هدایت شده از برداشت های نادرست اعتقادی
سوراخ دعا را گم کرده ایم
در دین اسلام استمرار عزاداری برای اموات و درگذشتگان، عملی مذموم و ناپسند است، اما با این حال، این موضوع استثنائی نیز دارد و آن عزاداری برای امام حسین(ع) است، چنانچه در روایاتی از امام صادق(ع) نقل شده است: «كُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُكَاءِ مَكْرُوهٌ سِوَى الْجَزَعِ وَ الْبُكَاءِ عَلَى الْحُسَيْنِ، عَلَيْهِ السَّلَامُ؛ همة عزاداری‌ها و گریستن‌ها ناپسند است مگر عزاداری و گریستن برای امام حسین، علیه‌السلام.» (شیخ طوسى، امالي، ص162)
همچنین در کتابِ معروف کامل الزیارات از امام صادق(ع) نقل شده است: «إِنَّ الْبُكَاءَ وَ الْجَزَعَ مَكْرُوهٌ لِلْعَبْدِ فِي كُلِّ مَا جَزِعَ- مَا خَلَا الْبُكَاءَ وَ الْجَزَعَ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ علیهما‌السلام فَإِنَّهُ فِيهِ مَأْجُورٌ. براى بنده، عزاداری و گريستن در تمام امور مكروه و ناپسند است مگر گريستن و عزاداری كردن بر حسين بن علىّ(ع) که شخص در اين گريستن مأجور و مُثاب می‌باشد.» (ابن قولويه قمی، كامل الزيارات، ص100.)
این روایات انحصار برپایی عزاداری را برای امام حسین(ع) بیان می‌کنند، افزون بر این، سیرهٔ اهل بیت(ع) نیز به گونه‌ای بوده است که به غیر از امام حسین(ع)، به عزاداری مستمر در سوگِ دیگر عزیزان خویش نمی‌پرداختند.
با این حال در قرن‌های اخیر، شیعیان به احترام دیگر ائمه(ع) روز شهادت آنها را نیز مورد تعظیم قرار داده و با برپایی مجالسی، ضمنِ بیان مناقب آن بزرگواران و رنج‌های مبارزه آنها با طاغوت‌ها، به بزرگداشت ایشان می‌پردازند. بی‌شک این موضوع امری پسندیده و مطلوب بوده و موجب تعظیمِ شعائر الهی خواهد شد. اما همیشه صورتِ عزاداری این ایام با مجالسی که در ایام محرم تشکیل می‌شده، متفاوت بوده است و هدف از تشکیل این مجالس بیشتر آگاهی از مقام و منزلت ائمه(ع) و پستی دشمنان آنها می‌باشد. همچنان‌که این مجالس به روز شهادت اختصاص داشته و از آن روز فراتر نمی‌رفته است.
اما در سال‌های اخیر اعلام عزای عمومی و عزاداری، تنها به سوگ و عزای ائمه(ع) اختصاص نیافته و سالگرد وفات شخصیت‌های محترمی، همچون: حضرت ابوطالب، حضرت خدیجه، حضرت ام‌البنین، حضرت زینب، حضرت ام‌کلثوم و...(ع) نیز به ایام سوگواری اضافه شده‌اند.
جالب اینجاست که کیفیت عزاداری این مناسبت‌ها نیز نباید چیزی کمتر ازعزاداری ایام محرم و عاشورا داشته باشد، آن‌گونه که هر سال شاهد گسترش کاروان‌های زنجیرزنی و عزاداری برای امام‌زادگان و منسوبان به اهل‌بیت(ع) هستیم.
در این راستا برای ترغیب مردم به این عزاداری گاهی عنوان رحلت این بزرگواران تبدیل به شهادت می‌شود. همچون شهادت حضرت زینب، شهادت ام‌کلثوم و...
