#گزین_گویه_فلسفی_6 ⭕موانع #امتداد_عملی_فلسفه_اسلامی_2 ✅ به عبارتی از کلام آیت الله جوادی آملی دقت کنید: «حکمت متعالیه با تکیه بر اینکه انسان حی متأله است نه حیوان ناطق، آمده تا بخش بود و نبود را خود برعهده بگیرد و بخش باید و نباید را هم به حکمت عملی بسپرد و میان بود و نبود با باید و نباید پیوند برقرار کند تا بتوان با بهره گیری از مقدمه ای از بود و نبود و مقدمه ای از باید و نباید، به تشکیل قیاس پرداخت و نتیجه گرفت؛ زیرا اگر چه حکمت نظری عهده دار ادله اولی سیاست و اداره کشور و تأمین نیازهای جامعه است، جایگاه این مباحث (سیاست) در بخش حکمت عملی است نه بخش نظری حکمت متعالیه. بر این اساس نباید توقع داشت با اصالت وجود، حرکت جوهری، جسمانیة الحدوث بودن نفس، قانون علیت و مانند آن بتوان راهی به سیاست یافت.» 1⃣ محمل بحث همان انتهای عبارت است و سؤال ما این است که؛ پرداخت سیاست چه الزامات و اقتضائاتی دارد که مبانی نظری حکمت متعالیه مانند اصالت وجود، توان ارائه تصویری از آن را ندارند؟ چه اقتضائاتی در امر سیاست و جامعه پردازی وجود دارد و چه محدودیتی در تنزل و تسری اصالت وجود به این موضوعات وجود دارد؟ 2⃣ چنین سخنی از حکیم بزرگ دوران معاصر، می طلبد تا طلاب و پژوهشگران و دانشجویان فلسفه پیرامون دو مقوله بسیار مهم به تأمل و تحقیق بپردازند؛ اقتضائات مفهومی جامعه پردازی و ظرفیت مفاهیم فلسفی اسلامی. https://eitaa.com/monir_ol_din/618

مقاله «سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه» حاصل سخنرانی حضرت آیت الله جوادی آملی است که در افتتاحیه همایش «سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه» ایراد کرده اند. نکات قابل تأملی در این سخنرانی وجود دارد که بنده به تناسب آن بخشی را که از موانع امتداد عملی فلسفه اسلامی محسوب می شود، در #گزین_گویه_فلسفی_6 آورده ام. @monir_ol_din