eitaa logo
گروه فرهنگی _ تبلیغی منادیان حق
93 دنبال‌کننده
485 عکس
295 ویدیو
12 فایل
گروه فوق الذکربامجوز از سوی دفتر تبلیعات حوزه علمیه توسط تعدادی از طلاب بومی شهرستان کوهدشت تاسیس شده وماهیت کاملا فرهنگی تبلیغی داردومحتوای ان توسط اعضای گروه بارگذاری میشود آدرس ما در تلگرام monadianehag98@
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 جان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) ▪️ در فضیلت ماه مبارک رمضان ائمه به ما فرمودند که «أَنْفَاسُكُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُكُمْ فِیهِ عِبَادَة»؛ یک انسان صائم که نفس می ‌کشد، او دارد عبادت می ‌کند؛ می‌ خوابد، دارد عبادت می ‌کند. بعد در این قسمت‌های آخر فرمود به اینکه درهای بهشت باز است، بکوشید که به روی شما نبندند! درهای جهنم بسته است، بکوشید که باز نکنند! این خیلی است! آن ‌گاه وجود مبارک امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) در پایان خطبه گفت که «فَقُمْتُ وَ قُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْر»؛ به حضرت عرض کردم این دستورات نماز و روزه و مانند آن که مشخص است، به نظر شریف شما بهترین عمل و در ماه مبارک رمضان چیست؟ «فَقَالَ یا أَبَا الْحَسَنِ أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْوَرَعُ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ ، قول حرام، فکر حرام، از حرام انسان جدا بشود بهترین کار است، چون بقیه راه باز است، این حرام است که راه را می ‌بندد. حضرت امیر آن سؤال را کرد و حضرت این جواب را داد. ▫️ بعد وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) گریه کرد. حضرت امیر می‌ گوید: «فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا یبْكِیكَ» چرا گریه می ‌کنید؟ «فَقَالَ یا عَلِی لِمَا یسْتَحَلُّ مِنْكَ فِی هَذَا الشَّهْرِ كَأَنِّی بِكَ» آنچه که برای تو حلال می ‌شمرند یا حلول می ‌کند، من برای آن گریه می ‌کنم، چرا؟ «وَ أَنْتَ تُصَلِّی لِرَبِّكَ وَ قَدِ انْبَعَثَ أَشْقَی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ شَقِیقُ عَاقِرِ نَاقَةِ ثَمُودَ فَیضْرِبُكَ ضَرْبَةً عَلَی قَرْنِكَ تَخْضِبُ مِنْهَا [بِهَا] لِحْیتُكَ»؛ من برای این گریه می ‌کنم که تو داری نماز می‌خوانی، أشقی الأولین و الآخرین با شمشیرش سر مطهر تو را می ‌شکافد و محاسن شما رنگین می ‌شود. ▪️ مثل إبن ملجم کسی نیامده است، حتی شمر به شقاوت إبن ملجم هم نیست؛ برای اینکه شمر با یک خطر روبرو بود، ولی إبن ملجم با دو خطر روبرو بود. آن کسی که امام (سلام الله علیه) او را به هلاکت برساند، یقیناً اهل جهنم است و هیچ شفاعتی شامل او نمی ‌شود؛ آن کسی که خودش امامی را شهید کند، یقیناً اهل جهنم است. إبن ملجم با شمشیرش امامی را شهید کرد و با شمشیر امام دوم یعنی امام حسن کشته شد، این امر بین الإمامین بود. آن شمر و امثال