مشکل هنگامی وسعت پیدا میکند که عده‌ای به صورت تحکمی و زورگویانه از عموم مردم می‌خواهند که آنها را در برپایی عزاداری همراهی نموده و با پوشیدن لباس سوگ، از هرگونه شادی در این ایام خودداری کنند.
صدا و سیما و متولیان فرهنگی کشور نیز برای آن‌که از تیرس انتقادات دور باشند، به این سوگواری‌ها رسمیت بخشیده و آنها را پررنگ می‌کنند.
البته در اینجا ممکن است عده‌ای دچار سوءتفاهم شوند که شاید شما با تکریم این شخصیت‌های مذهبی مخالفید، از این رو صراحتا می‌گوییم: هرگز مخالف برپایی مجلس بزرگداشت در سالگرد وفات امام‌زادگان یا حتی یادآوری حوادثی همچون تخریب بقیع یا بارگاه عسگریین(ع) نیستیم، ولی آیا واقعاً باید برای تمام این مناسبت‌ها اعلام عزای عمومی کنیم؟!
آیا تبیین عظمت افرادی همچون حضرت زینب، ابوطالب و خدیجه(ع) تنها از طریق اعلام عزای عمومی در وفات آنها و عزاداری ممکن است؟!
آیا نمی‌توان با برپایی همایش‌ها و جلسات علمی و فرهنگی، به تبیین جایگاه و نقش آنها در اسلام پرداخت؟!
بی‌شک شیعیان وظیفه دارند برای شهادت امام حسین(ع) سوگواری کنند ولی آیا این عزاداری را می‌توانیم بدون هیچ ضابطه‌ای به دیگر ایام و مناسبت‌ها نیز تعمیم دهیم؟ با این رویکرد نهایتِ سوگواری‌ها تا کجا خواهد بود؟! محققاً در هر روز و زمانی از سال که فرض شود، به اهل‌بیت(ع) رنج و مصیبتی وارد شده است، آیا باید برای همه این مناسبت‌ها اعلام عزا کنیم؟
متأسفانه در فرهنگ کنونی شیعه بهترین راه برای بزرگداشت شخصیت‌های دینی برپایی سوگواری و عزا است. در حالی که در میلاد این افراد نیز می‌توان شخصیت آنها را گرامی داشت. چرا عده‌ای هیچ‌گاه اعتراض نمی‌کنند که اعیاد مذهبی و جشن میلاد بزرگان دینی، در جمهوری اسلامی خوب برپا نمی‌شود ولی همواره عده‌ای معترضند که در برپایی سوگ و عزا کم‌کاری می‌شود؟!
به نظر می‌رسد عزاداری که اختصاص به عاشورا داشته، برای عده‌ای از شیعیان تبدیل به هدف شده است و آنها سوراخ دعا را گم کرده‌اند.
⛔️
کانال برداشت های نادرست اعتقادی👇
http://eitaa.com/joinchat/2691956738Cec06dd8967
هدایت شده از برداشت های نادرست اعتقادی
سوراخ دعا را گم کرده ایم
در دین اسلام استمرار عزاداری برای اموات و درگذشتگان، عملی مذموم و ناپسند است، اما با این حال، این موضوع استثنائی نیز دارد و آن عزاداری برای امام حسین(ع) است، چنانچه در روایاتی از امام صادق(ع) نقل شده است: «كُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُكَاءِ مَكْرُوهٌ سِوَى الْجَزَعِ وَ الْبُكَاءِ عَلَى الْحُسَيْنِ، عَلَيْهِ السَّلَامُ؛ همة عزاداری‌ها و گریستن‌ها ناپسند است مگر عزاداری و گریستن برای امام حسین، علیه‌السلام.» (شیخ طوسى، امالي، ص162)
همچنین در کتابِ معروف کامل الزیارات از امام صادق(ع) نقل شده است: «إِنَّ الْبُكَاءَ وَ الْجَزَعَ مَكْرُوهٌ لِلْعَبْدِ فِي كُلِّ مَا جَزِعَ- مَا خَلَا الْبُكَاءَ وَ الْجَزَعَ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ علیهما‌السلام فَإِنَّهُ فِيهِ مَأْجُورٌ. براى بنده، عزاداری و گريستن در تمام امور مكروه و ناپسند است مگر گريستن و عزاداری كردن بر حسين بن علىّ(ع) که شخص در اين گريستن مأجور و مُثاب می‌باشد.» (ابن قولويه قمی، كامل الزيارات، ص100.)
