💠 مفاتیح الحیات
#شماره 347
#بخش_دوم
#تعامل_انسان_با_همنوعان
#فصل_یکم
#خویشاوندان
🔸 مصادیق و شیوههای صلهٴ رحم
صلهٴ رحم تنها به رفتن به خانه بستگان نیست، بلكه مصادیق فراوانی دارد و مصداق كاملش این است كه پیش از دیگران نیاز آنان را برطرف و آنان را خوشحال سازد[1]، پس صلهٴ رحم و پیوند با هر خویشاوندی متناسب با شأن اوست، چنانكه گاه تنها به سلام كردن به او یا پاسخ نیكو دادن به سلام اوست، زیرا وی به كمك مالی نیازی ندارد.
. برخی شیوهها و مصادیق صلهٴ رحم عبارتاند از ترك آزار خویشاوندان، سلام و تكریم، اطعام گرچه به جرعهٴ آبی باشد، عیادت از بیمار[2]، شركت در مراسم عزا[3]، زیارت و دیدار[4]، هدیه دادن[5] و تأمین نیازهای آنان پیش از دیگران.[6]
[1] . تسنیم، ج2، ص560.
[2] . ... وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ (الكافى، ج2، ص636).
[3] . ... وَ اشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ (الكافى، ج2، ص636).
[4] . ... یا أَهْلَ الْقَرَابَةِ! تَزَاوَرُوا (الجعفریات، ص153).
[5] . ... یا أَهْلَ الْقَرَابَةِ! ... تَهَادَوْا (الجعفریات، ص153).
[6] . لا صَدَقَةَ وَ ذُو رَحِمٍ مُحْتَاجٌ (الفقیه، ج2، ص68).
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#هر_روز_با_مفاتیح_الحیات
📚 مفاتیح الحیات ص 237
💠 مفاتیح الحیات
#شماره 392
#بخش_دوم
#تعامل_انسان_با_همنوعان
#فصل_یکم
#نیكی_به_خانواده
🔸 خانواده
خانواده، نخستین كانون رشد و آرامش بشری است[1] كه مراقبت از آن مسئولیتی سنگین به شمار آمده و موجب نجات از رنج و عذاب دنیوی و اخروی خواهد گردید.[2] قرآن و روایات برای خانواده اهمیت ویژهای قائل شده و احكام و آداب فراوانی برای رشد و بالندگی آن مقرر كردهاند[3] كه افزون بر رعایت آنها برای رفاه و آسایش و رشد و تعالی خانواده، باید از خدای سبحان نیز نجات و آسایش خانواده را خواست.
[1] . ﴿و مِن ءایـٰتِهِ اَن خَلَقَ لَكُم مِن اَنفُسِكُم اَزواجًا لِتَسكُنوا إِلَیها...﴾ (سورهٴ روم، آیهٴ 21)؛ نیز: ﴿و جَعَلَ مِنها زَوجَها لِیسكُنَ اِلَیها...﴾ (سورهٴ اعراف، آیهٴ 189).
[2] . ﴿یـٰاَیهَا الَّذینَ ءامَنوا قوا اَنفُسَكُم و اَهلیكُم نارًا...﴾ (سورهٴ تحریم، آیهٴ 6).
[3] . آیات مربوط به ازدواج، طلاق، نفقه، ارث و... .
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#هر_روز_با_مفاتیح_الحیات
📚 مفاتیح الحیات ص 257
💠 مفاتیح الحیات
#شماره 393
#بخش_دوم
#تعامل_انسان_با_همنوعان
#فصل_یکم
#نیكی_به_خانواده
🔸 خانواده
وقتی حضرت ابراهیم (علیه السلام) به فرمان خدا همسر و فرزند خود را به مكه آورد، دست به دعا برداشت و عرض كرد: پروردگارا! من برخی از فرزندانم (اسماعیل و نسل او) را در سرزمین بیكشت و زرع، در كنار خانه محترم تو سكونت دادم؛ پروردگارا! تا نماز را برپا دارند، پس دلهای گروهی از مردم را به آنان گرایش ده و آنان را از میوه ها و محصولات روزی عطا كن، باشد كه سپاسگزاری كنند[1]؛ همچنین جناب لوط كه پس از تلاش فرهنگی فراوان نتوانست مردم را از هلاكت برهاند برای نجات خانواده باایمان خود چنین دعا كرد:
پروردگارا! من و خانوادهام را كه تنها گروندگان به مناند از وزر و وبال آنچه این مردم انجام می دهند، رهایی بخش.[2]
[1] . ﴿رَبَّنا اِنّى اَسكَنتُ مِن ذُرِّیتى بِوادٍ غَیرِ ذى زَرعٍ عِندَ بَیتِكَ المُحَرَّمِ رَبَّنا لِیقیمُوا الصَّلوٰةَ فَاجعَل اَفِـئدَةً مِنَ النّاسِ تَهوى اِلَیهِم وارزُقهُم مِنَ الثَّمَرٰتِ لَعَلَّهُم یشكُرون﴾ (سورهٴ ابراهیم، آیهٴ 37).
[2] . ﴿رَبِّ نَجِّنى و اَهلى مِمّا یعمَلون﴾ (سورهٴ شعراء، آیهٴ 169).
