﷽ 〽️شرح دعای ندبه 💠فراز پنجم ✍در قرآن کریم هم از قبول شدن: «انما یتقبل الله من المتقین» و هم از قبول شدن نیکو:«بقبولٍ حسن» سخن به میان آمده است. و در دعاها سخن از قبول کردن به بهترین وجه است: «باحسن قبولک.» شاید دلیل اینکه قبول عادی، نیکو و نیکوتر مطرح شده است، تفاوت میان درجات تقوا است؛ هر کس تقوایش بیشتر است، نزد خدا گرامی تر و پاداش کارش بیشتر است. در قرآن به نام نیک (قدرت لهم الذکر العلی والثناء الجلی) توجه شده است. حضرت ابراهیم عليه‌السلام از خدا خواست نام نیک او در تاریخ بماند: «واجعل لی لسان صدق فی الاخرین». خداوند به پیامبر قول داد که نام پیامبر را در تاریخ گسترش دهد: «و رفعنا لک ذکرک.» نزول ملائکه و کرامت از طریق وحی و علم در قرآن آیات زیادی دارد. در واسطگی اولیای خدا همین بس که خداوند به پیامبرش می فرماید: «و استغفرلهن الله؛ تو در حق آنان استغفار کن تا با استغفار تو آنها بخشیده شوند.» دعای انبیا و اولیا از یک سو و هدایت آنان از سوی دیگر وسیله رسیدن مردم به رضوان خداست. 📚 شرح دعای ندبه _ محسن قرائتی #شرح_ دعای _ ندبه #انتظار_ظهور #أللَّھُـمَ _؏َـجِّـلْ _لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج❣ @montazeranzohour_313

﷽ #شرح_ دعای_ ندبه 💠فراز چهاردهم ✍این فراز از دعا نیز به بخش دیگری از زندگی حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم و وعده الهی به ایشان دلالت می‌کند که در قرآن کریم نیز آمده است. یکی از آیاتی که این فراز از دعای ندبه به آن اشاره دارد، به این قرار است: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ؛ او کسی است که پیامبر خود را با هدایت ودین حقّ فرستاد، تا آن را بر همه دین‌ها پیروز گرداند، هر چند مشرکان ناراحت باشند». نکته‌ها ۱. این آیه به همین صورت، افزون بر این سوره در دو سوره ی دیگر نیز آمده است: سوره فتح، آیه ۲۸ و سوره صفّ، آیه ۹. ۲. اگرچه اسلام از نظر منطق و استدلال همیشه پیروز بوده است؛ امّا این آیه، غلبه ظاهری و وعده حاکمیّت اسلام بر جهان را بیان می‌کند. چنانچه در آیات دیگری نیز «ظَهَرَ» به معنای غلبه یافتن آمده است، مانند: «إِنْ یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ یَرْجُمُوکُمْ؛ اگر بر شما غالب شوند، سنگسارتان می‌کنند». درباره کفّار نیز آمده است: «إِنْ یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ لا یَرْقُبُوا فِیکُمْ إِلًّا وَ لا ذِمَّةً؛ اگر بر شما غالب شوند، هیچ عهد و پیمانی را رعایت نمی کنند». 👇👇👇👇

👆👆👆👆 ۷. اراده و حرکت خود را با اراده ی الهی هماهنگ سازیم، وگرنه محو و نابود خواهیم شد: «لِیُظْهِرَهُ، وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ». ۸. غلبه حق بر باطل، آرمانی است که فقط خداوند می‌تواند آن را محقّق سازد: «هُوَ الَّذِی». ۹. رمز پیروزی اسلام، هدایت الهی و حقانیّت راه است: «أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ». ۱۰. در شرایط سخت، نوید و امید دادن لازم است. (وقتی کفّار مکّه به مسلمانان اجازه ورود به مسجد الحرام را نمی دهند، خداوند نوید پیروزی بر تمام جهان را می‌دهد که شما نه تنها بر مشرکان مکّه بلکه بر تمام ادیان جهان، غالب خواهید شد): «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ». ۱۱. تمام ادیان گذشته، به برهه ای از زمان اختصاص داشته است: «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ». ۱۲. رسولان با اراده الهی انتخاب می‌شوند، نه انتخاب و اراده مردم: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ». ۱۳. پیروزی اسلام به دلیل حقانیّت آن است: «بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ». ۱۴. مکتب اسلام، امید آفرین است: «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ». ۱۵. حاکمیّت و غلبه ای ارزش دارد که کامل و دائم باشد: «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ». ۱۶. عوامل پیروزی اسلام چند چیز است: الف) اراده و امداد الهی: «هُوَ الَّذِی»؛ ب) رهبری معصوم و لایق: «رَسُولَهُ»؛ ج) نیاز طبیعی جامعه: «بِالْهُدی»؛ د) داشتن حقانیّت: «دِینِ الْحَقِّ». #شرح_ دعای_ ندبه #فراز _چهاردهم #امام _زمان #أللَّھُـمَ _؏َـجِّـلْ _لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج❣ @montazeranzohour_313

