┈┈••✾•⚫️•✾••┈┈ بسم رب الشهداءوالصدیقین سلام علیکم 🏴 به #مناسبت شهادت امام هادی (علیه السلام) 🏴 #ابوهاشم_جعفری می‌گوید: روزی خدمت #امام_هادی (علیه السلام) رسیدم . حضرت تب‏دار و #بیمار بودند . به من فرمودند : اى ابا هاشم ! شخصى از #دوستان ما را به #حائر (کنار قبر امام حسین علیه السلام ) بفرست تا برایم؛ #دعا کند . از نزد آن حضرت بیرون آمدم و با #على_بن_بلال رو به رو شدم. فرموده ی حضرت را برایش بازگو کردم؛ و از وى برای پیدا کردن شخصى که حضرت فرموده‏ بودند کمک خواستم. على بن بلال گفت : پیگیری می کنم . ولى مى‏ گویم : حضرت خودشان از حائر افضل و برتر هستند؛ چرا که ایشان به منزله ی کسى است که در حائر مى‏ باشد؛ (یعنى حضرت سیدالشهداء) و دعای آن جناب براى خودشان افضل و برتر است از دعای من براى ایشان در حائر، من محضر امام (علیه‌السّلام) مشرف شدم؛ و حرف على بن بلال را خدمتش عرض کردم . حضرت فرمودند: به او بگو: #رسول_خدا (صلی‌الله علیه و آله وسلم) از #کعبه و #حجر_الاسود افضل بودند؛ ولى در عین حال دور بیت، #طواف مى‏ کرده و حجر را می بوسیدند. خداوند متعال سرزمین هایی دارد که مى‏ خواهد در آن مکان ها خوانده شود تا دعای دعاکننده را #مستجاب فرماید؛ و حائر امام حسین (علیه‌السلام) از جمله ی این مواضع است. « ... إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَى بِقَاعاً يُحِبُّ أَنْ يُدْعَى فِيهَا فَيَسْتَجِيبَ لِمَنْ دَعَاهُ وَ اَلْحَائِرُ مِنْهَا» 🗂منبع : کامل الزیارات ، ج ۱ ، ص ۲۸۸ 🔹«ابوهاشم جعفری»که گرفتار زندگی سختی شده بود؛ به قصد شکایت، نزد امام هادی (علیه‌السلام) آمد. 🔹امام هادی که متوجه دلیل حضور او شدند؛ فرمودند: « ای اباهاشم ! برای شُکر کدام یک از نعمت‌های خدادادی به اینجا آمده‌ای؟! برای شکر نعمت ایمان؟! یا برای نعمت سلامتی؟! یا برای نعمت قناعت که تو را از اسراف و زیاده‌روی، پرهیز داده است؟!» 🔹سپس امام هادی (علیه السلام) قبل از اینکه فرصت دهند تا ابوهاشم تقاضای کمک از ایشان نماید؛ مالی را به او هدیه دادند. 📚من لا یحضره الفقیه، جلد ۴، صفحه ۴۰۱ 📚امالی صدوق ، صفحه ۲۴۸ #شهادت_امام_هادی ┈┈••✾•⚫️•✾••┈┈

🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴 🏳🏴🏳 🏴🏳 🏳 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم ✅نقش #حضرت_زینب_کبری(سلام الله علیها) در #حادثه_ی_کربلا 💠 #حفاظت از #امام(سجاد علیه السلام) 🔷 #امام_سجاد (علیه السلام) در جریان #حادثه_کربلا به شدت #بیمار بود. بنابراین نمی‌توانست در جنگ شرکت کند.[۴] حضرت زینب(سلام الله علیها) پرستاری آن حضرت را برعهده داشت.[۵] 🔷در مجلس ابن زیاد زمانی که وی دستور قتل #حضرت_سجاد (علیه السلام) را صادر کرد؛ #حضرت_زینب (سلام الله علیها) خود را به برادرزاده خویش چسباند؛ و فرمود: ای پسر زیاد بس است... به خدا قسم از او جدا نمی‌شوم؛ اگر خواستی او را بکشی مرا هم با او بکش.