چهار پاره مرثیه شهادت امام صادق علیه السلام دل دوباره به غم فرو رفته یادِ غم های حضرت صادق می نویسم من از غمِ آقا می نویسم چنان دلِ عاشق با غم و رنج و آه می گویم از همه سر شکستگی هایش از رئیس و مؤسس مکتب از غم پَر شکستگی هایش نه ضریحی به روی قبرش هست نه حرم در مدینه اش دارد او که شاگرد پروری می کرد غصه و غم به سينه اش دارد باید از حال بی قراری گفت باید از ناله های او بنوشت باید از زهر و سوزش جگرش باید از غصه مو به مو بنوشت شاید از بی کَسیش باید گفت مثل حیدر میان کوچه ی تار آن زمانی که بی عبا و رِدا پشت مرکب دویده او بسیار وای من شایدم زِ بزم شراب یا که از طعنه های دشمن ها یا که زآن حرفا که می گفتند در اِزای سلامِ آن آقا... وای من شاید از شراره کین که به جانش فِتاده دشمن او که دلش را به تاب اَفکنده پُر زِ خاک و شراره شد تن او یا که از بچه هاش باید گفت که غمین و چه دل شکسته شدند زانوی غم بغل گرفته همه، گوشه‌ی خانه زار و خسته شدند گر چه آتش به خانه اش اُفتاد گر چه شد موسفید شهرِ غریب کِی ولی دخترش اسارت رفت؟ کِی شده قتل او فجیع و عجیب می نویسم که او کفن شده است می نویسم که پیکرش شد خاک کِی شده جسم او به طرزِ قفا؟ کِی شده پیکرش به خنجر چاک؟ نوحه خوانِ حسین بود اما.. بدنش چون حسین پاره نبود گفت نوحوا علی الحسینِ شهید زخمِ او کمتر از ستاره نبود نوحه خوانِ حسین بود اما.. رأس او روی نیزه ها نشده دستِ آخر غروب خواهر او از اسیرانِ کربلا نشده #مجتبی_دسترنج_ملتمس #مرثیه_شهادت_امام_صادق_ع #امام_صادق_ع @moltames110

شعر مرثیه امام صادق علیه السلام باور نمی کنم که به او هم جفا شده او که عزیز جان و دل مصطفی شده او که امام و رهبر و مولای شیعه بود از چه دلش به غصه و غم مبتلا شده مذهب به دست او به ثَمر آمده بسی مکتب به اَمر حضرت نورش بنا شده چندین هزار مثل ابوحمزه ها فقط در پای درس معرفت او گدا شده درس و کتاب و بحث و روایات ما همه با قالَ صادقش همه جا پُر بها شده غربت شراره زد به دلِ غم چشیده اش وقتی مدینه با دل او بی وفا شده با زهرِ کاری از نفس افتاده، بی قرار در بین حجره با غم دل آشنا شده تنها نه زهرِ کاری شده قاتلش ولی مسمومِ کین شده، غم او مُنتها شده آتش به خانه آتش زده اَند و، قیامتی در بینِ خانه و دلِ آقا به پا شده سجّاده را به وقت نمازش زِ پای او دشمن کشیده باعث رنج خدا شده با دستِ بسته از حرمش تا که بُرده‌اند دلهای زارِ اهل حرم در نوا شده پای برهنه، پیر زمانه، کشان کشان عالَم نَدیده در به درِ کوچه ها شده یادِ علی غمِ دل و، با یادِ فاطمه زخم دلش یکی و غمِ او دو تا شده در بین کوچه، در پیِ مرکب که می دوید جانش برای فاطمه آنجا فدا شده گاهی به یاد حیدر و، گاهی علی الخصوص.. .. با یادِ زینبش دل او کربلا شده در بین روضه ها، دل آن روضه خوان عجین با روضه ی حسین و تن و بوریا شده شکر خدا که پیکرش آخر کفن شده کِی دیگر او سرش به روی نیزه ها شده تنها فقط شبیه حسینش بقیع اوست چند مرتبه خراب و، یَمِ غصه ها شده #مجتبی_دسترنج_ملتمس #مرثیه_شهادت_امام_صادق_ع @moltames110

