eitaa logo
سبک و شعر ملتمس
1.3هزار دنبال‌کننده
784 عکس
103 ویدیو
31 فایل
ارتباط، تبادل سبک، ارسال صوت اجرا شده و سفارش کتاب ها.. از طریق آیدی ایتا زیر صورت پذیرد. مجتبی دسترنج(ملتمس): @mojtaba_dastranj_moltames آثار منتشر شده ملتمس: 1. کتاب اشک ملتمس 2. کتاب اشک ملتمس ٢ 3. کتاب شوق ملتمس (عروسی خوانی) و...... التماس دعا
مشاهده در ایتا
دانلود
دلیل بارش باران... شب میلاد او باران، زمین را غرق رحمت کرد هوای آسمان ها را، پر از شور و طراوت کرد دلیل بارش باران، همين بود و زمین فهمید که ابر آسمان امشب، چنین با عشق بیعت کرد ببار ای آسمان آری، زمین را غرق رحمت کن که معبود از ازل او را، امیرِ با سخاوت کرد ببار و خیس کن ما را، بیاوَر یادْ دنیا را که ارباب منِ نوکر، زمین را پر زِ عزت کرد تو صحبت میکنی با او، به طرز شُرشُرت اما بدان که مادرش با او، به وقت حَمل صحبت کرد مدینه وقت میلادش، به آغوش رسول الله نزول اشکِ باران را،به چشم ماه رویت کرد چه می خواهی تو ای باران، ز جان من که می باری همین باریدن ساده، دلم را غرقِ غربت کرد همان غربت که در صحرا، غریبی روی خاک اُفتد نه ساقی بود و نه آبی، نه حتی ابر همت کرد لبش خشک و تنش لرزان،سرش زخمی،پرش خاکی بمیرد آن که در مقتل، به موی او جسارت کرد علیِ اصغر و اکبر، حبیب و قاسم و عباس.. ..خودش هم عاقبت تشنه، عجب عزم شهادت کرد @moltames110
مربع ترکیب میلاد امام حسین علیه السلام خبر رسیده جهان غرق روشنایی شد از این خبر دل هفت آسمان هوایی شد زمین خشک، نمی دانم این کجایی شد؟ مدینه ای شد و از این خبر نوایی شد.. ..حسین آمده آری حسین آمده است بگو که تاج سرِ عالمین آمده است رسیده است به دلهای مُرده جان بدهد رسیده است به دستِ خدا توان بدهد رحیم باشد و بر ما خطِ امان بدهد وَ جلوه ای زِ خدا را به ما نشان بدهد حسین آمده بر عشق رنگ و رو بزند جهان زِ باده عشقش به جان، سبو بزند چه هیبت و چه کمالی به شوکتش تکبیر چه صورت و چه جمالی به طلعتش تکبیر چه عزت و چه جلالی به قدرتش تکبیر چه غربت و چه ملالی به حضرتش تکبیر پیمبر از گل رویش بخواند این کلمات به خوی و روی و به مویش محمدی، صلوات تمامِ عرشِ خدا پُر شد از نوایِ حسین ...نوایِ لایتناهی نینوایِ حسین شدند جن و بشر نوکر سرایِ حسین نوشته اند مرا از ازل گدایِ حسین من و تو نه، همه عالم گدای این آقاست هر آنکه نیست گدایش تمامِ عمر گداست شب ولادت او باده بیشتر دادند به شام تیره عالم دم سحر دادند به ماهِ عشق،دوخورشیدویک قمر دادند به فطرس از نظر او دوباره پر دادند که رحمت از نفسش پخش شد در این عالم شدند شامل فیضش زهیر و عابس هم... فقط نه از نفس او جهان گلستان شد که یاس خنده زد و نسترن غزلخوان شد رسید و طایفه از نور او مسلمان شد لب برادر او مجتبی، چه خندان شد برای حیدر و زهراش جلوه گاه آمد به کربلا ببرید این خبر، که شاه آمد @moltames110
دلیل بارش باران... شب میلاد او باران، زمین را غرق رحمت کرد هوای آسمان ها را، پر از شور و طراوت کرد دلیل بارش باران، همين بود و زمین فهمید که ابر آسمان امشب، چنین با عشق بیعت کرد ببار ای آسمان آری، زمین را غرق رحمت کن که معبود از ازل او را، امیرِ با سخاوت کرد ببار و خیس کن ما را، بیاوَر یادْ دنیا را که ارباب منِ نوکر، زمین را پر زِ عزت کرد تو صحبت میکنی با او، به طرز شُرشُرت اما بدان که مادرش با او، به وقت حَمل صحبت کرد مدینه وقت میلادش، به آغوش رسول الله نزول اشکِ باران را،به چشم ماه رویت کرد چه می خواهی تو ای باران، ز جان من که می باری همین باریدن ساده، دلم را غرقِ غربت کرد همان غربت که در صحرا، غریبی روی خاک اُفتد نه ساقی بود و نه آبی، نه حتی ابر همت کرد لبش خشک و تنش لرزان،سرش زخمی،پرش خاکی بمیرد آن که در مقتل، به موی او جسارت کرد علیِ اصغر و اکبر، حبیب و قاسم و عباس.. ..خودش هم عاقبت تشنه، عجب عزم شهادت کرد @moltames110
