17.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
همت بلند دار،كمرِ بندگي ببند
✅ حاج آقا عالی
#ماه_رمضان
#کلیپ_تصویری
#دعا
#همت
#شیطان
موسسه فرهنگی تبلیغی منادیان حق
@monadianehag98
هدایت شده از کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
💠 بهترین عبادت
🔹 فرمود: ﴿هُوَ الَّذی یتَوَفّاكُمْ بِاللَّیلِ وَ یعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ﴾؛[1] هر شب كه انسان می خوابد روح را به خدا می سپارد، خدا این روح را می گیرد. بعضی #روح_معطر تقدیم می كنند و بعضی روح متعفّن می سپارند، به هر حال انسان را بردند. فرمود همان طور كه می میرید شما را می برند وقتی می خوابید هم شما را می برند! ﴿اللّهُ یتَوَفَّی اْلأَنْفُسَ حینَ مَوْتِهَا وَ الَّتی لَمْ تَمُتْ فی مَنامِها فَیمْسِكُ الَّتی قَضی عَلَیهَا الْمَوْتَ وَ یرْسِلُ اْلأُخْری﴾[2] اینها اصلاً برای ماها مطرح نیست، اینها در ادعیه هست. وقتی می خوابید رو به قبله بخوابید این دعا را بخوانید بگویید خدایا من روحم را به تو تسلیم می كنم.
🔹 آن وقت آثار زندگی در اینها هست، اگر در سیاست هست راه #امام و #سید_حسن_مدرس را می روند؛ یعنی در متن سیاست هست اما بازی نمی كند و كسی را هم بازی نمی دهد، جدای از جامعه نیست؛ اما به این صورت در می آید. در مطالب علمی هم همین طور است به هر حال چیزهایی می فهمد كه در كتاب ها نیست، بعدها در كتاب ها نوشته می شود! به ما نگفتند شما حافظ كتاب ها باشید، گفتند #حافظ_علوم باشید! این بزرگوار یعنی ابن طاوس (رضوان الله تعالی علیه) متخصص این كارهاست؛ البته بحث های فقهی و امثال آن او هم كم نیست، لكن تلاش و كوشش او در این راستاست كه در بحث های دعا مطالبی بنویسد.
🔹 در این مبحث كه آیا دعا افضل است یا قرائت قرآن، ایشان بعد از نقل این روایات كه #دعا افضل است، شواهدی ذكر می كند. از این شواهد معلوم می شود كه محور بحث او جایی است كه افراد به طور عادی قرآن را قرائت می كنند، افراد عادی كه مثلاً در ماه مبارك رمضان یك قرآن یا دو قرآن ختم بدهند و دعا هم بكنند. اینهایی كه دعا می خوانند با آنهایی كه قرآن می خوانند، اثبات اینكه این خواندن دعا افضل از قرائت قرآن است كار آسانی نیست؛ اما آنهایی كه دعا می كنند، یك كسی مریض دارد دعا می كند با چه حال دعا می كند؟ كسی فرض كنید وامدار است دعا می كند، كسی در حال خطر هست دعا می كند او با چه وضع دعا می كند؟ ابن طاوس این گونه دعاها را می گوید، می گوید این‌گونه دعاها از خواندن قرآن #افضل است؛ برای اینكه قرآن را انسان می خواند خیلی از موارد معنایش را متوجه نمی شود با سرعت می خواند كه سوره را تمام بكند یا این جزء را تمام بكند به مقصد برسد و ثواب ببرد؛ اما در حال دعا یك بیتابی دارد، یك گرایش دارد، یك كشش دارد، حاجت خود را با تمام وجود لمس كرده است؛ كسی كه مریض است یا مریض دارد بیمار او را می خواهند به اتاق عمل ببرند او با تمام وجود، نیاز خود را یافت و با تمام وجود یافت كه غنی دیگری است و با تمام وجود با آن غنی دارد گفتگو می كند و از او می خواهد؛ این حال كه در قرائت قرآن نیست.
🔹 این حال را ما داشته باشیم كه در تمام لحظات ما #در_معرض_آفت هستیم، هیچ كسی اطمینان ندارد كه حیات او هست یا سلامت او هست یا حیثیت او هست یا احترام و آبروی او هست؛ همه این شئون در تمام حالات در معرض خطر است، این را انسان باید درك كند! كسی هست كه پاسخ مثبت به آدم بدهد و آن خداست كه همه اینها به دست اوست و در قرآن كریم هم دعا را عبادت معرفی كرد فرمود: ﴿الَّذینَ یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ﴾[3] آن وقت همین عبادتی كه در این آیه آمده است به دعا تفسیر شده است ﴿الَّذینَ یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی﴾ فرمود كسانی كه از دعا كردن صرفنظر می كنند مستكبرانه برخورد می كنند. پس #بهترین_عبادت همان دعاست.
