❇️ فضیلت قرائت و تلاوت قرآن در منزل آیت الله بهجت (ره): ▫️ در روایت آمده است: ✅ خانه‌‌هایی که در آنها تلاوت قرآن می‌شود، 📜 «تُضِیئُ لأهْلِ السمآءِ کما یضِیئُ النجْمُ [أَلْکوکبُ الدری] لأهْلِ الأرْضِ؛ ✨ چنان‌که ستاره یا ستاره درخشنده برای اهل زمین می‌درخشد، برای آسمانیان می‌درخشد.» (۱) 🏡 در گذشته صدای قرآن از منازل بلند می‌شد. در حالات اصحاب سیدالشهدا علیه‌السلام در شب عاشورا آمده است: 📜 «لَهُمْ دَوِی کدَوِی النحْلِ؛ 📃 زمزمه‌ای همانند صدای زنبور عسل داشتند».(۲) ✳️ همچنین آمده است که ایشان: 📜 «مَا بَینَ راکعٍ وَ ساجِدٍ وَ قائِمٍ وَ قاعِدٍ؛ 📃 در حالات مختلف برخی در رکوع و برخی در سجده و برخی ایستاده و بعضی نشسته [به عبادت و راز و نیاز و مناجات و انس با خدا مشغول بودند]». (۳) ✅ و در خطبه همام در شمار ویژگی‌های متقین آمده است: 📜 «فَصافونَ أَقْدامَهُمْ یتْلُونَ آیاتِ الله‌ِ آناءَ اللیلِ و أَطْرافَ النهارِ؛ 📃 مرتب به نماز ایستاده و در لحظات شب در آغاز و پایان روز، آیات خدا را تلاوت می‌کنند». (۴) ⬅️ در محضر بهجت، جلد ۲، صفحه ۲۹۶ ١. مشابه: اصول کافی، ج۲، ص۲۱۰؛ من‌لایحضره‌الفقیه، ج۱، ص۴۷۳؛ و ... ٢. بحارالانوار، ج۴۴، ص۳۹۳؛ اللهوف، ص۹۱. ٣. همان. ۴. مشابه این سخن از امیرالمؤمنین علیه‌السلام درباره ویژگی‌های تقواپیشگان و نشانه‌های مؤمنان نقل شده است، ر.ک: وسائل‌الشیعه، ج۶، ص۱۷۲؛ مستدرک‌الوسائل، ج۴، ص۲۴۰؛ و ... 🏷 #قرآن #ماه_رمضان #آیت_الله_بهجت (ره) #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

کلــ🔑ــید ظهـــور، در دستان مـن و تـوست! 🔻با نشسـتنِ ما، با این پا و آن پا کردنِ ما، قفـــل ظهــور وا نمی شود. باید برخیزیم رفیــ🤝ــق! #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

🔴 تفسیر آیات مهدوی (۸) 🌕 سوره بقره آیه ۱۴۸ ♦️موضوع:یاران خاص امام 🔵 ویژه ماه مبارک رمضان 🎙 #استاد_اباذری #رمضان_مهدوی #تفسیر_آیات_مهدوی #منتظران_ظهور https://eitaa.com/joinchat/1965162593Cbe8736d84c

