خُرّم آن کس که در این محنت گاه خاطری را سبب تسکین است #پروین_اعتصامی - @Moqlgh

در تماشای تو قانع نشوم من به دو چشم همه چشمان جهان گو به سرم بشتابند #شهریار - @Moqlgh

گم شدم در قلب او، در غصه هایی بس عجیب هیچ کس چون من در انبار غمش سوزن نشد! #سارا_یوسفی - @Moqlgh

معشوقِ جفا پیشهٔ بی رحمِ دل آزار زانو زدنم پیش تو بس نیست؟ بمیرم؟ #نفیسه_سادات_موسوی - @Moqlgh

چون شکست آینه، حیرت برابر میشود بی سبب خود را شکستم تا ببینم کیستم #فاضل_نظری - @Moqlgh

مظلوم ترین لحظه عشاق زمانیست بادی بوَزد، ساز شود، یار نباشد #پروانه_حسینی - @Moqlgh

ما را به خود کردی رها شرمی نکردی از خدا اکنون بیا در کوی ما آن دل که بردی باز ده #مولانا - @Moqlgh

ما دو مغرور، دو خود خواه، دو بد تقديريم عاشقى كردن ما شرح عدم در عدم است #سيد_تقی_سیدی - @Moqlgh

عشق آن قدر از موی تو زنجیر به هم بافت تا ساخت کمندی که کشانید به بندم #حسین_منزوی - @Moqlgh

کسی غیر از من این حس حسادت را نمیفهمد چه میشد من اگر شالی به دور گردنت بودم.. #محمد_باقر_آزاد - @Moqlgh

سالها رفت و هنوز یک نفر نیست بپرسد از من که تو از پنجره عشق چه ها می‌خواهی صبح تا نیمه‌ی شب منتظری همه جا می نگری گاه با ماه سخن می گویی گاه با رهگذران خبر گمشده‌ای می‌جویی راستی گمشده‌ات کیست؟ کجاست؟ #قیصر_امین_پور - @Moqlgh

زندگانيم و زمين زندان ماست             زندگاني درد بي درمان ماست راندگانيم از بهشت جاودان            وين زمين زندان جاويدان ماست گندم آدم چه باما كرده است        كآسياي چرخ سرگردان ماست جسم قبر و جامه قبر و خانه قبر            باز لفظ زندگان عنوان ماست جمع آب و آتشيم و خاك و باد          اين بناي خانه ي ويران ماست نور را ماني ، كه اندر لانه ها             روز باران هر نم طوفان ماست احتياج اين كاسه دريوزگي              كوزه آب و تغار و نان ماست آبروي مابه صددر ريخته است          لقمه ناني كه در انبان ماست جز به اشك توبه نتوان پاك كرد     لكه ننگي كه بر دامان ماست ميزبان را نيز با خود مي برد      مهلت عمري كه خود مهمان ماست #شهریار - @Moqlgh