شمر را مختار کشت. هیچ کسی اگر با شمشیر امام کشته بشود اهل نجات نیست. بنابراین شقاوت إبن ملجم بیش از شقاوت شمر است؛ لذا فرمود به اینکه او «أَشْقَی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ» است. از نظر عاطفه جریان شمر حساب دیگری دارد؛ اما محروم ‌ترین انسان کسی است که با شمشیر امام کشته بشود و با شمشیر او امامی کشته بشود. ▪️ «قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّه»؛ من بلند شدم عرض کردم آن وقتی که مرا شهید می ‌کنند «فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِی فَقَالَ ص» بله «فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینِكَ». «ثُمَّ قَالَ یا عَلِی مَنْ قَتَلَكَ فَقَدْ قَتَلَنِی وَ مَنْ أَبْغَضَكَ فَقَدْ أَبْغَضَنِی وَ مَنْ سَبَّكَ فَقَدْ سَبَّنِی لِأَنَّكَ مِنِّی كَنَفْسِی رُوحُكَ مِنْ رُوحِی وَ طِینَتُكَ مِنْ طِینَتِی».[1] [1]. إقبال الأعمال(ط ـ القدیمة)، ج1، ص2. 📚 درس خارج فقه نکاح ـ جلسه 444 تاریخ: 1398/02/11 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 محصول شب قدر 🔹 شبی كه قرآن نازل می ‌شود شب ﴿یهْدِی لِلَّتی هِی أَقْوَمُ﴾[1] است ما چرا خود قائم به قسط نشویم؟! اینكه ﴿لِلَّتی هِی أَقْوَمُ﴾ شد، ما چرا نشویم؟! او برای ما نازل شد و می ‌شود و خواهد نازل شد! اینكه یك «قضیه فی واقعه» نبود كه گذشت، این همیشه نازل می‌ شود، نازل می‌ شود، در هر زمان و زمینی تنزل دارد، چرا ما قلبمان را قرآنی نكنیم؟! و نگوییم «ما كنت مفسر قرآناً لم أره» «ما كنت أتولی اماماً لم أره» اگر دیدیم به مقصد می ‌رسیم بوی شب قدر را نه بوی زمان را بوی متضمن را را استشمام می ‌كنیم آن‌گاه هرگز باطل را حق نمی ‌پنداریم، فانی را باقی خیال نمی ‌كنیم ﴿یحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ﴾[2] دامنگیر ما نمی ‌شود. 🔹 ممكن است شما سی سال درس بخوانید و مجتهد مسلم بشوید، اما راه این شب دیگر است آن ﴿لَیلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾[3] به شما می ‌دهد كه بوی بد سیاست بازی ها را حزب بازی ها را باند بازی ها را استشمام می ‌كنید، در متن سیاست هستید مثل و اما نه بیراهه می‌ روید و نه راه كسی را می ‌بندید. در متن هستید، اما نه فریب می ‌دهید نه فریب می‌ خورید، این بو كشیدن با درس و بحث حوزه و دانشگاه حاصل نمی ‌شود این است و است و محصول آن است. هدف همه ما این باشد كه بگوییم خدا‌یا به بارگاه ولی ‌ات پناهنده شدیدم، در كنار كوی تو آرمیده ‌ایم تا بگوییم «ما كنت اطیع قرآناً لم أره ما كنت اطیع اماماً لم أره»، اگر او می ‌گفت «ما کُنْتُ اَعْبُدُ رَبّا لَمْ أرَهُ»[4] ما می ‌گوییم «ما كنت اطیع قرآناً لم أره ما كنت اطیع اماماً لم أره» ما تا اما زمانمان را نبینیم اطاعت نمی ‌كنیم، اگر با جان امامی شدیم و او را دیدیم پیروی می ‌كنیم، اگر با جان قرآنی شدیم، او را می ‌بینیم و اطاعت می ‌كنیم. 