#پارت54 #پسر_بسیجی_دختر_قرتی _از اولم قرار بود بره بورسیه شده بود این ترم هم فقط برای مشکل یه درس اینجا بود گیتی:وای.....وای...دریا تو همه اینها رو میدونستی و باز دل دادی؟ به دلت اجازه تا این حد پیش بره هق زدم: _دست خود لعنتیم نبود اصلا نمیدونم چطور بهش دل بستم گیتی:خوبه...خوبه پاشو خودت رو جمع کن من نمیزارم تو هم عین من بشی باید بهش بگی قبل اینکه بره _چی من برم بهش بگم؟ گیتی:آره مگه چیه؟تو باید تلاش خودت رو بکنی تا مثل من پشیمون نشی ببین دریا این عشق نباید اتفاق می افتاد ولی حالا که افتاده برای به دست آوردنش باید از خیلی چیزا بگذری یکیشم غرورته _ولی من می ترسم اگه بازم پسم زد؟اگه...اگه.... مسخرم کرد...اگه گیتی:اگه..اگه نداریم احتمال هر چیزی هست ولی باید تلاش خودت رو بکنی چون وقتی نمونده باشه؟ کمی فکر کردم دیدم حق با گیتیه حتی اگه به قیمت نابود شدن غرورم هم باشه دوس دارم امیرعلی بدونه که عاشقشم باید بهش بگم این تنها و آخرین فرصت منه. _باشه بهش میگم گیتی: آفرین دختر خوب حالا هم بهتره خوب استراحت کنی عین میت شدی سرحال که شدی بهار تصمیم می گیری بعد از یه استراحت حسابی و کلی فکر کردن انرژی پیدا کردم ته دلم امیدی بود که نمیدونم از کجا بود ولی امید داشتم امیرعلی عشقم رو بپذیره