eitaa logo
سبک و شعر ملتمس
1.3هزار دنبال‌کننده
792 عکس
103 ویدیو
31 فایل
ارتباط، تبادل سبک، ارسال صوت اجرا شده و سفارش کتاب ها.. از طریق آیدی ایتا زیر صورت پذیرد. مجتبی دسترنج(ملتمس): @mojtaba_dastranj_moltames آثار منتشر شده ملتمس: 1. کتاب اشک ملتمس 2. کتاب اشک ملتمس ٢ 3. کتاب شوق ملتمس (عروسی خوانی) و...... التماس دعا
مشاهده در ایتا
دانلود
زمینه، شور امام صادق علیه السلام.. یاصادقِ آل عبا ای حضرت مشکل گشا قربان قدر و جاه تو یابن الزهرا روحی فدا حرم نداری، کجا برات گریه کنم کجا به سوزِ، مصیبتات گریه کنم الهی روزی، بشه بیام مدینه و.. شبیه زهرا، به روضه هات گریه کنم من با احادیث تو زِ هر بلا محفوظم سفارش تو بوده برا حسین میسوزم آقام آقام یاصادق.. دریای علم و معرفت ای اوج مهر و مرحمت ای در صحنِ خاک بقیع جن و ملک مُلازمَت ایشالا یکروز، مدینه باصفا میشه کوری دشمن، چارتا حرم بنا میشه شیخ الائمه، حریم تو حوزه دین شبیه شهر، نجف وَ کربلا میشه روایته که چشمات برا حسین تر بوده خودت میگفتی جدّم غریب و بی سر بوده آقام آقام یاصادق.. ای حیدری خوی و نسب ای فخر عجم و عرب یابن زهرا مولای ما، مارو مدینه بطلب سلام من بر، دل پُر از جراحتت شکسته مثل، علی تو کوچه حرمتت شبانه آقا، خلوت تو بهم زدن.. الهی من به، فدای درد و غربتت اگر چه دشمن حمله به خانه ات آوُرده ولی کجا ناموسِ تو تازیانه خورده حسین اباعبدالله.. @moltames110
سبک واحد شهادت امام صادق علیه السلام شهرِ مدینه شد عزادارِ غم یک یاس عاشق شیعه سیاه پوشیده بهر ماتم امام صادق دلها خونِ خونه چشمها اشک افشونه زهرا روضه میخونه غمگین آسمونه مرتضی گریونه صاحبْ زمان محزونه واویلا واویلا،واویلا واویلا،واویلا از این غربت... کردن جسارت بر آقا در بینِ انظار عمومی بستن دو دست پاک او از کینه‌ها قومِ حرومی در بین کوچه ها دنبالِ مرکبا می کشاندن آقا را از ظلمِ فراوان شد آقا نیمه جان آن مظهرِ عالِمان واویلا واویلا،واویلا واویلا،واویلا از این غربت... با زهرِ کاری از جفا مسموم شد آن نورِ خدایی در راهِ نشر دینِ اسلام و تشیع شد فدایی.. چون لاله شد پرپر آن عزیزِ حیدر نورِ دل پیمبر اما شد سر آخر کفنش بر پیکر ای وای غریبِ مادر واویلا واویلا،واویلا واویلا،واویلا از کربلا... @moltames110
سبک زمینه شهادت امام صادق علیه السلام سیاه پوشه تمومِ صحنه‌ی جهان برای غربت امام عالِمان به سوگِ صادقش نشسته فاطمه صاحب عزاست مهدیِ صاحبْ زمان سینه بزن، شیعه ی جعفری ضجه بزن، همراهِ مادری که این شباست، عزادارِ گُلِش همچو یاس پرپری واویلا، امان امان امان... جسارت کرد به آقا دشمنِ لعین که بسته دستِ او به قصدِ ظلم و کین میانِ کوچه ها با پای نا توان کشید آقا رو هر طرف رویِ زمین آتش نهاد، به خانه ی آقا هر سو دَوان، زن ها و بچه ها مدینه شد ، شبیه کربلا عصرِ روز عاشورا واویلا،امان امان امان... گشته مسموم ششم امامِ شیعیان اَثر نموده زَهر و گشته نیمه جان کنارِ بالینِش نشسته کاظمَش تسلیِ پدر شده او روضه خوان.. بگوید از، امامِ بی سپاه بگوید از، حسین با سوز و آه بریزد اشک، زِ دیده ی تَرَش او به یادِ قتلگاه واویلا،امان امان امان... @moltames110
سبک نوحه، زمینه امام صادق علیه السلام مدینه مِحنَت باره هوای غربت داره از داغ و غم صادق فاطمه عزاداره وای...، علی نوحه خونه وای...، فاطمه محزونه وای...، امان از این غربت... داره می سوزه آقا میونه حُجره تنها اَثر کرده زهر کین.. آتش زده مولا را وای...، غماش بی شماره وای...، حبیبی نداره... وای...، امان از این غربت... شبیه خزون زرده قلبش سراسر درده میونِ اَنظار بر او دشمن جسارت کرده وای...، جونِش شده بر لب وای...، یادِ غمِ زینب... وای...، امان از این غربت... شبای جمعه قلبم دلگیر میشه از عالم به یادِ کرب و بلا.. داره هوای ماتم.. وای...، به صاحبِ امشب وای...، ما رو حرم بِطلب وای...، امان از این دوری... @moltames110
چهار پاره مرثیه شهادت امام صادق علیه السلام دل دوباره به غم فرو رفته یادِ غم های حضرت صادق می نویسم من از غمِ آقا می نویسم چنان دلِ عاشق با غم و رنج و آه می گویم از همه سر شکستگی هایش از رئیس و مؤسس مکتب از غم پَر شکستگی هایش نه ضریحی به روی قبرش هست نه حرم در مدینه اش دارد او که شاگرد پروری می کرد غصه و غم به سينه اش دارد باید از حال بی قراری گفت باید از ناله های او بنوشت باید از زهر و سوزش جگرش باید از غصه مو به مو بنوشت شاید از بی کَسیش باید گفت مثل حیدر میان کوچه ی تار آن زمانی که بی عبا و رِدا پشت مرکب دویده او بسیار وای من شایدم زِ بزم شراب یا که از طعنه های دشمن ها یا که زآن حرفا که می گفتند در اِزای سلامِ آن آقا... وای من شاید از شراره کین که به جانش فِتاده دشمن او که دلش را به تاب اَفکنده پُر زِ خاک و شراره شد تن او یا که از بچه هاش باید گفت که غمین و چه دل شکسته شدند زانوی غم بغل گرفته همه، گوشه‌ی خانه زار و خسته شدند گر چه آتش به خانه اش اُفتاد گر چه شد موسفید شهرِ غریب کِی ولی دخترش اسارت رفت؟ کِی شده قتل او فجیع و عجیب می نویسم که او کفن شده است می نویسم که پیکرش شد خاک کِی شده جسم او به طرزِ قفا؟ کِی شده پیکرش به خنجر چاک؟ نوحه خوانِ حسین بود اما.. بدنش چون حسین پاره نبود گفت نوحوا علی الحسینِ شهید زخمِ او کمتر از ستاره نبود نوحه خوانِ حسین بود اما.. رأس او روی نیزه ها نشده دستِ آخر غروب خواهر او از اسیرانِ کربلا نشده @moltames110