🔹 ما امیدواریم امشب هم او مهمان ما باشد هم ما مهمان او، ما مهمان اوییم ـ ان‌ شاء ‌الله ـ روزه گرفتیم، دستورات ماه مبارك رمضان را ـ ان‌ شاء ‌الله ـ انجام می‌ دهیم مهمان اوییم، اما دل شكسته ‌ای پیدا كنیم كه به هیچ چیز اطمینان نداشته باشد فقط به تا او مهمان ما باشد، هم میزبان او، هم مهمان او، هر چه از او گرفتیم در میزبانی تقدیم او می ‌كنیم. اگر ما میزبان او شدیم «أنَا عِندَ المُنکَسِرَةِ قُلُوبُهُم»[5] شد و او به قلب ما راه پیدا كرد ما چه به پیشگاهش تقدیم می ‌كنیم؟ آنچه را در شب های قدر از او گرفتیم ، ، ! می‌دانید مظلومیت علی چیست؟ این [مطلب] در تاریخ های عادی نیست، این در نهج ‌البلاغه است؛ خیلی سخت انسان اینها را نقل كند، تحملش سخت است! نامه‌ ای معاویه ملعون برای علی ‌بن ‌ابی‌ طالب نوشت آن نامه در نهج ‌البلاغه نیست، ولی جواب علی ‌بن ‌ابی‌ طالب در نهج ‌البلاغه هست. معاویه خواست علی ‌بن ‌ابی‌طالب (سلام الله علیه) را سرزنش كند، در آن نامه رسمی كه از شام به مدینه آمد گفت علی یادت هست كه تو را با طناب بستند و به مسجد بردند؟ این علی که خاورمیانه در اختیار او بود، حضرت در جواب فرمود من كه انكار نمی ‌كنم بله من را با طناب بردند، ولی معاویه تو رفتی من را رسوا كنی خودت رسوا شدی! این نشانه بطلان سقیفه است كه علی را باید با طناب ببرند، من كه انكار نمی‌كنم. من باطل را امضا نكردم و نمی ‌كنم، ما كه انكار نكردیم و نگفتیم كه ما را با طناب نبردند، من كسی بودم وقتی شمشیر به دست من بود همه فرار می ‌كردند هیچ كس آن شهامت را نداشت كه در برابر من بایستد، اما برای من حاضر شدم دستم را ببندند «لَقَدْ أَرَدْتَ أَنْ تَذُمَّ فَمَدَحْتَ وَ أَنْ تَفْضَحَ فَافْتَضَحْتَ»؛[6] رفتی ما را رسوا كنی خودت رسوا شدی اموی را رسوا كردی سقیفی را رسوا كردی اهل سقیفه را رسوا كردی، ما كه اینها را منكر نیستیم. ما شبی كه مربوط به این ذات مقدس است آمدیم از خدا بخواهیم آن مقام علی نه مقدور ماست نه میسور ما كه بگوییم «ما کُنْتُ اَعْبُدُ رَبّا لَمْ أرَهُ» ولی این را می‌خواهیم بگوییم تا علی را نبینیم عبادت نكنیم! این را می‌خواهیم تا امامان را نبینیم عبادت نكنیم، آن توفیق را به ما بده ما باشیم باشیم این چهارده ذوات قدسی را ببینیم و عبادت بكنیم، آن‌گاه نه كسی را فریب می‌ دهیم، نه فریب كسی را می‌ خوریم، نه بیراهه می ‌رویم، نه راه كسی را می ‌بندیم. [1] . سوره اسراء، آیه9. [2] . سوره همزة، آیه3. [3] . سوره قدر، آیه3. [4] . الکافی، ج 1، ص 138. [5] . منیة المرید، ج 1، ص 122. [6] . نهج البلاغه، نامه28. 📚 مراسم شب قدر در حرم فاطمه معصومه (سلام الله علیها) تاریخ: 1385/07/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
که همجوار شب قدر است لازم است که در بین مسلمانان احیاء شود و مبدا بیداری و هوشیاری آنان باشد صحیفه نور،ج15،ص74