﷽ #شرح_ دعای_ ندبه 💠فراز پانزدهم ✍جملات پایانی این فراز از دعای ندبه نیز به آیات ۹۶و ۹۷ سوره آل عمران اشاره دارد: «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبارَکاً وَ هُدیً لِلْعالَمِینَ فِیهِ آیاتٌ بَیِّناتٌ مَقامُ إِبْراهِیمَ وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً؛ [۱] همانا اوّلین خانه ای که برای (عبادت) مردم مقرّر شد، همان است که در سرزمین مکّه است که مایه برکت و هدایت جهانیان است. در آن (خانه) نشانه‌های روشن، (از جمله) مقام ابراهیم است و هر کس به آن وارد شود، درامان است». نکته‌ها ۱. «بَکّة» به معنی محلّ ازدحام و اجتماع مردم است. ۲. یکی از ایرادهای بنی اسرائیل این بود که چرا مسلمانان با توجّه به قدمت بیت المقدّس که هزار سال پیش از میلاد به وسیلة حضرت سلیمان ساخته شده است، آن را کنار گذاشته و کعبه راقبله ی خود قرار داده اند. این آیه در پاسخ آنان می‌فرماید: کعبه از روزگار نخستین، اوّلین خانه ی عبادت بوده و قدمت آن نیز بیشتر از هر جای دیگر است. ۳. امام صادق علیه السلام با توجّه به جمله «أَوَّلَ بَیْتٍ» فرمودند: چون مردم مکّه بعد از کعبه اطراف آن جمع شدند، پس حقّ اولویّت با کعبه است؛ بنابراین، برای توسعه مسجدالحرام می‌توان خانه‌های اطراف کعبه را به نفع حرم خراب کرد. ۴. حضرت علی علیه السلام می‌فرمود: خداوند تمام مردم را از آدم علیه السلام تا آخرین نفر با همین سنگ‌های کعبه آزمایش می‌کند. ۵. امام باقر علیه السلام فرمود: حضرت آدم و سلیمان و نوح علیهم السلام نیز دور همین کعبه، حج انجام داده اند. 👇👇👇👇

👆👆👆👆 ۶. در قرآن، از کعبه با تعابیر متعدّدی یاد شده است، از جمله: الف) کعبه، اوّلین خانه است: «أَوَّلَ بَیْتٍ». ب) مرکز پایداری و به پاخاستن مردم است: «قِیاماً لِلنَّاسِ». ج) خانه ای آزاد و بدون مالک است: «بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ». د) محل تجمّع و خانه أمن مردم است: «مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً». ۷. کعبه، اوّلین خانه ای است که برای عبادت ونیایش مردم بر روی زمین بنا شده است: «أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ». ۸. خیر و برکت کعبه، فقط برای مؤمنان یا نژاد خاصّی نیست، بلکه برای همگان است: «وُضِعَ لِلنَّاسِ». ۹. مردمی بودن برای کعبه، یک ارزش است: «وُضِعَ لِلنَّاسِ». ۱۰. کعبه، مایه هدایت همة مردم است: «هُدیً لِلْعالَمِینَ». ۱۱. مکّه و کعبه، نمایشگاهی از قدرت و نشانه‌های الهی و تاریخ آن سرشار از خاطرات و سرگذشت‌هایی است که توجّه به آنها درس آموز و عبرت انگیز می‌باشد. در ساخت آن، ابراهیم علیه السلام بنّایی و اسماعیل علیه السلام کارگری می‌کرده اند. سپاهیان فیل سوار ابرهه که به قصد ویرانی آن آمده بودند. به قدرت الهی و به وسیلة پرندگان ابابیل نابود شدند. دیوار آن به هنگام تولّد علیّ علیه السلام برای مادر شکافته شد تا در داخل آن، نوزادی متولد شود که در آینده ای نه چندان دور، بت‌های داخل آن را فرو ریزد. ادامه دارد.... #شرح_ دعای_ ندبه #فراز _پانزدهم #امام _زمان #أللَّھُـمَ _؏َـجِّـلْ _لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج❣ @montazeranzohour_313

