فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌷 به یاد شهید عبدالمهدی مغفوری
✨ نوزاد بود که به سختی مریض شد. به حضرت ابوالفضل (ع) متوسل شدند، بهبود یافت.
✨از ۱۲ سالگی اذان دعای سحر و ادعیه و قرآن میخواند دوستانش به او عبدالله می گفتند.
✨هر کاری را با بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ شروع و با الْحَمْدُللّه تمام می کرد.
✨نیمه های شب بیدار می شد وضو می گرفت و نماز شب می خواند.
✨با پیروزی انقلاب به عضویت سپاه درآمد و به کردستان اعزام شد.
✨چندین بار به جبهه عزیمت و مجروح و شیمیایی شد.
✨بزرگان اهل عرفان، به او لقب «مجسمه تقوا» داده بودند.
✨شهیدی که در همه حال و در هر شرایطی اذان می گفت.
✨هنگام تشییع و دفنش موقع اذان بود برخی صدای اذانش را از تابوت شنیدند.
✨شهیدی که در حضور او غیبت ممنوع و با ادب تذکر می داد.
✨شهیدی که در سجده ها و قنوت نمازش، دعای کمیل را می خواند.
✨شهیدی که با همان لباس خاک آلود برگشته از ماموریت به خواستگاری رفت.
✨شهیدی که روی قالی های خانه نمی نشست. میگفت:نشستن روی این قالی ها مرا از یاد محرومان غافل می کند.
✨شهیدی که در محل کار زودتر از همه می آمد و دیرتر از همه می رفت.
✨شهیدی که در هفته چند ساعت برای خود "کسر کار" می زد. می گفت: در حین کار احتمال می رود یک لحظه ذهنم به سمت خانه، همسر و یا فرزندم رفته باشد، وقت کار، من متعلق به بیت المال هستم و حق استفاده شخصی ندارم.
✨شهیدی که عارف حوزه علمیه، او را استاد خود می دانست.
#در_مکتب_شهدا #مدیون_شهداییم