امروز انقدر چپ و راست دارم به فرفریا برمیخورم که اصلا نشون از شرایط نرمال نداره.

|•|

زشت میشه اگه بپرسم ببخشید جناب شما موهاتون نچراله؟؟ میپرسم بابا کی به کیه اصلا.

|•|

بند بند وجودم داره از شدت خستگی از هم باز میشه و ابدا دیگه رو پام بند نیستم.

سیگار دارید بانو؟؟

امروز پاییز نبود ولی عمیقا پاییزی بود از اون روزای ابری نیمه‌سرد که مست و خراب و دلخستشونم، که شبش برسی خونه از خستگی بدنت التماس کنه برای خواب ولی با ترکیب "هات‌چاکلت و بارون" مواجه‌شی و بگی بیخیال خواب، بیا به بوی هات‌چاکلت، بوی کاغذای ورق نخورده کتابایی که دارن روی هم خاک میخورنم اضافه کنیم، راستی آوات چیشد؟ اما؟ تام؟ اوه باربارا، باربارا:))) باربارا چیشد؟ تو راهه یا منتظره؟؟ بر فرض محال که تو راهه، از قهوه‌خونه ون‌گوگ چطور دل بکنیم و بریم سراغش؟؟ از همهمه ها و مشتایی که فرود میان روی میز چوبی و لیوانایی که خالی میشن روی چوب، از رقص‌های دیوانه وار بی‌ریتم با چاشنی اسکاتلند چطور؟؟ ولی قهوه‌‌خونه ون‌گوگ، کجا و باربارا و اراده بی‌منطق من که نادر ظهور میکنه کجا؟؟ منتظر بخواب باربارا، نهایتش کنار زدن تار ِ مو از روی پیشونی با انگشتای کشیده اس.