💠 نگاه ولایی حکیم 🔹 حکیم وقتی می‌خواهد به انقلاب و نظام نگاه کند از چه منظری نگاه می ‌کند؟ حکیم را را را با کدام عینک می ‌بیند؟ مرحوم صدر المتألهین همان طور که می‌دانید شاخص است، رساله فارسی ایشان همین رساله سه اصل است، هر چه نوشتند عربی است. در این رساله سه اصل وقتی مسئله و و را مطرح می ‌کنند، وقتی بررسی می ‌کنند که نقش امامت چیست؟ نقش ولایت چیست؟ نقش نبوت چیست؟ در صفحه 133 می ‌فرماید: «پس زنهار كه بعلم ظاهر و صلاح بى‌بصیرت، مفتون و مغرور نگردى، كه هر شقاوتى كه بمردودان راه یافت از غرور علم ظاهر و عمل بى‌اصل راه یافت و آنچه در قصص الانبیاء خوانده‌اى یا از احوال شهداء و اولیاء شنیده‌اى، از مصیبتها و محنتها كه بخاندان نبوت و ولایت و اهل بیت عصمت و طهارت راه یافته، اگر نیك دریابى آنها همه از نفاق و كید اهل شید و ریا و غدر و حیله متشبهان باهل علم و تقوى برخواسته. على مرتضى علیه السلام نه بضرب ابن ملجم بر زمین افتاد، بلكه بسكنجبین شهد صلاح ابو موسى اشعرى و سركه نفاق عمرو بن عاص شربت شهادت نوشید». 🔹 در ادامه نگاه کنید: «و امام حسین علیه السلام نه بخنجر بیداد شمر ذى الجوشن خوابید بلكه بمعجون افیون پرسم مكر و افسون و تریاق پرزهر اتفاق اهل نفاق خونش با خاك كربلا آمیخته شد كه قتل الحسین یوم السقیفة»؛ فرمود او در کربلا کشته نشد، او در سقیفه کشته شد! این است. این پیام حکمت است به انقلاب که اگر ـ خدای ناکرده ـ ایمان کامل نباشد، باشد، باشد، باشد و باشد این چنین می شود. این حکیم است می‌گوید مبادا شما خیال کنید حسین بن علی در کربلا شهید شد خیر، حسین بن علی در سقیفه کشته شد! «قتل الحسین یوم السقیفة و همچنین پاره‌هاى جگر حسن مجتبى علیه السلام از كید و غدر نهانى معاویه بخاك محنت ریخت، و برین قیاس هر چه بسائر ائمه علیهم السلام واقع شده همه بزور شید اعدا و مكر و تلبیس ارباب رزق و ریا بوده» یعنی این! 📚 دیدار ـ جمعی از اعضای همایش ملی جایگاه حکمت اسلامی در انقلاب با حضرت استاد تاریخ: 1398/10/10 🆔 @a_javadiamoli_esra
من را در Instagram دنبال کنید! نام کاربری: monadianehag https://www.instagram.com/monadianehag?r=nametag لینک اینستاگرام گروه فرهنگی _تبلیغی منادیان حق شهرستان کوهدشت
💠 بهترین عبادت 🔹 فرمود: ﴿هُوَ الَّذی یتَوَفّاكُمْ بِاللَّیلِ وَ یعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ﴾؛[1] هر شب كه انسان می ‌خوابد روح را به خدا می‌ سپارد، خدا این روح را می ‌گیرد. بعضی تقدیم می ‌كنند و بعضی روح متعفّن می ‌سپارند، به هر حال انسان را بردند. فرمود همان طور كه می ‌میرید شما را می‌ برند وقتی می ‌خوابید هم شما را می ‌برند! ﴿اللّهُ یتَوَفَّی اْلأَنْفُسَ حینَ مَوْتِهَا وَ الَّتی لَمْ تَمُتْ فی مَنامِها فَیمْسِكُ الَّتی قَضی عَلَیهَا الْمَوْتَ وَ یرْسِلُ اْلأُخْری﴾[2] اینها اصلاً برای ماها مطرح نیست، اینها در ادعیه هست. وقتی می ‌خوابید رو به قبله بخوابید این دعا را بخوانید بگویید خدایا من روحم را به تو تسلیم می ‌كنم. 