#محرم_و_صفر
⭐️🖋📚*«بازانديشی»1⃣
🔷 *بحثی که به حول‌و‌قوۀ حضرت حق آغاز می‌کنیم تجدیدنظر، نگاه جدید و بازاندیشی به وظیفۀ هر یک از ما مؤمنین است که گویا نگاه دوباره‌ای لازم دارد. بعضی از امور زندگی ما نیاز به بازاندیشی دارد.*
🔹 خداوند در قرآن مؤمنین را مورد عتاب و خطاب قرار می‌دهد؛ چون برخی از عملکرد‌ها با انسانیت و ایمان سازگار نیست. در نگاه ابتدایی یا بهره‌ای نبردیم یا بهرۀ مختصری بردیم که نیاز به بازنگری دارد.
🔆 *«يا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذي خَلَقَكُمْ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»*
🔆 *«ای مردم بندگی کنید پروردگاری را که شما و پیشینیان شما را آفریده است، شاید این بندگی موجب تقوای دائم شما شود.»*
📗 سوره بقره، آیه ۲۱
⁉️ *در بازنگری به وضعیت خود باید توجه کنیم آیا واقعاً عبد هستیم؟*
آیا این بندگی‌موجب تربیت ما می‌شود؟ بندگی ما رشددهنده هست؟ این بندگی رذائل را از ما دور می‌کند؟ موجب رشد فضائل ما می‌شود؟ نقائص اخلاقی ما با این مسیری که پیش گرفتیم مرتفع می‌شود؟ و این بندگی به فضائل اخلاقی بیشتر منتهی می‌شود؟
گرچه قرار همۀ ما در امتثال امر مولاست؛ اما در عمل هم بنده بوده‌ایم؟
▫️ برای درک بیشتر مطلب مثالی عرض می‌کنم:
✍🏼 نقل است که در آخرین لحظاتی که ابن زیاد دستور می‌دهد تا گردن مسلم‌بن‌عقیل را قطع کنند، مسلم تقاصا می‌کند که وصیتی داشته باشد و در میان جمع، تنها عمربن‌سعد را امین می‌داند.
⁉️ اما عبادت‌های عمربن‌سعد موجب تربیتش شده است؟
آیا واقعاً امانت‌دار بود؟
یا تنها دلخوش به یک سلسله از اعمال و اذکار است؟!
و ظاهراً خود را بنده می‌داند؛ اما از بندگی حقیقی فرسنگ‌ها فاصله دارد؟!
بیشتر مردم کوفه این‌گونه بودند.
‼️ در بعضی از نقل‌ها آمده است تا سی‌هزار نفر با مسلم بیعت کردند که ظاهراً متدین بودند، اهل عبادت و مسجد بودند؛ اما یک ریزش عجیب و غریب داشتند که حتی یک نفر هم با مسلم باقی نماند.
عبادت بود؛ اما این عبادت، تربیت ایجاد نکرد، رشد ایجاد نکرد. با عباداتشان از رذائل جدا نشدند!
عبادت‌شان فقط برای عبادت بود.
✅ *ثمرۀ عبادت تقواست. ثمره عبادت پرهیز از رذائل، شیطنت، غفلت و منیت است.*
در نهایت باید متقی شویم. حال بازنگری کنیم آیا عبادت‌ها ما را به تقوا می‌رساند؛ تقوایی که ما را از شرک جدا کند؟!
✅ قانوناً عبادت، روغن چراغ تقواست. با عبادت، تقوا روشن می‌شود و نباید خاموش شود.
با عبادت صحیح یک حرکت مستمر سازنده در ما ایجاد می‌شود.
⬅️ *اگر بندۀ حقیقی شویم، نه گندم ری ما را تطمیع می‌کند و نه دنیا. پرهیز می‌کنیم که از خدا، غیر خدا را بخواهیم.*
📚 «گزیده‌ای از بیانات استاد زهره بروجردی، محرم ۱۴۰۳»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام
🌷ادامه.......
