🔻🔸من به جِدً موافق گشت ارشادم ... فکر کردید گشت ارشاد اومده همه رو محجبه کنه ....نه ... #طرح_نور #حمایت_حداکثری #پلیس_زحمتکش_تشکر

خانومی بچه‌شو آورده مسجد. بچه گریه‌اش گرفته مجلسِ حاج‌آقا را کمی ریخته به هم و ذهن پا منبری ها رو... 👏 حاج‌آقا هم خطاب به خانومه کرده 😳 ببینید چی میگه بهش 😇

#تربیت_فرزند قند عسل😍 @montazeraan_zohorr

🔴 آماده باشِ پایگاه‌های امام زمان در سراسر جهان... ⭕️ حضرت مهدی عجل الله فرجه در سراسر جهان لشکریان وپایگاه‌هایی به طور آماده دارد که به هنگام ظهور، وارد پیکار می‌شوند: 🌕 امام صادق علیه‌السلام میفرمایند: خدا را شهرى است در مغرب به نام «جابرسا» که دوازده هزار درِ طلا دارد؛ میان هر دری تا در دیگر یک فرسخ است؛ بر هر دری برجی است که دوازده هزار جنگجو دارد که دم اسب‌ها را گره زده، تيغ و سلاح را تيز كرده و در انتظار ظهور قائم ما هستند و من حجّت خدا بر آنان هستم. عالمیان به انتظارش تمام قد ایستاده‌اند و منتظر فرمان تو هستند یا رب العالمین! 📘مختصر البصائر، ج ۱، ص۷۵ 📘بحار الأنوار، ج ۵۴، ص۳۳۴ 📘إثبات الهداة، ج ۵، ص۱۴۳ @montazeraan_zohorr