🔹 آن وقت آثار زندگی در اینها هست، اگر در سیاست هست راه و را می ‌روند؛ یعنی در متن سیاست هست اما بازی نمی ‌كند و كسی را هم بازی نمی ‌دهد، جدای از جامعه نیست؛ اما به این صورت در می ‌آید. در مطالب علمی هم همین طور است به هر حال چیزهایی می ‌فهمد كه در كتاب ها نیست، بعدها در كتاب ها نوشته می ‌شود! به ما نگفتند شما حافظ كتاب ها باشید، گفتند باشید! این بزرگوار یعنی ابن طاوس (رضوان الله تعالی علیه) متخصص این كارهاست؛ البته بحث های فقهی و امثال آن او هم كم نیست، لكن تلاش و كوشش او در این راستاست كه در بحث های دعا مطالبی بنویسد. 🔹 در این مبحث كه آیا دعا افضل است یا قرائت قرآن، ایشان بعد از نقل این روایات كه افضل است، شواهدی ذكر می ‌كند. از این شواهد معلوم می ‌شود كه محور بحث او جایی است كه افراد به طور عادی قرآن را قرائت می‌ كنند، افراد عادی كه مثلاً در ماه مبارك رمضان یك قرآن یا دو قرآن ختم بدهند و دعا هم بكنند. اینهایی كه دعا می ‌خوانند با آنهایی كه قرآن می خوانند، اثبات اینكه این خواندن دعا افضل از قرائت قرآن است كار آسانی نیست؛ اما آنهایی كه دعا می ‌كنند، یك كسی مریض دارد دعا می ‌كند با چه حال دعا می‌ كند؟ كسی فرض كنید وامدار است دعا می ‌كند، كسی در حال خطر هست دعا می ‌كند او با چه وضع دعا می ‌كند؟ ابن طاوس این ‌گونه دعاها را می ‌گوید، می‌ گوید این‌گونه دعاها از خواندن قرآن است؛ برای اینكه قرآن را انسان می‌ خواند خیلی از موارد معنایش را متوجه نمی‌ شود با سرعت می ‌خواند كه سوره را تمام بكند یا این جزء را تمام بكند به مقصد برسد و ثواب ببرد؛ اما در حال دعا یك بیتابی دارد، یك گرایش دارد، یك كشش دارد، حاجت خود را با تمام وجود لمس كرده است؛ كسی كه مریض است یا مریض دارد بیمار او را می ‌خواهند به اتاق عمل ببرند او با تمام وجود، نیاز خود را یافت و با تمام وجود یافت كه غنی دیگری است و با تمام وجود با آن غنی دارد گفتگو می‌ كند و از او می ‌خواهد؛ این حال كه در قرائت قرآن نیست. 🔹 این حال را ما داشته باشیم كه در تمام لحظات ما هستیم، هیچ كسی اطمینان ندارد كه حیات او هست یا سلامت او هست یا حیثیت او هست یا احترام و آبروی او هست؛ همه این شئون در تمام حالات در معرض خطر است، این را انسان باید درك كند! كسی هست كه پاسخ مثبت به آدم بدهد و آن خداست كه همه اینها به دست اوست و در قرآن كریم هم دعا را عبادت معرفی كرد فرمود: ﴿الَّذینَ یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ﴾[3] آن وقت همین عبادتی كه در این آیه آمده است به دعا تفسیر شده است ﴿الَّذینَ یسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی﴾ فرمود كسانی كه از دعا كردن صرفنظر می ‌كنند مستكبرانه برخورد می ‌كنند. پس همان دعاست. [1]. سوره أنعام، آیه60. [2]. سوره زمر، آیه42. [3]. سوره غافر، آیه60. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1385/08/04 🆔 @a_javadiamoli_esra