#محرم_و_صفر
⭐️🖋📚*«بازانديشی»1⃣
🔷 *بحثی که به حول‌و‌قوۀ حضرت حق آغاز می‌کنیم تجدیدنظر، نگاه جدید و بازاندیشی به وظیفۀ هر یک از ما مؤمنین است که گویا نگاه دوباره‌ای لازم دارد. بعضی از امور زندگی ما نیاز به بازاندیشی دارد.*
🔹 خداوند در قرآن مؤمنین را مورد عتاب و خطاب قرار می‌دهد؛ چون برخی از عملکرد‌ها با انسانیت و ایمان سازگار نیست. در نگاه ابتدایی یا بهره‌ای نبردیم یا بهرۀ مختصری بردیم که نیاز به بازنگری دارد.
🔆 *«يا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذي خَلَقَكُمْ وَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ»*
🔆 *«ای مردم بندگی کنید پروردگاری را که شما و پیشینیان شما را آفریده است، شاید این بندگی موجب تقوای دائم شما شود.»*
📗 سوره بقره، آیه ۲۱
⁉️ *در بازنگری به وضعیت خود باید توجه کنیم آیا واقعاً عبد هستیم؟*
آیا این بندگی‌موجب تربیت ما می‌شود؟ بندگی ما رشددهنده هست؟ این بندگی رذائل را از ما دور می‌کند؟ موجب رشد فضائل ما می‌شود؟ نقائص اخلاقی ما با این مسیری که پیش گرفتیم مرتفع می‌شود؟ و این بندگی به فضائل اخلاقی بیشتر منتهی می‌شود؟
گرچه قرار همۀ ما در امتثال امر مولاست؛ اما در عمل هم بنده بوده‌ایم؟
▫️ برای درک بیشتر مطلب مثالی عرض می‌کنم:
✍🏼 نقل است که در آخرین لحظاتی که ابن زیاد دستور می‌دهد تا گردن مسلم‌بن‌عقیل را قطع کنند، مسلم تقاصا می‌کند که وصیتی داشته باشد و در میان جمع، تنها عمربن‌سعد را امین می‌داند.
⁉️ اما عبادت‌های عمربن‌سعد موجب تربیتش شده است؟
آیا واقعاً امانت‌دار بود؟
یا تنها دلخوش به یک سلسله از اعمال و اذکار است؟!
و ظاهراً خود را بنده می‌داند؛ اما از بندگی حقیقی فرسنگ‌ها فاصله دارد؟!
بیشتر مردم کوفه این‌گونه بودند.
‼️ در بعضی از نقل‌ها آمده است تا سی‌هزار نفر با مسلم بیعت کردند که ظاهراً متدین بودند، اهل عبادت و مسجد بودند؛ اما یک ریزش عجیب و غریب داشتند که حتی یک نفر هم با مسلم باقی نماند.
عبادت بود؛ اما این عبادت، تربیت ایجاد نکرد، رشد ایجاد نکرد. با عباداتشان از رذائل جدا نشدند!
عبادت‌شان فقط برای عبادت بود.
✅ *ثمرۀ عبادت تقواست. ثمره عبادت پرهیز از رذائل، شیطنت، غفلت و منیت است.*
در نهایت باید متقی شویم. حال بازنگری کنیم آیا عبادت‌ها ما را به تقوا می‌رساند؛ تقوایی که ما را از شرک جدا کند؟!
✅ قانوناً عبادت، روغن چراغ تقواست. با عبادت، تقوا روشن می‌شود و نباید خاموش شود.
با عبادت صحیح یک حرکت مستمر سازنده در ما ایجاد می‌شود.
⬅️ *اگر بندۀ حقیقی شویم، نه گندم ری ما را تطمیع می‌کند و نه دنیا. پرهیز می‌کنیم که از خدا، غیر خدا را بخواهیم.*
📚 «گزیده‌ای از بیانات استاد زهره بروجردی، محرم ۱۴۰۳»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام
🌷ادامه.......