مربع ترکیب میلاد امام حسین علیه السلام خبر رسیده جهان غرق روشنایی شد از این خبر دل هفت آسمان هوایی شد زمین خشک، نمی دانم این کجایی شد؟ مدینه ای شد و از این خبر نوایی شد.. ..حسین آمده آری حسین آمده است بگو که تاج سرِ عالمین آمده است رسیده است به دلهای مُرده جان بدهد رسیده است به دستِ خدا توان بدهد رحیم باشد و بر ما خطِ امان بدهد وَ جلوه ای زِ خدا را به ما نشان بدهد حسین آمده بر عشق رنگ و رو بزند جهان زِ باده عشقش به جان، سبو بزند چه هیبت و چه کمالی به شوکتش تکبیر چه صورت و چه جمالی به طلعتش تکبیر چه عزت و چه جلالی به قدرتش تکبیر چه غربت و چه ملالی به حضرتش تکبیر پیمبر از گل رویش بخواند این کلمات به خوی و روی و به مویش محمدی، صلوات تمامِ عرشِ خدا پُر شد از نوایِ حسین ...نوایِ لایتناهی نینوایِ حسین شدند جن و بشر نوکر سرایِ حسین نوشته اند مرا از ازل گدایِ حسین من و تو نه، همه عالم گدای این آقاست هر آنکه نیست گدایش تمامِ عمر گداست شب ولادت او باده بیشتر دادند به شام تیره عالم دم سحر دادند به ماهِ عشق،دوخورشیدویک قمر دادند به فطرس از نظر او دوباره پر دادند که رحمت از نفسش پخش شد در این عالم شدند شامل فیضش زهیر و عابس هم... فقط نه از نفس او جهان گلستان شد که یاس خنده زد و نسترن غزلخوان شد رسید و طایفه از نور او مسلمان شد لب برادر او مجتبی، چه خندان شد برای حیدر و زهراش جلوه گاه آمد به کربلا ببرید این خبر، که شاه آمد @moltames110
دلیل بارش باران... شب میلاد او باران، زمین را غرق رحمت کرد هوای آسمان ها را، پر از شور و طراوت کرد دلیل بارش باران، همين بود و زمین فهمید که ابر آسمان امشب، چنین با عشق بیعت کرد ببار ای آسمان آری، زمین را غرق رحمت کن که معبود از ازل او را، امیرِ با سخاوت کرد ببار و خیس کن ما را، بیاوَر یادْ دنیا را که ارباب منِ نوکر، زمین را پر زِ عزت کرد تو صحبت میکنی با او، به طرز شُرشُرت اما بدان که مادرش با او، به وقت حَمل صحبت کرد مدینه وقت میلادش، به آغوش رسول الله نزول اشکِ باران را،به چشم ماه رویت کرد چه می خواهی تو ای باران، ز جان من که می باری همین باریدن ساده، دلم را غرقِ غربت کرد همان غربت که در صحرا، غریبی روی خاک اُفتد نه ساقی بود و نه آبی، نه حتی ابر همت کرد لبش خشک و تنش لرزان،سرش زخمی،پرش خاکی بمیرد آن که در مقتل، به موی او جسارت کرد علیِ اصغر و اکبر، حبیب و قاسم و عباس.. ..خودش هم عاقبت تشنه، عجب عزم شهادت کرد @moltames110
مربع ترکیب میلاد امام حسین علیه السلام خبر رسیده جهان غرق روشنایی شد از این خبر دل هفت آسمان هوایی شد زمین خشک، نمی دانم این کجایی شد؟ مدینه ای شد و از این خبر نوایی شد.. ..حسین آمده آری حسین آمده است بگو که تاج سرِ عالمین آمده است رسیده است به دلهای مُرده جان بدهد رسیده است به دستِ خدا توان بدهد رحیم باشد و بر ما خطِ امان بدهد وَ جلوه ای زِ خدا را به ما نشان بدهد حسین آمده بر عشق رنگ و رو بزند جهان زِ باده عشقش به جان، سبو بزند چه هیبت و چه کمالی به شوکتش تکبیر چه صورت و چه جمالی به طلعتش تکبیر چه عزت و چه جلالی به قدرتش تکبیر چه غربت و چه ملالی به حضرتش تکبیر پیمبر از گل رویش بخواند این کلمات به خوی و روی و به مویش محمدی، صلوات تمامِ عرشِ خدا پُر شد از نوایِ حسین ...