⭕️ غدیر و نقش تربیتی زکات
🔸 زکات از جمله واجباتی است که نقش بسزایی در پیوند بین خالق و مخلوق دارد.
🔹 فرهنگسازی همگانی زکات علاوه بر تزکیه و تربیت نفسانی به فقرزدایی و کاهش جرایم اخلاقی ناشی از فقر در جامعه کمک میکند.
✍️ گفتمانسازی زکات، به قدری برای رسول خدا صلیاللهعلیهوآله دارای اهمیت بوده که در واقعه غدیر آن را مورد تأکید قرار داد و آن را همردیف نماز و امر به معروف و نهی از منکر شمرد.
🌐 https://btid.org/fa/news/214499
📎 #عید_غدیر
📎 #غدیر
📎 #زکات
❖═▩ஜ••🍃🌸🍃••ஜ▩═❖
↯↯ شـش صـورت زیبــا در قبـــر ↯↯
💠🔹ابوبصیر از امام باقر یا امام صادق علیهالسلام نقل میکند که فرمود:
هنگامی که جنازه مؤمن را در میان قبر میگذارند، شش صورت زیبا با او وارد قبر میگردند،
◽️یکی از آنها در جانب راست او میایستد،
◽️و دیگری در جانب چپ او میایستد،
◽️و سومی در روبروی صورت،
◽️چهارمی در پشت سر او،
◽️و پنجمی در کنار پای او میایستد
◽️و یکی از آنها ششمی که از همه زیباتر است در بالای سر او میایستد...
و به این ترتیب از صاحبشان پاسداری میکنند.
🌟آنکه از همه زیباتر است از پنج صورت دیگر میپرسد، شما کیستید، خدا به شما جزای خیر دهد؟
☑️ آنکه در جانب راست میت قرار دارد میگوید،
من #نماز هستم.
☑️ آنکه در جانب چپ او است میگوید:
من #زکات هستم.
☑️ آنکه در روبروی او است، میگوید:
من #روزه هستم.
☑️ آنکه در پشت او است میگوید:
من #حج_و_عمره هستم.
☑️ آنکه در کنار پایش ایستاده میگوید:
من نیکیهای او هستم که به برادران دینی خود نمود.
❓سپس آن پنج صورت، از آن صورت نورانیتر از همه، میپرسند: تو کیستی که از همهی ما زیباتر و خوشبوتر هستی؟
✨او در پاسخ میگوید:
من ولایت آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم هستم.
◽️▪️◽️▪️◽️▪️◽️▪️◽️
💠🔹امام صادق علیهالسلام فرمود:
در عالم قبر، از نماز و زکات و حج و روزه و ولایت و محبت میت با ما خاندان رسالت، سؤال میکنند.
🔸مقام ولایت که به صورتی در جانب قبر قرار دارد، به نماز حج و روزه و زکات میگوید: اگر در شما نقص وجود دارد، من آن نقص را تکمیل میکنم
⬅️ بنابراین یگانه چیزی که در عالم قبر، به داد انسان میرسد و موجب نجات و دلگرمی او میشود، اعمال نیک و محبت اهل بیت علیهالسلام است،
◽️▪️◽️▪️◽️▪️◽️▪️◽️
✍ منابع:
📙اصول کافی، جلد۲، صفحه۹۰،
باب الصیر حدیث۸،
📓المحاسن البرقی، صفحه۲۸۸
📚بحارالانوار جلد۶، صفحه۱۳۴
📙فروغ کافی، جلد۳، صفحه۲۴۱
📒لثانی الاخبار، جلد۴، صفحه۳۱
📚بحارالانوار، جلد۶، صفحه۲۶۶