"آنچه در این باره سودمند است ان شاء الله تعالی خواهد آمد. چهل ونهم: رعایت حقوق آن حضرت ومواظبت بر ادای آن ها ورعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار (علیه السلام) زیرا که حق امام (علیه السلام) پس از خدا ورسول از همه حقوق بر تمامی اهل عالم مهم تر است، نظر به مراتبی که خدای تعالی به او اختصاص داده، واو را از سایر خلایق برگزیده است، واو واسطه رسیدن هرگونه فیض به آفریدگان می باشد، ونیز به این مطلب راهنمایی می کند آنچه در بخش پنجم گذشت، که حق قرابت وخویشاوندی پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) از خویشاوندی نسبی مهم تر وعظیم تر می باشد. واز امامان (علیهم السلام) روایت آمده که: هر حقی که برای خدای تعالی هست از آن ما می باشد.(۵۱۴) ونیز حاصل روایتی چنین است که: قدر ومنزلت مؤمن نزد امام (علیه السلام) به حسب منزلت امام نزد او است. وشواهد آنچه یاد کردیم بسیار است وبر اهل بصیرت پوشیده نیست، وچون بیان شد که رعایت حق خدای تعالی با رعایت حق آن حضرت (علیه السلام) حاصل می گردد، پس رعایت حق آن جناب مایه نزدیک شدن وتقرب یافتن به خدای تعالی است، وسبک شمردن حق آن بزرگوار مایه دوری از خداوند ومبغوض شدن نزد او می باشد، چنان که مولایمان حضرت سجاد (علیه السلام) در دعای ابو حمزه ثمالی می گوید: او لعلک رأیتنی مستخفاً بحقک فأقصیتنی؛ یا شاید مرا دیده ای که حق تو را سبک می شمارم که مرا دور ساخته ای!...(۵۱۵) پنجاهم: خشوع دل هنگام یاد آن حضرت (علیه السلام) نرمش دل برای یاد آن حضرت، واهتمام به آنچه مایه خشوع ونرمی دل می شود به وسیله مراقبت، وشرکت در مجالس دوستان آن جناب، ویادآوری حقوق ومصایب او، ودوری از آنچه سبب قساوت وسختی دل می شود، وبر کنار ماندن از مجالسی که مایه حسرت وپشیمانی است، چنان که در فرموده خدای تعالی: الم یأن للذین آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکر الله وما نزل من الحق ولا یکونوا کالذین اوتوا الکتاب من قبل فطال علیهم الامد فقست قلوبهم وکثیر منهم فاسقون(۵۱۶)؛ آیا هنگام آن نرسیده که آنهایی که ایمان آورده اند دل هایشان به ذکر خداوند خاشع گردد، وبه آنچه از حق فرود آمده دل بسپارند، ومانند کسانی نباشند که پیش تر کتاب برایشان آمد (یهودی ونصاری) ومدت بر آنان به درازا کشید، پس دل هایشان قساوت گرفت وبسیاری از آنان فاسق شدند. روایت آمده که: این آیه در مورد جریان حضرت قائم (علیه السلام) نازل شده، وتأویل آن در زمان غیبت جاری می گردد، ومنظور از مدت دوران غیبت می باشد.(۵۱۷) پنجاه ویکم: عالم باید علمش را آشکار سازد در کافی از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) آمده که فرمودند: هرگاه بدعت ها در امت من ظاهر شد، پس باید که عالم، دانش خود را آشکار نماید، وهر کس این کار را نکند لعنت خدا بر او باد.(۵۱۸) ودر همان کتاب به سند صحیحی از امام صادق (علیه السلام) آمده که فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمودند: هرگاه اهل تردید وبدعت را پس از من دیدید، بیزاری خود را از آنان اظهار کنید، وبسیار آنان را ناسزا بگویید وبدگویی کنید، کارهای زشتی به آن ها نسبت دهید تا به طمع ایجاد فتنه وفساد در اسلام نیفتد، ومردم از آنان بر حذر بمانند تا بدعت هایشان را یاد نگیرند. خداوند در برابر این کار برای شما حسنات می نویسد وبه سبب آن درجات شما را در آخرت بالا می برد.(۵۱۹) می گویم: این در صورتی است که از صدمه دیدن ایمن باشد، وگرنه تکلیف او تقیه است، چنان که از مطالب آینده ظاهر می شود. پنجاه ودوم: تقیه کردن از اشرار ومخفی داشتن راز از اغیار در کافی به سند صحیحی از حضرت ابی عبد الله امام صادق (علیه السلام) آمده که درباره فرموده خدای (عزَّ وجلَّ) اولئک یؤتون اجرهم مرتین بما صبروا(۵۲۰)؛ آنان به خاطر صبری که کردند پاداششان دو برابر داده می شود. فرمود: به خاطر صبری که بر تقیه کردن ویذرون بالحسنة السیئة؛ وبا حسنه بدی را دفع می نمایند. فرمود: حسنه، تقیه است وبدی فاحش ساختن.(۵۲۱) ودر همان کتاب در خبر صحیحی از آن حضرت (علیه السلام) آمده که فرمود: تقیه سپر مؤمن وتقیه پناهگاه مؤمن است وهر کس را که تقیه نیست ایمان ندارد، همانا حدیثی را از احادیث ما به بنده ای می رسد پس خدای (عزَّ وجلَّ) را بین خود وخدا با آن حدیث دینداری می نماید، ومایه عزت او در دنیا ونور او در آخرت می گردد. وبنده دیگر حدیثی از احادیث ما به او می رسد، پس او آن حدیث را فاش می سازد، ومایه خواری او در دنیا می شود، وخدای (عزَّ وجلَّ) آن نور را از او می گیرد.(۵۲۲) و نیز در خبر صحیحی از هشام کندی(۵۲۳) آمده که گفت: شنیدم حضرت ابو عبد الله امام صادق (علیه السلام) می فرمود: مبادا کاری کنید که ما را بدان سرزنش نمایند، زیرا که به خاطر کردار فرزند بد، پدرش سرزنش می گردد، شما برای کسی که به او دل سپرده اید (امام بر حق) زینت باشید وبر او مایه ننگ وعیب می باشید.