﷽ #شرح_ دعای_ ندبه 💠فراز پانزدهم ادامه ی فراز پانزدهم ✍بلال، برده سیاهپوست حبشی، در برابرچشمان حیرت زده اشراف مکّه بر بالای آن اذان گفت و روزی نیز فرا خواهد رسید که آخرین حجّت الهی به دیوار آن تکیه زده و ندای نجات انسان‌ها را سر می‌دهد و جهانیان را به اسلام دعوت می‌کند. ۱۲. مکّه، شهر امن الهی است که هر کس در آن وارد شود، در امان است. حتّی اگر جنایتکار وارد به مسجدالحرام شود، نمی توان متعرّض او شد، فقط می‌توان او را در تنگنا قرار داد تا خودش مجبور شود و آنجا را ترک کند. ۱۳. در کنار کعبه، مقام ابراهیم است. بر اساس روایات، مقام ابراهیم سنگی است که به هنگام ساختن کعبه و بالا بردن دیوارهای آن، زیر پای ابراهیم علیه السلام قرار داشت و اثر پای آن حضرت بر روی آن مانده است. بقای این سنگ و اثر پا روی آن، از قرن‌ها پیش از عیسی و موسی علیهم السلام با آن همه تغییر و تحوّلی که در کعبه و اطراف آن در اثر حمله ها، سیل‌ها و خرابی‌ها به وجود آمده، خود نشانه ای از قدرت الهی است. ۱۴. «حج» به معنای قصد همراه با حرکت است و «مَحجّة» به راه صاف و مستقیم می‌گویند که انسان را به مقصد می‌رساند. حج در اسلام به معنای قصد خانه خدا و انجام اعمال مربوط به آن است. ۱۵. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم به علیّ علیه السلام فرمود: «تارک الحج و هو مستطیع کافر؛ هر توانمندی که حج را ترک کند، کافر است». «کسی که در انجام حج امروز و فردا کند تا بمیرد، گویا به غیر اسلام از دنیا رفته است». «استطاعت مالی برای حج، لازم نیست از خودانسان باشد، بلکه اگر کسی دیگری را مهمان کند یا هزینه ی حجّ او را بپردازد، او مستطیع شده و حج بر او واجب است». 👇👇👇👇

﷽ #شرح_ دعای_ ندبه 💠فراز شانزدهم ✍از این فراز آرام آرام موضوع سخن از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به اهل بیت علیه السلام کشیده می‌شود و آیه تطهیر، به طور کامل، در این بخش مطرح می‌شود. نکته‌ها ۱. کلمه ی «إِنَّما» نشانه ی این است که آیه شریفه درباره یک موهبت استثنایی دربارة اهل بیت علیهم السلام سخن می‌گوید. ۲. مراد از «یُرِیدُ»، اراده ی قطعی و تکوینی است؛ زیرا اراده ی تشریعی و توصیه ای خداوند، پاکی همه ی مردم است و فقط به اهل بیت پیامبر اکرم علیهم السلام اشاره نمی کند. ۳. مراد از «رجس» هرگونه ناپاکی ظاهری و باطنی است. ۴. مراد از «أَهْلَ الْبَیْتِ» همه ی خاندان پیامبر نیست، بلکه برخی افراد آن است که نام آنان در روایات شیعه و سنّی آمده است. این گروه عبارتند از: علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام. دلیل این انحصار آن است که روایاتی از همسران پیامبر حتّی از عایشه و امّ سلمه نقل شده که «آنان از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: آیا ما هم جزء اهل بیت هستیم؟ پیامبر فرمود: خیر». در روایات بسیاری آمده است: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عبایی بر سر این پنج نفر کشید (که یکی از آنان خود حضرت بود) و فرمود: این‌ها اهل بیت من هستند و اجازه ی ورود دیگران را نداد. 👇👇👇👇

﷽ #شرح_ دعای_ ندبه 💠فراز هفدهم ✍این فراز از مهمترین فرازهای دعای ندبه است که به تبیین جایگاه مودت اهل بیت علیهم السلام در منطق اسلام و قرآن می‌پردازد. نکته‌ها ۱. ابن عباس می‌گوید: هنگامی که آیه: «قل لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً» تا آخر نازل شد، گفتند: یا رسول الله! نزدیکان شما که خداوند مودّتشان را بر ما واجب نمود، چه کسانی هستند؟ حضرت فرمود: علی، فاطمه و فرزندان ایشان. ۲. بر اساس قرآن شعار تمام انبیا این بود که ما جز از پروردگارمان پاداشی نمیخواهیم. در سوره شعراء از آیه ۱۰۹ تا آیه ۱۲۷، سخن حضرت نوح، هود، صالح، لوط و شعیب علیهم السلام و در سوره سبأ آیه ۴۷، سخن پیامبر اسلام چنین است: مزد و پاداش من تنها بر خداوند است. «إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی اللَّهِ». البتّه شکی نیست که مراد انبیا این بود که ما پاداش مادی نمی خواهیم؛ ولی اطاعت کردن و هدایت شدن شما را می‌خواهیم، زیرا همه آنان پس از آنکه در سوره شعراء درخواست مزد را منتفی دانستند، مردم را به تقوا و اطاعت از خداوند سفارش می‌کردند. «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ». پس انبیا پاداش مادی نمی خواهند، ولی خواهان مزد معنوی و هدایت مردم هستند که این مزد در واقع به سود خودمردم است، مانند اینکه استادی به شاگرد خود بگوید: من از تو مزدی نمی خواهم و پاداش من فقط یک چیز است و آن این که تو درس بخوانی. درصورتی که این پاداش، به طور واقع، برای شاگرد خود است. 👇👇👇👇