نوایِ لایتناهی نینوایِ حسین شدند جن و بشر نوکر سرایِ حسین نوشته اند مرا از ازل گدایِ حسین من و تو نه، همه عالم گدای این آقاست هر آنکه نیست گدایش تمامِ عمر گداست شب ولادت او باده بیشتر دادند به شام تیره عالم دم سحر دادند به ماهِ عشق،دوخورشیدویک قمر دادند به فطرس از نظر او دوباره پر دادند که رحمت از نفسش پخش شد در این عالم شدند شامل فیضش زهیر و عابس هم... فقط نه از نفس او جهان گلستان شد که یاس خنده زد و نسترن غزلخوان شد رسید و طایفه از نور او مسلمان شد لب برادر او مجتبی، چه خندان شد برای حیدر و زهراش جلوه گاه آمد به کربلا ببرید این خبر، که شاه آمد @moltames110
مربع ترکیب میلاد امام حسین علیه السلام خبر رسیده جهان غرق روشنایی شد از این خبر دل هفت آسمان هوایی شد زمین خشک، نمی دانم این کجایی شد؟ مدینه ای شد و از این خبر نوایی شد.. ..حسین آمده آری حسین آمده است بگو که تاج سرِ عالمین آمده است رسیده است به دلهای مُرده جان بدهد رسیده است به دستِ خدا توان بدهد رحیم باشد و بر ما خطِ امان بدهد وَ جلوه ای زِ خدا را به ما نشان بدهد حسین آمده بر عشق رنگ و رو بزند جهان زِ باده عشقش به جان، سبو بزند چه هیبت و چه کمالی به شوکتش تکبیر چه صورت و چه جمالی به طلعتش تکبیر چه عزت و چه جلالی به قدرتش تکبیر چه غربت و چه ملالی به حضرتش تکبیر پیمبر از گل رویش بخواند این کلمات به خوی و روی و به مویش محمدی، صلوات تمامِ عرشِ خدا پُر شد از نوایِ حسین ...نوایِ لایتناهی نینوایِ حسین شدند جن و بشر نوکر سرایِ حسین نوشته اند مرا از ازل گدایِ حسین من و تو نه، همه عالم گدای این آقاست هر آنکه نیست گدایش تمامِ عمر گداست شب ولادت او باده بیشتر دادند به شام تیره عالم دم سحر دادند به ماهِ عشق،دوخورشیدویک قمر دادند به فطرس از نظر او دوباره پر دادند که رحمت از نفسش پخش شد در این عالم شدند شامل فیضش زهیر و عابس هم... فقط نه از نفس او جهان گلستان شد که یاس خنده زد و نسترن غزلخوان شد رسید و طایفه از نور او مسلمان شد لب برادر او مجتبی، چه خندان شد برای حیدر و زهراش جلوه گاه آمد به کربلا ببرید این خبر، که شاه آمد @moltames110
دلیل بارش باران... شب میلاد او باران، زمین را غرق رحمت کرد هوای آسمان ها را، پر از شور و طراوت کرد دلیل بارش باران، همين بود و زمین فهمید که ابر آسمان امشب، چنین با عشق بیعت کرد ببار ای آسمان آری، زمین را غرق رحمت کن که معبود از ازل او را، امیرِ با سخاوت کرد ببار و خیس کن ما را، بیاوَر یادْ دنیا را که ارباب منِ نوکر، زمین را پر زِ عزت کرد تو صحبت میکنی با او، به طرز شُرشُرت اما بدان که مادرش با او، به وقت حَمل صحبت کرد مدینه وقت میلادش، به آغوش رسول الله نزول اشکِ باران را،به چشم ماه رویت کرد چه می خواهی تو ای باران، ز جان من که می باری همین باریدن ساده، دلم را غرقِ غربت کرد همان غربت که در صحرا، غریبی روی خاک اُفتد نه ساقی بود و نه آبی، نه حتی ابر همت کرد لبش خشک و تنش لرزان،سرش زخمی،پرش خاکی بمیرد آن که در مقتل، به موی او جسارت کرد علیِ اصغر و اکبر، حبیب و قاسم و عباس.. ..خودش هم عاقبت تشنه، عجب عزم شهادت کرد @moltames110