[1]. سوره أنعام، آیه60.
[2]. سوره زمر، آیه42.
[3]. سوره غافر، آیه60.
#در_معرض_آفت
#لزوم_دعا
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 درس اخلاق
تاریخ: 1385/08/04
🆔 @a_javadiamoli_esra
گزیده ای از سخنان علامه جوادی آملی حفظه الله
💠 اختیار در مقدّرات
🔹 در مسئله «أجل» که در اول سوره مبارکه «انعام» بود، گذشت که دو تا اجل هست: یک اجل مقضی است و یک اجل «مسمّیٰ»؛ تمام کارها برابر اجل «مسمّی» است که در لوح محفوظ تثبیت شده است؛ ولی مقدّرات در #اختیار خود آدم است. ذات اقدس الهی فرمود: اگر این شخص، #بهداشت را رعایت کند، #صله_رحم را رعایت کند، غذایش را مواظب باشد، #صدقه بدهد و #دعا را فراموش نکند، عمری طولانی و پربرکت دارد؛ اگر صله رحم نکند و دعاها و عبادت ها و نیایش ها را فراموش کند، عمر کمتری دارد که این تقدیر است و تغییرپذیر می باشد؛ اما کدام راه را انتخاب می کند و با اختیار خودش کدام راه را می پذیرد یا نمی پذیرد، این «لدی الله» معلوم است و چون «لدی الله» معلوم است، در لوح محفوظ اجل مُسمای او نوشته شده است که این شخص شصت سال عمر می کند.
🔹 نتیجه این که هم انسان #مختار است و هم خدا عالِم است، برای انسان دو تا راه مشخص کرده است؛ اگر راه بهداشت ظاهری و طبابت باطنی را طی کند، عمری طولانی دارد و اگر رعایت نکند، عمر کوتاهی دارد، این می شود قضا: ﴿ قَضی أَجَلاً وَ أَجَلٌ مُسَمًّی عِنْدَه﴾[1] که برابر با آیه سوره «نحل»، این ﴿عِنْدَه﴾ در اول سوره مبارکه «انعام» معنا می شود که ﴿ما عِنْدَكُمْ ینْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باق﴾.[2] پس ﴿قَضی أَجَلاً﴾ که آغاز سوره مبارکه «انعام» است؛ ﴿وَ أَجَلٌ مُسَمًّی عِنْدَه﴾ که برابرِ ﴿ما عِنْدَكُمْ ینْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باق﴾ می باشد؛ پس اجلِ مسمّا باقی است. برای هر کسی دو راه است؛ اما این شخص کدام راه را انتخاب می‌کند و پایانش چیست؟ الله می داند. این شخص با اختیار خود راه خوب را انتخاب کرد و عمری طولانی یافت، با اختیار خود راه بد را طی کرد و عمری کم یافت، چون ذات اقدس الهی پایان راه و اختیار این شخص را می داند و در لوح محفوظ تثبیت کرده است که این شخص بیش از هفتاد یا هشتاد سال یا کمتر و بیشتر عمر ندارد، این می شود ﴿وَ أَجَلٌ مُسَمًّی عِنْدَه﴾ و این اجل مقضی جمع بندی شده آن به صورت اجل «مسمّی» است. غرض این است که دو تعبیر در قرآن کریم است که با تعبیراتی که فلان شخص اگر ملاقات کرد، نه زودتر می آید و نه دیرتر و هیچ کدام محال نیست، با آن خیلی فرق دارد.
[1] . سوره انعام، آیه2.
[2] . سوره نحل، آیه96.
📚 سوره مبارکه غافر جلسه 34
تاریخ: 1393/12/19
💠 زهد و نصیحت در بیانات حکیم متاله حضرت آیت الله جوادی آملی حفظه الله
🔹این دعاها واقعاً نورانی است، یك وقت انسان #دعا را می خواند برای ثواب، البته همه ما این كار را می كنیم، اما #اساس_دعا فهم است؛ از یك خارج و فقه و اصول خیلی سنگین تر است! اصرار این دعاها این است كه آدم را #آبرومند كند؛ یعنی طوری انسان را می پروراند كه در صحنه نبرد مبارزه با ابلیس پیروز در بیاید. یك بیان نورانی از امام عسکری (سلام الله علیه) است که فرمود هر كاری كه بالأخره پایانش بی آبرویی است نكن! «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ»[1] یك چیزی كه پایانش بی آبرویی است هوس آن كار را نداشته باشید، سخن از جهنم و اینها بعد است «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ» یك وقت است انسان هوس یك كاری را دارد كه پایانش بی آبرویی است؛ یعنی در آن كار باید با آن رقیب درگیر شود موفق نمی شود بی آبرو می شود. این #دعای_ندبه این همه سفارش تنها برای ثواب است یا اینها واقعاً علم است؟ می بینید ما به ائمه(علیهم السلام) #اقتدا می كنیم، در چه اقتدا می كنیم؟ در آغاز همین دعایی است كه «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا»[2] ما به كسی سر سپرده ایم كه خدای سبحان اگر خواست به آنها مقام دهد چه اینكه داد اولین شرط آن #زهد است «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا».