این روایات انحصار برپایی عزاداری را برای امام حسین(ع) بیان می‌کنند، افزون بر این، سیرهٔ اهل بیت(ع) نیز به گونه‌ای بوده است که به غیر از امام حسین(ع)، به عزاداری مستمر در سوگِ دیگر عزیزان خویش نمی‌پرداختند.
با این حال در قرن‌های اخیر، شیعیان به احترام دیگر ائمه(ع) روز شهادت آنها را نیز مورد تعظیم قرار داده و با برپایی مجالسی، ضمنِ بیان مناقب آن بزرگواران و رنج‌های مبارزه آنها با طاغوت‌ها، به بزرگداشت ایشان می‌پردازند. بی‌شک این موضوع امری پسندیده و مطلوب بوده و موجب تعظیمِ شعائر الهی خواهد شد. اما همیشه صورتِ عزاداری این ایام با مجالسی که در ایام محرم تشکیل می‌شده، متفاوت بوده است و هدف از تشکیل این مجالس بیشتر آگاهی از مقام و منزلت ائمه(ع) و پستی دشمنان آنها می‌باشد. همچنان‌که این مجالس به روز شهادت اختصاص داشته و از آن روز فراتر نمی‌رفته است.
اما در سال‌های اخیر اعلام عزای عمومی و عزاداری، تنها به سوگ و عزای ائمه(ع) اختصاص نیافته و سالگرد وفات شخصیت‌های محترمی، همچون: حضرت ابوطالب، حضرت خدیجه، حضرت ام‌البنین، حضرت زینب، حضرت ام‌کلثوم و...(ع) نیز به ایام سوگواری اضافه شده‌اند.
جالب اینجاست که کیفیت عزاداری این مناسبت‌ها نیز نباید چیزی کمتر ازعزاداری ایام محرم و عاشورا داشته باشد، آن‌گونه که هر سال شاهد گسترش کاروان‌های زنجیرزنی و عزاداری برای امام‌زادگان و منسوبان به اهل‌بیت(ع) هستیم.
در این راستا برای ترغیب مردم به این عزاداری گاهی عنوان رحلت این بزرگواران تبدیل به شهادت می‌شود. همچون شهادت حضرت زینب، شهادت ام‌کلثوم و...
مشکل هنگامی وسعت پیدا میکند که عده‌ای به صورت تحکمی و زورگویانه از عموم مردم می‌خواهند که آنها را در برپایی عزاداری همراهی نموده و با پوشیدن لباس سوگ، از هرگونه شادی در این ایام خودداری کنند.
صدا و سیما و متولیان فرهنگی کشور نیز برای آن‌که از تیرس انتقادات دور باشند، به این سوگواری‌ها رسمیت بخشیده و آنها را پررنگ می‌کنند.
البته در اینجا ممکن است عده‌ای دچار سوءتفاهم شوند که شاید شما با تکریم این شخصیت‌های مذهبی مخالفید، از این رو صراحتا می‌گوییم: هرگز مخالف برپایی مجلس بزرگداشت در سالگرد وفات امام‌زادگان یا حتی یادآوری حوادثی همچون تخریب بقیع یا بارگاه عسگریین(ع) نیستیم، ولی آیا واقعاً باید برای تمام این مناسبت‌ها اعلام عزای عمومی کنیم؟!
