❗️شناساندن امام زمان برتر از صد سال عبادت
▫️حضرت امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
امام سجاد علیه السلام فرمود:
.
«خداوند به موسی علیه السلام وحی نمود:
بندگانم را محبوب من نما و مرا محبوب آنان کن.»
.
موسی (علیه السلام) فرمود:
«خداوندا چه کنم؟»
.
خداوند فرمود:
«نعمت هایم را به یاد آنان بیاور تا مرا دوست بدارند. اگر بنده ی فراری از در خانه ام را یا گم کرده ی جوار مرا به من برسانی بر تو بهتر از عبادت #صدسال است که روزهایش را به #روزه و شب هایش را به قیام و شب زنده داری سپری کنی.»
موسی (علیه السلام) فرمود:
«بنده ی فراری از خانه ی تو کیست!؟»
خداوند فرمود: «انسان عاصی (گنهکار) سرکش.»
موسی علیه السلام فرمود:
«بنده ای که خانه ات را گم کرده کیست؟»
❗️خداوند فرمود:
«کسی که #امام زمانش را نمی شناسد، امامش را به او بشناسانی یا کسی که امامش را می شناسد ولی دسترسی به او ندارد از این رو به احکام دین و شریعت جاهل است، پس به او معارف دینش را و اموری که با آن خداوند را عبادت کند و به خوشنودی او دست یابد به او بیاموزی»
📚بحارالانوار جلد2 صفحه4 حدیث6
آخرالزمان، آنگاه که جهان زیر آوار ستم و گناه و ناراستی دفن شده است و امیدِ نجات و گشایش از دلهای مردمان بهکلی رخت بربسته، موجهای بلا نیز از هر سو «آخر زمانیانِ» غرق در بحر معصیت را فراخواهد گرفت.
، وعیدی است که معصومان(ع) در روایتهای خویش دادهاند. حدیثهای مختلفی که به توصیف شرایط و زمانۀ آخرالزمان پرداختهاند، اغلب دربردارندۀ هشدارهایی مهم هستند؛ انذارهایی که از بلاهای گوناگون و سختیهای دردناک حکایت میکند.
از سلسله نوشتههای «از آخرالزمان» به معرفی بخشی از بلاهای آخرالزمانی اختصاص دارد؛ بلاهایی که پیشبینی آنها، سدهها قبل در روایتهای اهل بیت (ع) آمده است. این، سومین بخش از بررسی اخبار آخرالزمان در روایتهای اسلامی است.
وقتی همسایه سَرِ همسایهاش را خواهد فروخت
گسترش خشونت، بیرحمی و خونخواری از ویژگیهایی است که روایتهای اسلامی برای جوامع آخرالزمانی برشمردهاند. البته که بخشی از این خونریزیها به وقوع جنگهای کوچک و بزرگ در جایجای عالم بازمیگردد اما بخشی از آن نیز به سبب سخت و سنگ شدنِ دلهای شماری از مردمان آخرالزمانی است؛ دلهایی آلوده به انواع گناه و معصیت.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) در ضمنِ روایتی که به توصیف زمانۀ در آستانۀ ظهور منجی (عج) اختصاص دارد، فرمودهاند که در آن زمان، مردمانی خواهند بود که چهرههایشان رخسارِ آدمی است، اما دلهایشان، قلبهای شیاطین است. آنان خونها خواهند ریخت؛ چونان گرگهای حریص و درندهاند که اگر پیرویشان کنی، برایت عیب میگیرند و اگر خود را از آنان مخفی نمایی، غیبتت میکنند... . [۱]
یکی از علایم حتمی که در حدیثهای معصومان(ع) برای ظهور حضرت منجی(عج) بیان شده است، خروجِ شخصی ستمگر معروف به «سُفیانی» است. به اینکه سفیانی کیست و چه میکند، انشاءالله در شمارههای بعدی پرداخته خواهد شد، اما از رویدادهای مهمّی که با قدرتگرفتن سفیانی روی میدهد، کشتار و خونریزیهای فراوان است. عمر بن ابان کلبی از امام جعفر صادق (ع) نقل کرده است که فرمودهاند: «گویا سفیانی یا دوست سفیانی را میبینم که در شهر شما که کوفه باشد، فرود آمده و منادی ندا میدهد: هرکس که سر یکی از شیعیان علی را بیاورد، هزار درهم پاداش دارد؛ پس همسایه، همسایه را میگیرد و میگوید این از همانها است [یعنی از شیعیان است]. پس گردن او را میزند و هزار درهم میگیرد».
مرگ سرخ و مرگ سفید
امیرالمؤمنین(ع) در حدیثی که جزو روایتهای معروف آخرالزمانی است، از وقوع گستردۀ دو نوع مرگ در آستانۀ ظهور حضرت منجی(عج) خبر دادهاند. مولای متقیان، علی(ع) فرمودهاند که «اندکی پیش از ظهور قائم (عج) مرگ سرخ و مرگ سفید اتفاق میافتد...؛ و اما مرگِ قرمز، همان کشتهشدن با شمشیر؛ و مرگ سفید، همان طاعون است». [۳]
جالب اینکه امام جعفر صادق(ع) نیز در روایتی از «مرگ سرخ» و «مرگ سفید» و میزان کشتههای فراوانِ این دو مرگ در روزگار پیش از ظهور آگاهی دادهاند. حضرت(ع) فرمودهاند که «پیش از قیام قائم، علیهالسلام، دو مرگ و میرِ عمومی رخ دهد؛ یکی مرگ سرخ و دیگر، مرگِ سپید، تا به غایتی که از هر هفت تَن، پنج تَن برود. مرگ سرخ، با شمشیر و مرگ سپید، با طاعون است». [۴]