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#هر_روز_با_مفاتیح_الحیات
📚 مفاتیح الحیات ص 257
💠 مفاتیح الحیات
#شماره 394
#بخش_دوم
#تعامل_انسان_با_همنوعان
#فصل_یکم
#نیكی_به_خانواده
🔸 خانواده
حضرت یعقوب (علیه السلام) برای تأمین نیاز خانواده خود، فرزندانش را به دربار حاکم مصر فرستاد تا با دریافت گندم مورد نیاز، قحطسالی را سپری سازند و حتی در دومین بار برای دریافت گندم، فرزند محبوب خود بنیامین را نیز همراه برادران وی گسیل داشت.[1]
[1] . سورهٴ یوسف، آیات 58 ـ 68.
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#هر_روز_با_مفاتیح_الحیات
📚 مفاتیح الحیات ص 258
💠 مفاتیح الحیات
#شماره 395
#بخش_دوم
#تعامل_انسان_با_همنوعان
#فصل_یکم
#نیكی_به_خانواده
🔸 خانواده
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: هر معروفی صدقه به شمار می آید و هر آنچه را كه مؤمن برای خود و خانواده و همسرش هزینه كند و نیز هر آنچه با آن آبروی خود را حفظ كند برایش صدقه نوشته می شود[1] و فرمود: بهترین شما كسانی هستند كه برای خانواده خود بهترین باشند و من برای خانواده خودم بهترین شما هستم[2] و نیز فرمود: كسی كه به بازار رود و تحفه ای بخرد و آن را برای خانواده خویش ببرد مانند كسی است كه صدقه ای را به سوی نیازمندان می برد.[3]
[1] . كُلُّ مَعْرُوفٍ صَدَقَةٌ وَ كُلُّ مَا أَنْفَقَ الْمُؤْمِنُ مِنْ نَفَقَةٍ عَلَی نَفْسِهِ وَ عِیالِهِ وَ أَهْلِهِ كُتِبَ لَهُ بِهَا صَدَقَةً وَ مَا وَقَی بِهِ عِرْضَهُ كُتِبَ لَهُ صَدَقَة (مستدرك الوسائل، ج7، ص239).
[2] . خَیرُكُمْ، خَیرُكُمْ لأَهْلِهِ وَ أَنَا خَیرُكُمْ لأَهْلِى (الفقیه، ج3، ص555).
[3] . مَنْ دَخَلَ السُّوقَ فَاشْتَرَی تُحْفَةً فَحَمَلَهَا إِلَی عِیالِهِ كَانَ كَحَامِلِ صَدَقَةٍ إِلَی قَوْمٍ مَحَاوِیجَ (الامالی، صدوق، ص577).
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#هر_روز_با_مفاتیح_الحیات
📚 مفاتیح الحیات ص 258
💠 مفاتیح الحیات
#شماره 396
#بخش_دوم
#تعامل_انسان_با_همنوعان
#فصل_یکم
#نیكی_به_خانواده
🔸 خانواده
امام رضا (علیه السلام) فرمود: هر كس روزی را از راه حلالش بجوید و برای خود و خانواده اش هزینه كند همانند مجاهد در راه خداست.[1] آن امام (علیه السلام) در ادامه این حدیث فرمود: اگر مردی دچار تنگدستی شد، به ضمانت خدا و پیامبرش (صلی الله علیه و آله و سلم) به میزان غذای مورد نیاز خانوادهاش وام بگیرد و اگر پیش از بازپرداخت وام خود وفات یافت، بر عهده پیشوای مسلمانان است که وام وی را بپردازد.[2]
[1] . مَنْ طَلَبَ هَذَا الرِّزْقَ مِنْ حِلِّهِ لِیعُودَ بِهِ عَلَی نَفْسِهِ وَ عِیالِهِ كَانَ كَالْمُجَاهِدِ فِى سَبِیلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَإِنْ غُلِبَ عَلَیهِ فَلْیسْتَدِنْ عَلَی اللَّهِ وَ عَلَی رَسُولِهِ مَا یقُوتُ بِهِ عِیالَهُ فَإِنْ مَاتَ وَ لَمْ یقْضِهِ كَانَ عَلَی الإِمَامِ قَضَاؤُه (الكافى، ج5، ص93).
[2] . (الكافى، ج5، ص93).
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#هر_روز_با_مفاتیح_الحیات
📚 مفاتیح الحیات ص 258 و 259
💠 مفاتیح الحیات
#شماره 397
#بخش_دوم
#تعامل_انسان_با_همنوعان
#فصل_یکم
#نیكی_به_خانواده
🔸 خانواده
امام صادق (علیه السلام) فرمود: هرگاه یکی از شما تنگدست شد سفر كند و در پی فضل خدا باشد و خود و خانواده اش را ناراحت نكند.[1]
احسان و نیكی به خانواده باید متناسب با توانایی فرد باشد، از این رو امام رضا (علیه السلام) فرمود: صاحب نعمت باید برای خانواده خود گشایشی فراهم كند.[2]
[1] . إِذَا أَعْسَرَ أَحَدُكُمْ فَلْیضْرِبْ فِى الأَرْضِ َ یبْتَغِى مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ لا یغُمَّ نَفْسَهُ وَ عِیاله (تهذیب الاحكام، ج6، ص329). همین حدیث از رسول خدا با اختلافی اندك نقل شده است (عوالی اللئالی، ج3، ص193).
[2] . صَاحِبُ النِّعْمَةِ یجِبُ عَلَیهِ التَّوْسِعَةُ عَن عِیالِه (الكافى، ج4، ص11).
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
#هر_روز_با_مفاتیح_الحیات
📚 مفاتیح الحیات ص 259