آیا تبیین عظمت افرادی همچون حضرت زینب، ابوطالب و خدیجه(ع) تنها از طریق اعلام عزای عمومی در وفات آنها و عزاداری ممکن است؟!
آیا نمی‌توان با برپایی همایش‌ها و جلسات علمی و فرهنگی، به تبیین جایگاه و نقش آنها در اسلام پرداخت؟!
بی‌شک شیعیان وظیفه دارند برای شهادت امام حسین(ع) سوگواری کنند ولی آیا این عزاداری را می‌توانیم بدون هیچ ضابطه‌ای به دیگر ایام و مناسبت‌ها نیز تعمیم دهیم؟ با این رویکرد نهایتِ سوگواری‌ها تا کجا خواهد بود؟! محققاً در هر روز و زمانی از سال که فرض شود، به اهل‌بیت(ع) رنج و مصیبتی وارد شده است، آیا باید برای همه این مناسبت‌ها اعلام عزا کنیم؟
متأسفانه در فرهنگ کنونی شیعه بهترین راه برای بزرگداشت شخصیت‌های دینی برپایی سوگواری و عزا است. در حالی که در میلاد این افراد نیز می‌توان شخصیت آنها را گرامی داشت. چرا عده‌ای هیچ‌گاه اعتراض نمی‌کنند که اعیاد مذهبی و جشن میلاد بزرگان دینی، در جمهوری اسلامی خوب برپا نمی‌شود ولی همواره عده‌ای معترضند که در برپایی سوگ و عزا کم‌کاری می‌شود؟!
به نظر می‌رسد عزاداری که اختصاص به عاشورا داشته، برای عده‌ای از شیعیان تبدیل به هدف شده است و آنها سوراخ دعا را گم کرده‌اند.
⛔️
کانال برداشت های نادرست اعتقادی👇
http://eitaa.com/joinchat/2691956738Cec06dd8967
هدایت شده از برداشت های نادرست از احکام
محمد
پدر و مادر در انتخات نام نیکو برای فرزند، مختارند.
ولی کسی که چهار فرزند پسر دارد، مکروه است نام یکی از آنان را "محمد" نگذارد.
تحریرالوسیله ج2 ص310 م2
🌱
🔸کانال برداشت های نادرست از احکام👇
http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797
هدایت شده از برداشت های نادرست از احکام
ربای حلال
اکثر مردم ربا را در همه حال حرام می دانند، در حالی که ربا در مواردی حلال است:
1. زن و شوهری که در ازدواج موقت یا دائم هستند، اگر از یکدیگر ربا بگیرند، حرام نیست.
2. پدر و فرزند اگر از یکدیگر ربا بگیرند حرام نیست، لیکن بین مادر و فرزند، مشهور از فقها فرموده اند، ربا حرام است.
حیدری نراقی، علی محمد؛ آیین تجارت از دیدگاه اسلام
🌱
🔸کانال برداشت های نادرست از احکام👇
http://eitaa.com/joinchat/39976963Ca74763d797
هدایت شده از آنتی بیوتروریسم
☠ماده مخدری معروف به «دستمال»
مراقب باشید، مخصوصا دختران جوان☝️
جنس آن شبیه کاغذ خشک کن یا پارچه است و اثرات توهم زایی و تخریب آن 20 تا 80 برابر حشیش است.
🍎آنتی بیوتروریسم
@antibioterorism
هدایت شده از آنتی بیوتروریسم
متخصصی که رهبری گروه دانشمندان تراریخته کردن سیب زمینی را بعهده داشت با نوشتن کتابی پشت پرده های مافیاهای تراریخته را افشا کرد و گفت سیب زمینی های تراریخته مضر است (دقت کنید سیب زمینی های ایران تراریخته نیست). تصویر این کتاب در زیر و در سایت آمازون بفروش می رسد.