سبک واحد بقیع (السلام ای بقیع ای بهشت بی کران السلام ای بقیع ای دیارِ عاشقان...) مرغِ دلم پَرَد اَندَر هوای تو عطر خدا وَزَد ای جای جای تو السلام ای بقیع... السلام ای بقیع ای شکوهِ آسمان السلام ای بقیع ای سرای عارفان از چه ویران شده صحن و سرای تو ای کاشْ خادمت گردد فدای تو... السلام ای بقیع... السلام ای بقیع مدفنِ گلهای عشق السلام ای بقیع بی‌کران دریای عشق دارالشفای من مُشتی زِ خاک تو باشد ارادتم بر خاکِ پاکِ تو السلام ای بقیع... السلام ای بقیع مضجعِ خوبانِ دین السلام ای بقیع جلوه‌ی عرش برین چون کربلا بود قدر و مقام تو خوبانِ عالمند آن چار امام تو السلام ای بقیع... #مجتبی_دسترنج_ملتمس #واحد_بقیع @moltames110

نوحه شهادت امام صادق علیه السلام شد مدینه غمسرا در عزای صادقش جان عالم یک سره به فدای صادقش در عزای حضرت صادق سیه پوش آمده فاطمه با قد خم نالان و مدهوش آمده وا مصیبت وا مصیبت... غربتش بی انتهاست پیر مردِ شیعیان آه غم دارد به دل سوزِ دل دارد به جان دست او را بسته، مثل مرتضی آزردنش پیرِ دین را پا برهنه بین کوچه بردنش وا مصیبت وا مصیبت... خانه را آتش زدن بر دلش داغی نشست پیر علم و معرفت پشت یک مرکب شکست بی عبا و بی عمامه پشت مرکب می دوید بین کوچه یاد کوفه مثل زینب می دوید وا مصیبت وا مصیبت... شد مدینه مدفنش خاکِ غربت حاصلش زهر کاریِ عدو... عاقبت شد قاتلش شکر منان کاظمش کرده کفن او را به تن مثل شاه کربلا دیگر نشد او بی کفن وا حسینا وا حسینا... #مجتبی_دسترنج_ملتمس #نوحه_شهادت_امام_صادق_ع @moltames110

نوحه شهادت امام صادق علیه السلام ای غریبِ شهر یثرب صادقِ آل پیمبر ای امامِ مهربانی... وارثِ زهرایِ اَطهر غربتت بی انتها آقا جان به عشقت مبتلا آقا کُشته ی زهرِ جفا آقا جان فدایت، در عزایت، مبتلایت، هر عاشق یابن زهرا، یابن زهرا، یابن زهرا، یا صادق... (مظلوم.. یا امامِ صادق) تو رئیس مذهبی و.. ما مریدِ مذهب تو ای هزاران دانش آموز آمده در مکتب تو مظهر لطف و کرم هستی صاحب لوح و قلم هستی کوه درد و کوه غم هستی از کلامت، ذکر و نامت، این غلامت، شد لایق یابن زهرا، یابن زهرا، یابن زهرا، یا صادق... (مظلوم.. یا امامِ صادق) زهر دشمن شد به جسمت.. کاری ای آقای خوبان بین حجره، نزدِ کاظم.. داده ای تو جان به جانان در مدینه غصه ها خوردی مثل حیدر ارثِ غم بُردی دست تو شد بسته، آزُردی مثل حیدر، بودی مضطر، یادِ مادر، از سابق یابن زهرا، یابن زهرا، یابن زهرا، یا صادق... (مظلوم.. یا امامِ صادق) #مجتبی_دسترنج_ملتمس #نوحه_شهادت_امام_صادق_ع @moltames110