هَمیشه ‌فلسفہ‌ی ِ‌عاشقے ‌همین ‌بوده‌ست که ‌مَن‌ بہ‌ یاد ِ‌تو و تو پَناه ِ‌مَن‌ هستی! #میلاد_امام_حسین - @Moqlgh

از فطرس ملك‌ به همه پر شکسته‌ها حیِّ عَلی به ساحت گهواره‌ی‌ حسین﴿؏﴾💚. #میلاد_امام_حسین - @Moqlgh

شب خوش مگو،مرنجان امشب از آنِ مایی! #مولانا - @Moqlgh

دیشب در انتظار تو جانم به لب رسید امشب بیا که نیست به فردا تقبلی... #شهریار - @Moqlgh

‌‌‌‌‌سینه ای سوخته در حسرت یک عشق محال نگهی گمشده در پرده رویایی دور... #فروغ_فرخزاد - @Moqlgh

مگر جانی، که هر جا آمدی ناگه برون رفتی؟ مگر عمری، که هر گَه می‌روی ديگر نمی آیی؟ #هلالی_جغتایی - @Moqlgh

خواهم كه به خلوتكده ای از همه دور من باشم و من باشم و من باشم و من.. #بیو #مهدی_اخوان_ثالث - @Moqlgh

بنشین؛مرو! که در دلِ شب، در پناه ماه... خوش تر ز حرفِ عشق و سکوت و نگاه نیست... #فریدون_مشیری - @Moqlgh

درون سینه ام دردی ست خونبار که همچون گریه می گیرد گلویم غمی ‌آشفته دردی گریه آلود نمی دانم چه می خواهم بگویم! #هوشنگ_ابتهاج - @Moqlgh

نیست مرا، جز تو دوا ای تو دوایِ دلِ من...! #بیو #مولانا - @Moqlgh

حق با سڪوت بود،صدا در گلو شڪست! #بیو #قیصر_امین_پور - @Moqlgh

پرده افتاد ... صحنه خاموش آسمان و زمین مانده مدهوش نقش ها رنگ ها چون مه و دود رفته بر باد مانده در پرده گوش رقص خاموش فریاد پرده افتاد ... صحنه خاموش وز شگفتی این رنگ و نیرنگ خنده یخ بسته بر لب گریه خشکیده در چشم پرده افتاد ... صحنه خاموش و آن نمایش که همچون فریبنده خوابی شگفت دل از من همی برد پایان گرفت و من که بازیگر مات این صحنه بودم چو مرد فسون گشته خواب بند که چشم از شکست فسون برگشاید به جای تماشاگران یافتم خویشتن را شگفتا ! که را بخت آن داده اند که چون من تماشاگر بازی خویش باشد ؟ وز این گونه چون من تراشد فریب دل خویشتن را که آخر رگ جان خراشد ؟ بلی ... پرده افتاد و پایان گرفت فسونکاری این شب بی درنگ و من در شگفت که چون کودکان بخندم بر این خواب افسانه رنگ ؟ و یا در نهفت دل تنگ خویش بگریم بر اندوه این سرگذشت ...؟ #هوشنگ_ابتهاج - @Moqlgh