#یاران_جاودان_امام_حسین (علیه السلام) 🔰برادران جابری 🔶اشک ایثار برای امام زمان (ع)🔶 چه ماهیتی پشت اشک بر اباعبد الله نهفته است؟ برخی کوفیان نیز در عرصه کربلاء‌ بر امام اشک ریختند ولی با لشکریان عمر سعد محشور شدند. دل‌هایشان با امام زمانشان بود ولی شمشیرهایشان علیه ایشان. امام به مطالبه‌ی عمومی آنان، وطن را رها و به سمت اصلاح امت حرکت کرد. حرکتی از جنس ایثار... ولی عده‌ی کمی با حرکت امام همراه شدند. سکون کوفیان به دشمن فرصت داد تا سوار آنان شود و به موضع انفعال ببرد. اشکی که از سر سکون و انفعال باشد را چه فایده؟ یاران امام نیز برای امام اشک ریختند. اما آن‌ها نه برای خود، که برای مظلومیت امام گریستند و در پس اشک‌هایشان حرکت به سوی ایثار برای امام زمان (ع) و اهداف ایشان بود. از جمله این شهیدان جاودان، دو برادر جابری بودند. متأسفانه، معلومات کمی از آن‌ها در منابع تاریخی ثبت شده اما همین معدود کلماتی که راجع به آن‌ها ثبت شده برای ما نعمتی است: 🔶برادران جابری🔶 روز عاشوراء، دو جوان نزد امام حسین (ع) رفتند در حالی که گریه می‌کردند. نامشان «سيف بن حارث بن سريع» و «مالك بن عبد بن سريع» بود و هردو پسر عموى يكديگر و در عين حال برادر رضاعی همدیگر بودند. امام (عليه السّلام‏) فرمود: «برادرزاده‏‌هايم، چه چيز شما را به گريه انداخته است؟ به خدا قسم امید دارم بزودى چشمتان [با ورود به بهشت] روشن شود.» گفتند: «خدا ما را فدايت كند! نه به خدا قسم، براى خودمان گريه نمى‌‏كنيم، براى شما مى‏گرييم، مى‏بينيم در محاصره قرار گرفته‌‏اى و ما نمى‏توانيم از شما دفاع كنيم!» امام (عليه السّلام‏) فرمود: «خدا به شما به خاطر ناراحتى‏تان از محاصره شدن من و جانبازی‌تان در يارى رساندنم، بهترين پاداش متّقين را عنايت فرمايد.» بعد دو جوان جابرى رو به ميدان جنگ به پيش رفتند و همچنان رويشان را به طرف امام حسين (عليه السّلام‏) برمى‌‏گردانيدند و مى‌‏گفتند: «السلام عليك يا بن رسول اللّه.» حضرت‏ فرمود: «و عليكما السلام و رحمة اللّه»، سپس رفتند و جنگيدند تا سرانجام به شهادت رسیدند. رحمت خدا بر آن دو باد. 📚 منابع: علامه عسکری، معالم المدرستین. ج۳، ص۱۴۱. وقعة الطف، ص۲۳۴. #علامه_عسکری