🍎آنتی بیوتروریسم
@antibioterorism
هدایت شده از کانال حسین دارابی
آقااا برای همه سختی‌هایی که برای چندفرزندی مطرح می‌کنن راه‌حلی هست. بهونه نیارید.
خونه حیاط‌دار نداریم؟ پارک سرکوچه که هست؟ ما حال نداریم بچه‌ها رو ببریم پارک بازی کنن. میگیم نمیشه. میخواید بگید قدیما که مادرها با بچه‌ها نمیرفتن تو حیاط، الان ما باید بریم باهاشون پارک. مقایسه درست نیست. منم میگم قدیما مادرا با بچه‌ها نمیرفتن تو حیاط ولی چند ساعت از وقتشون رو لباس میشستن، ظرف میشستن و... الان شما دیگه ماشین لباس‌شویی داری. اون وقت لباس شستن رو بذار برای بچه‌هات. اتفاقا خیلی هم بیشتر کیف میده. با بچه‌ها بودن خیلی بهتره تا لباس بِسّابی.
نمیشه که بشینیم هی بگیم نمیشه نمیشه.
یا طرف می‌گه اعصاب یدونه بچه‌هم نداریم. خب این مشکل بچه نیست مشکل خودته. برو اعصابتو درست کن. اگرم بچه نداشتی باید اعصابت رو درست کنی. بچه میاد که این ایرادهاتو بهت بگه. بفهمی اعصاب نداری و شروع کنی اصلاحش کنی. کما این‌که تو ازدواج همینطور بود. دو انسان خیلی متفاوت ازدواج کردید و مشکلات زیادی اولش داشتید و بمرور اصلاحش کردید. الان اکثر زن‌وشوهرا نسبت به اول ازدواجشون خیلی بهترن. خب این یعنی رشد کردید. بچه هم همینطور. صبروحوصلتون رو بالا میبره. اینم رشده.
هر مشکلی یه راه‌حلی داره. ما بجای پیدا کردن راه‌حل و فکر کردن درباره‌اش و برنامه‌ریزی دربارش، صورت مساله رو پاک میکنیم.
(آقا بازم جمله‌ای که در قسمت اول گفتمو تکرار می‌کنم. اگر امکان، توانایی و مهارتش رو دارید.)
#فرزندآوری (۳)
@Hoseindarabi
هدایت شده از کانال حسین دارابی
آقا من اصلا هیچی. تو تربیت فرزند استادسلطانی رو که قبول دارید. ایشون و بقیه روانشناسای مطرح دنیا میگن ۳ تا بچه اول دستگرمیه. فرزندپروری تازه از بچه چهارم به بعد شروع میشه. دقت کنید چهارم "به‌بعد". انتهاشو نمیگن چندتا. حالا یعنی چی؟
یعنی این‌که شما تو ۳تا بچه اول اصول‌تربیتی رو بصورت تجربی یاد می‌گیری. مهارتت میره بالا. با چالش‌های مختلف روبرو میشی و راه‌حلش رو پیدا می‌کنی. خودت میشی یه‌پا روانشناس و مشاور. کلی نکات تربیتی هم یادگرفتی از کتاب‌ها از فضای مجازی مثل کانال‌نوردیده😜. آماده‌آماده هستی بچه‌چهارم بیاد یه دسته‌گل پرورش بدی که در آینده بترکونه. ولی ما یدونه یا دوتا میاریم ولش میکنیم. وقتی تازه می‌خواد نتیجه زحماتمونو بگیریم بیخیال بچه میشیم.
