باسمه تعالی شهادت حضرت رقيّه عليه السّلام در روز پنجم ماه صفر سال ۶۱ ه’ حضرت #رقيه مظلومانه به #شهادت رسيد. نام شريفش «رقيه»، «فاطمه» و «زينب» است. پدرشان مولانا الشهيد اباعبداللَّه الحسين عليه السّلام و مادرشان‌ام اسحاق است. آن حضرت در سن سه سالگى يا بيشتر در محرم ۶۱ هجرى با پدر بزرگوارش به كربلا آمد. قبل و بعد از عاشورا بارها مورد تفقد و دلجوئى اباعبداللَّه قرار گرفت تا آنجا كه به خواهرش حضرت زينب عليهماالسّلام در مورد او سفارش فرمود. بعد از شهادت امام حسين عليه السّلام و اهل بيت و اصحاب، همراه با اسرا به كوفه و شام برده شد و در مسير چهل منزل راه شام رنجهاى فراوانى ديد. در شام بعد از ديدن سر نورانى پدر با پيشانى شكسته در خرابه، آنقدر ناله زد و گريست تا به ملكوت اعلا پيوست، و بدن شريف آن حضرت را شبانه دفن كردند. از كهن ترين منابعى كه نام آن حضرت، با لفظ ياد شده قصيده سيف بن عميره نخعى كوفى از اصحاب امام جعفر صادق و امام موسى كاظم عليهماالسّلام است. 📚 الوقايع و الحوادث: ج ۵، ص ۷۰، ۷۴، ۷۵، ۸۱. از مدينه تا مدينه: ص ۹۶۵ ۹۶۳