🔹 این دعای نورانی امام زمان (سلام الله علیه) را كه غالب روزها می خوانیم «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» دارد «عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ».[3] زاهد یعنی بی رغبت، آدم وقتی رغبت نداشت اگر چیزی نبود، نبود و دیگر دنبال آن نمی رود تا شود «مسلوب الحیثیة». اینها فهمیدند كه میدان جنگ كجاست و اصرار اینها هم این است كه یك چیزی كه آبروریزی به دنبال دارد نرو، زیرا آنجا پیروزی شیطان را به همراه دارد، این را می گویند علم؛ یعنی یك چیزی كه انسان با تجربه و بحث های فلسفی و كلام و اینها به دست آدم نمی آید، با آبروی آدم به دست می آید که محل ابتلای خود ما هم هست؛ این را به صورت دعا بیان كردند، به صورت حدیث بیان كردند که می گویند شما هر كاری كه می خواهید انجام دهید بالأخره ببینید كه می توانید یا نمی توانید یا یك هوس بی جاست؟ اگر هوس بی جاست «مسلوب الحیثیة» بودن به جا را به همراه دارد، كسی كه بی جا كار می كند آبروریزی بهجا به دنبال او هست «مَا أَقْبَحَ بِالْمُؤْمِنِ أَنْ تَكُونَ لَهُ رَغْبَةٌ تُذِلُّهُ». شما به اینها مقام خواستید بدهید؟ بله، دیگر شرط كه نكردید. فرمود مسئله #جهاد و #دفاع و رعایت #حقوق_محرومان و اینها سر جایش محفوظ است، مگر امام مسئولیت او همین زاهد بودن است؟ این همه وظایف او را در كتابهای كلامی می گوید برای امام هست که همه آنها دارا هستند، اما آن وظیفه محوری كه در #دعای_ندبه و امثال ندبه آمده این است كه «بَعْدَ أَنْ شَرَطْتَ عَلَیهِمُ الزُّهْدَ فِی دَرَجاتِ هٰذِهِ الدُّنْیا الدَّنِیةِ» نفرمود «بعد ان شرطت علیهم الجاه، بعد ان شرطت علیهم الاقتصاد» اینها مسائل عادی است كه خود بشر عادی هم می فهمد. آن چیزی كه آدم را بی آبرو می كند رغبت بی جاست و همین را هم وجود مبارك #ولی_عصر (ارواحنا فداه) در آن دعای «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» می رسد به جایی كه می فرماید: «عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ».
🔹 حالا یك دعای كوتاه چند جمله‌ای هم هست بعد از این دعایی كه در كتاب مفاتیح می خوانیم، آن دیگر البته برای همه هست مخصوصاً برای مسئولین، ببینید با یك ناله ای امام زمان دعا می كنند: خدایا تو را به حق قدرتت به فقرا برس! این یك دعای اقتصادی است برای تأمین رفع نیاز مردم که آن خیلی چیز خوبی است، الهی به حق قدرتت و به حق چه و به حق «مَنْ نَاجَاكَ»[4] خدایا به حق همه انبیا كه با تو مناجات كردند مشكل مالی مردم را حل كن! فقر را برطرف كن! این یك دعای خوبی است؛ این یك دعای چند سطری است كه بعد از آن دعای «اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ» است كه آن هم همه ما مخصوصاً مسئولین ما «حفظهم الله» هم بخوانیم هم عمل بكنیم كه مشكل اقتصادی مردم حل شود، گرانی حل شود. ناله #امام_زمان این است كه خدایا به حق همه كسانی كه با تو مناجات كردند فقر مردم را حل كن! این دعای خوبی است که مهم است و لازم هم هست، اما آن دعای كلیدی كه با همه ما هست در همه شئون، این است که فرمود: «عَلَی عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ» ـ ان شاء الله ـ امیدواریم حوزه ها بر محور #زهد_و_نصیحت اداره بشود.
[1]. تحف العقول, ص489.
[2]. الاقبال (ط ـ الحدیثه)، ج1، ص504.
[3]. البلد الأمین، ص349.
[4]. المصباح(کفعمی)، ص306.
📚 درس خارج فقه قبض ـ جلسه 9
تاریخ: ۹۲/۱۱/۹