💠 فیض توبه 🔸 #توبه، یک نعمت است! درباره این نعمت می‌ فرماید اوّل فیض خداست که خوابیده را بیدار می ‌کند؛ امکاناتش را فراهم می‌ کند، به او می ‌گوید به فلان مجلس برو، او حرف واعظ را می ‌شنود، بیدار می ‌شود، تصمیم می ‌گیرد که برگردد (این فیض الهی است)؛ بعد به این تصمیمش عمل می ‌کند، #توبه می ‌کند، این می ‌شود توبه عبد؛ بعد خدای سبحان، توّاب رحیم است: ﴿یقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ﴾ این امر سوم است. 🔸 اوّلین کار، #رجوع_فیض خداست به بنده که زمینه را فراهم می ‌کند؛ دوم اینکه اگر این شخص، متمرّد و طاغی نباشد، بیدار می ‌شود و برمی‌گردد؛ سوم حالا که برگشت ذات اقدس الهی او را می ‌پذیرد یا نمی ‌پذیرد؟ یقیناً می ‌پذیرد، چون ﴿یقْبَلُ التَّوْبَةَ﴾. خب چگونه می ‌پذیرد؟ این خدای سبحان نظیر طلبکار نیست که تا آخرین دینار را از آدم بگیرد! فرمود: ﴿یقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ﴾ که این کلمه «عن» مفید تجاوز است؛ یعنی با اینکه کم دارد و درست نیامده، ما صرف نظر می‌ کنیم، همین کم را هم قبول می‌کنیم؛ این خداست! #آیت_الله_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه تحریم جلسه 8 تاریخ: 1397/08/02 ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

✳️ انسان چه زمانی دست از طغیان برمی‌دارد؟! ✍ خداوند وقتی از انسان یاد می‌کند می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ» همه‌ی شما در مقابل خدا #فقیر هستید. فقیر به معنی #ندار نیست. فقیر به کسی نمی‌گویند که مال ندارد؛ آن که مال ندارد، فاقد مال است. بلکه فقیر به کسی می‌گویند که ستون فقراتش شکسته است و قدرت قیام ندارد. وقتی انسان خود را فقیر دانست یعنی در مقابل خدا ستون فقراتش را شکسته دید و بر ذکر شریف لا حول و لا قوة الا بالله مداومت داشت (به معنی حقیقی) آن‌وقت دست از #طغیان برمی‌دارد. می‌گوید خدایا! نه تنها برخاستن و نشستن من، بلکه خوابیدن و خوردن و پوشیدن و قلم به دست گرفتن و همه چیز من به کمک تو است. ما در #نماز این ذکر (بحول الله و قوته اقوم و اقعد) را می‌گوییم که #خارج_از_نماز هم با این ذکر #زندگی کنیم. 👤 #آیت_الله_جوادی_آملی 📚 از کتاب «توصیه‌ها، پرسش‌ها و پاسخ‌ها» 📖 صفحات ۱۶۲ و ۱۶۳