#آیت_الله_حائری_شیرازی 📌ظلم دید ولی ضرر نکرد... اگر انسان خودش را کوچک نکند، هیچ چیز نمی‌تواند او را کوچک کند. اگر انسان خودش به خودش ضرر نزند، هیچ‌کس نمی‌تواند به او ضرر بزند. دیگران می‌توانند به کسی «ظلم» کنند، ولی نمی‌توانند به او «ضرر» برسانند. از سوی دیگر اگر انسان به خودش کمک نکند، هیچ‌کس نمی‌تواند به او کمک کند و اگر تمام عالم جمع شوند تا به کسی نفع برسانند، تا خودش به خودش نفع نرساند، از سوی آن‌ها نفعی نمی‌رسد. این‌ها جزء قوانین اساسی جایگاه انسان است. در عاشورا به حسین بن علی (ع) سر سوزنی ضرر نزدند، بلکه به خودشان ضرر زدند. از این جهت، قرآن تعبیر می‌کند «أُولئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ» (آنانند که زیانکارند). خودشان ورشکست شدند. تمام ظلم‌هایی که به او کردند، به سودش تمام شد. 📚آئینه‌تمام‌نما #امام_حسین 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

#آیت_الله_حائری_شیرازی ✅ نزدیک است که آفتاب بزند... #میفهمی_کجای_تاریخ_هستی؟ حواس خودت را جمع کن، چشم هایت را بمال! آفتاب نزند و نمازت قضا بشود! نگو نشستم تا امام زمان بیاید! مثل اینست که به یک نفر گفتند نماز صبح بخوان، گفت نشسته‌ام آفتاب بزند بعد نماز بخوانم! آن موقع که دیگر قضا شده است! بعضی‌ها هم می گویند می‌نشینیم تا امام زمان که ظهور کرد، آن موقع دست به اسلحه می‌بریم، آن موقع کمر همت می‌بندیم؛ آن موقع جهاد می‌کنیم! خب بنده خدا، آن موقع که قضا شده است دیگر! اگر تو اهل پا شدن بودی، حالا پا می‌شدی. سپیده امام دارد همه جای دنیا را می‌گیرد. این یعنی چه؟ یعنی نزدیک است که آفتاب بزند، هر کس می‌خواهد پا بشود باید پا بشود. هر کاری که به ذهنتان می‌آید در این دوره و زمانه، تا ظهور نشده بکنید. جلوترها نگران این بودیم که بمیریم درحالیکه ظهور نشده؛ حالا نگرانیم بمانیم درحالیکه ظهور شده باشد! چون بعد، امام زمان (ع) از ما می‌پرسد که وقتی من نبودم شما چکار کردید؟ چه چیزی به ایشان بگوییم؟ "🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

#آیت_الله_حائری_شیرازی ✅ برو سراغ امام جواد علیه السلام.... اگر کسی وضع زندگی‌اش خوب نیست، از امام جواد علیه السلام حاجت بگیرد. امام جواد علیه السلام مدینه بود. امام رضا علیه السلام در ایران و در مرو بود. برای امام رضا علیه السلام خبر آوردند که خادم‌ها هر وقت می‌خواهند پسرشان را از خانه خارج کنند از در پشتی می‌برند تا فقرا نفهمند که ایشان دارد می‌رود و درخواستی بکنند. حضرت نامه‌ای به پسرش امام جواد (ع) نوشت: «به من رسیده است که تو از درب کوچک بیرون می‌روی. به حق من بر تو که بیرون نروی مگر از درب بزرگ و همراه خودت درهم و دینار فراوان بردار و هر کس در راه از تو درخواست کرد به او عطا کن». این سفارش بابایش است که کسی از تو محروم نشود! از این جهت وقتی محتاج هستی، گرفتار هستی، کمبود داری برو سراغ امام جواد علیه السلام . دو رکعت‌ نماز برای امام جواد علیه السلام بخوانید و از ایشان بخواهید گرفتاری‌هایتان را رفع کند. خدا برای ما، دوازده امام گذاشته. «قد علم کل أناس مشربهم؛ هر گروهی بدانند از کجا آب می‌خورند». آن که بدهکار است بداند مَشربش امام جواد علیه السلام است؛ مَشکش را برود آن جا پر بکند. فقه می‌خواهد برود سراغ امام صادق علیه السلام... 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

#آیت_الله_حائری_شیرازی ✅ عیدی حسابی... پدرها جوری نسبت به عید غدیر ارادت به خرج بدهند که بچه‌ها از یک ماه، دو ماه قبل چشم‌ انتظار عید غدیر باشند! حتی اگر لازم شد، قرض کنید و یک عیدی حسابی -به اندازه‌ای که به علی ارادت دارید- به بچه‌ها بدهید. نگویید: «باز من باید یک چیزی خرج کنم!» نه! مقروض می‌شوی، خب بشو! تو که برای چیزهای دیگر قرض کرده ای، یک بار هم برای حضرت علی مقروض شو. 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

#آیت_الله_حائری_شیرازی 📌بلندگوی دل... انسان وقتی‌ که غضبناک و خشمگین است، بر خودش مسلط نیست. این زبان، بلندگوی دل است. میکروفونِ مسجد را دست دیوانه نمی‌دهند که هرچه خواست بگوید! انسان در حال غضب و شهوت، دیوانه می‌شود. بهتر است در آن حالت، صحبت نکند. 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

✅ آب حیات... آب حیات، افسانه نیست! همین زیارت امام رضا (علیه السلام) آب حیات است! نگو آبی که انسان را برای همیشه زنده کند، افسانه است. نه! نه! اگر از این زیارت نصیب تو شد و یک زیارت از تو قبول شد، آب حیات خورده‌ای و دیگر نمی میری. امام رضا (علیه السلام) محبوب خداست. کاسبی کرده است! یعنی هرچه خدا به او داده است را در راه رضای خدا خرج کرده است. الان شده است محبوب خدا. رودخانۀ رحمت الهی شده است. مردم می‌آیند از این رودخانه که آب حیات است، به اندازۀ ظرف خود، آب رحمت بر می‌دارند. #آیت_الله_حائری_شیرازی 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59

#آیت_الله_حائری_شیرازی ✅ راه تقوا.... خانم‌ها به شوهرشان بگویند، نانی که سر سفره می آوری، اگر کم باشد و حلال، بهتر است که حرام باشد و زیاد. رزق مختصر و حلال، همان جاده تنگی است که منتهی به پل میشود، که آخرش سلامتی است. سفره اگر رنگین باشد و حرام، آن جاده پهنی است که ماشین میتواند به سرعت در آن بتازد، اما پل ندارد و به دره سقوط میکند. ای مرد! این را خوب دریاب که تو راننده ماشین هستی و اهل و عیال تو مسافرانت. مبادا وسوسه ات کنند که «چرا در این جاده ی سنگلاخ و تنگ آمده ای؟ ما یک ساعت در ماشین فلانی نشسته بودیم، چقدر کیف داشت، جاده اش صاف بود و نرم ». راه تقوی راهی است که سرازیری و سربالایی، سنگلاخ و گردنه، تنگنا و معبر دارد، اما آخرش «پل» دارد اما جاده ی دنیا اتوبانی است که هرچه سریعتر بروند، زودتر به ته جاده که پلی در کار نیست می‌رسند و به دره پرت میشوند. گاهی یک عابر، لنگ لنگان میگذرد، نه تنها ماشین ندارد و پیاده است، که لنگ هم میزند، اما او در راه نجات است، با نظر حقارت در او منگر. 🌏 ندای مُنْتَظَر @montazar_59