مبحث سوم - معنی انتظاری که در این اخبار به آن امر گردیده است: انتظار حالتی است نفسانی که آمادگی برای آنچه انتظارش را می کشیم، از آن بر می آید وضد آن یأس وناامیدی است، پس هر قدر که انتظار شدیدتر باشد، آمادگی ومهیا شدن قوی تر خواهد بود، نمی بینی اگر مسافری داشته باشی که در انتظار مقدمش به سر می بری، هر چه هنگام آمدنش نزدیک تر شود، مهیا شدنت فزونی می یابد، بلکه احیاناً خوابت به بیداری مبدل می گردد، چون انتظارت شدید است. وهمان طور که مراتب انتظار از این جهت متفاوت است از جهت محبت نسبت به کسی که در انتظارش هستی، نیز مراتب متفاوتی دارد، پس هر چه محبت شدیدتر ودوستی بیشتر باشد، مهیا شدن برای محبوب زیادتر می شود وفراقش دردناک تر می گردد، به گونه ای که منتظر، از تمام اموری که مربوط به حفظ خودش هست، غافل می ماند ودردهای بزرگ ومحنت های شدید را احسای نمی کند. بنابراین مؤمنی که منتظر آمدن مولایش می باشد، هر قدر که انتظارش شدیدتر است، تلاشش در آمادگی برای آن به وسیله پرهیز از گناه وکوشش در راه تهذیب نفس وپاکیزه کردن دورن از صفات نکوهیده وبه دست آوردن خوی های پسندیده بیشتر می گردد، تا به فیض دیدار مولای خویش ومشاهده جمال انورش در زمان غیبتش رستگار شود، همچنان که برای عده بسیاری ای نیکان اتفاق افتاده است. لذا امامان معصوم (علیه السلام) -در روایاتی که خواندی وغیر آنها- به پاکیزگی صفات ومقید بودن به انجام طاعات امر فرموده اند. بلکه روایت پیشین ابو بصیر اشارت یا دلالت دارد بر اینکه رستگاری به مقام انتظار ونایل شدن به پاداش منتظران، به پرهیز وپروا از گناه وآراستگی به خوی های پسندیده بستگی دارد، چنانکه حضرت صادق (علیه السلام) فرمود: هر آن کس که خواسته باشد از یاران قائم (علیه السلام) شود، باید که منتظر باشد وباید در حال انتظار به پرهیزکاری وخوی های پسندیده عمل نماید، که هرگاه بمیرد وقائم پس از مردنش بپاخیزد، پاداش او همچون کسی خواهد بود که دوران حکومت آن حضرت را درک کرده باشد... و بی تردید هر قدر که انتظار شدیدتر باشد، صاحب آن، مقام وثواب بیشتری نزد خدای (عزَّ وجلَّ) خواهد داشت. خدای تعالی ما را از مخلصان منتظرین مولایمان صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قرار دهد. مبحث چهارم - آیا در انتظار قصد قربت شرط است یا نه؟ شرح این مطلب به بیان دو مقدمه بستگی دارد؛ مقدمه اول: در بیان آنچه نیت در آن شرط است در اینجا می گوییم: اوامری که از سوی خداوند صادر می شود بر سه گونه است:

"یکم: آنچه می دانیم که مصلحت در انجام دادنش به صورت تعبد است، مانند نماز. دوم: آنچه می دانیم مصلحت در آن به صورت تعبد منحصر نیست، بلکه مقصود انجام یافتن آن است به هر نحوی که باشد، چنان که فرموده: جامه ات را از ادرارهای آنچه گوشتش حلال نیست بشوی. که می دانیم مقصود شسته شدن جامه است با صرف نظر از نیت وقصد شوینده. سوم: آنچه می دانیم مصلحت در آن به صورت تعبد منحصر باشد، مانند دیدار مؤمن ومانند آن. و تردیدی نیست که در گونه اول نیت شرط است، که اگر در آن (نیت) خللی وارد آورد، تکلیف از گردنش ساقط نمی گردد، همچنان که بدون تردید نیت در گونه دوم شرط نیست. واما در گونه سوم؛ هرگاه شخص آن را به قصد تعبد به جای آورد، استحقاق ثواب دارد واگر آن را بدون قصد عبادت به جای آورد، استحقاق ثواب ندارد، موجب عقاب هم نیست. وفرق بین این با کارهای مباحی که هرگاه شخص آنها را به قصد طاعت به جای آورد، آن است که در اینجا امر به طور مستقیم به آنها تعلق یافته، در صورتی که در آن کارهای مباح، امر به طور مستقیم متوجه آنها نیست، چون فرض این است که آنها مباح هستند، بلکه بدین جهت امر به آنها تعلق می گیرد که واسطه رسیدن به امر راجحی در شرع می باشند. مقدمه دوم: در بیان منظور از قصد قربت که در عبادت شرط است"