[۶] 💠دلداری به امام سجاد (علیه السلام) 🔷شهادت #امام_حسین (علیه السلام) برای فرزند بزرگوار ایشان #امام_سجاد (علیه السلام) بسیار سخت و طاقت فرسا بود. روز یازدهم محرم #امام_سجاد (علیه السلام) کنار #گودال_قتلگاه سوار بر شتر بود؛ و به #بدن_پاره_پاره_پدر نگاه می‌کرد. #حضرت_زینب (سلام الله علیها) دید الان است؛ که روح از بدن مبارک آن حضرت خارج شود. نزد فرزند برادر آمد؛ و صدا زد: «مالی اراک تجود بنفسک یا بقیه جدی و ابی و اخوتی».[۷] ای یادگار جد و پدر و برادرم چه شده؟ چرا خودت را هلاک می‌کنی؟ سپس حضرت را تسلیت داد؛ و حدیث ام ایمن را برای #امام_سجاد (علیه السلام) خواند.[۸]  در بخشی از این حدیث #حضرت_زینب (سلام الله علیها) به #امام_سجاد(علیه السلام)عرض کرد: پسر برادر! از جد ما چنین روایت شده است؛ که #حسین (علیه السلام) همین جا که اکنون جسد او را می‌بینی، بدون این که کفنی داشته باشد؛ دفن می‌شود؛ و همین جا، قبر حسین علیه السلام زیارتگاه خواهد شد... ⭕️شیخ جعفر شوشتری می‌نویسد: «ولما قتل الحسین علیه السلام کانت زینب هی التی تسلی الامام زین العابدین علیه السلام لانه کان مریضا و هذه مرتبه عظیم لزینب».[۹] وقتی #امام_حسین (علیه السلام) به شهادت رسید؛ #حضرت_زینب(سلام الله علیها) به #امام_سجاد (علیه السلام) تسلی می‌داد؛ چرا که امام سجاد (علیه السلام) #مریض بود؛ و این #مقام_بزرگی برای #حضرت_زینب (سلام الله علیها)است. 🔺پی نوشت: ۴- مازندرانی، ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، نجف، مطبعه الحیدریه، ج ۳، ص ۲۰۶۰ و طبرسی، احمد بن علی؛ الاحتجاج، بی جا، دارالنعمان، بی تا، ج ۲، ص ۲۹ و ابن اثیر، الکامل، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵، ج ۴، ص ۷۹ ۵- یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ترجمه محمدابراهیم آیتی، تهران، علمی و فرهنگی، ۱۳۷۱، چاپ ششم، ج ۲، ص ۱۸۰ و شیخ مفید، پیشین، ج ۲، ص ۹۳ ۶- فان کنت عزمت علی قتله فا قتلنی معه. سید بن طاووس، لهوف، ترجمه سید احمد فهری زنجانی، تهران، شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۸، چاپ سوم، ص ۲۲۸ و مجلسی، ج ۴۵، ص ۱۱۷ و ابن عساکر، ج ۴۱، ص ۳۶۷ و طبری، پیشین، ج ۵، ص ۴۵۸ و ابن اثیر، پیشین، ج ۴، ص ۸۲ ۷- قمی، جعفر بن محمد بن قولویه؛ کامل الزیارات، بی جا، موسسه نشر اسلامی، ۱۴۱۷، چاپ اول، ص ۴۴۵ و مجلسی، پیشین، ج ۲۸، ص ۵۷ ۸- «حدثتنی ام ایمن ان رسول الله زار منزل فاطمه...» قمی، جعفر بن محمد بن قولویه؛ همان، ص ۴۴۵-۴۴۸ و مجلسی، پیشین، ج ۲۸، ص ۵۷ ۹- نقدی، شیخ جعفر؛ الانوار العلویه، نجف، الحیدریه، ۱۳۸۱، ص ۴۳۵ به نقل از الخصائص الحسینیه. ☆منبع: دانشنامه ویکی اهل البیت