیرمرد به سوی دروازه آرامگاه خصوصی آن ‏سوی خیابان رفت و کنار نزدیک در ورودی نشست. 👳‍♂️ @mollanasreddin 👳‍♂️