♨️پاسخ دکتر رفیعی به سخنان پرویز شیخ طادی در جشنواره فیلم فجر درباره موضوع حجاب ✍اما در مورد کراوات! بدبختی اینه بعضی وقتها آدمها از روی نادانی یک کاری میکنن خودشون هم نمیدونن چکار دارن میکنن و اصلا فلسفه اون کار چی هست! طرف مسلمونه نماز میخونه و روزه میگیره اما کراوات هم میزنه!!!🤔 دیگه نمیدونه کراوات که به شکل صلیب هست، نماد مسیحیته!🙂 مثل روسری یا چادر که به واسطه واجب بودنش برای زن مسلمان در دنیا نماد زن مسلمان و داشتن ریش نماد مرد مسلمان هست. یا اون کلاه بالای سر یهودیان که بهش کیپا یا کپه میگن که نماد یهودیان هست #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

الله الله الله... ❤️❤️🇮🇷🇮🇷 #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c هدیه محضر شهدای انقلاب صلوات🌹

"صفت هشتم: به کار بردن کوشش تمام در اطاعت ایشان. وبه همین اشاره فرموده: المجتهدین فی طاعتهم؛ ودر اطاعتشان کوشش نمایند. صفت نهم: انتظار ظهور دولت ایشان. چنان که فرمود: امنتظرین ایامهم ومنتظر روزگار حکومتشان باشند، وروایاتی که در این باره آمده در بخش هشتم کتاب ذکر خواهیم کرد. صفت دهم: این که امام خودش را در پیش چشمش بداند، وخودش را در حضور امام ببیند که در تمام احوال واشغال امام (علیه السلام) او را می بیند وصدایش را می شنود به طوری که از نظر او پنهان نمی باشد، واگر پرده از روی دیده اش برداشته می شد امام (علیه السلام) را مشاهده می نمود، ودر این هنگام در رعایت ادب واحترام نسبت به ساحت مقدس امام که جدیت را خواهد داشت. واین است معنی فرموده امام سجاد (علیه السلام): المادین الیهم اعینهم؛ دیده ها به سوی ایشان بدوزند. وبر آنچه گفتیم روایات بسیاری دلالت دارد، از جمله: در خرایج از ابو بصیر است که گفت: با حضرت ابو جعفر باقر (علیه السلام) داخل مسجد شدم در حالی که مردم آمد وشد می کردند. پس آن حضرت به من فرمود: از مردم بپرس آیا مرا می بینند؟ هرکس را دیدم پرسیدم: آیا ابو جعفر (علیه السلام) را ندیدی؟ می گفت خیر. وحال آن که آن حضرت همانجا ایستاده بود، تا این که ابوهارون مکفوف (نابینا) آمد، فرمود: از این بپرس

"پس به او گفتم ابو جعفر را ندیدی؟ گفت: مگر نه همین است که ایستاده؟ گفتم: از کجا دانستی؟ گفت: چگونه ندانم وحال آن که او نوری درخشان است. گوید: وشنیدم که آن حضرت به مردی از اهل آفریقا می فرمود: حال راشد چگونه است؟ گفت: او را زنده ونیکو عقیده ترک گفتم که سلامت می رسانید. حضرت فرمود: خدایش رحمت کند. عرضه داشت: او مرد؟ فرمود: آری. عرض کرد: چه موقع؟ فرمود: دو روز پس از بیرون آمدن تو. گفت: به خدا سوگند بیماری نداشت وعلتی در او نبود، وکسی از مرض یا علتی می میرد. من پرسیدم: آن کرد که بود؟ فرمود: مردی از پیروان ما بود که ما را دوست داشت. سپس فرمود: اگر چنین بدانید که برای ما با شما دیدگانی بینا وگوش هایی شنوا نیست بد نظر داشته اید، به خدا سوگند! که چیزی از کارهای شما بر ما پوشیده نیست. وخودتان را به کارهای خوب عادت دهید واز اهل خیر باشید تا به آن شناخته شوید، که من این را به فرزندان وشیعیانم سفارش می کنم(۱۰۳۲)."