بچه اول که موش‌آزمایشگاهیه. هم خودمون جوان و بی‌اعصابیم. هم بچه یه موجود جدیده برامون و بی‌تجربه‌ایم. کلی اشتباه میکنیم تو تربیتش. یه روز کتکش میزنیم. به روز لوسش میکنیم. هر روز یه مدل برخورد میکنیم. تاجایی که درمانده میشیم. تازه میریم سراغ مشاور و کتاب و چندتا نکته یاد می‌گیریم. که دیر شده. ولی به‌درد بچه دوممون می‌خوره. منم بچه اول بودم. حالا نگاه نکنید آدم باکمالاتی هستم بالاخره استثناء همه جا وجود داره.😁
بچه دوم تاثیرات مثبتی روی تربیت بچه اول داره. در کشمکش‌های بچه‌ها باهم رشد اجتماعی‌شون بالا میره و استقلال‌شون میره بالا و... اصلا این جمله که ما یه‌بچه میاریم و درست تربیتش میکنیم حرف بی‌پایه و اساسیه. چون تک‌فرزندی خودش یک آسیبه. هرکاری بکنید نمی‌تونید فواید تربیتی داشتن خواهر برادر رو برای تک‌فرزندتون فراهم کنید. جدای از آسیب‌های دیگه‌اش. بچه‌های بعدی هم بهمین ترتیب.
خلاصه من نمی‌گم، روانشناسای بزرگ میگن ۳ تا بچه اول دستگرمیه. این بدین معنا نیست که سه تای اول آدمای روانی میشن. نه. منظور اینه بچه ها بیشتر بشن اولا بچه های اول بهتر میشن و ثانیا بچه آخریا خیلی بهتر میشن.
#فرزندآوری (۴)
سه تابچه اول دستگرمیه
✍ حسین دارابی
@Hoseindarabi
هدایت شده از رادار انقلاب
#اخلاق_مومنانه
💢هیئت همراه
✅روزی حضرت محمد(ص) به طرف قبرستان بقیع رهسپار شدند.
اصحاب حضرت نیز به دنبال ایشان به راه افتادند.
حضرت محمد وقتی #متوجه حضور اصحاب، پشت سرشان شدند، ایستادند و به آنها دستور دادند جلوتر بروند.
آن گاه خود، پشت سر #اصحاب حرکت کردند.
وقتی از ایشان، علّت چنین کاری را پرسیدند، فرمودند:
من صدای پای شما که #پشت سرم می‌آمدید را شنیدم و ترسیدم چیزی از تکبّر، به #وجودم راه پیدا کند
📚میزان الحکمه، ج ۱۰ ، ص ۳۰
#مباهله_قرن_21
http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
هدایت شده از رادار انقلاب
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢اهمیت به نماز علامه طباطبایی از زبان حاج آقا قرائتی
سالروز رحلت علامه طباطبایی
@mobahelegharn_21
هدایت شده از رادار انقلاب
💢آیا عزرائیل هر روز بارها #انسان را صدا کرده و او را از نزدیک‌بودن #مرگش آگاه میکند؟
✅روایاتی #وجود دارد که در آنها گزارش شده که حضرت عزرائیل(ع) روزی پنج‌بار به #سراغ انسان می‌آید و او از نزدیک بودن #مرگش با خبر می‌سازد. به عنوان نمونه:
1. پیامبر(ص) فرمودند:
هیچ خانه اى نیست، مگر این‌که ملک الموت روزى #پنج مرتبه به آن‌جا سرکشى مىکند. پس هر وقتى که یکى از مردم، مدّت زندگانى‌اش تمام شده و رزق دنیائی او نیز به پایان رسیده باشد، غم و اندوه #مرگ بر او افکنده خواهد شد.
2. در همین زمینه امام باقر(ع) از پیامبر(ص) و آن‌حضرت از #عزرائیل فرمود:
هیچ خانه‌ای در ده و #بیابان و خشکى و دریا نیست، جز این‌که من در هر شبانه‌روز پنج‌بار هنگام پنج وقت نماز آن‌را بازرسی می‌کنم، به‌گونه‌ای که کوچک و #بزرگشان را از خودشان بهتر می‌شناسم.
📚کافی ج 3، ص 137
#مباهله_قرن_21
http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59